5124. I Faraon brojeći svoje dvorjane (podigavši svoju glavu ili lice) Ovo označava ono što je proviđeno, pa stoga i ono što je zaključeno, što se vidi iz značenja brojeći svoje dvorjane, naime, zaključujući i izvršavajući ono što je zaključeno, a što je proviđenje; jer Božansko zaljučivanje, i izvođenje onoga što je zaključeno, to je proviđenje. Brojati dvorjane ( u izvornom Hebrejskom, podići svoju glavu) , je uobičajena forma kada se donosila presuda među drevnima, kada se sužnjima ili onima u tamnici poklanjao život ili su bili osuđen na smrt; u prvome slučaju, to se izražavalo sa podigao je svoju glavu, kao u drugoj knjizi o Carevima: A trideset i sedme godine od kako se zarobi Joahin car Judin, dvanaestoga mjeseca, dvadeset sedmoga dana Evil-Merodah car vavilonski iste godine zacariv se izvadi iz tamnice Joahina cara Judina. I lijepo govori s njim (podignu glavu ili lice svoju na njega), i namjesti mu prijesto više drugih careva koji bijahu kod njega u Vavilonu 2. Kraljevima 25:27, 28). Tako i kod Jeremije: I trideset sedme godine otkako se zarobi Joahin car Judin, dvanaestoga mjeseca, dvadeset petog dana, Evil-Merodah car vavilonski zacariv se izvadi iz tamnice Joahina cara Judina Jeremija 52:31. Ali kad je neko bivao osuđen na smrt, to se izražavalo sa okrenuo je glavu ili lice od njega, kao što se kaže za hlebara; za tri dana Faraon će okrenuti glavu od tebe (stih 19). (i ovde, autor sledi izraz u izbvornom jeziku).

2. Ovaj oblik presude ima poreklo među drevnima koji su su se izražvali u predstavama o onima koji su bili u tamnici ili u jami; i pošto su ovi predstavljali one koji su bili u pustošenju ispod niže zemlje (br. 4728, 4744, 5038), stoga podignuti glavu značilo je oslobađanje, jer su tada ov ili podignuti ili izdignuti iz pustošenja u nebeske zajednice (br. 699, 2701, 2704). Biti podignut, ili biti izdignut, znači napredovati ka unutarnjim stvarima; jer ono što je izdignuto ili visoko, odnosi se na ove (br. 2148, 4210); a ići prema unutarnjem, to je ići prema nebu, jer nebo je u unutarnjim stvarima. Ovo je bilo označeno podizanjem glave ili lica. Ali otkretanjem (na drugu stranu) glave nekome, značilo je osudu na smrt, jer su tada oni prvi bivali izdignuti iznad jame ili iz pustošenja u nebo, dok su oni drugi bivali poslati dole u veće dubine. Zbog ovoga značenja, ova je forma presude usvojena u Reči. Stoga je jasno da podići glavu, lice označava ono što je zaključeno, a u najvišem smislu ono što je proviđeno; jer ono što Božansko zaključi, to i proviđa.

2701. I Bog joj otvori oči: da ovo označava inteligenciju, vidi se iz značenja otvoriti, i od Bog otvara, a isto i iz značenja očiju, što znači obadariti inteligencijom. Oči označavaju razumevanje, vidi gore br. 2150, 2325. Kaže se da Bog otvara oči, kada On otvara unutrašnji vid ili razumevanje, što se izvodi uticajem (influksom) u čovekovo Racionalno, ili radije u Duhovo njegovog racionalnog, i to preko duše, ili unutršnjim putem koji je nepoznat čoveku. Ovaj uticaj je njegovo stanje prosvetljenosti, u kojemu se istine, koje čuje ili koje čita, potvrđuju jednim unutrašnjim opažanjem koje je unutar njegovog Intelektualnog. Čovek misli da je ovo njemu urođeno, i da ono potiče od njegove Intelektualne sposobnosti, ali se tu jako vara: to je uticaj kroz nebo od Gospoda u ono što je kod čoveka tamno, neistinito, i prividno, a koje pomoću dobra koje je tamo, čini da one stvari koje on veruje, da budu slične istini; ali to samo kod onih koji su duhovni i blagosloveni prosvetljenjem u duhovnim stvarima vere. To je ono što je označeno kad se kaže da Bog otvori oči. Razlog zbog kojega oči označavaju razumevanje je u tome što je telesni vid saobrazan vidu duha, koji je razumevanje; i pošto je on saobrazan, to se očima u Reči, skoro na svim mesima gde se pominju, označava razumevanje, čak i ako ponegde veruje da ima drugo značenje, kao kod Mateje: Svijeća je tijelu oko. Ako dakle bude oko tvoje zdravo, sve će tijelo tvoj svijetlo biti. Ako li oko tvoje kvarno bude, sve će tijelo tvoje tamno da bude. Ako je vidjelo što je u tebi tama, a kakva je tek tama? Mateju 6:22, 23; Luka 11:34), gde oko označava razumevanje, čije je duhovno vera, kao što se može videti i iz datoga objašnjenja, ako je vidjelo u tebi tama, kakvali je tek onda tama? Na sličan način kod istoga Jevnđeliste: Ako li te oko tvoje desno sablažnjava, iskopaj ga i baci od sebe Mateju 5:29; 18:9); levo oko označava Intelektualno, dok desno oko označava osećanje koje dolazi od Intelektulnog; iskopati desno oko označva da to osećanje treba savladati, ako ti je ono kamen spoticanja.

Opet: Blago očima vašim što vide, i ušima vašijem što čuju Mateju 13:16. I kod Luke: I Isus okrenuvši se učenicima nasamo reče: blago očima što vide ono što vi vidite (Luka 10:23), gde se očima koje vide označava inteligencija i vera; jer to što su oni videli Gospoda, kao i Njegova čuda i dela, to ih nije učinilo blaženim, nego što su to primali s razumevanjem i s verom; a to je označeno sa videti očima i čuti ušima. Videti očima je razumevati, a tako isto i imati veru, vidi gore br. 897, 2325; jer je razumevanje duhovna svetlost, a vera je duhovna strana razumevanja. Očni vid dolazi od svetlost sveta, ali vid vere je od svetlosti neba; otuda izrazi kao videti razumom, videti kroz veru. Slušanje ušima označava poslušnost, vidi gore, br. 2542.

Kod Marka: Isus reče: zar još ne osjećate, niti razumijete? Zar je još okamenjeno srce vaše? Oči imate i ne vidite? uši imate i ne čujete Marka 8:17, 18), gde je očito da ne razumeti i ne verovati, da je to imati oči a ne videti.

Kod Luke, Isus, govoreći o gradu, kaže: Kad bi ti znao u ovaj da što je za mir tvoj! Ali je sad sakriveno od očiju tvojih (19:17, 18).

Kod Marka: To bi od Gospoda, i bi divno u našim očima Marka 12:11. ; u ova dva odlomka, što je skriveno od očiju, i što je divno u očima, označava što je tako (divno) razumu, kao što to može znati svako ko zna značenje oka, čak i u običnom govoru.