3
tradetisque eam Eleazaro sacerdoti, qui eductam extra castram, immolabit in conspectu omnium :
Numeri 19:3
Arcana Coelestia # 9723
9723. ‘Et facies lebetes [ejus] ad decinerandum [illud]’: quod significet removentia post usus, constat ex significatione ‘lebetum ad decinerandum’ quod sint removentia post usus; ‘cinis’ enim significat talia in memoria naturali seu externa' hominis, quae post usus remanent, et quae removenda ne obstent, quin alia, per quae iterum usus, succedant; lebetes sunt talia per quae remotio, quoniam per illos decineratio; ut sciatur quid significatur per cinerem super altari remanentem post holocaustum seu 1 sacrificium, dicetur primum quomodo se habet cum remanentibus post usus in homine: homo ab infantia usque ad finem 2 suae vitae in mundo perficitur quoad intelligentiam et sapientiam, et si bene ei erit 3 , quoad fidem et amorem; scientifica ad illum usum praecipue conducunt; scientifica hauriuntur per auditum 4 , visum, et 5 lectionem, et reponuntur in memoria externa seu naturali; haec inserviunt visui interno 6 seu intellectui pro plano objectorum, ut eligat et eliciat inde talia ex quibus sapiat; visus enim interior seu intellectus ex sua luce, quae est e caelo, spectat in planum illud, seu in memoriam illam quae infra se, 7 et ex variis ibi eligit et elicit talia quae conveniunt amori suo; ea ad se inde evocat, et reponit in sua memoria, quae est memoria interna, de qua videatur n. 2469-2494, inde vita interni hominis, et ejus intelligentia et sapientia; similiter se habet cum 8 illis quae sunt intelligentiae et sapientiae spiritualis, quae sunt fidei et amoris, illis interno homini implantandis pariter inserviunt scientifica, sed scientifica ex Verbo seu 1 ex doctrina Ecclesiae, quae cognitiones veri et boni vocantur; hae in memoria externi hominis repositae similiter inserviunt pro objectis visui interni hominis, qui videt ex luce caeli, et ex illis eligit et elicit talia quae conveniunt amori, nam internus homo in externo non alia videt 9 ; quae enim 10 homo amat, illa videt in luce, quae autem non amat, illa videt in umbra; haec rejicit, illa autem eligit.
[2] Ex his constare potest quomodo se habet cum veris fidei et cum bonis amoris apud hominem qui regeneratur, quod nempe bonum quod amoris eligat sibi vera fidei convenientia, et per illa se perficiat; et sic quod bonum 11 amoris primo loco sit, et verum 12 fidei secundo, prout multis ostensum est prius, 13 n. 3325, 3494, 3539, 3548, 3556, 3563, 3570, 3576, 3603, 3701, 4925, 4977, 6256, 6269, 6272, 6273. Scientifica seu cognitiones boni et veri in memoria externi hominis, postquam illum usum praestiterunt, 14 e memoria illa quasi evanescunt; se habent illa sicut cum instructivis, quae ab infantia serviverunt 15 homini pro mediis ad perficiendum vitam ejus moralem et civilem; postquam illa usum istum praestiterunt 16 , et homo vitam iride traxerat, e memoria pereunt, et solum quoad exercitium seu usum remanent; ita homo discit loqui, discit cogitare, discit discernere et judicare, discit moraliter conversari, ac decore se gerere; verbo, discit linguas, mores, intelligentiam, et sapientiam.
[3] Scientifica 17 quae usibus illis inserviverunt 18 significantur per cinerem qui removendus; ac cognitiones veri et boni, per quas vita spiritualis homini, postquam inserviverant usui, hoc est, 19 imbuerant vitam, per cinerem altaris, qui etiam removendus; at 20 cum removetur, primum reponitur juxta altare, sed postea extra castra 21 educitur in locum mundum, igne altaris semper ardente in usum novi holocausti aut sacrificii, juxta processum descriptum a Mosche 22 in Levitico, Sacerdos holocaustum ascendere [facere] debet super focum super altari tota nocte usque ad auroram; deinde induet amictum suum 23 lini et femoralia lini, et tollet cinerem, in quem combussit ignis holocaustum super altari et ponet eum juxta altare; post exuet vestes suas, et induet vestes alias, et educet cinerem foras extra castra in locum mundum; ignis autem super altari ardebit, nec exstinguetur; sacerdos accendet super eo ligna sub auroris singulis, et disponet super eo holocaustum, et adolebit super eo adipes sacrificiorum; ignis jugiter ardebit super altari; nec exstinguetur, 6:1-6 [KJV 8-13];
singula haec involvunt arcana caeli, et significant Divina cultus Domini ex bono amoris; quid itaque ‘cinis’, supra dictum est; quod aliquid caeleste per ‘cinerem altaris’ significetur, constare potest unicuivis qui expendit, sicut quod cum sacerdos decineraret altare 24 , indueret amictum lini et femoralia lini, et dein in aliis vestibus educeret eum extra castra, et reponeret in loco mundo; nulla res in Verbo inanis est, ne quidem ullum verbum, ita nec ullum momentum hujus processus.
[4] Ex his aliquantum constare potest quid significatur per cinerem ex vacca rufa combusta, quo medio aqua separationis et mundationis parabatur, de quo Num. 19:2-11, 17; et quid in opposito sensu per ‘cinerem’ significatur, quod nempe damnatum remanens post combustionem ex igne amoris sui; id significatur per cinerem quem ferebant super capite, et in quo se 25 volvebant in luctu ob peccata, Jer. 6:26; 26 Ezech. 27:30; Jonae 3:6.
Poznámky pod čarou:
1. et
2. ultimum
3. sibi consulit
4. auditionem
5. The Manuscript inserts per.
6. interiori
7. hoc est, in scientifica ibi,
8. in
9. quam quae amat
10. nam quod
11. The Manuscript inserts quod.
12. vera quod
13. The Manuscript inserts nempe.
14. The Manuscript inserts inde separantur et.
15. conduxerunt
16. usui isti inserviverant
17. illa
18. istis inserviverant
19. et
20. sed
21. The Manuscript places this after educitur.
22. apud Moschen
23. sui in the Manuscript, oIT
24. decineraret illud
25. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
26. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
Psalms 90
1
LORD, thou hast been our dwelling place in all generations.
2
Before the mountains were brought forth, or ever thou hadst formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, thou art God.
3
Thou turnest man to destruction; and sayest, Return, ye children of men.
4
For a thousand years in thy sight are but as yesterday when it is past, and as a watch in the night.
5
Thou carriest them away as with a flood; they are as a sleep: in the morning they are like grass which groweth up.
6
In the morning it flourisheth, and groweth up; in the evening it is cut down, and withereth.
7
For we are consumed by thine anger, and by thy wrath are we troubled.
8
Thou hast set our iniquities before thee, our secret sins in the light of thy countenance.
9
For all our days are passed away in thy wrath: we spend our years as a tale that is told.
10
The days of our years are threescore years and ten; and if by reason of strength they be fourscore years, yet is their strength labour and sorrow; for it is soon cut off, and we fly away.
11
Who knoweth the power of thine anger? even according to thy fear, so is thy wrath.
12
So teach us to number our days, that we may apply our hearts unto wisdom.
13
Return, O LORD, how long? and let it repent thee concerning thy servants.
14
O satisfy us early with thy mercy; that we may rejoice and be glad all our days.
15
Make us glad according to the days wherein thou hast afflicted us, and the years wherein we have seen evil.
16
Let thy work appear unto thy servants, and thy glory unto their children.
17
And let the beauty of the LORD our God be upon us: and establish thou the work of our hands upon us; yea, the work of our hands establish thou it.
