10044. ‘Super caput arietis’: quod significet cum toto, constat ex significatione ‘capitis’ quod sit totus homo, ita totum, de qua n. 10011; quod ‘caput’ sit totum, est causa quia est supremum, et inibi est intimum hominis; et a supremo procedunt omnia quae infra, sicut etiam ab intimo procedunt omnia quae extra, nam haec et illa sunt inde; ¹ intimum apud hominem est ejus voluntas et intellectus; haec in principiis sunt in capite; quae inde procedunt sunt actus, qui ² interiorum effectus sunt in corpore; quapropter cum dicitur voluntas et intellectus, intelligitur totus homo, nam inde homo est homo; actus corporis etiam ³ omne suum habent ex voluntate; inde est quod ⁴ homo non ex actibus corporis seu operibus spectetur, sed ex voluntate in illis; quia ita est, ⁵ per animam in Verbo intelligitur ⁶ totus homo, et quod homo dicatur anima, ut Lev. 4:27, 5:1, 4, 17, 21 [KJV 5:1, 4, 17, 6:2], 17:10, 15, et alibi.

[2] Sunt duo quae significant totum, nempe supremum et infimum; quod etiam infimum seu ultimum, est quia in ultima desinunt omnia interiora, usque a primo seu supremo, ac ibi simul sunt, videatur n. 9828, 9836; inde est quod supremum per ultimum contineat omnia interiora, quae sunt intermedia, in nexu et in forma, utque ad unum finem spectent, n. ⁷ 9828. Quod ⁸ ultimum etiam ⁹ significet totum, constat a pluribus in Verbo, sicut quod totus homo dicatur ‘caro’, ut Gen. 6:12 ¹⁰ ; Num. 16:22, 27:16; Esai. 40:5; Sach. 2:17 [KJV 13]; et alibi.

[3] Quia ultima ¹¹ etiam significant omnia seu totum, ideo crinis, pilus, barba, quae sunt ultima quae excrescunt apud hominem, sumuntur pro illis, etiam pedes, immo ¹² eorum et manuum digiti: quod crinis, pilus, barba, constat apud Esaiam,

In illo die detondebit Dominus novacula per regem Aschuris caput, pilos pedum etiamque barbam, 7:20;

‘rex Aschuris’ est ratiocinatio, qualis illorum qui per illam destruunt Divina, n. 1186, ‘detondere caput, pilos pedum, et barbam’ est auferre ultima, nam his ablatis diffluunt interiora, ac pereunt, ideo ¹³ quoque sacerdoti vetitum fuit radere caput, Lev. 21:10, ut et Naziraeo, cujus coma dicebatur Naziraeatus Dei, Num. vi, n. 6437, 9407 fin. , ac intelligitur per verticem Naziraei fratrum, Gen. 49:25, 26; Deut. 33:16;

inde quoque dicitur quod pili capitis omnes numerati sint, Matth. 10:30, per quod ¹⁴ significatur quod omnia et singula in homine, tum ¹⁵ quod capillus e capite non peribit, Luc. 21:18.

[4] Quod etiam ‘pedes’ ac eorum et manuum digiti significent omnia, ac ita totum, constat apud Johannem, Dixit Petrus, Domine, non lavabis pedes meos tantum, sed etiam manus et caput; dixit illi Jesus, Qui lotus est non opus habet nisi ut quoad pedes lavetur, et mundus est totus, ¹⁶ Joh. 13:9, 10; ‘pedes’ sunt naturale, quod ultimum, n. 2162, 3147, 4938-4952, 9406: et in sequentibus hujus capitis, De ¹⁷ sanguine arietis ¹⁸ dabis super auriculam auris Aharonis, et sit per pollicem manus dextrae, et super pollicem pedis dextri, vers 20; quod est super omnia et singula, quae significantur per ‘aurem’, ‘manum’, et ‘pedem’.

[5] Quia supremum et infimum, seu quod idem, primum et ultimum, aeque significant omnia et singula, seu totum cum partibus, ideo describitur Omnipotentia et Omniscientia Domini, per quod sit Primus et Ultimus, Principium et Finis, Alpha et Omega, Apoc. 1:8, 21:6, 22:13; Esai. 41:4.

[6] Quod omnia contineantur in nexu ac stent una a primo seu supremo per ultima seu infima, ita describitur apud Esaiam,

Ego Primus et Ego Novissimus, etiam manus Mea fundavit terram, et dextra Mea palmavit caelum; convocans Ego ea, stant una, 48:12, 13;

‘manus’ et ‘dextra’ Jehovae seu Domini est omnipotentia, ‘terra quam fundavit’ est ultimum, ¹⁹ ‘caelum quod extendit’ est quod est inter primum et ultimum, ‘convocare ea ut stent una’ ²⁰ est continere interiora omnia per ultimum in nexu, et in forma, ut ad unum finem spectent; unus finis quem spectent est qui est Primus et Novissimus; ¹⁹ quod ille sit Dominus, constat apud Esaiam,

Sic dixit Jehovah, Rex Israelis et Redemptor ejus, Ego Primus et Ego novissimus, 44:6;

‘Rex Israelis’ est Dominus, Joh. 18:37;

quod ‘Redemptor’, patet: et in Apocalypsi ²¹ ,

Haec dicit Primus et Novissimus, Qui fuit mortuus et revixit, ²² 2:8.

[7] Quod primum contineat omnia in nexu per ultimum, constare potest ex Verbo et ex homine: Verbum in ultimis est sensus litterae ejus, et Verbum in primo est Dominus, et Verbum in interioribus est sensus internus ejus, qui in caelis percipitur et facit ut illi qui ibi spectent ad unum finem, qui est Dominus; de hoc arcano videatur n. 9360, 9824.

[8] Quod ad hominem, homo in ultimis ²³ est Ecclesia in terris; homo in primo est Dominus, homo in interioribus est caelum, nam Ecclesia et caelum ²⁴ coram Domino est sicut unus homo, ideo caelum ²⁵ vocatur Maximus Homo, de quo ²⁶ ad finem plurium capitum actum est, videantur citata n. 10030 fin. , continuus nexus et secundum nexum influxus est omnium a Domino per caelos ad Ecclesiam in terris; per caelos intelliguntur angeli qui ibi, ²⁷ per Ecclesiam homines qui sunt veri homines Ecclesiae, et per hominem in primo Dominus quoad Divinum Humanum Ipsius; quod a primo per ultimum ²⁸ omnia contineantur in nexu et stent una, intelligitur ²⁹ per Domini Verba supra allata, apud Esaiam,

Ego Primus et Ego Novissimus, etiam manus Mea fundavit terram, et dextra Mea palmavit caelum, convocans Ego ea, stant una, 48:12, 13;

quod per ‘terram’ in Verbo intelligatur Ecclesia, etiam multis ostensum est, videantur citata n. 9325.

[9] Idea hujus rei haberi potest ex ultimo ac intimo apud hominem, ultimum ejus est cutis, intimum est cor, intermedia seu interiora sunt viscera; a corde usque ad cutem trans viscera est continuus nexus per vasa sanguinea, haec enim procedunt ex corde, et terminantur in cute; quod cutis sit ultimum continens interiora in nexu, patet, nam ablata cute diffluunt interiora.

[10] Ex his videri potest unde est quod sicut supremum seu intimum significet omnia et singula, ita quoque ³⁰ infimum seu ultimum. Ex his etiam patet arcanum cur Dominus etiam quoad ultima glorificavit Humanum Suum; ultima vocantur ‘ossa et caro’, quare Dominus dixit discipulis Suis, qui putabant se spiritum videre, Videte manus Meas et pedes Meos, quod Ego ³¹ sim, palpate Me et videte, nam spiritus carnem et ossa non habet sicut Me videtis habentem, Luc. 24:37, 39;

quod ipsum Divinum fuerit Primum in Ipso, notum est, nam conceptus erat a Jehovah, et quod concipitur a patre, hoc primum hominis est; quod Dominus etiam ultima Humani Sui glorificaverit, ex verbis Ipsius ibi patet, et quoque ex eo quod nihil de ³² Humano Suo reliquerit in sepulcro. Quod interiora desinant et quiescant in ultimis ac ibi simul sint, et quod ultima contineant interiora in nexu, etiam in rebus spiritualibus, videatur n. 9216, 9828; quod ideo in ultimis sit robur et potentia, n. 9836, et quod ideo sanctitas in ultimis ³³ , n. 9824, et quod in ultimis revelata et responsa, n. 9905.

Fußnoten:

4255. ‘Quia in baculo meo transivi Jordanem hunc, et nunc sum in duo castra’: quod significet quod ab exiguo multum, constat a significatione ‘baculi’ quod sit potentia et quod praedicetur de vero, de qua n. 4013, 4015; a significatione ‘Jordanis’ quod sit initiatio in cognitiones boni et veri, de qua sequitur; et a significatione 'duorum castrorum quod sint bona et vera, ut supra n. 4250, nam duo castra hic sunt populus, grex, armentum, et cameli, quae dimidiavit; inde patet quid per illa verba in sensu proximo significatur, quod nempe paucum veri ipsi esset cum initiaretur in cognitiones, et quod dein multa vera et bona, seu quod idem, quod ab exiguo multum; ex illis quae hactenus explicata sunt, patet quod actum sit in sensu interna de Domino quomodo Ipse Humanum in Se Divinum fecit, et hoc successive ¹ secundum ordinem; ita de progressu in intelligentiam et sapientiam, tandem in Divinam; inde patet quid per ab exiguo ad multum intelligitur.

[2] Quod ‘Jordanes’ sit initiatio in cognitiones boni et veri, est inde quia erat terminus terrae Canaanis; quod omnes termini illius terrae significaverint illa quae prima et ultima sunt regni Domini, tum quae prima et ultima sunt Ecclesiae, ita quae prima et ultima sunt caelestium et spiritualium quae regnum Domini et Ecclesiam Ipsius constituunt, videatur n. 1585, 1866, 4116, 4240; inde ‘Jordanes’ quia erat terminus, significabat initiationem in cognitiones boni et veri, nam hae sunt prima, et tandem cum homo fit Ecclesia seu regnum Domini, fiunt ultima.

[3] Quod ‘Jordanes’ illa significet, etiam ab aliis locis in Verbo constare potest, ut apud Davidem,

Deus mi, super me anima mea incurvat se, propterea recordabor Tui e terra Jordanis, et Hermonim e monte exiguitatis, Ps. 42:7 [KJV Ps. 42:6];

‘recordari e terra Jordanis’ pro ex ultimo ² , ita ex humili ³ :

apud eundem,

Factus est Jehudah in sanctuarium Ipsius, Israel dominia Ipsius; mare vidit et fugit, Jordan avertit seretrorsum, Ps. 114:2, 3, 5;

‘Jehudah’ pro bono amoris caelestis, et ‘Israel’ pro bono amoris spiritualis, n. 3654, ‘mare’ pro cognitionibus veri, n. 28;

‘Jordanes’ pro cognitionibus boni, quae dicuntur ‘se vertere retrorsum’ quando bonum amoris dominium obtinet, nam tunc cognitiones a bono illo ⁴ spectantur, non autem bonum ab illis, secundum ea quae saepius prius ostensa sunt:

[4] in libro Judicum, Gilead in transitu Jordanis habitans, et Dan cur timebit naves? 5:17;

‘Gilead’ pro bono sensuali seu volupi per quod primo initiatur homo cum regeneratur, n. 4117, 4124; ‘in transitu Jordanis habitare’ pro in illis quae initiamenta sunt, ita quae prima et ultima sunt Ecclesiae et regni Domini. Haec quoque repraesentata sunt per ‘Jordanem’, cum intrarent filii Israelis in terram Canaanem, Jos. 3:14 ad fin. ; 4:1 ad fin. ; nam per ‘terram Canaanem’ repraesentatum fuit regnum Domini, n. 1413, 1437, 1607, 3038, 3481, 3705, 3686; et [per] quod ‘divisus esset Jordanes, et illi in sicco transirent’ significata est remotio malorum et falsorum, ac admissio illorum qui in bonis et veris [sunt]; similiter quod Jordanis aquae divisae sint ab Elia cum ille sublatus est in caelum, 2 Reg. 2:8, et ab Elisha cum is loco Eliae intraret munus propheticum, ibid. vers. 14

[5] Quod Naaman sanatus sit ex lepra, per quod lavisset se septem vicibus in Jordane, secundum mandatum Elishae, 2 Reg. 5:1-14, repraesentabat baptismum, nam baptismus significat initiationem in Ecclesiam et in illa quae sunt Ecclesiae, ita regenerationem et quae regenerationis sunt; non quod per baptismum aliquis regeneretur, sed quod signum ejus sit cujus recordetur; et quia illa ⁵ quae sunt Ecclesiae, significantur ⁶ per baptismum, ac simile per ‘Jordanem’, ut supra dictum, ideo in Jordane baptizati sunt a Johanne, Matth. 3:6; Marcus 1:5;

et quoque Dominus ibi Se baptizari a Johanne voluit, Matth. 3:13-17; Marc. 1:9 ⁷ .

[6] Quia ‘Jordanes’ significat illa quae prima et ultima sunt regni Domini et Ecclesiae, qualia sui cognitiones boni et veri, nam per has introducitur homo, ideo etiam Jordanes memoratur ut terminus terrae novae seu terrae sancta apud Ezech. 47:18;

quod terra nova seu terra sancta sit regni Domini, tum quoque nova Ecclesia quae est regnum Domini in terris, videatur n. 1733, 1850, 2117, 2118f. , 3355f. ⁸

Fußnoten: