Arcana Coelestia # 9229
9229. ‘Et viri sanctitatis eritis Mihi’: quod significet statum vitae tunc ex bono, constat ex significatione ‘virorum sanctitatis’ quod sint qui a Domino ducuntur, nam Divinum a Domino procedens est ipsum sanctum, n. 6788, 7499, 8127 fin. , 8302, 8806; inde qui id recipiunt fide et quoque amore, sancti vocantur; qui credit quod homo aliunde sanctus sit, et quod aliud apud ipsum sit sanctum, quam quod a Domino est et recipitur, maxime fallitur, 1 nam quod hominis est, et ejus proprium vocatur, id malum est; quod proprium hominis non sit nisi quam malum, videatur n. 210, 215, 694, 874-876, 987, 1047, 4328, 5660, 5786, 8480, 8944, et quod quantum homo detineri potest a suo proprio, tantum Dominus adesse possit, ita quod tantum homini sanctum sit, n. 1023, 1044, 1581, 2256, 2388, 2 2406, 2411, 8206, 8393, 3 8988 fin. , 9014.
[2] Quod Dominus sit Solus Sanctus, et quod solum id sit sanctum quod procedit a Domino, ita id quod homo recipit a Domino, patet a Verbo ubivis, ut apud Johannem,
Ego sanctifico Meipsum ut etiam illi sint sanctificati in veritate, 17:19;
‘sanctificare Seipsum’ est Se Divinum facere ex propria potentia; inde sanctificati in veritate dicuntur qui recipiunt Divinum 4 Verum procedens ab Ipso fide et vita;
[3] quapropter etiam Dominus post resurrectionem loquens cum discipulis inspiravit et dixit illis, Accipite spiritum sanctum, 20:22; ‘inspiratio’ erat repraesentativum vivificationis per fidem et amorem, sicut etiam in Gen. ii,
Jehovah inspiravit in nares ejus spiraculum vitarum, et factus homo in animam viventem, vers. 7;
similiter alibi, ut Ps. 33:6; Ps. 104:29, 30; Hiob. 32:8, 33:4; Joh. 3:8; ex eo quoque Verbum dicitur inspiratum quia a 5 Domino, ac illi dicti inspirati qui Verbum scripserunt; quod respiratio, ita inspiratio, 6 correspondeat vitae fidei, videatur n. 97, 1119, 1120, 3883-3896; inde est quod spiritus in Verbo dicatur a vento, et quod sanctum a Domino dicatur ventus Jehovae, n. 8286, 7 et quod Spiritus sanctus sit sanctum procedens a Domino, n. 3704, 4673 fin. , 5307, 6788, 6982, 6993, 8127 fin. , 8302, 9199;
[4] sicut etiam apud Johannem quod Dominus baptizet Spiritu sancto, 1:33, et apud Lucam quod baptizet Spiritu sancto et igne, 3:16;
‘baptizare’ in sensu interno significat regenerare, n. 4255, 5120 fin. , 8 9088, ‘baptizare Spiritu sancto’ 9 est regenerare per bonum fidei, et ‘baptizare igne’ est regenerare per bonum amoris; quod ‘ignis’ sit bonum amoris, videatur n. 934, 4906, 5215, 6314, 6832, 6834, 6849, 7324:
apud Johannem, Quis non timeat Te, Domine, et non glorificet nomen Tuum, quia solus sanctus? Apoc. 10 15:4: ab angelo 11 de Domino apud Lucam, Nascetur ex te sanctum, 1:35
et apud Danielem,
Videns fui in visionibus capitis mei super cubili meo, et ecce vigil et sanctus de caelo descendit, 4:10 [KJV 13];
‘sanctum’ et ‘sanctus’ ibi pro Domino.
[5] Quia Dominus solus sanctus est, ideo Ipse vocatur Sanctus Israelis, Redemptor, Servator, Regenerator, in Vetere Testamento, ut Esai. 1:4, 5:19, 24, 10:20, 12:6, 17:7, Esai. 29:19 12 , 30:11, 12, 15, 31:1, 37:23, 41:14, 16, 20, 43:3, 14, 45:11, 47:4, 48:17, 49:7, 54:5, 55:5, 60:9, 14; Jer. 1 29, 51:5; Ezech. 39:7; Ps. 71:22; Ps. 78:41, 89:19 13 [KJV 18]. Et ideo 14 Dominus in caelo, et inde ipsum caelum, 15 vocatur habitaculum sanctitatis, 16 Jer. 25:30 17 , 31:23; Esai. 63:15; tum sanctuarium, Ezech. 11:16, 24:21; et quoque mons sanctitatis, Ps. 3:5 [KJV Ps. 3:4]; 18 ac ideo medium tentorii ubi arca in qua lex, dicta fuit sanctum sanctorum, Exod. 26:33, 34, nam 19 per legem in arca in medio tentorii repraesentabatur Dominus quoad Verbum, nam lex est Verbum, n. 6752, 20 7463.
[6] Ex his constare potest unde est quod angeli dicantur sancti, Matth. 25:31; Marcus 8:38; Luc. 9:26; Ps. 149:1; Dan. 8:13; et quoque prophetae, Luc. 1:70; ut et apostoli, Apoc. 18:20; non quod sancti sint ex se sed ex Domino, Qui Solus Sanctus est, et a Quo Solo sanctum; per ‘angelos’ enim significantur vera quia sunt receptiones veri a Domino, n. 1925, 4085, 4295, 4402, 7268, 7873, 8192, 8301, per ‘prophetas’ doctrina veri quod per Verbum a Domino, n. 2534, 7269, et per ‘apostolos’ omnia in complexu vera et bona fidei quae a Domino, n. 3488, 3858 fin. , 6397.
[7] Sanctificationes apud populum Israeliticum et Judaicum erant ut repraesentaretur Dominus qui Solus Sanctus, ac ut 21 repraesentaretur sanctum quod ab Ipso Solo; inde sanctificatio Aharonis et filiorum ejus, Exod. 29:1 seq. ; Lev. 8:10, 11, 13, 30; sanctificatio vestium illorum, 22 ibid. vers. 21seq. ; sanctificatio altaris ut esset sanctitas sanctitatum, ibid. Exod. 22:37seq. ; sanctificatio tentorii conventus, arcae testimonii, mensae, omnium vasorum, altaris suffimenti, altaris holocausti, et vasorum ejus, et labri ac basis ejus, Exod. 30:26 seq.
[8] Quod Dominus sit ipsum Sanctum quod repraesentabatur, etiam patet a Domini verbis in sensu interno spectatis, apud Matthaeum,
Stulti et caeci, utrum majus est, aurum an templum quod sanctificat aurum? et utrum majus est, munus an altare quod sanctificat munus? 23:[17, ] 18, 19; per ‘templum’ repraesentabatur Ipse Dominus, et quoque per ‘altare’; 23 et per ‘aurum’ significabatur bonum quod a Domino, et per ‘munus’ seu sacrificium 24 significabantur quae fidei et charitatis sunt a Domino; quod Dominus per ‘templum’ repraesentatus sit, videatur n. 2777, 3720, et 25 quod per ‘altare’, n. 2777, 2811, 4489, 8935, 8940; quod per ‘aurum’ significatum sit bonum a Domino, n. 1551, 1552, 5658, et 26 per 27 sacrificium cultus ex fide et charitate quae a Domino, n. 922, 923, 2805, 2807, 2830, 6905, 8680, 8682, 8936.
[9] Ex his nunc patet unde est quod filii Israelis populus sanctus vocati sint, 28 Deut. 26:19 29 , et alibi; atque hic, viri sanctitatis, quod nempe ex eo quod in singulis cultus eorum repraesentata sint Divina Domini, ac caelestia et spiritualia regni et Ecclesiae Ipsius; quapropter dicti sunt sancti in sensu repraesentativo; 30 ipsi non ideo sancti erant, quia repraesentativa spectabant sancta quae repraesentabantur, et non personam quae repraesentabat, videatur n. 665, 1097 fin. , 1361, 3147, 3881 fin. , 4208, 4281, 4288, 31 4293, 4307, 4444, 4500, 6304, 7048, 7439, 8588, 8788, 8806.
[10] Inde quoque 32 est quod Hierosolyma 33 vocata sit sancta, et Zion 34 mons sanctitatis, Sach. 8:3, et alibi: tum apud Matthaeum,
Et monumenta aperta sunt, et multa corpora mortuorum sanctorum suscitata sunt, et exeuntes e monumentis suis post resurrectionem 35 Domini ingressi sunt in sanctam urbem et apparuerunt multis, 27:[52, ] 53;
36 Hierosolyma ibi ‘urbs sancta’ vocatur, cum tamen potius profana fuit, quia Dominus tunc ibi crucifixus est; et ideo vocatur ‘Sodoma et Aegyptus’ apud Johannem,
Corpora illorum super platea urbis magnae, quae vocatur spiritualiter Sodoma et Aegyptus, ubi etiam Dominus noster crucifixus est, Apoc. 11:8;
sed sancta vocatur ex eo quod significet regnum Domini et Ecclesiam, n. 402, 2117, 3654; quod mortui sancti apparuerint ibi, quod factum est quibusdam in visione, significabat salvationem eorum qui fuerunt ab Ecclesia spirituali, ac elevationem eorum in 37 Sanctam Hierosolymam, quae est caelum, qui usque ad illud tempus detenti fuerunt in terra inferiore, de quibus n. 6854, 6914, 7091, 7828, 7932, 38 8049, 8054, 8159, 8321.
Poznámky pod čarou:
1. quod in homine
2. The following number or numbers appear out of sequence in both the Manuscript and the first Latin edition, but they have been reordered in this edition.
3. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.
4. Ipsius fide et amore
5. Divino
6. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
7. spiritus sanctus est
8. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
9. The Manuscript inserts et igne, in the Second Latin Edition.
10. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
11. The Manuscript inserts ad Mariam.
12. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
13. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
14. The Manuscript inserts quoque.
15. The Manuscript inserts et quoque Ecclesiam.
16. The following number or numbers appear out of sequence in both the Manuscript and the first Latin edition, but they have been reordered in this edition.
17. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
18. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
19. per medium tentorii, ubi arca in quo lex,
20. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
21. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
22. i. e. Exod. xxix
23. at
24. significabatur cultus ex fide et charitate quae
25. The Manuscript inserts quoque.
26. The Manuscript inserts quod.
27. The Manuscript inserts munus seu.
28. The Manuscript inserts ut.
29. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
30. The Manuscript inserts sed.
31. 4292 altered to 4293 in the Manuscript, 4292, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition
32. erat
33. vocabatur
34. The Manuscript inserts ibi.
35. Ipsius
36. The Manuscript inserts urbs.
37. coelum with sanctam Hierosolymam written above it.
38. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
Arcana Coelestia # 6280
6280. Quod ‘angelus redimens’ sit Dominus quoad Divinum Humanum, constat ex eo quod Dominus per quod assumpsit Humanum et id Divinum fecit, redemerit hominem, hoc est, liberaverit illum ab inferno; quapropter Dominus quoad Divinum Humanum Suum vocatur Redemptor. Quod Divinum Humanum dicatur angelus. est quia per angelum significatur missus, et Dominus quoad Divinum Humanum dicitur ‘Missus’, ut patet a plurimis locis in Verbo evangelistarum; et praeterea Divinum Humanum ante Adventum Domini in mundum, fuit Ipse Jehovah influens per caelum cum loquebatur Verbum; Jehovah enim supra caelos fuit, at quod ab Ipso transivit per caelos, hoc fuit tunc Divinum Humanum; nam per influxum Jehovae in caelum 1 retulit hominem, ac Ipsum Divinum inde, fuit Divinus Homo: hoc nunc est Divinum Humanum ab aeterno, et est quod vocatur Missum, per quod intelligitur procedens, estque hic idem ac angelus.
[2] Sed quia Jehovah per id Suum Divinum Humanum non potuit influere amplius apud homines, quia ii se in tantum removerant a Divino illo, idcirco assumpsit humanum, et hoc Divinum fecit, ac ita per influxum inde in caelum, usque ad illos in genere humano qui reciperent bonum charitatis et verum fidei a Divino Humano, quod ita visibile factum, pertingere potuit, et illos sic ab inferno liberare; quod aliter nusquam fieri potuit; haec liberatio est quae vocatur Redemptio, et Ipsum Divinum Humanum quod liberavit seu redemit, 2 quod vocatur angelus redimens.
