222. I napisaću na njemu ime Boga svojega. Da ovo označava koliko je u skladu sa Božanskom istinom koja je usađena u život, vidi se iz značenja napisati na nekome, kada se kaže da to čini Gospod, što označava usaditi u život, o čemu ćemo govoriti ubrzo, a isto tako iz značenja imena, što označava kvalitet njihovog stanja (o čemu vidi gore, br. 148); i iz značenja od Boga, što označava Božansku istinu koja proizilazi od Gospoda u nebu, pa je tako i Gospod u nebu (vidi br. 220); jer Gospod je iznad neba, jer se pokazuje onima koji su u nebu kao Sunce (kao što se može videti u delu, Nebo i Pakao 116-125). Božansko proizlazeće od Sunca neba, koje se naziva Božanskom istinom, je ono što se u Reči označava Bogom; otuda to da se anđeli nazivaju bogovima, i da je izraz Bog, u jevrejskom jeziku, Elohim, u množini. Iz ovih se razmatranja jasno vidi zašto Gospod ovde kaže, ime Boga moga (br. 219), i u onome što sledi, napisaću na njemu ime grada Boga moga, novoga Jerusalima, koji silazi iz neba od Boga (br. 223).

Razlog da pisanje na nekome označava usađivanje u život je to, što pisati znači staviti nešto na papir iz sećanja, iz misli i uma, da bi se sačuvalo; stoga, u duhovnom smislu, to označava ostati u čovekovom životu, jer je upisano i usađeno u njemu. Tako se prirodni smisao ovoga izraza okrenuo u duhovni smisao; jer prirodno je pisati na papiru ili u knjizi, a duhovo je upisati u život, što se radi onda kada se to usađuje u veru i ljubav; jer ljubav i vera sačinjavaju duhovni život čoveka.

Zato što napisati označava usaditi u život, stoga se kaže za Jehovu, ili Gospoda, da On piše, i da je napisao knjigu, čime se označava ono što jeupisano od Gospoda u čovekovom duhu, to jest, u srcu i duši, ili, što je isto, u njegovoj ljubavi i veri. Kao kod Davida:

Ni jedna kost moja nije bila tebi sakrivena, iako sam sazdan tajno. Zametak moj vidješe oči tvoje, u knjizi je tvojoj sve to zapisano, i dani zabilježeni, kad ih još nije bilo ni jednoga (Psalam 139:15, 16).

Ponovo:

Neka se izbrišu iz knjige živijeh, s pravednicima neka ne budu zapisani (Psalam 69:28).

Kod Danila:

Svi će se izbaviti koji budu upisani u knjizi (12:1).

Kod Mojsija:

Izbriši me iz knjige svoje, koju si napisao. A Jehova reče Mojsiju: ko mi je zgriješio, onoga ću izbrisati iz knjige svoje (Izlazak 32:32, 33).

U Apokalipsi:

I vidjeh u desnici onoga što sjeđaše na prijestolu knjigu napisanu iznutra i spolja, zapečaćenu sa sedam pečata (5:1)

Ponovo:

I pokloniše se svi koji žive na zemlji, kojima imena nijesu zapisana u životnoj knjizi Jagnjetovoj, koje je zaklano od postanja svijeta (13:8; 17:8).

I opet:

I vidje gdje se knjige otvoriše. I druga se knjiga otvori, koja je knjiga života; i sud primiše mrtvaci kao što je napisano u knjigama, po djelima svojim, i ko se ne nađe upisan u knjizi života, bačen bi u jezero ognjeno (20:12, 13, 15).

I opet:

I nijedan neće ući u Novi Jerusalim osim koji je upisan u Jagnjetovu knjigu života (21:27).

Iz ovoga ne treba razumeti da su osobe upisane u knjizi života, nego da su sve stvari vere i ljubavi upisane u čovekovom duhu (kao što se vidi iz onoga što je rečeno o ovome predmetu u delu, Nebo i Pakao 41-469). Da pisati, u Reči, označava upisati i usaditi u život, vidi se isto tako iz drugih odlomaka gde se to pominje; kao kod Jeremije:

Staviću zakon moj u njih, i napisaću ga na srcima njihovim (31:33).

Staviti zakon u njih, označava Božansku istinu u njih, označava iznutra u čoveka (kao što se može videti, Nebeske Tajne, br. ?074, 2940, 2973); a napisati na njihovim srcima, to je utisnuti na njihovu ljubav, jer srce označava ljubav (vidi Nebeske Tajne 7542, 9050, 10336).

Kod Jezekilja:

I prorok vidje savijenu knjigu. I razvi se preda mnom, i bješe ispisana iznutra i spolja. I bješe u njoj upisan plač i naricanje i jauk (2:9, 10; 3:1-3).

Savijena knjiga napisana iznutra i izvana označava stanje crkve u to vreme, stoga kvalitet života onih koji su pripadali crkvi; stoga savijena knjiga, koja se ovde pominje, slična je onoj knjizi života pomenutoj gore; i pošto je njihov život bio lišen dobara ljubavi i istina vere, kaže se, da je U njoj upisan plač i naricanje i jauk.

Zakonom koji je bio napisan na kamenim pločama prstom Božijim (Izlazak 31:18; Zak. Ponov. 4:13;9:10)

bilo je označeno da zakon mora da bude uveden (utisnut) u život (Nebeske Tajne 9416); zakonom se, u uskom smislu, označavaju zapovesti Dekaloga, ali u širem smislu, cela Reč (vidi Nebeske Tajne 6752, 7463). Kamenom se označava istina, a tamo označava Božansku istinu (vidi Nebeske Tajne 643, 1298, ?72, 6426, 8609, 10376). Isto je označeno riječima zakona napisanog na dvanaest kamenova izvađenih iz Jordana (Zak. Ponov. 27:2-4, 8; Jošua 4:3 i sledeći stihovi).

Kod Jezekilja:

Sine čovječiji, uzmi jedno drvo, i napiši na njemu: Judi i svima sinovima Izraljevim, drugovima njegovijem. Pa onda uzmi drugo drvo, i na njemu napiši: Josifu drvo Jefremovo i svega doma Izrailjeva, drugova njegovijeh. I sastavi ih jedno s drugim da budu kao jedna palica u mojoj ruci (37:16, 17).

Šta ove stvari označavaju niko ne može da zna ukoliko ne zna šta je predstavljeno Judom, a šta Jefremom, a šta Josifom. Judom je predstavljeno nebesko carstvo Gospodovo, a Josifom, njegovo duhovno carstvo; pisanjem njima da drvenim palicama, označava se stanje ljubavi, a otuda život jednog i drugog carstva. Njihova se povezanost u jedno nebo označava njihovim spajanjem u jedan komad, koji može da bude u mojoj ruci /u ruci proroka, odnosno Gospoda/. Značenje je slično značenju Gospodovih reči,

I druge ovce imam koje nisu od ovoga sada; i njih moram dovesti; da bude jedno stado i jedan pastir (Jovan 10:16).

Razlog da je pisano na drvetu je to, što drvo označava dobro, i ono je to što povezuje. (I ove će stvari biti jasnije iz onoga što je pokazano u Nebeskim Tajnama, da Gospodovo carstvo pre njegovog dolaska nije bilo kao posle njegovog dolaska, br. 6372, 8054; da su duhovni posebno bili izbavljeni Gospodovim dolaskom u svijet, i da su se tada povezali s onima koji su bili u Njegovom nebeskom carstvu u jedno nebo, br. 2661, 2716, 2833, 3969, 6854, 7035, 7091, 7828, 9684. Da postoje dva carstva, nebesko i duhovno, i tri neba, i da su ona povezana u jedno nebo, može se videti u delu, Nebo i Pakao 20-28, 1:29-40. Da se Judom, u reprezentativnom smislu, označava Gospodovo nebesko carstvo, Nebeske Tajne 3654, 381, 5583, 6363; da se Josifom označava Gospodovo duhovno carstvo, br. 3969, 3971, 6417; da se Jefremom označava Intelektualno duhovne crkve, br. 3969, 5354, 6222, 6238, 6296; da se drvetom označava dobro ljubavi, br. 643, 3720, 8354.)

Kod Isaije:

Ovaj će reći: ja sam Jehovin; a onaj će se zvati po imenu Jakovljevu, a drugi će se pisati svojom rukom da je Jehovin, i prezivaće se imenom Izrailjevim (44:5).

Ove se stvari kažu o Gospodu i Njegovom Božanskom Ljudskom; a Jakovom i Izrailjem, gde se govori o Gospodu, označava se Njegovo Ljudsko; a da je bilo Jehova, označeno je rečima: Ja sam Jehovin, kao i pisanjem svojom vlastitom rukom Jehovin. (Da se, u najvišem smislu, Izrailjem i Judom označava Gospod, može se videti, Nebeske Tajne 4286, 4570, 6424.)

Kod Jeremije:

O Jehova, nado Izrailjeva; svi koji te ostavljaju neka se posrame; koji odstupaju od mene, neka se zapišu na zemlji, jer ostaviše izvor žive vode. Iscijeli me, o Jehova, i biću izbavljen! (17:13, 14).

Zapisati se na zenlji, je biti osuđen zbog stanja života, jer se zemljom označava ono što je osuđeno (vidi, Nebeske Tajne, 2327, 7418, 8306). Otuda se vidi šta je označeno Gospodovim pisanjem prstom po zemlji, kao što je zabeleženo kod Jovana:

A književnici i fariseji dovedoše k njemu ženu uhvaćenu u preljubi, i postaviše je na srijedu. I rekoše mu: učitelju, ova je žena uhvaćena sad u preljubi; a Mojsije nam u zakonu zapovijedi da takove kamenom ubijamo; šta ti kažeš? Ovo pak rekoše kušajući ga da bi ga imali za što okriviti. A Isus, saže se dolje i pisaše prstom po zemlji (ne gledajući na njih). A kad ga jednako pitahu, ispravi se i reče im: koji je među vama bez grijeha, neka najprije baci kamen na nju. Pa se opt saže i pisaše po zemlji. A kad oni to čuše, pokarani budući od svoje savjesti, izlažahu jedan za drugijem počevši od starješina do pošljednjeg; i osta Isus sam i žena stojeći po sredini. A kad se Isus ispravi, a ne vidjevši ni jednoga do ženu samu, reče: gdje su oni koji te tužahu? Ni jedan te ne osudi? A ona reče: ni jedan, Gospode! A Isus reče: ni ja te ne osuđujem; Idi, i odsele ne griješi (8:3-11).

Gospodovim pisanjem po zemlji, označava se i ono što je označeno gore kod Jeremije, gde se kaže, Koji odstupaju od mene, neka se zapišu na zemlji, naime, da su i oni podjednako osuđeni zbog preljuba; stoga Isus kaže: Onaj koji je među vama bez grijeha, neka baci prvi kamen na nju.

To što je Gospod dva puta pisao po zemlji u hramu, označava, u duhovno msmislu, njihovu osudu zbog preljuba. Jer su Književnici i Fariseji bili oni koji su preljubočinili dobra i falsifikovali istine Riječi, stoga i crkve; a preljube, u duhovnom smislu, su preljubočinjenja dobra i falsifikovanja istine (kao što se može videti gore, br. 141, 161); stoga je On taj narod nazvao preljubočinskim giješnim pokoljenjem (Marko 8:38).

141. Da jedu žrtve idolske, i da se kurvaju. Da ovo označava da bi mogli steći zla, a otuda i obmane, vidi se iz značenja jesti, što označava usvajati i udruživati se (o čemu vidi br. 2187, 2343, 3168, 3513, 5643, 8001); stoga i steći; i iz značenja žrtava idolskih, a to su stvari žrtvovane idolima, što označava zla svake vrste (o čemu će više biti rečeno u onome što sledi); i iz značenja kurvanja (preljube), što označava falsifikovanje istina (o čemu će više biti ubrzo rečeno). Da se Valaam dogovarao da pozovu sinove Izrailjeve da žrtvuju njegovim bogovima, vidi se iz onoga što je pokazano u prethodnom članku, i iz ovih reči Mojsijevih:

Izrailj življaše u Sitimu, i narod stade činiti preljubu sa kćerima Moapskim. One pozivahu narod na žrtve svojih bogova, i narod jeđaše, i klanjaše se bogovima njihovijem. I Izrailj prionu uz Velfegora; i razgnjevi se Jehova na Izrailja, i pobi dvadeset i četiri hiljade (Brojevi 25:1-3, 9).

Među uredbama bilo je i to, kada su ustanovljene žrtve, da se delovi žrtava, osobito oni euharistički, spale na oltaru, a neki da se jedu u svetinji. Žrtve same označavale su bogoštovanje zasnovano na ljubavi, a jedenje zajedno, označavalo je usvajanje toga dobra. (Da su žrtve označavale sve stvari bogoštovanja od dobra ljubavi i istine vere, može se videti, br. 923, 6905, 8680, 8936, 10042; a da jedenje zajedno označava usvajanje dobra, br. 10109.) Pošto je jedenje zajedno žrtvovanih stvari Jehovi označavalo usvajanje dobra, stoga je jedenje zajedno žrtava bogovima Neznabožaca, a koje su nazivane žrtvama idolskim, označavalo usvajanje zla.

Da vršenje preljube, u duhovnom smislu, označava usvajati obmane kao i falsifikovati istine, vidi se iz nekoliko odlomaka u Reči. Isto je bilo označeno i kurvanjem sinova Izrailjevih sa kćerima Moapskim; jer sve istorijske stvari u Reči sadrže i označavaju duhovne stvari (kao što je očito iz objašnjenja u Postanju i u Izlasku, koje se nazivaju Nebeske Tajne). I pošto je to što su sinovi Izrailjevi jeli žrtve idolske, i vršili preljubu sa kćerima Moapskim, sadržavalo ovakve stvari (jer ono što označavaju one isto tako i sadrže), stoga je bilo zapoveđeno da se glave naroda obese pre sunca; i zbog čega je Fineas, sin Eleazarov, probo Izrailjca i Moapkinju u šatoru, zbog čega je bio blagosloven; i zbog čega je bilo pobijeno dvadeset i četiri hiljade, kao što se može videti, Brojevi 25:1- do kraja. Ovakve kazne i pomori nisu mogli biti zapoveđeni samo zbog jedenja idolskih žrtava, ili zbog preljuba sa ženama druge nacije, da ove stvari nisu sadržavale nezakonite stvari protivu neba i crkve, što se ne vidi u doslovnom smislu, nego samo u duhovnom smislu. Nezakonite stvari ovde sadržane bile su profanacija (svetogrđe) u isto vreme dobara i istina crkve, kao što je gore rečeno, a to je bilo je usvajanje zla i obmane.

Da su preljube i kurvarstva obuhvatale ovakve stvari, vidi se iz brojnih odlomaka u Reči, koji se odnose na to, iz čega je jasno da se njima označava preljubočinjenje dobra i falsifikovanje istine.

Kod Jezekilja:

Ali ti se osloni na ljepotu svoju, i prokurva se s glasa svojega, i prosipala si kurvarstvo svoje svakome koji prolazaše, i bivala si njegova. Kurvala si se sa sinovima Misirskim, susjedima svojim velikoga tijela, i umnožila si kurvarstvo svoje da bi me razgnjevila i umnožila si kurvarstvo sa sinovima Asirskim, jer se ne mogaše nasititi; i umnožila si kurvarstvo svoje u zemlji Haldejskoj. Bila si kao žena preljubočinica koja mjesto muža prima druge (16:15, 26, 28, 29, 32, 33, 35, i sledeći stihovi).

Ko ne može da vidi da se kurvarstvom ovde pomenutim ne misli na kurvarstvo u običnom prirodnom smislu? Jer se ovde govori o crkvi u kojoj su sve istine Reči falsifikovane; to je ono što je označeno kurvarenjem, jer kurvarenja, u duhovnom smislu, ili duhovna kurvarenja, samo su falsifikovanja istine. Jerusalim je tu crkva; sinovi Misirski s kojima se kurvala su znanja-memorije i poznavanja svake vrste, izopačeno primenjena da bi potvrdila obmane. Sinovi Asirski, obmanjivanja od umovanja iz toga; Haldeja, zemlja trgovačka, označava profanaciju istine; darovi koje ona daje svojim milosnicima, označavaju prodavanje obmana. Zbog preljube dobra pomoću falsifkovanja istine, ta se crkva naziva ženom preljubočinicom kod svoga muža. Kod istoga:

Dvije žene, kćeri jedne majke, kurvahu se u Misiru (Egiptu), u mladosti svojoj kurvahu se. One postaše moje, a izabraše za milosnike Asirce svoje susjede; a ni s Misircima ne okani se kurvanja svojega; I Vavilonjani dolažahu k njoj na postelju ljubavnu, i umnoži kurvarstva svoja opominjući se dana mladosti svoje (23:2, 3, 5, 7, 11, 14, 16, 17, i sledeći stihovi).

Da se i ovde označava duhovna preljuba, vidi se iz svih pomenutih pojedinosti. Dve kćeri, od jedne majke, su dve crkve, Izrailjaska i Jevrejska; njene preljube s Misircima, Asircima, i Haldejcima označavaju stvari slične onima koje su gore bile objašnjene; postelja ljubavna sa Vavilonjanima je profanacija dobra.

Kod Jeremije:

Ti si se kurvala s milosnicima mnogijem, i oskrvnula si zemlju kurvarstvom svojim; i zloćom svojom. Jesi li vidio šta učini odmetnica, Izrailj, kako odlazi na svako visoko mjesto pod svako zeleno drvo, i tamo se kurvaše. Ali se ne poboja nevjernica sestra joj Juda, nego otide, i ona se prokurva; i oskrvni zemlju. Kurvaše se se sa s kamenom i s drvetom (3:1, 2, 6, 8, 9).

Izrailj je crkva koja je u istini, Juda je crkva koja je u dobru, jer predstavljaju ove dve crkve; falsifikovanja istine označena su kurvanjem Izrailja, a preljubočinstva dobra kurvanjem Jude. Ići na svako visoko brdo i pod svako zeleno drvo, i kurvati se, to je istraživati svako poznavanja dobra i istine, čak i iz Reči, i to falsifikovati; kurvati se s kamenom i drvetom, to je izokretati i profanisati istinu i dobro; kamen označava istinu, a drvo označava dobro. Kod istoga:

Prođite po ulicama Jerusalimskim, i vidite sada i razaberite, hoćete li naći čovjeka (vir), ima li ko da čini šta je pravo i da traži istinu. Kako ih nasitih, stadoše činiti preljubu, i u kuću kurvinu steču se gomilom (5:1, 7).

Proći po ulicama, i po širokim putevima Jerusalima, je videti i ispitivati doktinarne stvari te crkve; jer je Jerusalim crkva, a ulice i putevi su doktrinarne stvari. Hoćeš li naći čoveka (vir) koji čini ono što je pravo i koji traži istinu, to označava, da li ima neke istine u crkvi. Kako ih nasitih, stadoše činiti preljubu, označava, da kada su im istine bile otkrivene, oni su ih falsifikovali; takva crkva je, u pogledu doktrine, kao kuća kurvina, u koju ulaze gomile. Kod istoga:

Preljube tvoje, rzanje tvoje, sramota kurvarstva tvoga po humovima, po poljima, gadove tvoje vidio sam; teško tebi, Jerusalime! Zar se nećeš očistiti? (13:27).

Rzanje označava profanaciju istine, jer konj označava Intelektualno gde stoluje istina; humovi u polju označavaju dobra istine u crkvi, koja su izopačena. Kod istoga:

Ali u proroka Jerusalimskih vidim strahotu: čine preljubu i hode u laži (23:14).

Kod istoga:

Jer učiniše grdilo u Izrailju, čineći preljubu sa ženama bližnjih svojih i govore moje riječi lažući (29:23).

Preljubočiniti i izvršiti preljubu ovde označava izokretati istine; proroci označavaju one koji naučavaju istine iz Reči; jer se kaže, vršeći preljubu i govoreći laž, i govoriše moju reč lažući. Laž, u Reči, označava ono što je lažno.

Kod Mojsija:

A sinovi vaši biće pastiri u pustinji četrdeset godina; i nosiće kar za preljube vaše, dokle ne ispropadaju tjelesa vaša u pustinji (Brojevi 14:33).

Da sinovi Izrailjevi nisu ispropadali u pustinji zato što su vršili preljube, nego zato što su odbacili nebeske istine, vidi se iz toga što im je bilo rečeno, jer nisu bili voljni da uđu u zemlju Hanansku, nego su želeli da se vrate u Egipat. Jer se zemljom Hananskom označava nebo i crkva, sa svojim istinama; a Egiptom se označavaju oni koji falsifikuju stvari, i preokreću ih u magiju.

Kod Miheja:

I svi rezani likovi njezini razbiće se, i svi će se darovi njezini sažeći ognjem, i sve ću idole njezine satrti, jer od plate kurvine nakupi, i opet će biti plata kurvarska (1:7).

Rezani likovi i idoli označavaju obmane koje su iz čovjekove vlastite inteligencije; plata kurvarska označava poznavanja istine i dobra, koja oni primjenjuju na obmane i zla, i tako ih izokreću. I kod Osije:

Jehova reče proroku: idi, oženi se kurvom, i rodi kopilad, jer se zemlja prokurva odstupivši od Jehove (1:2).

Ovim je bio predstavljen karakter crkve, koja kao da je bila utonula u obmane. Kod istoga:

Griješiše mi; slavu njihovu pretvoriću u sramotu. Preljubu počiniše, jer ostaviše Jehovu. Kurvarstvo, i vino, i mastika /novo vino/ oduzeše im srce. Kćeri tvoje i snahe vaše kurvaše se (4:7, 10, 11, 13).

Kurvanje, vino i novo vino su falsifikovane istine. Kurvanje je samo falsifikovanje, vino je unutrašnje falsifikovanje, a novo vino je spoljašnje falsifikovanje; kćeri koje preljubočine su dobra i istine izokrenute; snahe koje vrše preljubu su zla povezana s obmanama iz zla.

Kod Isaije:

Jer poslije sedamdeset godina Jehova će pohoditi Tir, i on će se vratiti na kurvarsku zaslugu svoju, i kurvaće se sa svijem carevima na zemlji. Ali će trgovina i zasluga njegova biti posvećeni Jehovi (23:17, 18).

Tir, u Reči, označava crkvu u odnosu na poznavanja istine i dobra; trgovačka zasluga o kojoj se ovde govori, označava ista poznavanja primenjena na zla i obmane izokretanjem; njena trgovina je prodavanje ovih. Kurvati se sa svim carevima zemaljskim, označava sa svakim koji je u istinama crkve. Razlog da se kaže da će njena trgovima i plata trgovačka biti posvećeni Jehovi je to, što se time označavaju poznavanja istine i dobra koja oni primjenjuju na obmane i zla. A čovek, preko određenih znanja, može da postane mudar; ali se preko njih može postati i bezuman, kada se primenjuju na zla i obmane.

Isto je označeno tamo gde se kaže da treba da sebi načine prijatelje nepravednijem bogatstvom (Luka 16:9);

i tamo gde je zapovijeđeno da sinovi Izrailjevi treba da posude od Egipćana zlato, srebro, i haljine, i da ih odnesu sa sobom (Izlazak 3:22; 12:35, 36);

jer se Egipćanima označavaju znanja-memorije svake vrste, koja se primenjuju za falsifikovanje istina.

Kod Mojsija:

Istrijebiću svaku dušu koja čini preljubu s kućnim duhovima, i sve vračare, i koji idu za njima (Levitska 20:5).

Kod Isaije:

Dolazi u mir i počiva na postelji svojoj ko god hodi pravijem putem. A vi sinovi vračarini, rode kurvarski, koji se kurvate, pristupite amo (57:2, 3).

Kod Nauma:

Teško gradu krvničkom, sav je pun laži; konjanici poskakuju, i mačevi se sijaju, i koplja sijevaju, i mnoštvo je pobijenijeh i sila mrtvijeh tjelesa. Za mnoštvo kurvarstva ljupke kurve, vješte bajačice, koje prodaju narode svojim kurvanjem i plemena vračanjem svojim (3:1, 3, 4).

Kod Mojsija:

Nemojte hvatati vjere s onima koji žive u onoj zemlji, da ne bi čineći preljubu za bogovima svojim i prinoseći žrtvu bogovima svojim pozvali te, i ti jeo žrtve njihove (Izlazak 34:15).

Kod istoga:

I imaćete rese zato da se gledajući ih opominjete svijeh zapovijesti Jehovinih i tvorite ih, i da se ne zanosite srcem svojim i očima svojim, za kojima činite preljubu (Brojevi 15:39).

U Apokalipsi:

Vavilon otrovnijem vinom kurvarstva svojega napoji sve narode (14:8).

Anđeo reče: Hodi da ti pokažem sud kurve koja sjedi na mnogim vodama; s kojim se kurvaše carevi zemaljski (17:1, 2).

Vavilon: svi se narodi napiše vina gnjevi njenoga kurvarstva, i svi carevi zemaljski kurvaše se s njom (18:3).

I osudio je kurvu veliku, koja pokvari zemlju kurvarstvom svojim (19:2).

Da se u ovim odlomcima kurvarenjima označavaju falsifikovanja istine, očito je. Pošto su ovakve stvari označene kurvanjem i preljubama, i pošto imaju isto značenje u nebu, stoga je u Izrailjskoj crkvi, koja je bila reprezentativna crkva u kojoj su sve stvari imale značenja, bile date sledeće zapovesti:

Da ne bude kurve ni adžuvana (homoseksualaca) u Izrailju (Zak. Ponovljeni 23:17).

A čovjek koji učini preljubu s tuđom ženom, zato što je učinio preljubu sa ženom bližnjega svojega, da se pogubi (Levitska 20:10).

Ne unosi u dom Jehove Boga svojega ni po kakom zavjetu plate kurvine (Zak. Ponovljeni 23:18).

Neka se sinovi Aronovi ne žene ženom kurvom; ni puštenicom ili silovanom, neka se ne žene. A kći sveštenička koja se oskrvni kurvajući se, skrvni oca svojega, neka se ognjem spali (Levitska 21:7, 9, 13, 14), pored mnogo drugih odlomaka.

Da kurvarstvo i preljube sadrže ovakve stvari, osvedočio sam se kroz mnogo iskustva u drugom životu. To pokazuju sfere duhova koji su takvi. U prisustvu duhova koji su se utvrdili u samim obmanama, i koji primjenjuju istine doslovnog smisla Reči da bi ih potvrdili, iz njih izlazi odvratna sfera kurvarstva; ovakve sfere korespondiraju svim zabranjenim stepenima /preljube/ (o čemu vidi Levitska 20:11-21), a s razlikama u skladu s primenom istina na obmane, i u skladu s povezivanjem obmana sa zlima, osobito sa zlima ljubavi prema sebi (o kojima se više može videti u delu, Nebo i Pakao 384, 385, 386).