8094. ‘Quia propinqua illa’: quod significet quod primum obveniat, constat ex significatione ‘propinquae’ cum dicitur de fide separata, quod sit quod primum obveniat. Quomodo intelligendum quod opinio de fide separata seu sola primum obveniat, paucis dicetur: malum vitae secum habet suum falsum; id falsum reconditum jacet apud hominem qui in malo vitae est, ¹ et ille quandoque nescit quod ² id apud illum sit; sed ut primum cogitat de Ecclesiae veris, ac imprimis cum ³ de salute, tunc falsum illud prodit et se manifestat, sique ipsum verum quoad commune suum non negare potest, tunc explicat illud ad favorem mali sui, ac sic falsificat; cum itaque cogitat de fide et ⁴ charitate, quae essentialia Ecclesiae et salutis sunt, ilico tunc obvenit fides, non autem charitas, quia haec opposita est malo vitae; inde quoque removet charitatem et solam fidem ⁵ eligit; ex his patet quod fidei vera propinqua sint, non autem fidei bona, hoc est, quod illa primum obveniant, non autem ⁶ haec.

[2] Ab erroneo et falso hoc principio dein consequuntur plura quae falsa ⁷ et erronea sunt; sicut quod bona opera nihil ad salutem faciant: quod vita non sequatur hominem post mortem': quod tunc salvetur homo ex sola misericordia per fidem, utcumque in mundo vixerat: quod scelestissimus salvetur per fidem in ultima vitae suae hora: quod mala abstergantur momento; haec et similia cogitantur et statuuntur ex principio illo, sunt inde in catenae nexu; sed illa perciperentur ⁸ prorsus aliter se habere, si charitas et vita sit principium.

Poznámky pod čarou:

4683. ‘Et indicavit fratribus suis’: quod significet coram illis qui a fide separata, constat a repraesentatione ‘fratrum Josephi’ quod sint Ecclesia quae deflectit a charitate ad fidem, seu in sensu abstracto illa quae sunt fidei, de qua supra n. 4665, 4671, 4679, hic ¹ qui sunt a fide separata a charitate quia sequitur ‘quod addiderint adhuc odisse illum’ per quae significatur contemptus et aversio adhuc major. Se enim ita cum illa Ecclesia habet: cum primum incohat, charitatem praedicant sed modo ex doctrinali, ita ex scientifico, non autem ex ipsa charitate, ita non ab affectione seu corde; successu temporis sicut charitas et affectio obliteratur in corde, praedicant fidem, et tandem cum nulla amplius charitas, solam fidem et hanc salvificam dicunt absque operibus; tunc quoque opera non amplius vocant charitatis sed fidei, et nominant illa fructus fidei;

[2] conjungunt quidem sic, sed solum ex doctrina, non autem ex vita; et quia in vita fidei seu in bono nihil salutis ponunt sed solum in fide, et tamen manifeste ex Verbo et quoque ex intellectuali suo sciunt quod doctrina nihil sit absque vita, seu quod fides nihil sit absque fructibus; salvificum fidei ponunt in confidentia, ut sic quoque a fructibus recedant, non scientes quod omnis confidentia trahat suum esse a fine vitae, et quod genuina confidentia non dabilis in nisi in bono, sed spuria et falsa etiam in malo: utque adhuc magis separent fidem a charitate, etiam persuadent quod confidentia solum unius momenti, etiam in ultimo vitae, salvet, utcumque vita anteacta fuit, quantumvis sciunt quod vita sua quemvis maneat post mortem et quod quisque secundum opera vitae suae judicabitur: ex his paucis constare potest qualis est fides separata a charitate, proinde qualis Ecclesia, quae fidem, non autem vitam fidei, essentialem facit. De falsis quae inde ut a sua scaturigine fluunt, in sequentibus, ex Divina Domini Misericordia, dicetur.

Poznámky pod čarou:

3242. ‘Et filii Midianis, Ephah et Epher, et Hanoch, et Abida, et Eldaah’: quod significet a tertia sorte derivationes, constare potest a repraesentatione ‘Midianis’ quod sint illi qui in vero fidei, de qua ¹ infra, et cum illi qui in vero fidei sunt ‘Midian’, sequitur quod ‘filii’ sint derivationes inde. Cum illis qui in vero fidei sunt, ita se habet: in regnum Domini nullus admittitur nisi qui in bono fidei est, bonum enim fidei est vitae, fidei vita manet, non autem fidei doctrina nisi quantum haec cum vita unum facit; at usque qui in vero fidei sunt, hoc est, qui profitentur fidem, et eam dicunt essentialem, ex eo quod ita didicerunt, et tamen usque in bono vitae sunt, hoc est, qui corde sunt Christiani, non ore, illi in spirituali regno Domini sunt; facile enim aliquis persuaderi potest quod fides sit essentiale, cum ita traditur a magistris, et ² is in puerili aetate imbuitur opinione illa, et ³ quia illi qui doctissimi audiunt, et antistites, ita dicunt, ⁴ quorum quidam timent dicere vitae bonum, quia vita illos damnat, praeterea etiam quia illa quae sunt fidei, perceptibiliter influunt, non ita illa quae sunt charitatis: qui ergo in vero fidei sunt, et usque in bono vitae, illi sunt qui vocantur ‘Midian’; vero autem secundum quae vivunt, sunt ‘filii Midianis’:

[2] sicut illi qui in vero fidei ⁵ conjuncto bono ejus, ⁶ sunt ‘Midian’ ita quoque in opposito sensu illi qui in falso sunt ex eo quod bonum vitae non illis; ut ex sequentibus constare potest;

apud Esaiam,

Turma camelorum obteget te, dromades Midianis et Ephae, omnes e Sheba venient; aurum et tus portabunt, et laudes Jehovae annuntiabunt, 60:6;

ubi de regno spirituali Domini, ‘dromades Midianis et Ephae’ pro doctrinalibus; doctrinalia boni sunt ‘aurum’, doctrinalia veri sunt ‘tus’, utraque sunt ‘laudes Jehovae’; inde etiam patet, ⁷ quid Ephah significat. Quod per ‘Midianitas’ qui extraxerunt Josephum e fovea, ac vendiderunt Jishmaelitis, et in Aegyptum Potiphari, Gen. 37:28, 36, significentur illi qui in vero simplicis boni, videbitur, ex Divina Domini Misericordia, in sequentibus ad versus illos.

[3] Quod etiam per ‘Midianem’ significentur illi qui in falso, quia ⁸ bonum vitae non illis, constare potest ex illis quae de Midiane apud Mosen dicuntur, quod nempe, Seniores Moab et seniores Midianis, cum praestigiis in manu, iverint ad Bileamum, et locuti sint ad illum verba Balaki, Num. 22:4, 7, seq.

‘Moabus’ in bono sensu pro illis qui in bono naturali sunt et se facile seduci patiuntur, at in opposito pro illis qui adulterant bona, n. 2468; ‘Midian’ bono sensu pro illis qui in vero simplicis boni, ut dictum, et ita se facile persuaderi sinunt; in opposito, ut hic, pro illis qui falsificant vera; falsificationes significantur per ‘praestigias in manu’, ⁹ et facta ex falsis per quod miserint ad Bileamum contra filios Israelis, qui sunt bona et inde vera fidei.

[4] Scortationes filiorum Israelis cum Midianitarum feminis, propter quas plaga, quae sedata per quod Pinhasus transfoderit Midianitidem et virum Israelis in lupanari; Num. 25:6-8, seq. , simile significant, nam per ‘scortationes’ repraesentabantur falsificationes veri, n. 2466, 2729; et quia falsificatione veri ¹⁰ sunt quae in sensu interno significantur per scortationes, ideo ex mandato, Duodecim mille ex filiis Israelis percusserunt illos, occiderunt eorum reges, et omnem masculum, ac mulieres, quas captivas duxerunt, quae cognoverant virum; et ¹¹ praedam inter se diviserunt Num. 25:16, 17; 25:16 ad fin. ,

quod ‘duodecim mille’ essent, erat quia duodecim significant omnia fidei, n. 577, 2089, 2129 f, 2130 f, per quae falsa destruuntur; ‘reges’ quos occiderunt, sunt falsa, etiam ‘masculus’; ‘mulieres, quae cognoverant virum’ sunt affectiones falsi, ‘praeda, quae aurum, argentum pecora’ sunt vera quae falsificata, inde patet quod omnia et singula ibi sint repraesentativa punitionis et destructionis falsi per vera.

[5] Similiter quae de Midianitis referuntur in libro Judicum, nempe, Quod filii Israelis, quia fecerunt malum in oculis Jehovah dati sint in manum Midianis septem annis; et quod filii Israeli propter Midianem fecerint sibi speluncas in montibus, et antra et munitiones; et quando Israel fecit sementem, quod Midian et Amalek, et filii orientis ascenderint et corruperint proventum terrae illorum; ac dein quod liberati a Gideone per trecentos qui lamberunt lingua aquas sicut canis, et quod domum missi, qui procubuerunt super genua et biberunt, praeter plura, de quibus cap. 6, 7, 8; ibi quoque omnia et singula sunt repraesentativa falsificationes veri, et propter id punitiones, usque ad illud quod destruerentur per talia quae significantur per ‘lambere lingua aquas ut canis’; quid autem singula in sensu interno significant, prolixum nimis foret hic explicare; ex Divina Domini Misericordia, suo loco dicetur:

apud Habakkuk,

Vidit et dissipavit gentes, et dispersi sunt montes temporis, et humiliarunt se colles saeculi; sub ¹² aven vidi tentoria Kushanis, contremuerunt cortinae terrae Midianis, Hab. 3:6, 7; ibi de Adventu Domini; ‘tentoria Kushanis’ pro religioso ex malo: ‘cortinae terrae Midianis’ pro religioso ex falso.

Poznámky pod čarou: