5124. I Faraon brojeći svoje dvorjane (podigavši svoju glavu ili lice) Ovo označava ono što je proviđeno, pa stoga i ono što je zaključeno, što se vidi iz značenja brojeći svoje dvorjane, naime, zaključujući i izvršavajući ono što je zaključeno, a što je proviđenje; jer Božansko zaljučivanje, i izvođenje onoga što je zaključeno, to je proviđenje. Brojati dvorjane ( u izvornom Hebrejskom, podići svoju glavu) , je uobičajena forma kada se donosila presuda među drevnima, kada se sužnjima ili onima u tamnici poklanjao život ili su bili osuđen na smrt; u prvome slučaju, to se izražavalo sa podigao je svoju glavu, kao u drugoj knjizi o Carevima: A trideset i sedme godine od kako se zarobi Joahin car Judin, dvanaestoga mjeseca, dvadeset sedmoga dana Evil-Merodah car vavilonski iste godine zacariv se izvadi iz tamnice Joahina cara Judina. I lijepo govori s njim (podignu glavu ili lice svoju na njega), i namjesti mu prijesto više drugih careva koji bijahu kod njega u Vavilonu 2. Kraljevima 25:27, 28). Tako i kod Jeremije: I trideset sedme godine otkako se zarobi Joahin car Judin, dvanaestoga mjeseca, dvadeset petog dana, Evil-Merodah car vavilonski zacariv se izvadi iz tamnice Joahina cara Judina Jeremija 52:31. Ali kad je neko bivao osuđen na smrt, to se izražavalo sa okrenuo je glavu ili lice od njega, kao što se kaže za hlebara; za tri dana Faraon će okrenuti glavu od tebe (stih 19). (i ovde, autor sledi izraz u izbvornom jeziku).

2. Ovaj oblik presude ima poreklo među drevnima koji su su se izražvali u predstavama o onima koji su bili u tamnici ili u jami; i pošto su ovi predstavljali one koji su bili u pustošenju ispod niže zemlje (br. 4728, 4744, 5038), stoga podignuti glavu značilo je oslobađanje, jer su tada ov ili podignuti ili izdignuti iz pustošenja u nebeske zajednice (br. 699, 2701, 2704). Biti podignut, ili biti izdignut, znači napredovati ka unutarnjim stvarima; jer ono što je izdignuto ili visoko, odnosi se na ove (br. 2148, 4210); a ići prema unutarnjem, to je ići prema nebu, jer nebo je u unutarnjim stvarima. Ovo je bilo označeno podizanjem glave ili lica. Ali otkretanjem (na drugu stranu) glave nekome, značilo je osudu na smrt, jer su tada oni prvi bivali izdignuti iznad jame ili iz pustošenja u nebo, dok su oni drugi bivali poslati dole u veće dubine. Zbog ovoga značenja, ova je forma presude usvojena u Reči. Stoga je jasno da podići glavu, lice označava ono što je zaključeno, a u najvišem smislu ono što je proviđeno; jer ono što Božansko zaključi, to i proviđa.