3023. ‘Adjurabo te in Jehovam Deum caeli et Deum terrae’: quod significet obstrictionem sanctissimam ad Divinum quod in supremis et in illis quae inde, constat a significatione ‘adjurare’ quod sit per juramentum obstringere, adjuratio enim non aliud est quam obstrictio, et haec sanctissima cum ‘in Jehovam Deum caeli et Deum terrae’, hoc est, ad Divinum quod supra et quod supra, seu quod idem, ad Divinum quod in supremis et in illis quae inde: ‘Jehovah Deus caeli’ quia dicitur de Domino, est Ipse Jehovah Qui ‘Pater’ ¹ vocatur, ex Quo conceptus, ita Qui Divina Ipsius Essentia; ipsa enim conceptio dedit ipsissimam Essentiam ex qua fuit; ‘Jehovah Deus terrae’ est tunc Jehovah qui ‘Filius’ dicitur, ita Humana Ipsius Essentia; exstitit haec ab illa cum Dominus eam quoque Divinam fecit; ita significatur per ‘Jehovam Deum caeli’ Divinum quod in supremis, et per ‘Jehovam Deum terrae’ Divinum quod in illis quae inde. Dominus autem ‘Jehovah Deus caeli’ dicitur ex Divino Ipsius quod in caelis, et ‘Deus terrae’ ex Divino quod in terris; Divinum in caelis etiam est quod apud hominem in internis ejus, Divinum autem in terra est quod in ejus externis; interna enim hominis sunt ejus caelum, quia per illa conjunctus est angelis, externa autem ejus sunt terra, nam per illa conjunctus est hominibus, n. 82, 913, 1411, 1733; cum homo regeneratus est, tunc illa influunt in haec, et haec sunt ab illis; inde etiam sciri potest quid Ecclesiae interna et quid ejus externa.

Fußnoten: