Neu-christliche Bibelstudien

Die Bibel

 

Ծննդոց 20

Lernen

   

1 Աբրահամն այդտեղից գնաց երկրի հարաւը, բնակուեց Կադէսի ու Սուրի միջեւ, ապա տարաբնակուեց Գերարայում:

2 Աբրահամն իր կին Սառայի մասին ասում էր, թէ նա իր քոյրն է: Գերարացիների արքայ Աբիմելէքն ուղարկեց իր մարդկանց եւ կին առաւ Սառային:

3 Գիշերն Աստուած Աբիմելէքին երեւաց երազում եւ ասաց. «Դու մեռնելու ես այն կնոջ պատճառով, որին առար, որովհետեւ այդ կինը ամուսին ունի»:

4 Սակայն Աբիմելէքը, որ չէր մերձեցել նրան, ասաց. «Տէ՛ր, մի՞թէ դու կը սպանես բանից անտեղեակ ու արդար մարդկանց:

5 Չէ՞ որ նա ասաց ինձ՝ «Իմ քոյրն է», իսկ սա ասաց ինձ՝ «Իմ եղբայրն է»: Ես մաքուր սրտով ու արդար ձեռքով արեցի դա»:

6 Աստուած երազի մէջ ասաց նրան. «Գիտեմ, որ դու մաքուր սրտով ես արել այդ, դրա համար էլ ես խնայեցի քեզ, որ չմեղանչես իմ դէմ: Այդ պատճառով էլ թոյլ չտուեցի, որ մերձենաս նրան:

7 Արդ, կնոջը վերադարձրո՛ւ իր ամուսնուն, որովհետեւ նա մարգարէ է, աղօթք կ՚անի քեզ համար, եւ դու կենդանի կը մնաս: Եթէ չվերադարձնես, իմացի՛ր, որ դու եւ բոլոր նրանք, ովքեր քո իւրայիններն են, կը մեռնէք»:

8 Աբիմելէքն առաւօտեան վաղ վեր կացաւ, կանչեց իր բոլոր ստրուկներին եւ նրանց պատմեց այս բոլոր բաները: Ամէնքը խիստ վախեցան:

9 Աբիմելէքը կանչեց Աբրահամին ու ասաց նրան. «Այդ ի՞նչ փորձանք բերեցիր դու մեր գլխին: Մենք ի՞նչ մեղք էինք գործել քո դէմ, որ իմ ու իմ թագաւորութեան վրայ այդպիսի մեծամեծ մեղքեր բարդեցիր: Դու ինձ հետ արեցիր այն, ինչ ոչ ոք չէր արել»:

10 Աբիմելէքն ասաց Աբրահամին. «Ի՞նչ մտածեցիր, որ նման բան արեցիր»:

11 Աբրահամը պատասխանեց. «Ես կարծեցի, թէ գուցէ այս վայրում էլ աստուածապաշտութիւն չկայ, եւ հնարաւոր է, որ ինձ սպանեն իմ կնոջ պատճառով:

12 Բայց նա, արդարեւ, իմ քոյրն է իմ հօր եւ ոչ թէ մօր կողմից, եւ դարձաւ իմ կինը:

13 Երբ Աստուած ինձ հանեց իմ հօր տնից, ես կնոջս ասացի. «Այս արդար քայլն արա՛ ինձ համար. ուր էլ գնանք, իմ մասին կ՚ասես, թէ՝ իմ եղբայրն է»:

14 Աբիմելէքն առաւ հազար սատեր, արջառ ու ոչխար, ստրուկներ ու ստրկուհիներ եւ տուեց Աբրահամին: Նրան վերադարձրեց նաեւ նրա կին Սառային:

15 Աբիմելէքն ասաց Աբրահամին. «Ահա քո դիմաց փռուած է իմ երկիրը, ուր հաճելի է քեզ, այնտեղ էլ բնակուի՛ր»:

16 Իսկ Սառային դիմելով՝ ասաց. «Ահա հազար սատեր եմ տալիս քո եղբօրը: Այն թող պատուի վկայութիւն լինի քեզ եւ քեզ հետ գտնուող բոլոր կանանց համար: Այսուհետեւ կը պատմես ամբողջ ճշմարտութիւնը»:

17 Աբրահամն աղօթեց Աստծուն, որը բուժեց Աբիմելէքին, ինչպէս նաեւ նրա կնոջն ու նրա աղախիններին: Նրանք արդէն կարողանում էին երեխայ ունենալ:

18 Մինչ այդ Տէրը Աբրահամի կին Սառայի պատճառով Աբիմելէքի ողջ տան կանանց զրկել էր երեխայ ունենալու կարողութիւնից:

   

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #2500

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

2500. Abraham journeyed thence toward the land of the south. That this signifies the Lord’s progression in the goods and truths of faith, is evident from the signification of “journeying,” as being to progress (see n. 1457); and from the signification of the “land of the south,” as being the good and truth of faith (see n. 1458). It has already been stated concerning Abraham, in the twelfth chapter, that he “journeyed, going and journeying toward the south,” when he went into Egypt (verses 9-10); by which was signified in the internal sense that the Lord when a child progressed into goods and truths in respect to the memory-knowledge of knowledges (n. 1456, 1459); 1 and here it is said that he journeyed “toward the land of the south,” by which there is signified a further and more interior progression, which is into goods and truths in respect to the doctrine of faith; on which account it is here said the “land” of the south, because “land” in its proper sense signifies the church, for the sake of which is doctrine (n. 566, 662, 1066, 2117, 2118).

[2] As regards the Lord’s instruction in general, the nature of it is very clear in the internal sense of this chapter; namely, that it was by continual revelations, and thus by Divine perceptions and thoughts from Himself, that is, from His Divine; which perceptions and thoughts He implanted in Divine intelligence and wisdom, and this even to the perfect union of His Human with His Divine. This way of growing wise is not possible with any man; for it flowed in from the Divine itself, which was His inmost, being of the Father, of whom He was conceived; thus from the Divine Love itself, which the Lord alone had, and which consisted in His desire to save the universal human race.

[3] It is an arcanum which is as yet known to scarcely anyone, that within love itself there are wisdom and intelligence; these being such as is the love. That wisdom and intelligence are within love comes from the fact that all influx takes place into the love, or what is the same, into the good, thus into man’s very life. This is the source of the wisdom and intelligence of the angels, which is ineffable. It is also the source of the wisdom and intelligence of men who are in love to the Lord and in charity toward the neighbor; who, although they have no perception of it in themselves while they are living in the body, nevertheless come into it after death, for the reason that it is within this very love and charity (see n. 2494). But as regards the Lord’s love, it was infinitely above the love in which the angels are, for it was the Divine love itself; and therefore He had in Himself a supereminence of all wisdom and intelligence; into which however because He was born a man, and was to progress as a man according to Divine order, He introduced Himself by successive steps, in order that He might thus unite His Human to the Divine, and make it Divine; and this by His own power.

Fußnoten:

1. That is in respect to possessing a mere memory acquaintance with the knowledges of what is good and true. [Reviser.]

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

Die Bibel

 

Genesis 20

Lernen

   

1 Abraham traveled from there toward the land of the South, and lived between Kadesh and Shur. He lived as a foreigner in Gerar.

2 Abraham said about Sarah his wife, "She is my sister." Abimelech king of Gerar sent, and took Sarah.

3 But God came to Abimelech in a dream of the night, and said to him, "Behold, you are a dead man, because of the woman whom you have taken. For she is a man's wife."

4 Now Abimelech had not come near her. He said, "Lord, will you kill even a righteous nation?

5 Didn't he tell me, 'She is my sister?' She, even she herself, said, 'He is my brother.' In the integrity of my heart and the innocence of my hands have I done this."

6 God said to him in the dream, "Yes, I know that in the integrity of your heart you have done this, and I also withheld you from sinning against me. Therefore I didn't allow you to touch her.

7 Now therefore, restore the man's wife. For he is a prophet, and he will pray for you, and you will live. If you don't restore her, know for sure that you will die, you, and all who are yours."

8 Abimelech rose early in the morning, and called all his servants, and told all these things in their ear. The men were very scared.

9 Then Abimelech called Abraham, and said to him, "What have you done to us? How have I sinned against you, that you have brought on me and on my kingdom a great sin? You have done deeds to me that ought not to be done!"

10 Abimelech said to Abraham, "What did you see, that you have done this thing?"

11 Abraham said, "Because I thought, 'Surely the fear of God is not in this place. They will kill me for my wife's sake.'

12 Besides, she is indeed my sister, the daughter of my father, but not the daughter of my mother; and she became my wife.

13 It happened, when God caused me to wander from my father's house, that I said to her, 'This is your kindness which you shall show to me. Everywhere that we go, say of me, "He is my brother."'"

14 Abimelech took sheep and cattle, male servants and female servants, and gave them to Abraham, and restored Sarah, his wife, to him.

15 Abimelech said, "Behold, my land is before you. Dwell where it pleases you."

16 To Sarah he said, "Behold, I have given your brother a thousand pieces of silver. Behold, it is for you a covering of the eyes to all that are with you. In front of all you are vindicated."

17 Abraham prayed to God. God healed Abimelech, and his wife, and his female servants, and they bore children.

18 For Yahweh had closed up tight all the wombs of the house of Abimelech, because of Sarah, Abraham's wife.

   

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org