Die Bibel

 

Genesis 29

Lernen

   

1 Profectus ergo Jacob venit in terram orientalem.

2 Et vidit puteum in agro, tres quoque greges ovium accubantes juxta eum : nam ex illo adaquabantur pecora, et os ejus grandi lapide claudebatur.

3 Morisque erat ut cunctis ovibus congregatis devolverent lapidem, et refectis gregibus rursum super os putei ponerent.

4 Dixitque ad pastores : Fratres, unde estis ? Qui responderunt : De Haran.

5 Quos interrogans, Numquid, ait, nostis Laban filium Nachor ? Dixerunt : Novimus.

6 Sanusne est ? inquit. Valet, inquiunt : et ecce Rachel filia ejus venit cum grege suo.

7 Dixitque Jacob : Adhuc multum diei superest, nec est tempus ut reducantur ad caulas greges : date ante potum ovibus, et sic eas ad pastum reducite.

8 Qui responderunt : Non possumus, donec omnia pecora congregentur, et amoveamus lapidem de ore putei, ut adaquemus greges.

9 Adhuc loquebantur, et ecce Rachel veniebat cum ovibus patris sui : nam gregem ipsa pascebat.

10 Quam cum vidisset Jacob, et sciret consobrinam suam, ovesque Laban avunculi sui, amovit lapidem quo puteus claudebatur.

11 Et adaquato grege, osculatus est eam : et elevata voce flevit,

12 et indicavit ei quod frater esset patris sui, et filius Rebeccæ : at illa festinans nuntiavit patri suo.

13 Qui cum audisset venisse Jacob filium sororis suæ, cucurrit obviam ei : complexusque eum, et in oscula ruens, duxit in domum suam. Auditis autem causis itineris,

14 respondit : Os meum es, et caro mea. Et postquam impleti sunt dies mensis unius,

15 dixit ei : Num quia frater meus es, gratis servies mihi ? dic quid mercedis accipias.

16 Habebat vero duas filias : nomen majoris Lia, minor vero appellabatur Rachel.

17 Sed Lia lippis erat oculis : Rachel decora facie, et venusto aspectu.

18 Quam diligens Jacob, ait : Serviam tibi pro Rachel filia tua minore, septem annis.

19 Respondit Laban : Melius est ut tibi eam dem quam alteri viro : mane apud me.

20 Servivit ergo Jacob pro Rachel septem annis : et videbantur illi pauci dies præ amoris magnitudine.

21 Dixitque ad Laban : Da mihi uxorem meam : quia jam tempus impletum est, ut ingrediar ad illam.

22 Qui vocatis multis amicorum turbis ad convivium, fecit nuptias.

23 Et vespere Liam filiam suam introduxit ad eum,

24 dans ancillam filiæ, Zelpham nomine. Ad quam cum ex more Jacob fuisset ingressus, facto mane vidit Liam :

25 et dixit ad socerum suum : Quid est quod facere voluisti ? nonne pro Rachel servivi tibi ? quare imposuisti mihi ?

26 Respondit Laban : Non est in loco nostro consuetudinis, ut minores ante tradamus ad nuptias.

27 Imple hebdomadam dierum hujus copulæ : et hanc quoque dabo tibi pro opere quo serviturus es mihi septem annis aliis.

28 Acquievit placito : et hebdomada transacta, Rachel duxit uxorem :

29 cui pater servam Balam tradiderat.

30 Tandemque potitus optatis nuptiis, amorem sequentis priori prætulit, serviens apud eum septem annis aliis.

31 Videns autem Dominus quod despiceret Liam, aperuit vulvam ejus, sorore sterili permanente.

32 Quæ conceptum genuit filium, vocavitque nomen ejus Ruben, dicens : Vidit Dominus humilitatem meam : nunc amabit me vir meus.

33 Rursumque concepit et peperit filium, et ait : Quoniam audivit me Dominus haberi contemptui, dedit etiam istum mihi ; vocavitque nomen ejus Simeon.

34 Concepitque tertio, et genuit alium filium : dixitque : Nunc quoque copulabitur mihi maritus meus : eo quod pepererim ei tres filios : et idcirco appellavit nomen ejus Levi.

35 Quarto concepit, et peperit filium, et ait : Modo confitebor Domino, et ob hoc vocavit eum Judam : cessavitque parere.

   

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #3832

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

3832. ‘Et fecit convivium’: quod significet initiationem, constat a significatione ‘convivii’ quod sit appropriatio et conjunctio, de qua n. 3596, hic initiatio quia haec praecedit conjunctionem, ac spondet et testatur eam. Convivia quae antiquitus fiebant apud illos qui in significativis et repraesentativis fuerunt, non aliud significabant quam initiationem in amorem mutuum, qui charitatis; et convivia nuptialia initiationem in amorem conjugialem, et convivia sancta initiationem in amorem spiritualem et caelestem, et hoc ex causa quia per ‘convivari’ seu ‘comedere et bibere’ significabatur appropriatio et conjunctio, ut n. 1 3596 ostensum est;

[2] quia haec significabantur, etiam Dominus in tali sensu dixit, Quod multi ab oriente usque et occidente venient, et accumbent cum Abrahamo, Isaco et Jacobo, in regno caelorum Matth. viii 11: et alibi ad discipulos, Ut comedatis et bibatis super mensa Mea in regno Meo, Luc. 22:30:

et cum instituit Sanctam Cenam, dixit, Dico vobis quod non bibiturus sim a nunc ex hoc genimine vitis usque ad diem 2 illum, quando id bibero vobiscum novum in regno Patris Mei, Matth. 26:29;

quisque videre potest quod per ‘accumbere, comedere, et bibere in regno Domini’ non significetur accumbere, comedere, et bibere, sed quod tale quod ibi est, nempe 3 quod appropriatio boni amoris et veri fidei per illa intelligatur, ita quod illud quod cibus spiritualis et cibus caelestis vocatur; manifeste quoque ex illis verbis patet quod sensus internus illis quae Dominus locutus est, insit, et quod absque intellectu ejus non sciri possit 4 quid sit cum Abrahamo, Isaco et Jacobo accumbere, super mensa in regno Domini comedere et bibere, et ex genimine illius vitae cum illis bibere in regno Patris; immo nec sciri possit quid per comedere panem et bibere vinum in Sancta Cena 5 intelligatur.

Fußnoten:

1. The number here referred to seems to be the last cited, viz. 3596, as a comparison will show. The Manuscript has and the First Latin Edition have 3134. Possibly 3734was intended.

2. illam as Schmidius

3. The Manuscript has bonum amoris et verum fidei, et quod eorum appropriatio

4. The Manuscript has quid foret quod cum Abrahamo, Jischako et Jacobo accumberent, quod super mensa Domini in Regno Ipsius comederent et biberent, et quod Dominus ex illo genimine vitiscumillis biberet novum in Regno Patris sui; proinde nec sciri posset

5. The Manuscript has intelligitur

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #2336

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

2336. Quod ‘platea’ significet verum, constare potest a pluribus locis in Verbo, ut apud Johannem ubi de Nova Hierosolymam, Duodecim portae, duodecim margaritae, unaquaevis porta erat margarita una, et platea civitatis aurum purum sicut 1 vitrum pellucidum, Apoc. 21:21;

[2] ‘Nova Hierosolymam’ est regnum Domini, quod quia describitur quoad bonum et verum, describitur per muros, portas, plateas; per has, nempe per ‘plateas’, intelliguntur omnia veli quae ducunt ad bonum, seu omnia fidei quae ducant ad amorem et charitatem, et quia vera tunc fiunt boni, ita pellucentia a bono, dicitur ‘platea aurum quasi vitrum pellucidum’:

apud eundem,

E medio plateae ejus et fluvii, hic illic arbor vitae faciens fructus duodecim, Apoc. 22:2;

ubi etiam de Nova Hierosolyma seu regno Domini; ‘medium plateae’ est verum fidei, per quod bonum et quod dein a bono: ‘fructus duodecim’ sunt qui vocantur fructus fidei, nam ‘duodecim’ significant omnia fidei, ut ostensum n. 577, 2089, 2129, 2130

[3] apud Danielem,

Scito et percipito, ab exitu Verbi ad restituendum et ad aedificandum Hierosolymam, usque ad Messiam Ducem, septimanae septem, et septimanae sexaginta 2 et duae, et restituetur et aedificabitur platea et fossa, 9:25;

ubi de Adventu Domini; quod ‘restituetur platea et fossa’ est quod tunc verum et bonum; quod Hierosolyma tunc non restituenda sit et aedificata, notum est, et quod non restituenda et aedificanda denuo, quisque etiam nosse potest, si non detineat ideas in regno mundano, sed in regno caelesti per ‘Hierosolymam’ in sensu interno intellecto:

[4] apud Lucam, Paterfamilias dixit servo suo, Abi ocius in plateas et vicos urbis, et pauperes, mancos, claudos et caecos introduc illuc, 14:21;

qui manent in sensu litterae, non aliud inde capiunt quam quod servus iret ubivis, et quod hoc significetur per plateas et vicos; quodque adduceret quoscumque, et quod hoc significetur per pauperes, mancos, claudos et caecos; sed singula verba involvunt arcana, sunt enim Domini; ‘quod iret in plateas et vicos’ significat quod quaereret ubicumque aliquod veram genuinum, seu verum quod lucet ex bono, seu 3 per quod pellucet bonum; quod ‘introduceret pauperes, mancos, claudos et caecos’ significat quod tales qui in Antiqua Ecclesia ita vocati sunt, et tales fuerunt quoad fidem, sed in vita boni, qui sic informarentur de regno Domini, ita gentes quae nondum instructae:

[5] quia ‘plateae’ significabant vera, inde ritus repraesentativus apud Judaeos, docere in plateis, ut patet apud Matthaeum 6:2, 5;

et apud Lucam 13:26, 27:

apud Prophetas ‘plateae’, ubicumque nominantur: in sensu interno significant vel vera, vel contraria veris, ut apud Esaiam: Rejectum est retro judicium, et justitia e longinquo stetit, nam impegit in platea veritas, et rectitudo non potest advenire 59:14:

apud eundem,

Filii tui defecerunt, et jacuerunt in capite omnium platearum 51:20:

apud Jeremiam,

Ascendit mors in fenestras 4 , venit in palatia nostra, ad exscindendum parvulum e platea, juvenes e vicis, Jer. 9:20:

[6] apud Ezechielem,

Nebuchadnezzar per ungulas equorum suorum conculcabit omnes plateas tuas, 26:11;

ubi de Tyro, per quam cognitiones veri significantur, n. 1201; ‘ungulae equorum’ sunt scientifica pervertentia verum:

apud Nahum,

In plateis insaniunt currus, discurrunt in vicis, Nahum 2:5;

‘currus’ pro doctrina veri, qui ‘insanire in plateis’ dicitur quando falsum loco veri:

apud Zachariam,

Adhuc habitabunt senes mares, et senes mulieres in plateis Hierosolymae, ... et plateae civitatis implebuntur pueris et puellis, ludentibus in plateis, 8:4, 5;

de affectionibus veri, et inde laetitiis et gaudiis: praeter alibi, ut Esai. 24:11; Jer. 5:1; 7:34; 49:26; Thren. 2:11, 19; 4:8, 14; Zeph. 3:6.

Fußnoten:

1. The Manuscript has quasi.

2. The Manuscript and First Latin Edition read septuaginta, but in the three other places where Swedenborg quotes this text he writes the number 62, as in the Hebrew. Apocalypsis Explicata 684 gives the internal sense of 62.

3. The Manuscript has et.

4. The Manuscript inserts nostras.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.