7424. ‘Et fuit pediculus in homine et in bestia’: quod significet quod mala interiora et exteriora cupiditatum inde, constat ex significatione ‘pediculorum’ quod sint mala, de qua n. 7419; ex significatione ‘hominis’ quod sit bonum, de qua n. 4287, 5302, ita in opposito sensu malum; et ex significatione ‘bestiae’ quod sit affectio boni, et in opposito sensu affectio mali seu cupiditas, de qua n. 45, 46, 142, 143, 246, 714, 715, 719, 776, 2179, 2180, 3218, 3519, 5198; sed cum nominatur ‘homo et bestia’, tunc per ‘hominem’ significatur bonum interius, et in opposito sensu malum interius, et per ‘bestiam’ bonum exterius, et in opposito sensu malum exterius. Causa quod per ‘hominem’ significetur bonum vel malum interius, est quia homo est homo ex interno suo homine, et ejus quali, non autem ab externo homine, nam externus homo non est homo absque interno; utque externus homo etiam sit homo, erit is prorsus subordinatus interno, adeo ut non ex se sed ex interno agat; quod per ‘bestiam’ significetur bonum exterius, et in opposito sensu malum exterius, est quia bestiis non datur ¹ internum quale apud hominem; ¹ internum, quod illis est, immersum est externo adeo ut unum sit cum illo, et ² simul spectet deorsum seu versus terram absque ulla elevatione versus interiora. Mala cupiditatum dicuntur quia omnia mala sunt cupiditatum, ³ quia cupiditates sunt amorum. Mala interiora distinguuntur a malis exterioribus per id quod mala interiora sint quae cogitationis et voluntatis, ⁴ et mala exteriora ⁵ quae sunt actus; quod mala interiora sint et non exteriora, patet ex eo quod homo ⁶ possit esse malus, et tamen in externa forma apparere sicut vir probus, immo sicut vir fidei et conscientiae; quidam ⁷ etiam sciunt mentiri angelos, cum tamen interius sunt diaboli; tantum ⁸ discrepare potest forma interior, quae est spiritus, a forma exteriore, quae est corporis.

Poznámky pod čarou:

5302. ‘Et non exscindetur terra in fame’: quod significet ne pereat homo, nempe per defectum veri, constat ex significatione ‘exscindi’ quod sit perire; et a significatione ‘terrae’ hic terrae Aegypti, quod sit mens naturalis, de qua mox supra n. 5301, et quia est mens naturalis, est ipse homo, nam homo est homo ex sua mente, ipsa enim mens constituit hominem, ¹ et qualis illa est talis est homo; per mentem significatur hominis ² intellectuale et voluntarium, consequenter ipsissima vita ejus; qui stupidi sunt, putant quod homo sit homo ex forma externa, quod nempe facies ei sit qualis hominis; qui minus stupidi sunt, dicunt quod homo sit homo ex eo quod loqui possit; et qui adhuc minus stupidi, quod homo sit homo ³ ex eo quod cogitare possit; sed homo non est homo ex illis sed ex eo quod cogitare verum et velle bonum queat, et quod tunc cum cogitat verum et vult bonum, possit intueri Divinum, et ⁴ illud perceptibiliter recipere;

[2] in hoc distinguitur homo a brutis animalibus; alioquin quod appareat sicut homo, quod loqui queat, et quod cogitare, hoc non facit quod sit homo, nam si cogitat falsum et vult malum, facit ut sit non solum sicut animal brutum sed etiam pejus illo, nam per ⁵ ipsas illas facultates destruit humanum apud se et se facit feram; quod imprimis constare potest a talibus in altera vita, tales enim cum apparent in luce caeli, ut et cum inspiciuntur ab angelis, apparent eo momento sicut monstra, et quidam sicut ferae, dolosi sicut serpentes, et alii aliter; at cum removentur a luce illa et remittuntur in lumen suum quod habent in inferno, apparent inter se sicut homines. Quomodo autem cum hoc se habet, nempe quod periturus homo in defectibus veri, si non habuerit bona et vera in interioribus a Domino recondita, quae ⁶ significantur per ‘cibum ad depositum terrae, ad septem annos famis, ne ⁷ exscindatur terra in fame’, in sequentibus hujus capitis dicetur.

Poznámky pod čarou: