Neu-christliche Bibelstudien

Die Bibel

 

Γένεση 25

Lernen

   

1 Ελαβε δε ο Αβρααμ και αλλην γυναικα, ονομαζομενην Χεττουραν.

2 Και αυτη εγεννησεν εις αυτον τον Ζεμβραν και τον Ιοξαν και τον Μαδαν και τον Μαδιαμ και τον Ιεσβωκ και τον Σουα.

3 και ο Ιοξαν εγεννησε τον Σεβα και τον Δαιδαν· οι δε υιοι του Δαιδαν ησαν Ασσουρειμ και Λετουσιειμ και Λαωμειμ.

4 Οι υιοι δε του Μαδιαμ ησαν Γεφα και Εφερ και Ανωχ και Αβειδα και Ελδαγα· παντες ουτοι υιοι της Χεττουρας.

5 Εδωκε δε ο Αβρααμ παντα τα υπαρχοντα αυτου εις τον Ισαακ.

6 Εις δε τους υιους των παλλακων αυτου εδωκεν ο Αβρααμ χαρισματα, και εξαπεστειλεν αυτους, ετι ζων, μακραν απο του υιου αυτου Ισαακ προς ανατολας, εις την γην της Ανατολης.

7 Και ταυτα ειναι τα ετη των ημερων της ζωης του Αβρααμ, οσα εζησεν, ετη εκατον εβδομηκοντα πεντε.

8 Και εκπνευσας απεθανεν ο Αβρααμ εν γηρατι καλω, γερων και πληρης ημερων· και προσετεθη εις τον λαον αυτου.

9 Και εθαψαν αυτον ο Ισαακ και ο Ισμαηλ οι υιοι αυτου εν τω σπηλαιω Μαχπελαχ, εν τω αγρω του Εφρων, υιου του Σωαρ του Χετταιου, τω απεναντι της Μαμβρη·

10 τω αγρω, τον οποιον ηγορασεν ο Αβρααμ παρα των υιων του Χετ· εκει εταφη ο Αβρααμ και Σαρρα η γυνη αυτου.

11 Και μετα τον θανατον του Αβρααμ, ευλογησεν ο Θεος Ισαακ τον υιον αυτου· και κατωκησεν ο Ισαακ πλησιον του φρεατος Λαχαι-ροι.

12 Αυτη δε ειναι η γενεαλογια του Ισμαηλ, υιου του Αβρααμ, τον οποιον εγεννησεν εις τον Αβρααμ Αγαρ η Αιγυπτια, η δουλη της Σαρρας·

13 και ταυτα ειναι τα ονοματα των υιων του Ισμαηλ, κατα τα ονοματα αυτων, εις τας γενεας αυτων· πρωτοτοκος του Ισμαηλ Ναβαιωθ, επειτα Κηδαρ και Αβδεηλ και Μιβσαμ,

14 και Μισμα, και Δουμα και Μασσα

15 Χαδδαρ, και Θαιμα, Ιετουρ, Ναφις, και Κεδμα·

16 ουτοι ειναι οι υιοι του Ισμαηλ, και ταυτα τα ονοματα αυτων κατα τας κωμας αυτων και κατα τας κατοικιας αυτων· δωδεκα αρχοντες κατα τα εθνη αυτων.

17 Και ταυτα ειναι τα ετη της ζωης του Ισμαηλ, ετη εκατον τριακοντα επτα· και εκπνευσας απεθανε και προσετεθη εις τον λαον αυτου.

18 Κατωκησαν δε απο Αβιλα εως Σουρ, της κατα προσωπον Αιγυπτου, καθως υπαγει τις προς την Ασσυριαν· ο Ισμαηλ κατωκησεν εμπροσθεν παντων των αδελφων αυτου.

19 Και αυτη ειναι η γενεαλογια του Ισαακ, υιου του Αβρααμ· ο Αβρααμ εγεννησε τον Ισαακ·

20 ητο δε ο Ισαακ ετων τεσσαρακοντα, οτε ελαβεν εις εαυτον γυναικα την Ρεβεκκαν, θυγατερα Βαθουηλ του Συρου απο Παδαν-αραμ, αδελφην Λαβαν του Συρου.

21 Και εδεετο ο Ισαακ προς τον Κυριον περι της γυναικος αυτου, διοτι ητο στειρα· και επηκουσεν ο Κυριος αυτου, και συνελαβεν η Ρεβεκκα η γυνη αυτου.

22 Και τα παιδια συνεκρουοντο εντος αυτης· και ειπεν, Αν μελλη ουτω να γεινη, δια τι εγω να συλλαβω; και υπηγε να ερωτηση τον Κυριον.

23 Και ειπεν ο Κυριος προς αυτην, Δυο εθνη ειναι εν τη κοιλια σου· και δυο λαοι θελουσι διαχωρισθη απο των εντοσθιων σου· και ο εις λαος θελει εισθαι δυνατωτερος του αλλου λαου· και ο μεγαλητερος θελει δουλευσει εις τον μικροτερον.

24 Και οτε επληρωθησαν αι ημεραι αυτης δια να γεννηση, ιδου, ησαν διδυμα εν τη κοιλια αυτης.

25 Εξηλθε δε ο πρωτος ερυθρος και ολος ως δερμα δασυτριχος· και εκαλεσαν το ονομα αυτου, Ησαυ.

26 Και επειτα εξηλθεν ο αδελφος αυτου· και η χειρ αυτου εκρατει την πτερναν του Ησαυ· δια τουτο ωνομασθη Ιακωβ· ο δε Ισαακ ητο ετων εξηκοντα, οτε εγεννησεν αυτους.

27 Ηυξησαν δε τα παιδια· και εγεινεν ο μεν Ησαυ ανθρωπος εμπειρος εις το κυνηγιον, ανθρωπος του αγρου· ο δε Ιακωβ, ανθρωπος απλους, κατοικων εν σκηναις.

28 Και ο μεν Ισαακ ηγαπα τον Ησαυ, διοτι το κυνηγιον ητο τροφη εις αυτον· η δε Ρεβεκκα ηγαπα τον Ιακωβ.

29 Εμαγειρευε δε ο Ιακωβ μαγειρευμα· και ηλθεν ο Ησαυ εκ του αγρου και ητο αποκαμωμενος·

30 και ειπεν ο Ησαυ προς τον Ιακωβ, Δος μοι, παρακαλω, να φαγω απο το κοκκινον, το κοκκινον τουτο, διοτι ειμαι αποκαμωμενος· δια τουτο εκληθη το ονομα αυτου, Εδωμ.

31 Και ειπεν ο Ιακωβ, Πωλησον μοι σημερον τα πρωτοτοκια σου.

32 Και ο Ησαυ ειπεν, Ιδου, εγω υπαγω να αποθανω, και τι με ωφελουσι ταυτα τα πρωτοτοκια;

33 Και ειπεν ο Ιακωβ, Ομοσον μοι σημερον· και ωμοσεν εις αυτον· και επωλησε τα πρωτοτοκια αυτου εις τον Ιακωβ.

34 Τοτε ο Ιακωβ εδωκεν εις τον Ησαυ αρτον και μαγειρευμα της φακης· και εφαγε και επιε και σηκωθεις ανεχωρησεν· ουτως ο Ησαυ κατεφρονησε τα πρωτοτοκια.

   

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #1197

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

1197. From whom went forth the Pelistim [Philistines]. That this signifies a nation thence derived, and that by this nation is signified a mere memory-knowledge of the knowledges of faith and charity, is evident from the Word, where the Philistines are frequently mentioned. In the Ancient Church all those were called Philistines who talked much about faith, and declared that salvation is in faith, and yet had no life of faith. Therefore they preeminently were called “the uncircumcised,” which means those who are devoid of charity. That they were called “the uncircumcised” may be seen in 1 Samuel 14:6; 17:26, 36; 31:4; 2 Samuel 1:20, and in other places. Because they were such, they could not but make the knowledges of faith matters of memory; for the knowledges of spiritual and celestial things and the very mysteries of faith themselves become nothing but matters of memory, when the man who is skilled in them is devoid of charity. The things of the memory are like things dead unless the man is such that from conscience he lives according to them. When he does this, then at the same time as they are things of memory they are also things of life; and only then do they remain with him for his use and salvation after the life of the body. Knowledges [scientiae et cognitiones] are nothing to a man in the other life, even though he may have known all the arcana that have ever been revealed, unless they have affected his life.

[2] Such [as those described above] are everywhere signified by “Philistines” in the prophetical parts of the Word, and also in the historical, as for example, when Abraham sojourned in the land of the Philistines, and made a covenant with Abimelech, the king of the Philistines (Genesis 20:1; 21:22; 26:1-34). As the knowledges of faith are here signified by the Philistines, Abraham, because he represented the celestial things of faith, sojourned there, and entered into a covenant with them; and likewise Isaac, by whom were represented the spiritual things of faith; but not Jacob, because by him the externals of the church were represented.

[3] That the “Philistines” signify in general a mere memory-knowledge of the knowledges of faith, and specifically those who make faith and salvation consist in knowledges alone, which they make matters of memory, may be seen in Isaiah:

Rejoice not thou whole Philistia, because the rod that smote thee is broken; for out of the serpent’s root shall come forth a basilisk, and his fruit shall be like a fiery flying serpent (Isaiah 14:29).

Here “the root of the serpent” denotes memory-knowledges; “the basilisk,” evil from the derivative falsity; and “the fruit of a fiery flying serpent,” is their works, which are called “a fiery flying serpent” because they come of cupidities.

[4] In Joel:

What are ye to Me, O Tyre, and Zidon, and all the borders of Philistia? Will ye render a recompense upon Me? very speedily will I return your recompense upon your own head. Inasmuch as ye have taken My silver and My gold, and have carried into your temples My desirable good things; the sons also of Judah and the sons of Jerusalem have ye sold unto the sons of the Javanites, that ye might cause them to remove far from their border (Joel 3:4-6).

Here it is evident what is meant by the Philistines, and by “all Philistia,” or all “the borders” of it. “Silver and gold” here are the spiritual and celestial things of faith; “desirable good things” are the knowledges of them. That they “carried them into their temples,” is that they possessed and proclaimed them; and that they “sold the sons of Judah and the sons of Jerusalem,” signifies that they had no love and no faith; “Judah” in the Word is the celestial of faith, and “Jerusalem” is the spiritual of faith thence derived, which were “removed far from their borders.” So also in other places in the Prophets, as in Jeremiah 25:20; 47:1; Ezekiel 16:27, 57; 25:15-16, Amos 1:8; Obadiah 1:19; Zephaniah 2:5; Psalms 83:7; 87:4. And concerning the Caphtorim in Deuteronomy 2:23; Jeremiah 47:4; Amos 9:7.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

Die Bibel

 

Jeremiah 47:1

Lernen

       

1 The word of Yahweh that came to Jeremiah the prophet concerning the Philistines, before that Pharaoh struck Gaza.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org