5. III. SUNCE DUHOVNOG SVETA JE ČISTA LJUBAV JEHOVE BOGA KOJI JE U NJENOM SREDIŠTU.
Duhovne stvari ne mogu da proisteknu ni iz jednog drugog izvora osim ljubavi, niti ljubav iz bilo kod izvora osim Jehove Boga, koji je ljubav sama (po sebi): zbog toga je sunce duhovnog sveta, iz koga, kao iz njihove fontane, sve duhovne stvari proističu, čista ljubav proizlazeća iz Jehove Boga, koji je u njegovom središtu. Samo to sunce nije Bog, nego je od Boga: to je najbliža sfera oko Njega od Njega. Pomoću ovog sunca univerzum je stvoren od Jehove Boga; pod tim se misli na sve svetove uzete kao jedna Celina, kojih ima koliko i zvezda u prostranstvu našeg neba.
[2] Stvaranje se događalo uticajem tog sunca, koje je čista ljubav, pa tako i Jehove Boga, jer ljubav je samo Biće (esse) života, a mudrost je Manifestacija (existere) života odatle i sve su stvari stvorene od ljubavi, sredstvima mudrosti. Ovo se razume kad se u Jevanđelju po Jovanu kaže (1:1, 3, 10): U početku beše Reč, i Reč beše u Boga, i Bog beše Reč. Sve je kroz Nju postalo, i bez Nje ništa nije postalo što je postalo; i svet kroza Nj posta. Reč je ovde Božanska Istina, pa tako na isti način i Božanska Mudrost; zbog toga, takođe, Reč se tu naziva (stih 9) svetlošću koja obasjava svakog čoveka 1 , na isti način kao što čini Božanska Mudrost sredstvima Božanske Istine.
[3] Oni koji izvode postanak svetova iz bilo kog drugog izvora osim Božanske Ljubavi zaluđeni su poput onih koji su mentalno poremećeni, koji vide sablasti kao ljude, fantome kao svetleće objekte i imaginarna stvorenja kao stvarne figure. Jer stvoreni univerzum je koherentan rad, od ljubavi pomoću mudrosti: to ćete shvatiti ako ste u stanju da uvidite povezanost stvari po redu, od prvih principa do krajnjih.
[4] Kao što je Bog jedan, tako je i duhovno sunce jedno; jer produženje prostora ne predviđa duhovne stvari, koje su njegove derivacije: a suština i postojanje (esencija i egzistencija), jesu besprostorne i svuda u prostorima bez prostora; tako je Božanska Ljubav svuda od početka univerzuma do svih njegovih granica. Da Božansko ispunjava sve stvari i tim ispunjavanjem održava ih u stanju u kome su stvorene to racionalna sposobnost vidi izdaleka: a vidi bliže proporcionalno svome znanju o prirodi ljubavi onakvoj kakva je po sebi; o njenom spoju sa mudrošću da bi završeci mogli da budu shvaćeni, o njenom uticaju (inflaksu) u mudrost, da bi uzroci mogli da budu prikazani i o njenom delovanju sredstvima mudrosti da bi efekti mogli da budu proizvedeni.
Footnotes:
1. Beše Videlo istinito koje obasjava svakog čoveka koji dolazi na svet.