[3] Sed sciendum quod Dominus quoad Divinum Humanum, sicut quoad Ipsum Divinum, sit supra caelum, nam est Sol qui illuminat caelum, ita quod caelum sit longe infra Ipsum; Divinum Humanum quod est in caelo, est Divinum Verum quod procedit ab Ipso, quod est lux ab Ipso ut a sole; Dominus quoad Suam Essentiam non est Divinum Verum, nam hoc est ab Ipso sicut lux a sole, sed est Ipsum Divinum Bonum, unum cum Jehovah.
[4] Divinum Humanum Domini etiam aliis in locis in Verbo dicitur angelus; ut cum apparuit Mosi in rubo, de quo ita in Exodo, Cum Moses venit ad montem Dei, ad Horebum, apparuit angelus Jehovae illi in flamma ignis e medio rubi:... vidit Jehovah quod Moses secederet ad videndum, ideo clamavit ad illum Deus e medio rubi... Et porro dixit, Ego sum Deus patris tui, Deus Abrahami, Deus Jishaki, et Deus Jacobi, 3:1, 2, 4, 6; est Divinum Humanum Domini quod ibi ‘angelus Jehovae’ vocaturi qui quod fuerit Ipse Jehovah, dicitur clare; quod Jehovah fuerit ib, in Divino Humano, constare potest ex eo quod Ipsum Divinum non nisi quam per Divinum Humanum potuerit apparere, secundum Domini verba apud Johannem, Deum nemo vidit unquam, Unigenitus Filius, Qui in sinu Patris est, Ille exposuit, 1:18;
et alibi, Neque vocem Patris audivistis unquam, neque speciem Ipsius vidistis, 5:37.
[5] Porro, Dominus quoad Divinum Humanum dicitur angelus ubi agitur de ducendo populo in terram Canaanem, de quo ita in Exodo, Ecce Ego mitto angelum coram te ad custodiendum te in via, et ad deducendum te ad locum quem praeparavi: caveto tibi a faciebus ipsius, ... quia non sustinebit praevaricationem vestram, quoniam nomen Meum in medio illius est, 23:20, 21, 23; quod ‘angelus’ ibi 3 sit Divinum Humanum, patet ex eo quod dicatur ‘quoniam nomen Meum in medio illius est’, hoc est, Ipse Jehovah; per ‘nomen Meum’ significatur quale Jehovae, quod 4 est in Divino Humano; quod Dominus quoad Divinum Humanum sit ‘nomen Jehovae’, videatur n. 2628; et quod ‘nomen Dei’ sit quale, tum omne in uno complexu per quod colitur Deus, n. 2724, 3006:
[6] apud Esaiam,
In omni angustia illorum, Ipsi angustia, et angelus facierum Ipsius 5 liberavit illos; ob amorem Suum, et indulgentiam Suam Hic redemit illos, et assumpsit illos, et portavit illos omnibus diebus aeternitatis, 63:9;
quod ‘angelus facierum Jehovae’ sit Dominus quoad Divinum Humanum, patet, nam dicitur quod redemit illos:
apud Malachiam, Ecce subito veniet ad templum Suum Dominus, Quem vos quaeritis, et angelus foederis Quem vos desideratis, ecce venit, inquit Jehovah Zebaoth. Quis vero sustinebit diem Adventus Ipsius, et quis consistet cum apparuerit?... tunc suavis erit Jehovae minhah Jehudae et Hierosolymae, juxta dies aeternitatis, et juxta annos priores, 3:1, 2, 4; quod ‘angelus foederis’ sit Dominus quoad Divinum Humanum, manifeste constat, nam agitur de Ipsius Adventu; quod ‘tunc suavis erit Jehovae minhah Jehudae et Hierosolymae’ significat quod suavis erit tunc cultus ex amore et fide in Ipsum; quod per ‘Jehudam’ ibi non intelligatur Jehudah, nec per ‘Hierosolymam’ Hierosolyma, clare patet, nam nec tunc nec postea minhah Jehudae et Hierosolymae suavis fuit; quod ‘dies aeternitatis’ sint status Ecclesiae Antiquissimae quae caelestis, et ‘anni priores’ status Ecclesiae Antiquae quae spiritualis, videatur n. 6239. Praeterea per ‘angelum’ in Verbo in sensu interno non significatur angelus sed aliquod Divinum in Domino, n. 1925, 6 2319, 2821, 3039, 4085.
Poznámky pod čarou:
1. hoc retulit Hominem
2. The Manuscript inserts est.
3. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.
4. The Manuscript inserts etiam.
5. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
6. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
