10300. ‘Salitum’: quod significet desiderium veri ad bonum, constat ex significatione ‘salis’ quod sit desiderium, quod amoris veri ad bonum, de qua ¹ sequitur, inde salitum est in quo desiderium illud. Causa quod desiderium veri ad bonum esse debeat, est quia desiderium illud est conjunctivum utriusque, quantum enim verum desiderat bonum, tantum ei conjungitur; conjunctio veri et boni est quod vocatur conjugium caeleste, quod est ipsum caelum apud hominem, quapropter cum in cultu Divino ac in omnibus et singulis ejus, est desiderium conjunctionis illius, est caelum in omnibus et singulis ibi, ita Dominus; hoc significatur per quod suffimentum esset salitum; quod ² ‘sal’ id significet, est a natura conjunctiva ejus, conjungit enim omnia et inde dat illis saporem, immo conjungit aquam et oleum, quae alioquin non conjunguntur.

[2] Cum notum est quod per ‘salem’ significetur desiderium conjunctionis veri et boni, sciri potest quid significatur per Domini verba apud Marcum, Omnis igne salietur, et omne sacrificium sale salietur; bonum est sal, si autem sal insulsum fit, quonam id condietis? habete in vobis salem, 9:49, 50;

‘omnis igne salietur’ est quod quisque ex genuino amore desiderabit, ‘omne sacrificium sale salietur’ est quod ³ desiderium ex genuino amore erit in omni cultu; ‘sal insulsum’ ⁴ significat desiderium ex alio amore quam genuino, ‘habere in se salem’ est desiderium veri ad bonum; quod ‘ignis’ sit amor, videatur n. 4906, 5071 fin. , 5215, 6314, 6832, 10055, et quod sacrificium sit cultus in genere, n. 922, 6905, 8680, 8936; quis scire potest quid sit igne saliri, et cur sacrificium saliretur, et quid quod in se haberent salem, nisi sciatur quid ignis, quid sal et saliri? similiter apud Lucam,

[3] Omnis ex vobis qui non abnegat omnes ⁵ facultates suas, non potest Meus esse discipulus; bonum est sal, si vero sal infatuatum fuerit, per quid condietur? neque in terram, neque in sterquilinium commodum est; foras projicient id, 14:[33, ] 34, 35; ‘abnegare omnes facultates suas’ est amare Dominum super omnia; ‘facultates’ ⁶ sunt quae sunt propria homini, ‘sal infatuatum’ est desiderium ex proprio, ita ex amore sui et mundi; tale desiderium est sal infatuatum, non commodum ad quicquam, ut quoque apud Matthaeum,

Vos estis sal terrae; quod si sal infatuetur, per quid salietur? ad nihil conducit amplius nisi ut projiciatur foras et conculcetur ab hominibus, 5:13, 14.

[4] Quod in omni cultu erit desiderium veri ad bonum, etiam significatur per quod omne munus minhae saliretur, et quod super omni munere esset sal foederis Jehovae, Lev. 2:13;

per ‘minham et munus’ quod est sacrificium, significatur cultus, ut supra; ⁷ et sal ibi vocatur ‘sal foederis Jehovae’ quoniam per ‘foedus’ significatur conjunctio, videatur n. 665, 666, 1023, 1038, 1864, 1996, 2003, 2021, 6804, 8767, 8778, 9396, 9416; desiderium etiam est ipse ardor amoris, ita continuum ejus, et amor est conjunctio spiritualis.

[5] Sicut desiderium veri ad bonum conjungit, ita desiderium falsi ad malum disjungit, et quod disjungit hoc etiam destruit, inde per ‘salem’ in opposito sensu significatur destructio et devastatio veri et boni, ut apud Jeremiam,

Maledictus vir qui ponit carnem bracchium suum; non videbit cum veniet bonum, sed habitabit ⁸ in locis aestuosis, in terra salsuginosa, quae non habitatur, ⁹ 17:5, 6;

‘ponere carnem bracchium suum’ est fidere sibi, suo ¹⁰ proprio, et non Divino, n. 10283, et quia ¹¹ proprium est amare se prae ¹² Deo et ¹³ proximo, est amor sui ¹⁴ qui ita describitur, inde ¹⁵ dicitur quod non visurus cum ¹⁶ veniet bonum, et quod ¹⁷ habitabit in locis aestuosis et in terra ¹⁸ salsuginosa, hoc est, in spurcis amoribus et ¹⁹ illorum desideriis, quae destruxerunt bonum et verum Ecclesiae:

apud Zephaniam,

[6] Erit sicut Gomorrha, locus derelictus urticae, et fovea salis, et vastitas in aeternum, 2:9;

‘locus derelictus urticae’ pro ardore et ustione vitae hominis ²⁰ ex amore sui, ‘fovea salis’ pro ²¹ falsi desiderio; quod quia destruit verum et bonum, dicitur ²² ‘vastitas in aeternum’; dicitur quod erit sicut Gomorrha, quoniam per illam et ²³ Sodomam significatur amor sui, n. 2220.

[7] Quod uxor Lothi versa fuerit in statuam salis quia vertit facies ad illas urbes, Gen. 19:26, significabat vastationem veri et boni, nam ‘vertere facies’ ad aliquid est in sensu interno amare, n. 10189; inde est quod Dominus dicat, Ne revertatur in quae post illum; mementote uxoris Lothi, Luc. 17:31, 32:

et apud Moschen, Sulfur et sal et combustio tota terra ejus, juxta eversionem Sodomae et Gomorrhae, Deut. 29:22 [KJV 23];

per ‘terram’ ibi, ut quoque alibi in Verbo, intelligitur Ecclesia, videatur in locis citatis n. 9325.

[8] Inde nunc erat quod urbes quae non habitarentur amplius, post destructionem earum consererentur sale, Jud. 9:45. Ex his patet quod per ‘salem’ in genuino sensu significetur desiderium veri ad bonum, ita conjunctivum, et in opposito desiderium falsi ad malum, ita destructivum.

[9] Qui itaque scit quod ‘sal’ sit desiderium veri ad bonum, et conjunctivum eorum, etiam scire potest quid significat quod aquae Jerichuntis sanatae fuerint ab Elisaeo per injectionem salis in exitum earum, 2 Reg. 2:19-22;

per ‘Elisaeum’ enim, sicut per Eliam, repraesentabatur Dominus quoad Verbum, n. 2762, 8029, et per ‘aquas’ significantur vera Verbi, ²⁴ per ‘aquas Jerichuntis’ vera Verbi in sensu litterae, similiter per ‘exitum aquarum’; ac per ‘salem’ significatur desiderium ²⁵ veri ad bonum, et conjunctio utriusque, inde sanitas.

Fußnoten:

9396. ‘Et accepit librum foederis’: quod significet Verbum in littera cum quo conjunctum est Verbum in caelo, constat ex significatione ‘libri’ quod sit Verbum in omni complexu, de qua sequitur, et ex significatione ‘foederis’ quod sit conjunctio, de qua n. 665, 666, 1023, 1038, 1864, 1996, 2003, 2021, 6804, 8767, 8778; per ‘librum foederis’ ¹ intelligitur hic omne quod locutus est Dominus e monte Sinai, nam dicitur mox supra vers. 4, et scripsit Moscheh omnia verba Jehovae; proinde per ‘librum foederis’ in stricto sensu intelligitur Verbum revelatum Moschi super monte Sinai, et in lato sensu, Verbum in omni complexu, ² quoniam id est Divinum Verum revelatum a Domino; et quoniam per id conjungit Se Dominus cum homine Ecclesiae, ideo quoque id est ‘liber foederis’, ³ quia ‘foedus’ est conjunctio ⁴ .

[2] Sed qualis est conjunctio Domini cum homine Ecclesiae per Verbum, hodie nescitur, ex causa quia hodie caelum est clausum; vix enim ⁵ hodie aliquis loquitur cum angelis et spiritibus, et inde scit quomodo illi percipiunt Verbum, cum tamen ⁶ antiquis, imprimis antiquissimis, id fuit notum, nam loqui cum spiritibus et angelis illis commune fuit; ⁷ causa erat quia homines antiquis temporibus, imprimis in antiquissimis, interiores homines fuerunt, in spiritu enim paene abstracte a corpore cogitabant, at hodierni homines sunt exteriores, et in corpore paene abstracte a spiritu cogitant; inde est quod ⁸ recesserit quasi caelum ab homine, nam communicatio caeli est cum interno homine cum is abstrahi potest a corpore, non autem cum externo immediate; inde ignoratur hodie qualis est conjunctio Domini cum homine per Verbum.

[3] Qui ex sensuali corporis et non ex sensuali spiritus cogitant, illi nequaquam aliter possunt capere quam quod sensus Verbi talis sit in caelo qualis est in mundo, hoc est, qualis est in littera; si diceretur quod sensus Verbi in caelo sit qualis est cogitatio interni hominis, ⁹ qui est absque ideis materialibus, hoc est, absque ideis mundanis, corporeis, et terrenis, foret hoc hodie paradoxon, et magis si diceretur quod sensus Verbi in caelo tantum differat a sensu ejus in mundo seu in littera quantum paradisus caelestis a paradiso terrestri, et quantum cibus et potus caelestis a cibo et potu terrestri; quanta sit differentia, apparet ex eo quod paradisus caelestis sit intelligentia et sapientia, cibus caelestis sit omne bonum amoris et charitatis, et potus caelestis ¹⁰ omne verum fidei ex illo bono; quis non hodie miraretur si audiret quod cum paradisus, hortus, vinea, in Verbo memorantur, in caelo non percipiantur paradisus, hortus, vinea, sed loco illorum talia quae sunt intelligentiae et sapientiae ex Domino? et cum cibus et potus, ¹¹ sicut panis, caro, vinum, aqua, quod loco illorum in caelo percipiantur talia quae sunt boni amoris et veri fidei a Domino? et ¹² hoc non per explicationes, ¹³ nec comparative, sed ex correspondentiis actualiter, quoniam caelestia quae sapientiae, intelligentiae, boni amoris et veri fidei illis actualiter correspondent; et in hanc correspondentiam creatus est homo internus respective ad externum, ita caelum quod est in interno homine respective ad mundum, ¹⁴ qui est in ¹⁵ externo, similiter in communi; quod Verbum secundum correspondentias intelligatur et percipiatur in caelo, et quod ille sensus sit sensus internus, in praecedentibus ubivis ostensum est.

[4] Qui illa quae nunc dicta sunt capit, scire potest et aliquo modo percipere quod per Verbum sit conjunctio hominis cum caelo, et per caelum cum Domino, et quod absque Verbo nulla conjunctio foret; videantur quae de his n. 2143, 7153, 7381, 8920, 9094 fin. , 9212 fin. , 9216 fin. , 9357, et alibi pluries ostensa sunt. Inde nunc constat cur Moscheh ‘accepit librum foederis, et legit coram populo, et dein sparsit sanguinem super populum, et dixit, Ecce sanguis foederis’; ^{16 17} et hoc ideo factum est quia ‘sanguis sacrificii’ in caelo est Divinum Verum procedens a Domino, ita in nostra tellure Verbum videatur n. 9393. Quia per ‘foedus’ significatur conjunctio, et quia per Divinum Verum procedens a Domino, ¹⁸ hoc est, Verbum, fit conjunctio, ideo omnia quae ¹⁹ Divini Veri a Domino seu quae Verbi sunt, vocantur foedus, ²⁰ prout tabulae quibus inscripta sunt decem praecepta, tum judicia, statuta, et ²¹ reliqua quae in libris Moschis, et in genere quae in Verbo tam Veteris quam Novi Testamenti sunt.

[5] Quod tabulae quibus inscripta ²² erant decem praecepta:

apud Moschen, Jehovah scripsit super tabulas verba foederis, decem verba, Exod. 34:28:

apud eundem,

Ascendi in montem ad accipiendum tabulas lapidum, tabulas foederis, quod excidit Jehovah vobiscum: dedit Jehovah mihi duas tabulas lapidum, tabulas foederis: descendi de monte, cum mons ardens igne, duae autem tabulae foederis super duabus manibus meis, Deut. 9:9, 11, 15:

et apud eundem,

Jehovah indicavit vobis foedus Suum quod praecepit vobis ad faciendum, decem verba quae scripsit super tabulas lapidum: cavebitis vobis ne obliviscamini foederis Jehovae Dei vestri, quod excidit vobiscum, Deut. 4:13, 23.

Quia binae tabulae in arca, quae in medio seu intimo tabernaculi, repositae erant, ideo arca dicta est arca foederis, Num. 10:33, 14:44; Deut. 10:8, 31:9, 25, 26; Jos. 3:3, 6, 8, 11, 14, 17, 4:7, 9, 18, 6:6, 8, 8:33; Jud. 20:27; 1 Sam. 4:3-5; 2 Sam. 15:24; 1 Reg. 3:15, 6:19, 8:1, 6 ²³ ; Jer. 3:16.

[6] Quod libri Moschis dicti sint liber foederis, constat ex illis inventis a Chilkia sacerdote in Templo, de quibus ita in libro 2 Regum, Chilkia sacerdos magnus invenit librum legis in domo Jehovae: et ²⁴ legerunt in auribus eorum omnia verba libri foederis inventi in domo Jehovae, 22:8; 23:2.

[7] Quod Verbum Veteris Testamenti dictum sit foedus: apud Esaiam,

Tenentibus foedus Meum dabo in domo Mea et intra muros Meos locum et nomen, bonum prae filiis et filiabus, Esai. 56:4 [, 5]:

apud Jeremiam,

Audite verba foederis hujus; Maledicus vir qui non audiverit verba foederis hujus quod praecepi patribus vestris; Oboedite voci Meae, et facite ea, juxta omne quod praecipio vobis, 11:2-4 ²⁵ :

apud Davidem,

Omnes viae Jehovae misericordia et veritas, custodientibus foedus Ipsius, et testimonia Ipsius, Ps. 25:10:

apud eundem,

Misericordia Jehovae ab aeterno ²⁶ ad aeternum usque super timentes Ipsum, et justitia Ipsius in filios filiorum, custodientibus foedus Ipsius, et recordantibus ²⁷ praeceptorum Ipsius, Ps. 103:17, 18:

et apud eundem,

Non servarunt foedus Dei, et in lege Ipsius renuerunt ambulare, Psalm 78:10;

hic foedus Dei dicitur ‘lex Dei’; quod per legem intelligatur in lato sensu totum Verbum, in minus lato Verbum historicum, in stricto Verbum per Moschen scriptum, et in strictissimo decem praecepta Decalogi, videatur n. 6752.

[8] Quod etiam Verbum Novi Testamenti sit foedus:

apud Jeremiam,

Ecce dies venientes quibus pangam cum domo Israelis et cum domo Jehudae foedus novum; hoc foedus quod pangam cum domo Israelis post dies hos, dabo legem Meam in medio eorum, et super cor eorum scribam illam, Jer. 31:31-33 ²⁸ ; ‘domus Israelis’ pro Ecclesia spirituali, et ‘domus Jehudae’ pro Ecclesia caelesti: et apud Davidem,

Etiam Ego primogenitum dabo Ipsum, altum regibus terrae, et foedus Meum stabile Ipsi: non vile faciam foedus Meum, et pronuntiatum labiorum Meorum non mutabo, Psalm 89:29, 35 [KJV 28, 34];

hic de Domino; ‘foedus Meum stabile Ipsi’ pro unione Ipsius Divini ac Divini Humani, ita quoque pro Verbo, nam Dominus quoad Divinum Humanum fuit Verbum quod caro, hoc est, homo, factum, Joh. 1:1-3, 14.

[9] Quod Divinum Verum seu Verbum sit foedus seu conjunctio, est quia illud est Divinum a Domino, ita Ipse Dominus; quapropter cum Verbum recipitur ab homine, Ipse Dominus recipitur; inde patet quod per Verbum sit conjunctio Domini cum homine; et quia est conjunctio Domini cum homine, etiam est conjunctio caeli cum homine, nam caelum ²⁹ dicitur caelum ex Divino Vero procedente a Domino, proinde ex ³⁰ Divino; unde illi qui in caelo dicuntur esse in Domino; quod Divinum conjungat se cum illis qui amant Dominum, et Verbum Ipsius servant, videatur Joh. 14:23.

[10] Ex his omnibus constare potest quod per ‘sanguinem foederis’ intelligatur conjunctio Domini ³¹ per caelum cum homine per Verbum, ut quoque apud Sachariam, Exscindam currum ex Ephraimo et equum ex Hierosolyma, et exscindetur arcus belli; contra loquetur pacem gentibus; dominari Ipsius a mari ad mare, et a flumine usque, ad fines terrae; etiam quod ³² ad te, per sanguinem foederis tui emittam vinctos tuos e fovea in qua non aqua, 9:10, 11;

[11] qui nihil de sensu interno novit, ³³ hic non aliud quam talia quae sensus litterae involvit capere potest, quod nempe ‘exscinderetur currus ex Ephraimo, equus ex Hierosolyma, et arcus belli’, et denique quod ‘sanguis foederis’ sit sanguis Domini, per quem liberarentur illi qui in peccatis, explicando varie, quinam intelliguntur per ‘vinctos in fovea in qua non aqua’; sed qui sensum internum Verbi novit ³⁴ capit quod hic de Divino Vero agatur, et quod id postquam vastatum hoc est, non amplius receptum ³⁵ fide et corde ab homine, per verum Divinum a Divino Humano Domini procedens restituetur et sic illi qui ³⁶ id credunt et faciunt, Ipsi Domino conjungentur; quod ex sensu interno singulorum ibi, plenius constare potest, sicut ex significatione ‘currus’ quod sit doctrina Ecclesiae, n. ³⁷ 2760, 5321, 5945, 8215, ‘Ephraimi’ quod sit intellectuale illustratum Ecclesiae n. 5354, 6222, 6238, ex significatione ‘equi’ quod sit intellectus Verbi, n. 2760-2762, 3217, 5321, 6125, ³⁸ 6534, 8029, 8146, 8148, ‘Hierosolymae’ quod sit Ecclesia spiritualis, n. 2117, 3654, ³⁹ 9166, ex significatione ‘arcus’ quod sit doctrina veri, n. 2686, 2709, et ‘belli’, quod sit pugna de veris, n. 1664, 2686, 8295;

[12] inde patet quod per ‘exscindere currum ex Ephraimo, et equum ex Hierosolyma, et arcum belli’, significetur vastatio ⁴⁰ veri Divini in Ecclesia quoad omnem intellectum ejus, et quod ‘per sanguinem foederis ⁴¹ emitterentur vincti in fovea in qua non aqua’ significetur restitutio per ⁴² Divinum Verum a Divino Humano Domini ⁴³ procedens; quod ‘sanguis’ sit ⁴⁴ Divinum Verum, et quod ‘foedus’ sit conjunctio, supra ostensum est, et quod ‘vincti in fovea’ sint qui ab Ecclesia spirituali ⁴⁵ et salvati per Adventum Domini in mundum, videatur n. 6854; ‘fovea ubi non aqua’ dicitur, quia per ‘aquam’ significatur verum, n. 2702, 3058, 3424, 4976, 5668, 7307, 8137, 8138, 8568, 9323.

Fußnoten: