195. a. (Vers. 4.) "Habes pauca nomina etiam in Sardibus, quae non inquinaverunt vestimenta sua." - Quod significet illos qui agunt vitam moralem ex origine spirituali, per quod cognitiones veri et boni ex Verbo applicent usibus suae vitae, constat ex significatione "nominis", quod sit quale status vitae hominis (de qua supra, n. 148); hic itaque "nomina" significant homines qui tales sunt: ex significatione "Ecclesiae in Sardibus", quod sint qui vitam moralem agunt sed non spiritualem, quia parvi pendunt cognitiones veri et boni ex Verbo (de qua etiam supra, n. 148 [, 182]); hic autem intelliguntur illi qui moralem vitam agunt ex origine spirituali, nam dicitur, "qui non inquinaverunt vestimenta sua": et ex significatione "vestimentorum", quod sint vera scientifica et cognitiones quae in naturali homine (de qua sequitur): inde per "non inquinare vestimenta sua" significatur non vivere moralis homo propter se et mundum, quod est solum propter corpus et ejus vitam, sed propter Dominum et caelum, quod est propter animam et ejus vitam. Inde patet quod per "Habes pauca nomina etiam in Sardibus quae non inquinaverunt vestimenta sua", significentur illi qui tales ut agant vitam moralem ex origine spirituali, per quod cognitiones veri et boni ex Verbo applicent suae vitae.

[2] Sed quia pauci sciunt quid sit vivere moralem vitam ex origine spirituali, et quid sit applicare cognitiones veri et boni ex Verbo usibus suae vitae, quare dicetur. Homo vivit moralem vitam ex origine spirituali quando ex religione illam vivit; ita quando cogitat, dum obvenit malum, insincerum aut injustum, quod ita non faciendum sit, quia est contra leges Divinas: is quia abstinet ab illis faciendis propter leges Divinas, sibi comparat vitam spiritualem, et moralis ejus vita tunc inde est; nam per talem cogitationem et fidem homo communicat cum angelis caeli, ac per communicationem cum caelo aperitur ejus internus spiritualis homo, cujus mens est mens superior, qualis est angelis caeli, ac imbuitur inde caelesti intelligentia et sapientia. Inde constare potest quod moralem vitam ex origine spirituali agere, sit ex religione, ac intra ecclesiam ex Verbo; nam qui ex illis vitam moralem agunt, illi elevantur supra naturalem suum hominem, et sic supra suum proprium, et ducuntur per caelum a Domino. Inde est quod illis fides sit, timor Dei, et conscientia, et quoque affectio veri spiritualis, quae affectio est affectio cognitionum veri et boni ex Verbo, nam hae sunt illis leges Divinae secundum quas vivunt. Talem vitam moralem vivunt multi ex gentibus, cogitant enim quod malum non faciendum sit quia est contra religionem eorum; inde est quod tam multi ex illis salventur.

[3] Vicissim autem agere moralem vitam non ex religione, sed modo ex timore legis in mundo, et ex timore jacturae famae, honoris et lucri, est moralem vitam agere non ex origine spirituali, sed ex origine naturali; inde nulla communicatio illis est cum caelo: et quia cogitant insincere et injuste de proximo, tametsi aliter loquuntur et agunt, ideo illis clauditur internus spiritualis homo, et aperitur modo internus naturalis homo, quo aperto in luce mundi sunt, at non in luce caeli; quare etiam tales in se parvi faciunt et quidam negant Divina et caelestia, ac Naturam et mundum credunt esse omne. (Ex his nunc constare potest quid sit agere moralem vitam ex origine spirituali, et quid est illam agere ex origine naturali: sed haec in clariore luce exposita videantur in opere De Caelo et Inferno 528-535.) De illis qui moralem vitam solum ex origine naturali agunt, dicitur quod "inquinent vestimenta sua"; nam per "vestimenta" intelligitur id quod extra ipsum hominem est, et investit illum, ita ejus naturalis homo cum illis quae ibi sunt, quae sunt scientifica et cognitiones; hae, cum ex Verbo sunt, inquinantur per id quod illas discat et teneat solum propter famam ut eruditus et scius audiat, aut ut per id aucupet honores et lucretur opes, et praeter illos fines non curat illas; ita cognitiones ex Verbo polluuntur et conspurcantur amoribus sui et mundi, nam una habitant cum malis et falsis quae ex amoribus illis ut ex suis fontibus scaturiunt.

[4] Dictum est supra quod homo fiat spiritualis per cognitiones veri et boni ex Verbo, applicatas usibus vitae; at cur homo spiritualis fit per illas quae ex Verbo, et non per alias, nunc dicetur. Omnia, quae in Verbo sunt, Divina sunt, et Divina sunt per id quod in se spiritualem sensum habeant, et per eum sensum communicent cum caelo et cum angelis ibi; quapropter cum homo cognitiones habet ex Verbo et illas applicat vitae, tunc per illas communicat cum caelo, et per communicationem illam fit spiritualis; nam homo spiritualis fit per id, quod in similibus veris sit cum angelis caeli, aut in correspondentibus: in correspondentibus dicitur, quia omnia et singula quae in sensu litterae Verbi sunt, correspondentiae sunt, correspondent enim veris quae apud angelos. Cognitiones autem quae sunt ex aliis libris, qui doctrinalia ecclesiae tradunt et variis confirmant, non communicationem faciunt cum caelo nisi per cognitiones ibi ex Verbo; hae communicant si vere intelliguntur, et non applicantur soli fidei sed vitae. Quod ita sit, nemo non scire potest ex eo, quod Verbum in se Divinum sit; et quod in se Divinum est, hoc fieri potest Divinum apud hominem, si id applicat vitae. Per Divinum fieri apud hominem intelligitur quod Dominus; mansionem habere possit apud illum (Johannes 14:23), ita habitare apud illum in suo; (quod Dominus in suo apud hominem et angelum habitet, et non in proprio illorum, videatur in opere De Caelo et Inferno 12); et Dominus in suo habitat cum in illis apud hominem quae ex Verbo sunt, nam Dominus est Verbum (Johannes 1:1, 2, 14); et verba quae Ipse locutus est, hoc est, quae in Verbo sunt,

"Spiritus et Vita sunt" (Johannes 6:63, 68; 12:50).

[5] Quod "vestimenta" significent illa quae sunt in naturali homine, quae sunt scientifica vera aut falsa, seu ¹ cognitiones, est ex mundo spirituali; ibi enim omnes quotcunque sunt, vestiti apparent secundum vitam suam moralem; quare illi qui moralem vitam ex origine spirituali vixerunt, vestiti apparent in albis splendentibus, sicut byssinis; illi autem qui moralem vitam ex sola origine naturali egerunt, vestiti apparent secundum quale ejus; qui polluerunt illam malis et falsis, illi apparent in vestibus obscuris, vilibus, laceris et ad aspectum tetris. (De Vestibus eorum, videatur in opere De Caelo et Inferno 177-182.) Inde nunc est quod "vestimenta" in Verbo significent vera ex bono, ac in opposito sensu falsa ex malo, et illa et haec in naturali homine, in quo vera et falsa vocantur scientifica et cognitiones.

[6] Quod "vestimenta" in Verbo significent vera aut falsa, manifeste constare potest a sequentibus his locis:

- Apud Esaiam,

"Excitare, excitare, indue robur tuum Zion, indue vestes decoris tui Hierosolyma, .... quoniam non amplius veniet ad te praeputiatus et immundus" (52:1);

"Zion" in Verbo significat regnum caeleste Domini, ita quoque ecclesiam caelestem, et "Hierosolyma" regnum spirituale et ecclesiam spiritualem; (quid regnum caeleste et regnum spirituale, videatur in opere De Caelo et Inferno 20-28); "vestes decoris", quas induet Hierosolyma, sunt Divina vera; "praeputiatus et immundus", qui ad illas non venient, sunt qui in malis et falsis sunt.

[7] Apud Ezechielem,

Hierosolyma, "vestivi te acupicto, calceavi te taxo, accinxi te bysso, .... et ornavi te ornatu, et dedi armillas super manus tuas, et torquem super guttur tuum, et monile super nasum tuum, et inaures super aures tuas, immo coronam ornatus super caput tuum; sic amicta es auro et argento, et vestes tuae byssus, sericum, et acupictum, .... unde pulchra facta es valde, et prosperata es usque ad regnum.... . Sed sumpsisti de vestibus tuis, et fecisti tibi excelsa variegata, ut scortareris super illis; .... sumpsisti etiam vestes acupicti tui, et texisti" imagines maris, cum quibus scortabaris (16:10-14, 16-18);

hic describitur ecclesia qualis cum primum a Domino instaurata est; "vestes" quae nominantur, sunt vera ex bono; "acupictum" est verum scientificum, "byssus" et "sericum" sunt vera ex origine caelesti; "armillae", "torques", "monile", "inaures", "corona" sunt insignia per quae significantur spiritualia varii generis; "aurum et argentum quibus amicta, sunt bonum amoris et verum ejus: dein describitur eadem ecclesia cum perversa, per quod "sumpserit de vestibus et fecerit sibi excelsa variegata", per quae significantur vera falsificata; et per quod "sumpserit vestes acupicti et texerit imagines maris", significatur quod applicuerint veritates sensus litterae Verbi ad confirmandum falsa usque ad apparentiam; "scortari cum illis" et "sub illis", significat ex falsis doctrinam et cultum facere (quod hoc sit "scortari", videatur supra, n. 141, 161).

(Quod "Hierosolyma" sit ecclesia ubi vera doctrina, videatur n. 402, 3654, 9166.

Quod "acupictum" sit scientificum, n. 9688.

Quod "byssus" sit verum ex origine caelesti, n. 5319, 9469.

Quod "armillae" sint vera et bona ecclesiae, n. 3103, 3105.

Quod "torques" sit repraesentativum conjunctionis interiorum et exteriorum, n. 5320.

Quod "monilia" et "inaures" sint repraesentativa perceptionis et obedientiae, n. 4551.

Quod "corona" sit sapientia, supra, n. 126.

Quod "aurum" sit bonum amoris, n. 1551, 1552, 5658, 6914, 6917, 9510, 9874, 9881.

Quod "argentum" sit verum ex illo bono, n. 1551, 1552, 2954, 5658.

Quod "excelsa variegata" sint vera falsificata, n. 796, 4005.

Quod "mas" aut "masculus" sit verum, n. 749, 2046, 4005, 7838; inde "imagines maris" sunt apparentiae veri.)

[8] Apud eundem,

"Byssus in acupictura ex Aegypto fuit expansio; .... hyacinthinum et purpura ex insulis Elischa fuit tegumentum tuum: .... Syria negotiatrix tua fuit .... per purpuram et acupictum et byssum, cum chrysopraso; .... Dedan negotiatrix tua cum vestibus libertatis pro curru; .... Aschur et Kilmad .... cum glomeribus hyacinthi et acupicti, et cum thesauris vestium pretiosarum" (27:7, 16, 20, 23 [, 24]);

agitur ibi de Tyro et ejus mercaturis, et per "Tyrum" significantur cognitiones veri et boni, ac per "mercari" et "negotiari" significatur cognitiones illas sibi comparare et communicare; per "purpuram et hyacinthum" significatur amor caelestis boni et veri; per "Aegyptum" scientificum naturalis hominis, simile per "acupicturam" inde; per "Syriam" ecclesia quoad cognitiones veri et boni; per "Aschurem" rationale illius ecclesiae; per "Dedan" illi qui in cognitionibus caelestium. Inde constare potest quod per "mercaturas Tyri", de quibus in toto illo capite agitur, non aliquae mercaturae intelligantur, sed per omnia et singula intelligantur spiritualia, quae comparanda, imbuenda, et communicanda.

Quod "Tyrus" significet cognitiones veri et boni, videatur n. 1201.

Quod "Aegyptus" scientificum naturalis hominis, n. 1164, 1165, 1186, 1462, 5700, 5702, 6015, 6651, 6679, 6682, 6683, 6692, 7296, 9340, 9391.

Quod "Syria" ecclesiam quoad cognitiones veri et boni, n. 1232, 1234, 3664, 3680, 4112.

Quod "Dedan" illos qui in cognitionibus caelestium sunt, n. 3240, 3241.

Quod "Aschur" rationale inde, n. 119, 1186.

Quod "purpura" amorem caelestem boni, n. 9467.

Quod "hyacinthinum" amorem caelestem veri, n. 9466, 9687, 9833; similiter "chrysoprasus", n. 9868. Quid "byssus" et "acupictum", videatur mox supra.)

[9] Apud Davidem,

"Tota gloriosa filia Regis intus, et ex implexis auri vestis ejus; in acupictis adducetur Regi" (Psalmuss 45:14, 15 [B.A. 13, 14]);

per "filiam Regis" significatur affectio veri spiritualis, et inde ecclesia ex illis qui in ea affectione sunt; "Rex" significat Dominum quoad Divinum Verum; "vestis ex implexis auri" intelligentiam et sapientiam ex illo vero; "acupicta in quibus" adducetur Regi", sunt cognitiones veri.

(Quod "filia" significet affectionem veri et inde ecclesiam, videatur n. 2362, 2623, 3373, 3963, 4257, 6729, 6775, ² 6779, 8649, 9055, 9807; quod "Rex" Dominum quoad Divinum Verum, supra. n. 31.)

[10] In Libro Secundo Samuelis,

"Filiae Israelis super Saule flete, qui amicivit vos dibapho cum delicatis, et imposuit ornatum auri super vestem vestram" (1:24);

haec in lamentatione Davidis super Saulem, quam inscripsit "Ad docendum filios Jehudae Arcum" (ibid. vers. 18);

per "arcum" significatur verum pugnans contra falsum (videatur n. 2686, 2709); per "Saulem" ibi, ut regem, significatur id verum; per "filios Jehudae" significantur illi qui in veris ex bono sunt; per "amicire filias Israelis dibapho", et per "imponere ornatum auri super vestem", est impertiri intelligentiam et sapientiam illis qui in affectione veri spirituali sunt.

[11] Apud Matthaeum,

"Ingressus rex ut videret discumbentes, vidit ibi hominem non indutum veste nuptiarum; et dixit ei, Amice, quomodo huc intrasti non habens vestem nuptiarum? Ille obmutuit: tunc dixit rex, Ligate pedes et manus, et ejicite in tenebras extimas (22:11-13);

"vestis nuptiarum" significat intelligentiam spiritualis hominis, quae est ex cognitionibus veri et boni; at "non indutus veste nuptiarum" significat hypocritam qui per moralem vitam mentitur spiritualem, cum tamen est mere naturalis; "ligare pedes et manus" significat privationem cognitionum ex Verbo, per quas est mentitus hominem spiritualem; "ejici in tenebras extimas" significat inter illos qui in falsis ex malo sunt ("tenebrae extimae" sunt falsa ex malo).

[12] Apud Zephaniam,

"Visitabo super principes et super filios regis, et super omnes indutos vestimentis alienigenae" (1:8);

"principes" et "filii regis" significant illos qui in veris sunt, ac in opposito sensu, ut hic, illos qui in falsis; hi dicuntur "induti vestimento alienigenae", quia "vestimentum" significat falsum, et "alienigena" illos qui extra ecclesiam sunt et non agnoscunt ecclesiae vera.

[13] Apud Matthaeum,

"Cavete vobis a pseudoprophetis, qui veniunt ad vos in vestimentis ovium: intus sunt lupi rapaces" (7:15);

"pseudoprophetae in vestimentis ovium", qui "intus lupi rapaces", sunt qui docent falsa sicut forent vera, et moralem vitam ad apparentiam agunt, sed apud se, dum ex suo spiritu, nihil nisi quam de se et mundo cogitant, ac deprivare student omnes veris.

[14] Apud Johannem,

Jesus dixit ad Petrum, "Cum fuisti junior, cingebas temet et ambulabas quo volebas; quando vero senex fueris, extendes manus tuas, et alius te cinget, ducetque quo non vis" (21:18);

quid haec in sensu spirituali significant, videatur supra (n. 9); quod nempe per "Petrum" intelligatur fides ecclesiae; per illum "cum junior", quando "cingeret semet et ambularet quo vellet", fides ecclesiae in principio quando in bono charitatis sunt, tunc quod ex spirituali homine de veris ecclesiae cogitant, et ex eo cogitare est ex suo spiritu, ita ex affectione veri spirituali, quod est ex libero; per illum autem "cum senex fuerit", quod "extenderet manus et alius illum cingeret", intelligitur fides ecclesiae in fine ejus, quando fides absque charitate erit, quod tunc nihil de veris ecclesiae cogitarent ex se sed ex aliis, ita solum ex doctrina et non ex Verbo, quod respective servum est; nam credere quod alius dicit est servum, at credere quod ipse cogitat ex Verbo est liberum, secundum Domini verba apud Johannem,

"Si manseritis in Verbo meo, vere discipuli mei estis, et cognoscetis veritatem, et veritas liberos faciet vos" (8:31, 32).

[15] Apud Lucam,

"Nemo panniculum novi vestimenti indit in vestimentum vetus; alioquin illud novum findet vetus, et veteri non convenit panniculus ex novo. Et nemo injicit vinum novum in utres veteres; alioquin disrumpet vinum novum utres, et illud effundetur, et utres peribunt" (5:36-38; Matthaeus 9:16, 17; Marcus 2:21, 22);

quia "vestimentum" significat verum, ideo Dominus comparat vera ecclesiae prioris, quae erat ecclesia repraesentativa spiritualium, panniculo vestimenti veteris, et vera ecclesiae novae, quae erant ipsa vera spiritualia, panniculo vestimenti novi: similiter comparavit illa utribus vini, quia per "vinum" similiter significatur verum, ac "utres" sunt cognitiones quae continent ³ illud.

(Quod "vinum" in Verbo significet verum, videatur in Doctrina Novae Hierosolymae, n. 219.)

[16] Ex his nunc constare potest quid per "vestes" in Verbo alibi significatur, nam saepius ibi nominantur, ut in sequentibus: - In Apocalypsi,

"Super thronis viginti quatuor Seniores sedentes, induti Vestimentis albis" (4:4);

alibi,

Exercitus Sedentis super Equo albo "sequebantur Ipsum, .... induti byssino albo et mundo" (Apocalypsis 19:14);

alibi,

Qui ante thronum in conspectu Agni stabant, erant "amicti stolis albis" (Apocalypsis 7:9);

alibi,

Septem angeli e templo "induti erant lino mundo et splendido" ( ⁴ Apoc. 15:6);

alibi,

"Datae sunt singulis", qui sub altari "stolae albae" (Apocalypsis 6:11);

alibi,

"Eme aurum.... et vestimenta alba" (Apocalypsis 3:18);

apud Ezechielem,

"Panem suum famelico det, et nudum obtegat veste" ( ⁵ 18:16);

"panem dare famelico" in spirituali sensu significat ex bono charitatis instruere illos qui desiderant vera; "nudum obtegere veste", significat illos similiter qui non in veris sunt.

[17] Apud eundem,

Hostes "exuent tibi vestes, et sument vasa ornatus tui" (23:26);

apud Sachariam,

"Jehoschua indutus fuit vestibus pollutis, et sic stabat coram angelo, qui dixit ad stantes coram illo, Removete vestes pollutas a super illo: et dixit, Transire feci a super te iniquitatem tuam, induendo te vestibus mutatis" (3:3-5);

in Threnis,

"Errarunt caeci in plateis, polluti sunt sanguine, ea quae non possunt, tangunt vestimentis suis" (4:14 ⁶ ).

Ex significatione "vestium" sciri potest quid intelligitur per plura statuta apud filios Israelis, ut

Quod vestes mixtae non induerentur (Leviticus 19:19; Deuteronomius 22:11);

Quod vasa viri non essent super feminam, nec vir indueretur vestibus feminae (Deuteronomius 22:5);

Quod lavarentur vestes ut purificarentur et sic sanctificarentur (Exodus 19:14; ⁷ Levit. 11:25, 28, 40; 14:8, 9; Numeri 19:11 ad fin. );

et alibi,

Quod in luctu propter praevaricationem contra Divina Vera, exuerent vestes, et induerent saccum (Esaias 15:3; 22:12; 37:1, 2; Jeremias 4:8; 6:26; 48:37; 49:3; Threni 2:10; Ezechiel 27:31; Amos 8:10; Jonas 3:5, 6, 8);

Et quod discinderent vestes (Esai. 37:1 ⁸ ; et alibi).

Tum, quid significat

Quod discipuli imposuerint vestimenta sua super asinam et pullum cum Dominus ibat Hierosolymam, et quod populus tunc straverit vestimenta sua in via (Matthaeus 21:7-9; Marcus 11:7, 8; Luca 19:35, 36),

videatur supra (n. 31(b)).

[18] Quod "vestes" significent vera, est ex illa origine, quia lux caeli est Divinum Verum procedens a Domino ut Sole ibi, et omnia quae in caelis existunt, ex luce ibi existunt; similiter etiam vestes quibus amicti apparent angeli. Inde est

Quod angelis ad sepulcrum Domini sedentibus fuerit indumentum album sicut nix (Matthaeus 28:3);

Et quod vestes eorum fuerint splendentes (Luca 24:4).

(Quod vestes quibus induti apparent angeli correspondeant intelligentiae eorum, et quod intelligentia illis sit secundum receptionem Divini Veri a Domino, videatur in opere De Caelo et Inferno 177-182; et quod Divinum Verum procedens a Domino sit Lux in Caelo, n. 126-135 ibi.) Inde constare potest quid significatur per "vestes", ubi de Domino, quod nempe Divinum Verum procedens ex Ipso; et quia significatur Divinum Verum, etiam significatur Verbum, nam Verbum est Divinum Verum a Domino in terris et in caelis. Hoc repraesentatum est per "vestes" Domini cum transformatus est coram Petro, Jacobo et Johanne, de quibus ita apud Evangelistas: –

Cum Jesus transformatus est, "splenduit facies Ipsius sicut sol, et vestimenta facta (alba) sicut lux" (Matthaeus 17:2),

et "alba fulgurantia" (Luca 9:29),

ac "splendentia alba sicut nix, cujusmodi fullo super terra non potest dealbare" (Marc. 9:3 ⁹ ).

Simile legitur de "Antiquo dierum" apud Danielem,

"Antiquus dierum sedit, et vestis Ipsius erat sicut nix alba" (7:9);

"Antiquus dierum" est Dominus ab aeterno. Quia "lux" est Divinum Verum, et hoc significatur per "vestes" cum de Domino, ideo dicitur apud Davidem,

Jehovah "Se operit luce sicut veste" (Psalmuss 104:2).

[19] Ex his constare potest quid significatur per "vestes Domini" alibi in Verbo:-

-Ut apud Davidem,

"Unxit.... myrrha, aloe et kesia omnes vestes tuas" (Psalm. 45:[8,] 9 [B.A. 7, 8]);

ibi de Domino.

Apud Mosen,

"Lavabit in vino vestimentum suum, et in sanguine uvarum velamen suum" (Genesis 49:11);

etiam haec de Domino; "vinum" et "sanguis uvarum" significant Divinum Verum. Quia "vestes Domini" Divinum Verum significabant, ideo etiam

Illi qui tetigerunt fimbriam vestimenti Ipsius, sanati sunt (Matthaeus 9:20, 21; Marcus 5:27, 28, 30; 6:56; Luca 8:44).

Apud Esaiam,

"Quis hic qui venit ex Edom, conspersus vestes ex Bozra? hic honorabilis in vestitu suo?.... Quare rubicundus quoad vestem tuam, et vestes tuae sicut calcantis in torculari?.... Sparsa est victoria eorum super vestes meas, et omne vestimentum meum pollui" (63:1-3);

haec quoque de Domino: per "vestes" hic significatur Verbum, quod, ut dictum est, est Divinum Verum a Domino in terris et in caelis; violentia illata Divino Vero seu Verbo ab illis qui tunc ab ecclesia erant, describitur per quod "rubicundus quoad vestem, sicut calcantis in torculari", et quod "victoria sparsa sit super vestes", et quod "omne vestimentum suum polluerit."

[20] In Apocalypsi,

Sedens super Equo albo "circumindutus vestimento tincto sanguine, et vocatur nomen Ipsius Verbum Dei" (19:13):

hic manifeste dicitur, quod Sedens super Equo albo vocaretur "Verbum Dei"; quod sit Dominus patet, nam mox de Ipso dicitur,

"Habet super vestimento suo et super femore nomen scriptum, Rex regum et Dominus dominorum" ((cap. 19) vers. 16):

est itaque Verbum in littera quod significatur per "vestimentum tinctum sanguine", quoniam illi violentia illata est, non autem Verbo in sensu spirituali; huic violentia inferri nequiit, quia nihil de eo sciverunt.

[21] Quod Verbo in sensu litterae violentia illata sit, non autem Verbo in sensu spirituali, etiam significatur per "vestes Domini" quae divisae a militibus, non autem "tunica"; de quibus ita apud Johannem:

"Milites.... acceperunt vestimenta Ipsius et fecerunt quatuor partes, unicuique militi partem, et tunicam; erat autem tunica inconsuta, a summo contexta tota; dixerunt ergo inter se, Ne dividamus eam, sed sortiamur de ea cujus futura est:.... milites igitur haec fecerunt" (19:23, 24);

et apud Davidem,

"Diviserunt vestes meas, et super vestimentum meum jecerunt sortem" (Psalmuss 22:19 [B.A. 18]):

per "vestes Domini", quas diviserunt, significatur Verbum in littera, per "tunicam" Ipsius Verbum in sensu spirituali; per "milites" significantur illi qui ab ecclesia qui pro Divino Vero militarent; ideo dicitur, "milites igitur haec fecerunt."

(Quod "tunica" significet Divinum Verum seu Verbum in sensu spirituali, videatur n. 9826, 9942; quod "milites" significent illos qui ab ecclesia et militarent pro Divino Vero, videatur supra, n. 64 fin. , ubi haec plenius explicantur.) Sciendum est quod singula quae de Passione Domini memorantur apud Evangelistas, involvant et significent quomodo ecclesia tunc, quae apud Judaeos, tractaverat Divinum Verum, ita Verbum, nam hoc erat apud illos Divinum Verum; et Dominus erat Verbum, quia Divinum Verum

(Johannes 1:1, 2, 14): sed quid singula involvunt et significant, non sciri potest nisi ex sensu interno; nunc solum memoratur quid significabant "vestes Domini", quia de significatione "vestium" hic agitur, quod nempe significent vera, et ubi de Domino, Divinum Verum.

[22] Similia quae "vestes Domini", etiam "vestes Aharonis" et "filiorum ejus" significarunt, quoniam Aharon cum filiis ejus repraesentarunt Dominum quoad Divinum Bonum, ac vestes illorum quoad Divinum Verum. (Sed haec videantur in Arcana Caelestibus explicata et ostensa; ut quod Aharon repraesentaverit Dominum quoad Divinum Bonum, n. 9806, ¹⁰ 9946, 10017; quid singulae vestes eorum, nempe pectorale, ephodum, pallium, tunica tesselata, cidaris, baltheus, n. 9814, 9823-9828, seq.)

Fußnoten:

141. "Edere idolothyta et scortari." - Quod significet ut imbuant mala et inde falsa, constat ex significatione "edere", quod sit appropriare sibi et consociari (de qua n. 2187, 2343, 3168, 3513, 5643, 8001), ita quoque imbuere; ex significatione "idolothytorum", quae sunt quae sanctificata sunt idolis, quod sint mala omnis generis (de qua sequitur); et ex significatione "scortari", quod sit falsificare vera (de qua etiam sequitur). Quod Bileamus consuluerit Balaco ut invitaret filios Israelis ad sacrificia deorum ejus, constat ex illis quae in praecedente articulo ostensa sunt, et ex his apud Mosen,

"Consedit Israel in Schittim, ubi coepit populus scortari cum filiabus Moabi; ¹ vocarunt enim populum ad sacrificia deorum suorum, et comedit populus, et incurvavit se diis ² earum; imprimis adjunxit se populus Baalpeori; ideo accensa est ira Jehovae contra Israelem, ... et occisi sunt quatuor et viginti millia" (Numeri 25:1-3, 9).

Fuerat ex statutis ubi sacrificia instituta sunt, quod ex sacrificiis, imprimis eucharisticis, aliqua adolerentur super altari, et aliqua comederentur in loco sancto; ipsa "sacrificia" significabant cultum ex amore et fide, et "comessationes" appropriationes boni illius.

(Quod "sacrificia" significaverint omnis cultus ex bono amoris et fidei, videatur n. 923, 6905, 8680, 8936, 10042; et quod "comessationes" appropriationem boni, n. 10109.) Quia Comessationes ex sanctificatis Jehovae significabant appropriationem boni, inde comessationes ex sacrificiis quae pro diis gentium erant, et "idolothyta" vocabantur, significabant appropriationem mali.

[2] Quod "scortari" in sensu spirituali significet imbuere falsa, tum quoque falsificare vera, constat ex pluribus locis in Verbo. Simile significabatur per scortationes filiorum Israelis cum filiabus Moabi; omnia enim historica in Verbo involvunt spiritualia et significant illa (ut constare potest ab explicationibus super Genes in et Exodum, quae Arcana Caelestia vocantur). Et quia comessationes filiorum Israelis ex idolothytis et scortationes eorum cum filiabus Moabi talia quoque involvebant, nam quae significant involvunt, ideo mandatum est ut capita populi suspenderentur Jehovae coram sole, et ideo Pinchasus filius Eleazaris transfodit in lupanari virum ex Israele et feminam Midianitiden, propter quod etiam benedictus est; et ideo quoque occisi sunt ex Israele ad viginti quatuor millia (videatur Numeri 25:1 ad fin. ). Tales poenae et tales plagae nequaquam ob solam comessationem ex idolothytis, et scortationem cum feminis alius gentis, potuissent ex mandato fieri, nisi involvissent nefanda contra caelum et ecclesiam, quae non exstant in litterali sensu Verbi, sed solum in ejus sensu spirituali. Nefanda illa quae involvebantur, erant, quod profanarent simul bona et vera ecclesiae; quod erat, ut supra dictum est, appropriatio mali et falsi.

[3] Quod "adulteria" et "scortationes" talia involvant constat ex plurimis locis in Verbo ubi illa memorantur, ex quibus manifeste patet quod per illa significentur adulterationes boni et falsificationes veri; ut in his sequentibus:

- Apud Ezechielem,

Hierosolyma "confisa es pulchritudini, et scortata es ob famam tuam, adeo ut effuderis scortationes tuas super omnem transeuntem. ...Scortata es cum filiis Aegypti Vicinis tuis, magnis carne; ac multiplicasti scortationem tuam. ...Scortata es cum filiis Aschuris, cum satietas tibi nulla, cum quibus scortata es. Multiplicasti scortationem tuam usque ad terram negotiationis chaldaeam Mulier adultera sub Viro suo accipit alienos. ³ Omnes meretricibus suis dant mercedem, tu vero dedisti mercedes omnibus amasiis tuis, et remunerasti eos, ut veniant ad te in circuitu in scortationibus tuis. ...Quare, meretrix, audi verbum Jehovae" (16:15, 26, 28, 29, 32, 33, 35, seq.):

quis non videre potest quod hic per "scortationes" non intelligantur scortationes in sensu communi naturali? agitur enim de ecclesia, ubi omnia vera Verbi falsificata sunt; haec sunt quae per "scortationes" intelliguntur, nam "scortationes" in spirituali sensu seu scortationes spirituales non aliud sunt quam falsificationes veri. "Hierosolyma" ibi est ecclesia; "filii Aegypti" cum quibus scortata est sunt scientifica et cognitiones omnis generis, sinistre applicata ad confirmandum falsa; "filii Aschuris" sunt ratiocinationes ex illis; "terra negotiationis Chaldaea" est profanatio veri; "mercedes" quas dedit amasiis suis sunt venditationes falsorum; ex adulteratione boni per falsificationes veri vocatur illa ecclesia "mulier adultera sub viro suo."

[4] Apud eundem,

"Duae mulieres, filiae unius matris, scortatae sunt in Aegypto; in adolescentia sua scortatae sunt scortata est" una "sub Me, et dilexit amasios Assyrios propinquos;... dedit scortationes suas super illis;... attamen scortationes suas in Aegypto non deseruit." ...Altera "corrupit amorem suum plus quam illa, et scortationes suas supra scortationes sororis addidit ad scortationes amavit Chaldaeos; ...venerunt ad illam filii Babelis ad concubitum amorum, et polluerunt eam per scortationem suam" (23:2, 3, 5, 7, 8, 11, 14, 16, 17 ⁴ , seq.):

quod per "scortationes" hic similiter intelligantur scortationes spirituales, a singulis patet. "Duae mulieres, filiae unius matris", sunt binae ecclesiae Israelitica et Judaica; "scortationes" cum "Aegyptiis", "Assyriis" et "Chaldaeis" similia hic significant quae mox supra; "concubitus amorum cum filiis Babelis" est profanatio boni.

[5] Apud Jeremiam,

"Scortata es cum sociis multis, ... profanasti terram scortationibus tuis et malitia tua. ...Num vidisti quae fecit aversa Israel? Abiens haec super omnem montem altum, et sub omni arbore viridi, et scortabaris ibi: ...etiam perfida Jehudah abivit et scortata est, adeo ut a voce scortationis suae profanaverit terram; moechata est cum lapide et ligno" (3:1, 2, 6, 8, 9):

"Israel" est ecclesia quae in vero, "Jehudah" ecclesia quae in bono, has enim binas ecclesias repraesentaverunt; falsificationes veri significantur per "scortationes Israelis", et adulterationes boni per "scortationes Jehudae"; "abire in omnem montem altum, et sub omni arbore viridi et scortari", est inquirere omnes, cognitiones boni et veri, etiam ex Verbo, ac falsificare; "moechari cum lapide et ligno", est pervertere et profanare omne verum et bonum, "lapis" significat verum, et "lignum" bonum.

[6] Apud eundem,

"Discurrite per plateas Hierosolymae, ... et quaerite in vicis ejus, si inveniatis virum, si sit faciens judicium, quaerens veritatem;... cum saturavi eos scortati sunt, et domum meretricis turmatim venerunt" (5:1, 7):

"discurrere plateas et quaerere in vicis Hierosolymae", est videre et explorare in ecclesiae istius doctrinalibus, nam "Hierosolyma" est ecclesia, ac "plateae" et "vici" sunt doctrinalia; "si inveneritis virum, si sit faciens judicium, quaerens veritatem", est num aliquid ibi verum sit; "cum saturavi eos scortati sunt", est quod cum vera illis revelata sunt falsificaverint ea; ecclesia talis quoad doctrinam est "domus meretricis" in quam "turmatim veniunt."

[7] Apud eundem,

"Adulteria tua, hinnitus tui, scelus scortationis tuae, super collibus in agro vidi abominationes tuas; vae tibi Hierosolyma, non mundaberis" (13:27):

"hinnitus" sunt profanationes veri, quia "equus" significat intellectuale ubi verum; "colles in agro" sunt bona veri in ecclesia, quae perversa sunt.

[8] Apud eundem,

"In prophetis Hierosolymae vidi obfirmationem horrendam, adulterando et eundo in mendacio" (23:14).

Apud eundem,

"Fecerunt stultitiam in Israele, et moechati sunt cum uxoribus sociorum suorum, et locuti sunt verbum ⁵ meum in nomine meo mendaciter" (29:23):

"adulterare" et "moechari" hic manifeste pro pervertere vera; "prophetae" significant illos qui docent vera ex Verbo, nam dicitur "adulterando et eundo in mendacio, ... et locuti verbum meum mendaciter"; "mendacium" in Verbo significat falsum.

[9] Apud Mosen,

"Filii vestri erunt pascentes in deserto quadraginta annis; et portabunt scortationes ⁶ vestras usque dum consumuntur corpora eorum in deserto" (Numeri 14:33):

quod filii Israelis non portaverint scortationes, et ideo consumpti fuerint in deserto, sed quia respuerunt caelestia vera, constat ex eo, quod hoc dictum sit illis quia intrare non voluerunt in Terram Canaanem, sed redire in Aegyptum; per "Terram Canaanem" significatur caelum et ecclesia cum ejus veris, et per "Aegyptum" significantur illa falsificata et versa in magica.

[10] Apud Micham,

"Omnia sculptilia ejus contundentur, et omnes mercedes meretriciae comburentur igne; et omnia idola ejus ponam in Vastitatem, nam ex mercede meretricis congregavit; ideo usque in mercedem meretricis revertentur" (1:7):

"sculptilia" et "idola" significant falsa quae ex propria intelligentia; "mercedes meretriciae" sunt cognitiones veri et boni quas applicuerunt falsis et malis et sic perverterunt.

[11] Apud Hoscheam,

Locutus est Jehovah ad Prophetam, "Accipe tibi mulierem scortationum et liberos scortationum, quia scortando scortatur terra a post Jehovam" (1:2):

per hoc repraesentatum est qualis ecclesia erat, quod nempe tota in falsis.

[12] Apud eundem,

"Peccarunt Mihi; gloriam eorum in ignominiam convertam;... scortabantur, ... quia Jehovam dereliquerunt...; scortatio, Vinum et mustum occupavit cor;... scortantur filiae vestrae, et nurus vestrae adulterantur" (4:7, 10, 11, 13. ):

"scortatio, vinum et mustum" sunt falsificata vera; "scortatio" est ipsa falsificatio, "vinum" est falsum interius, "mustum" est falsum exterius; "filiae quae scortantur" sunt bona veri perversa; "nurus quae adulterantur" sunt mala conjuncta falsis inde.

[13] Apud Esaiam,

"Fiet a fine septuaginta annorum Visitabit Jehovah Tyrum, ut redeat ad mercedem meretriciam suam, et scortetur cum omnibus regnis terrae super faciebus orbis; tandem erit mercatura ejus (et merces meretricia ejus) sanctum Jehovae" (23:17, 18):

"Tyrus" in Verbo est ecclesia quoad cognitiones veri et boni; "merces meretricia" sunt eaedem applicatae malis et falsis pervertendo; "mercatura ejus" est venditatio earum; "scortari cum omnibus regnis terrae" est cum omnibus et singulis veris ecclesiae; quod "mercatura et merces meretricia futura sit sanctum Jehovae", est quia per illas significantur cognitiones veri et boni ab illis applicatae falsis et malis: et homo per ipsas cognitiones in se spectatas potest sapere; nam cognitiones sunt media sapiendi, et quoque sunt media insaniendi; sunt media insaniendi cum falsificantur per applicationes ad mala et falsa: simile significatur per illud, quod per quod Facerent sibi amicos ex injusto mammone (Esaiam 16:9);

et per quod mandatum ut mutuo acciperent ab Aegyptiis aurum, argentum et Vestes, et eis auferrent (Exodus 3:22; 12:35, 36);

per "Aegyptios" enim significantur scientifica omnis generis, quibus usi sunt ad falsificandum vera.

[14] Apud Mosen,

"Exscindam... animam quae respicit ad pythones et ad hariolos, ad scortandum post illos" (Leviticus 20:5 [, 6]);

apud Esaiam,

"Intrat pacem, ... ambulat in rectitudine; vos autem accedite filii praestigiatricis, semen adulteri, et scortata est" (57:2,3);

apud Nahum,

"Vae urbi sanguinum, tota in mendacio"... eques ascendit, et splendor gladii, et fulgur hastae, multitudo confossorum, ... prae multitudine scortationum scorti, magistrae praestigiarum, vendentes gentes per scortationes suas" (3:1, 3, 4);

apud Mosen,

Non pangendum est foedus cum habitatoribus terrae, ne Scortentur filii et filiae post deos eorum (Exod 34 [15,] 16, 16);

apud eundem,

"Ut recordemini omnium praeceptorum Jehovae et faciatis ea, nec investigetis post cor vestrum, et post oculos vestros, post quos vos scortari soletis" (Numeri 15:39);

in Apocalypsi,

Babylon "a vino irae scortationis potavit omnes gentes" (14:8);

Angelus dixit, "Monstrabo judicium meretricis magnae, sedentis super aquis multis, cum qua scortati sunt reges terrae" (17:1, 2);

Babylon "ex vino furoris scortationis suae potavit omnes gentes, et reges terrae cum ea scortati sunt" (18:3);

"Judicavit meretricem magnam, quae corrupit terram scortatione sua" (19:2).

Quod in his locis per "scortationes" intelligantur falsificationes veri, patet.

[15] Quia talia per "scortationes" et "adulteria" significantur, et quoque talia per illa significantur in caelo, ideo in Ecclesia Israelitica, quae erat ecclesia repraesentativa, in qua omnia significabant, sequentia mandata sunt:

Quod non esset meretrix et scortator in Israele (Deuteronomius 23:18 [B.A. 17]);

Quod vir, qui adulterium commiserit cum uxore viri, et qui adulterium commiserit cum uxore socii, occidendo occideretur (Leviticus 20:10);

Quod donum meretricium non inferretur in domum Jehovae, quocunque voto (Deuteronomius 23:19 [B.A. 18]);

Quod filii Aharonis non acciperent meretricem in uxorem, neque mulierem repudiatam a viro suo. Quod summus sacerdos in uxorem acciperet virginem. Quod filia sacerdotis, si profanaverit se scortando, igne combureretur (Leviticus 21:7, 9, 13, 14);

(Praeter plura).

[16] Quod scortationes et adulteria talia involvant, ex multa experientia in altera vita testatum factum est: sphaerae ex spiritibus qui tales fuerunt, manifestarunt illa; ex praesentia spirituum qui confirmarunt apud se falsa, et applicuerunt vera ex sensu litterae Verbi ad confirmanda illa, sphaera scortationis nefanda exhalat. Omnibus gradibus prohibitis (de quibus ⁷ Leviticus 20:11-21), correspondent tales sphaerae, cum differentia secundum applicationem verorum ad falsa, et secundum conjunctionem falsorum cum malis, imprimis cum malis scaturientibus ex amore sui (de quibus plura videantur in opere De Caelo et Inferno 384-386).

Fußnoten: