1029. CAPUT XVII.

1. Et venit unus ex septem angelis habentibus septem phialas, et locutus cum me, dicens mihi, Veni, ostendam tibi judicium meretricis magnae sedentis super aquis multis;

2. Cum qua scortati sunt reges terrae, et inebriati sunt ex vino scortationis ejus inhabitantes terram.

3. Et detulit me in desertum in spiritu, et vidi mulierem sedentem super bestia coccinea, plena nominibus blasphemiae, habente capita septem et cornua decem.

4. Et mulier circuminduta purpura et coccino, et inaurata auro, et lapide pretioso, et margaritis, habens aureum poculum in manu sua, plenum abominationibus et immunditie scortationis ejus.

5. Et super fronte ejus nomen scriptum, Mysterium, Babylon magna, mater scortationum et abominationum terrae.

6. Et vidi mulierem inebriatam ex sanguine sanctorum, et ex sanguine testium Jesu, et admiratus sum videns illam, admiratione magna.

7. Et dixit mihi angelus, Quare admiraris? Ego tibi dicam mysterium mulieris, et bestiae portantis illam, habentis septem capita et decem cornua.

8. Bestia, quam vidisti, erat et non est, et futura est ascendere ex abysso, et in interitum abire: et mirabuntur habitantes super terra (quorum non scripta nomina in libro vitae a fundatione mundi), videntes bestiam, quae erat et non est, attamen est.

9. Haec mens habens sapientiam: septem capitamontes sunt septem, ubi mulier sedet super illis.

10. Et reges septem sunt; quinque ceciderunt, et unus est, alter nondum venit; et quando venerit, brevi illum oportet manere.

11. Et bestia, quae erat et non est, ipsa octavus est, et de septem est, et in interitum abit.

12. Et decem cornua, quae vidisti, decem reges sunt, qui regnum nondum acceperunt, sed potestatem tanquam reges unam horam accipiunt cum bestia.

13. Hi unam sententiam habent, et potentiam et potestatem suam bestiae tradent.

14. Hi cum Agno pugnabunt, sed Agnus vincet illos, quia Dominus dominorum est, et Rex regum; et qui cum Ipso, vocati, electi et fideles.

15. Et dicit mihi, Aquae, quas vidisti, ubi meretrix sedet, populi et turbae sunt, et gentes et linguae.

16. Et decem cornua quae vidisti super bestia, hi odio habebunt meretricem, et devastatam facient illam, et nudam, et carnes ejus comedent, et illam comburent Igne.

17. Quoniam Deus dedit in corda illorum facere sententiam ejus, et facere unam sententiam, et dare regnum suum bestiae, donec consummentur verbaDei.

18. Et mulier, quam vidisti, est urbs magna habens regnum super reges terrae.

EXPLICATIO.

Quoniam in hoc capite et in sequenti agitur de Babylonia, ideo ante explicationem illorum capitum dicetur quid in genere et in specie per "Babyloniam" intelligitur, et qualis illa est in principio, et qualis fit postea per gradus. Per "Babyloniam" seu per "Babelem" intelligitur ecclesia ab illis qui per sancta ecclesiae affectant ad dominium super universum terrarum orbem, et hoc per dominium super animas hominum, vindicando sibi potestatem salvandi quoscunque volunt; et demum quaerunt et quoque sibi appropriant dominium super caelum et infernum: ob quem finem derivant et transferunt in se omnem potestatem Domini, sicut quod ab Ipso illis data sit. Ecclesia a talibus non sibi similis est in initio, sicut fit progressu temporis; in initio sunt sicut in zelo pro Domino, pro Verbo, pro amore et fide, et imprimis pro salute hominum; sed in illo zelo latet ignis dominandi, qui progressu temporis, sicut crescit dominium, erumpit; et quemadmodum in actum venit, fiunt sancta ecclesiae media, ac ipsum dominium fit finis; et cum dominium fit finis, tunc applicantur sancta ecclesiae ad finem, ita ad illos, et tunc non modo salutem animarum suae potestatis faciunt, sed etiam omnem Divinam potentiam Domini sibi appropriant: et cum hoc faciunt, tunc omne bonum et omne verum ecclesiae pervertunt, ita sancta ecclesiae profanant: haec sunt Babylonia.

[2] Quod ita sit, ad vivum mihi ostensum est. Fuerunt tales in mundo spirituali, qui simile dominium affectarunt; et quia noverunt quod soli Domino esset omnis potestas, tunc induerunt sicut zelum pro Ipso, proque caelo et pro ecclesia, et omni opera laborarunt ut Dominum solum colerent, atque omnia Verbi sancte custodirent; ordinaverunt etiam, ut sanctitas et integritas in omnibus regnaret. Sed datum est scire quod in zelo illo lateret ardens cupido dominandi super omnes alios, credentes quod illa quae ordinaverunt Domino accepta forent; verum enim vero, ut primum ceperunt dominium, per gradus revelabatur finis, qui erat quod non Dominus, sed illi imperarent, et sic quod Dominus illis serviret, et non illi Domino, indignati si non liceret illis sicut dii ad nutum omnia disponere: immo apperceptum est quod Dominum vilipenderent, immo rejicerent, si non dederit illis potestatem faciendi omnia ex lubitu, et nisi annueret omni arbitrio illorum. Apperceptum etiam est quod vellent in se sub aliqua specie transferre Divinam Ipsius potestatem, si ausi essent, timebant enim propterea dejectionem in infernum. Per hoc ostensum est quomodo Babylonia incohat, et quomodo terminatur. Ex eo etiam datum est concludere quod dum dominium fit finis, et sancta ecclesiae fiunt media, cultus Dei sub varia specie vertatur in cultum hominum, sic ut ipsi sint dii actu, et Dominus sit Deus non actu, quod dicitur, pro forma.

[3] Nunc quia dominium per sancta ecclesiae super animas hominum, super caelum, et super Ipsum Dominum, est interius profanum, sequitur quod sit infernale; diaboli enim qui in inferno sunt, non plus cupiunt quam dominari super caelum et super Ipsum Dominum; et quoque sub varia specie id aggrediuntur, verum dum in aggressu sunt absorbentur ab inferno. Quoniam in mundo illi qui Dominum de solio regni sui dejiciunt, et se super illo ponunt, in corde similes diaboli sunt, patet quod ecclesia ab illis successu temporis quoad omne bonum et quoad omne verum ejus devastetur: hic est finis ejus. Quod diaboli sint, ex iisdem in mundo spirituali constat: illi qui Divinam potestatem Domini in mundo exercuerunt, post mortem sanctissime loquuntur de Domino, et Ipsum cum omni devotione externa colunt; sed cum interiora illorum inspiciuntur, illa enim in mundo spirituali possunt retegi et inspici, datur videre quod profana sint, quia atheistica, in quibus diabolica astutia; inde quod sancta externa servirent illis pro mediis ad finem, qui erat dominium, patuit. Sermo quondam venit inter spiritus num aliquis diabolus in inferno simile potuisset facere: ideo unus inter pejores inde arcessitus est, et ei dictum est quod dominium super multos acciperet si potuisset sancte colere Dominum, et agnoscere Divinum Ipsius aequale Divino Patris, ac simul obire omnia cultus; ille cum audivit dominium super multos, statim interiora sua ad astutiam disposuit, et exteriora ad sanctitatem, et Dominum coluit sanctius quam multi angeli, excandescens contra omnes qui Ipsum non adorarent; sed ut primum animadvertit quod ei dominium non datum sit, excanduit contra Ipsum Dominum, et non modo Divinum Ipsius et quoque Divinum Patris negavit, sed etiam utrumque contumeliis affecit: erat enim atheus.

[4] Quod hodierna Babylonia talis sit, patet manifeste ex eo, quod sub specie clavorum Petro datorum in se omnem Divinam potestatem Domini transtulerint, quod Divinum Verum populo occluserint per ablationem Verbi, et quod dictaminibus Papae sanctitatem aequalem sanctitati Verbi addixerint, immo actualiter superiorem; quod parum, si quicquam, doceant timorem et cultum Dei, sed timorem et cultum sui, et quoque cultum sanctorum propter se: inde patet quod Babylonia in fine suo sit ecclesia vacua et inanis ab omni bono amoris in Deum, et ab omni bono amoris erga proximum, et consequenter ab omni vero; inde amplius non est ecclesia sed idololatria; et per id parum dissimilis gentilismis antiquorum, qui colebant Baales, Astaroth, Beelzebubum, et plures, et tamen habebant templa, festa stata, altaria, sacrificia, suffitus, libamina, et alia similia, quae Ecclesia Judaica habebat. Haec de Babylonia in initio ejus, et de illa in fine ejus, dicta sunt, ut sciatur unde est quod "Babel" in Verbo nunc extollatur usque in caelum, et nunc dejiciatur usque in infernum.

[5] Quod Babel talis sit, plene constare potest a descriptionibus et repraesentationibus ejus apud Prophetas, et imprimis apud Danielem. Primum a "statua" Regis Nebuchadnezaris, apud Danielem,

Visa est in somnio Regi Nebuchadnezari, statua stans e regione regis; ejus "caput aurum bonum, ejus pectus et brachia argentum, ejus venter et femora aes, ejus crura ferrum, ejus pedes ex parte ferrum, et ex parte argilla." Postea "excisus est Lapis qui non per manus, et percussit statuam super pedes ejus, qui erant ferrum et argilla, et contrivit illos, et tunc simul contrita sunt ferrum, argilla, aes, argentum et aurum, et facta sunt sicut palea de areis aestatis, ita etiam abstulit ea ventus; et ullus locus non inventus est illis. Lapis autem qui percussit statuam, factus est in Petram magnam" (2:31-35):

ex interpretatione istius somnii a Daniele, patet quod status ecclesiae, quae fit Babylonia, a principio ad finem ejus ibi describatur; quod sit Babylonia quae describitur, est quia Rex Babelis illa in somnio vidit, et quia vidit statuam e regione sui; tum aperte dicitur a Daniele ad regem,

"Tu es caput ejus, quod aurum" (vers. 38):

successivi ejus ecclesiae status usque ad ultimum descripti sunt per statuae illius caput, pectus, brachia, ventrem, femora, crura et pedes; tum per aurum, argentum, aes, ferrum, et argillam, ex quibus statua a summo ad imum constitit; ex illis patet quod ecclesia illa in principio suo fuerit ex bono amoris in Dominum plena sapientia, nam "caput" ejus, quod supremum, significat sapientiam, et "aurum" bonum amoris in Dominum: quod ultimus status illius ecclesiae futurus sit absque omni bono amoris et absque omni sapientia, significatur per quod "digiti pedum ejus essent ex parte ferrum, et ex parte argilla"; nam haec ita interpretatur Daniel,

"Quod vidisti ferrum mixtum cum argilla luti, commiscebunt se per semen hominis, sed non cohaerebunt unum cum altero, quemadmodum ferrum non commiscetur cum argilla" (vers. 43):

"semen hominis" significat Divinum Verum, ita verum Verbi; et per hoc non fit cohaerentia, quia id in fine ecclesiae falsificatur per applicationem ad cultum hominum. Interitus ecclesiae istius describitur per quod "Lapis contriverit omnia statuae"; per "Lapidem" significatur Divinum Verum, et per "Petram" in quam factus est Lapis, significatur Dominus quoad illud; interitus ejus est ultimum judicium. Nova ecclesia, quae tunc a Domino instaurabitur, describitur per haec,

"Surgere faciet Deus caelorum regnum quod in saecula non peribit, ac regnum Ipsius populo alii non permittetur; conteret et consumet omnia illa regna, ipsum autem stabit in saecula" (vers. 44):

per "regnum" hic et alibi in Verbo significatur ecclesia; similiter per "hominem", In cujus forma fuit statua.

[6] Ecclesia quae postea fit Babylonia, etiam describitur per "arborem" visam regi Nebuchadnezari in somnio, apud Danielem,

"Videns fui, cum ecce arbor in medio terrae, et altitudo ejus magna: crevit arbor et robusta facta est, ut altitudo ejus pertigerit usque ad caelum, et prospectus ejus usque ad finem omnis terrae; folium ejus pulchrum, et flos ejus multus, sub illa umbram habebat bestia agri, et in ramis ejus habitabant aves caeli, et ex ea alebatur omnis caro. .... Sed ecce vigil et sanctus de caelo descendit, clamans ex viribus, .. sic dicens: Excidite arborem, et amputate ramos ejus, et dispergite florem ejus; fugiat bestia a sub ea, et aves a ramis ejus; verum stirpem radicum ejus in terra relinquite, et in vinculo ferri et aeris, in herba agri, et in rore caelorum tingatur, et cum bestia pars ejus in gramine terrae; cor ejus ab homine mutabunt, et cor bestiae dabitur ei, dum septem tempora transibunt super eum; .... usque dum noverint viventes quod Dominus altissimus in regno hominis" (4:7-14 [B.A. 10-17]):

quod Rex Nebuchadnezar, proinde Babel, per arborem illam et per omnia ejus, intelligatur, apertis verbis dicitur (vers. 17, 18, 19 [B.A. 20, 21, 22]); et quod regi contigerint illa quae audita sunt, nempe quod "expulsus sit ab homine", "cum bestia agri habitaverit", "herbam sicut boves comederit, usque dum septem tempora transiverunt", constat a versibus 29, 30, 31 [B.A. 32, 33, 34), illius capitis: quod haec illi evenerint propter amorem sui et fastum dominii sui, constat ab his illius verbis,

"Nonne haec est Babel magna, quam ego aedificavi in domum regni, per robur fortitudinis meae, et in gloriam honoris mei?" (vers. 27 [B.A. 30]):

et postea cum restitutus est,

"Ego Nebuchadnezar ... honorans Regem caelorum, cujus omnia opera veritas, et viae Ipsius judicium; et qui ambulant in superbia, potest humiliare" (vers. 34 [B.A. 37]):

per statum illum Nebuchadnezaris describitur status illorum post mortem qui se sicut dii super omnia ecclesiae extollunt; quod nempe "expellantur ab homine", hoc est, quod non quoad intellectum sint sicut homines amplius; quod "fiant bestiae, et gramen sicut boves comedant", et quod "crines eorum sicut aquilarum crescant, et ungues eorum sicut avium", per quae significatur quod prorsus sensuales sint, quod loco intelligentiae illis sit fatuitas, ac loco sapientiae insania; "comedere gramen", "crinem sicut aquilarum, et ungues sicut avium habere", significat sensuales fieri.

[7] Status successivi ecclesiae, quae demum fit Babylonia, etiam describitur per "quatuor bestias ascendentes ex mari", apud Danielem,

Visum est ei quod quatuor bestiae ascenderint e mari; "prima sicut alae aquilae illi, ... sed evulsae sunt alae ejus, et sublata est e terra, et super pedes sicut homo erecta, et cor hominis datum ei. Dein .. bestia alia secunda similis urso, et ad latus unum erexit se, .. tres costae in ore ejus inter dentes ejus, insuper sic dicentes ei, Surge, comede carnem multam. Post haec, ... ecce alia sicut pardus, cui alae quatuor quales avibus, super tergo ..", et ei "quatuor capita; et dominium datum illi est. Postea .... bestia quarta terribilis et formidabilis et robusta valde, cui dentes ferri magni, comedit et contrivit, et reliquum pedibus suis conculcavit" (7:3-7):

quod per has "bestias" etiam successivi status ecclesiae a primo usque ad ultimum ejus descripti sint, videatur supra (n. 316, 556, 650, 780, 781): quod in primo statu fuerint in veris, et inde in intelligentia, significatur per "leonem cui alae aquilae", et qui postea apparuit "sicut homo, et ei cor hominis datum." Quod in ultimo statu sint in omnis generis falsis ex malo, significatur per "quartam bestiam, quae terribilis, comedit et contrivit, ac reliquum pedibus suis conculcavit"; de qua bestia plura dicuntur, vers. 23-25.

[8] Quod tunc ecclesia illa, quae facta Babylonia, destruetur, et nova ecclesia, quae Dominum colet, instaurabitur, intelligitur per haec ibi,

"Videns fui, ... et ecce cum nubibus caelorum sicut Filius hominis: .... Huic datum est dominium, .. gloria, et regnum, ut omnes populi, gentes et linguae Illum colerent; dominium Ipsius dominium saeculi quod non transibit, et regnum Ipsius quod non peribit. .... Et regnum et dominium, et majestas regnorum sub omnibus caelis, dabitur populo sanctorum altissimorum, cujus regnum regnum saeculi, et omnia dominia colent Ipsum, et obedient" (vers. 13, 14, 27):

per "Filium hominis" intelligitur Dominus quoad Divinum Humanum, et quoad Verbum; quod ab Ipso ecclesia instauranda sit quae Ipsum colet, intelligitur per quod Ipsi datum sit dominium, et gloria et regnum", quod "dominium Ipsius dominium saeculi quod non transibit"; et ecclesia ab Ipso instauranda intelligitur per "regnum datum populo sanctorum." Quod hoc futurum sit quando ecclesia facta est Babylonia, hoc est, ita devastata ut non amplius aliquod bonum nec verum ibi supersit, est quia tunc finis ejus est; ita quando non aliqua ibi ecclesia amplius: hic finis per "finem Babyloniae" intelligitur: non quod cultus illorum idololatricus in mundo, cum ipsis, destruendus sit, hic enim permansurus; verum non ut cultus alicujus ecclesiae, sed ut cultus paganismi; quare etiam iidem post mortem inter paganos veniunt, et non amplius inter Christianos. Ex illis autem, qui non Papam, nec sanctos et sculptilia, adoraverunt, sed Dominum, nova ecclesia a Domino colligitur.

[9] Idololatria Babylonica describitur apud Danielem,

Per statuam altam quam Rex Nebuchadnezar erexit, et de qua edixit ut omnes prociderent et adorarent illam, et quod qui id non facerent, projicerentur in medium fornacis ignis ardentis (3:1-7).

Eadem etiam describitur apud eundem,

Per statutum quod Darius Medus edixit, quod non peteret quis petitionem ab aliquo deo aut aliquo homine, nisi a rege; et quod qui a deo aut ab homine intra triginta dies aliquid petierit, conjiceretur in foveam leonum (6:8-10 [B.A. 7-9]):

per haec describitur Babel seu Babylonia quoad dominium super sancta, et quoad arrogationem Divinae potestatis; et exitium illorum describitur per quod omnes illi qui persuaserunt Dario ad faciendum statutum illud, conjecti sint in foveam leonum et devorati.

[10] Describitur etiam Babel apud Danielem,

Per quod Belschazar rex, magnates ejus, uxores ejus, et pellices ejus, biberint vinum ex vasis auri et argenti quae eduxerat Nebuchadnezar pater ejus e templo Hierosolymae, et quod simul laudaverint deos auri et argenti, aeris, ferri, ligni et lapidis, et quod tunc scriptura in pariete ei apparuerit: post quam rex illa nocte occisus est (5:1 ad fin. ):

per haec repraesentabatur et inde significabatur profanatio sanctorum ecclesiae ab illis qui e Babylonia sunt, ac dominium usque in caelum extendunt; nam dicitur,

"Supra Dominum caelorum exaltasti te, dum vasa domus Ipsius adduxerunt ante te" (vers. 23).

Ex his apud Danielem constare potest quod per "Babyloniam" seu per "Babelem" in Verbo intelligatur amor dominii super orbem terrarum, tum super caelum, et super Ipsum Dominum; et quod ecclesia Domini successive fiat Babylonia; et quod sicut fit Babylonia, ita quoad omne bonum amoris et quoad omne verum fidei devastetur, et quod id sit finis ejus, nempe, quod non amplius sit ecclesia; et dum amplius non est ecclesia, adnumeratur gentibus idololatricis; praeter illos qui Dominum adorant, sanctum habent Verbum, et instructionem ex illo admittunt.

[11] Babel seu Babylonia etiam describitur apud Esaiam,

"Miserebitur Jehovah Jacobi, et eliget denuo Israelem, ut ponat eos super terram eorum. .... Fiet in die quo quietem daturus est Jehovah tibi a dolore tuo, .... ut enunties hanc parabolam de rege Babelis: ... Quomodo cessavit exactor, cessavit auri cupido; confregit Jehovah baculum impiorum, virgam dominantium": unde "quiescit, quieta est omnis terra, insonuerunt jubilo; etiam quercus gaudent propter te, cedri Libani, Ex quo tu occubuisti, non ascendit caesor super nos. Infernus inferius commotus est propter te, obviam veniendo tibi; excitavit propter te Rephaim, omnes potentes terrae; surgere fecit e thronis eorum omnes reges gentium; omnes respondent et dicunt ad te, Etiamne tu infirmatus es sicut nos? nobis assimilatus es? Demissa est in infernum magnificentia tua, tumultus nabliorum tuorum; sub te substratus est vermis, et contegentes te vermiculus. Quomodo cecidisti de caelo, Lucifer, fili aurorae, excisus es in terram, infirmatus es infra gentes: atqui tu dixisti in corde tuo, In caelos ascendam, supra stellas" caeli "exaltabo thronum meum, et sedebo in monte conventus, in lateribus septentrionis; ascendam supra excelsa nubis, similis fiam Altissimo: verum enim vero ad infernum demissus es, ad latera foveae. Videntes te considerant te, Num hic est vir commovens terram, tremefaciens regna, posuit orbem in desertum, et urbes ejus destruxit? .... Tu projectus es e sepulcro tuo, sicut surculus abominabilis, vestimentum occisorum, confossi gladio, qui descendunt ad lapides foveae, sicut cadaver conculcatum. Non adunaberis cum illis in sepulcro, nam terram tuam perdidisti, populum tuum occidisti, non nominabitur in aeternum semen malitiosorum. Parate filiis ejus mactationem, ob iniquitatem patrum eorum, ut non resurgant et possideant terram, ac impleantur facies terrae urbibus. Surgam enim contra eos, dictum Jehovae Zebaoth, et exscindam Babeli nomen et residuum, et filium et nepotem. ... Ponam te in hereditatem anatariae, et stagna aquarum, et everram eam scopis perdendo. .... Et frangam Aschurem in terra mea, et super montibus meis conculcabo illum" (14:1-25):

haec omnia dicta sunt de Babele, et non de aliquo diabolo qui creatus lucis angelus, et rebellis factus dejectus est in infernum, et ex primaevo suo statu vocatus est "Lucifer, filius aurorae": quod Babel hic describatur, constat a versu 4, et a versu 22 hujus capitis, ubi Rex Babelis, et Babel nominatur; dicitur enim "Enunties hanc parabolam de rege Babelis"; et postea, "Exscindam Babeli nomen et residuum." Sciendum est quod in Verbo per "regem" simile significetur quod per "regnum" ejus: quod Babel dicatur "Lucifer, filius aurorae", est quia, ut supra dictum est, Babel in principio est ecclesia quae in zelo pro Domino, pro bono amoris et pro veris fidei, tametsi intus in zelo pastorum ejus latet ignis dominandi per sancta ecclesiae super omnes quos sibi possunt subjicere; inde est quod Babel dicatur "Lucifer, filius aurorae"; propterea etiam vocatur

"Rex regum", in cujus manum data sunt omnia:

et quoque vocatur

"Caput statuae, quod erat aurum" (Daniel 2:37, 38):

tum etiam

"Arbor in medio terrae, altitudine magna" (Daniel 4:7, 19 [B.A. 10, 22]).

[12] Babel in initio etiam intellecta est per

Leonem, cui alae aquilae, et qui dein apparuit sicut homo, et ei cor hominis datum (Daniel 7:4);

et vocatur

Ornamentum regnorum, et decus magnificentiae Chaldaeorum" (Esaias 13:19):

et memoratur inter

Cognoscentes Jehovam (Psalmuss 87:4).

Quia nunc per "Babelem" in initio significatur talis ecclesia, ideo rex Babelis hic vocatur "Lucifer, filius aurorae"; "Lucifer" ex luce veri tunc, et "filius aurorae" ex initiamento lucis seu diei; nam "aurora" est ecclesia in suo initio. Sed usque in eo capite describitur ecclesia illa quoad statum ejus in fine, quando facta est "Babylon meretrix", qui status ejus est quando non amplius aliquod bonum amoris, nec aliquod verum fidei, superest: hic status ejus est, qui intelligitur per exitium et per damnationem ejus ad infernum; destructio illorum in mundo non alia est, quam quod post mortem sit infernum illis qui sibi Divinam potestatem arrogaverunt, et illam exercuerunt, et ob illum finem populos terrae tenuerunt in densa caligine aut caecitate, et in cultu idololatrico, imprimis qui homines a cultu Domini abduxerunt.

[13] Quoniam haec sunt quae in capite illo describuntur, velim illa quae inde allata sunt breviter explicare. "Miserebitur Jehovah Jacobi, et eliget denuo Israelem, ut ponat illum super terram eorum", significat novam ecclesiam post finem Babyloniae a Domino instaurandam: "in die illo enuntiabis parabolam hanc de rege Babelis, et dices, Quomodo cessavit exactor, cessavit auri cupido", significat liberationem a captivitate et servitute spirituali, in qua fuerunt qui sub dominio illius: "confregit Jehovah baculum impiorum, virgam dominantium", significat quod non amplius aliqua potentia illis per vera ex bono, quia in meris falsis ex malo sunt; haec impotentia est illis in mundo spirituali: "quieta est omnis terra, insonuerunt jubilo, etiam quercus gaudent propter te, cedri Libani, Ex quo tu occubuisti, non ascendet caesor super nos", significat quod illi qui in cognitionibus boni et veri sunt non amplius infestentur ab illis; "terra" est nova ecclesia quae ab illis quieta erit, "quercus" et "cedri Libani" sunt cognitiones boni et veri in sensu externo et interno, "non ascendet caesor" est quod non amplius infestatio: "infernus inferius commotus est propter te, obviam veniendo tibi, excitavit propter te Rephaim, omnes potentes terrae, surgere fecit e throno eorum omnes reges gentium", significat jucundum vindictae illorum qui in inferno sunt: "omnes respondent et dicunt, Etiamne tu infirmatus es sicut nos? nobis assimilatus es? et demissa est in infernum magnificentia tua, tumultus nabliorum tuorum", significant jucundum illud ex eo, quod illis similis factus sit, et quod similiter in falsis mali: "quomodo cecidisti de caelo, Lucifer, fili aurorae, excisus es in terram, infirmatus es infra gentes", significant subsannationem quod talis factus sit, tametsi in principio fuerat in caelo, quia in bono amoris et in veris fidei; haec ab illis qui in inferno dicta sunt, quia illis qui ibi sunt nihil jucundius est quam ut possint aliquem e caelo detrahere, et per falsa mali perdere: "atque tu dixisti in corde tuo, Supra stellas caeli exaltabo thronum meum, et sedebo in monte conventus, in lateribus septentrionis, ascendam super excelsa nubis, similis fiam Altissimo", sunt quoque verba subsannationis super fastum dominii eorum, quod usque in caelum extendunt, et Divinam sibi potestatem arrogant, et sic omnia caeli et omnia ecclesiae suo arbitrio subjiciunt, ob finem ut colantur et adorentur sicut dii; "mons conventus ad latera septentrionis" est ubi est ascensus in caelos; "super stellas et super excelsa nubis" est super Divinum Verum ("stellae" sunt cognitiones boni et veri, "excelsa nubis" sunt vera interiora Verbi): "verumtamen ad infernum demissus es, ad latera foveae, videntes te considerant te, Num hic est vir commovens terram, tremefaciens regna, posuit orbem in desertum, et urbes ejus destruxit?" est continuatio subsannationis illorum qui in inferno sunt, et quoque gloriationis inde quod e caelo dejectus sit; "latera foveae" sunt loca in inferno ubi mere falsa mali sunt; per "terram", "regna" et "orbem" significatur ecclesia, et per "urbes" significantur doctrinalia: "tu projectus es e sepulcro tuo sicut surculus abominabilis, vestimentum occisorum, confossi gladio, qui descendunt ad lapides foveae, sicut cadaver conculcatum", significant statum damnationis illorum; "vestimentum occisorum", "confossi gladio", et "cadaver conculcatum" significant damnationem profanationis veri: "non adunaberis cum iis in sepulcro, nam terram tuam perdidisti, populum tuum occidisti, non nominabitur in aeternum semen malitiosorum", significant damnationem graviorem quam reliquorum, quia omnia ecclesiae exstinxerat: "parate filiis ejus mactationem ob iniquitatem patrum illorum, ut non resurgant, possideant terram, ac impleantur facies terrae urbibus" significant exitium illorum in aeternum: "exscindam Babeli nomen et residuum, et filium et nepotem", significant exitium totale, quia nihil boni et veri illis amplius est: "ponam te in hereditatem anatariae, et stagna aquarum, et everram eam scopis perdendo", significant falsum infernale per destructionem veri: "frangam Aschurem in terra mea, et super montibus meis conculcabo eum", significat quod in nova ecclesia non aliquae ratiocinationes ex falsis contra vera et bona existent. Praeterea illa quae in hoc capite sunt particularius explicata videantur in aliis locis hujus Libri (ut (supra, ) n. 208(b), 223(b), 304 (d, g), 331(b), 386(b), 405(e), 539(b), 589, 594(d), 608(a), 659(e), 687(b), 697(e), 724(e), 727(b), 730(b), 741(d), 768(e), 811(d).

[14] Apud eundem,

"Sic erit Babel, ornamentum regnorum et decus magnificentiae Chaldaeorum, sicut eversio Dei, Sodoma et Gomorrha; non habitabitur in aeternum, non incoletur usque in generationem et generationem, ita ut non moretur ibi Arabs, et pastores non faciant cubare; sed cubabunt ibi tziim, et implebuntur domus eorum ochim, et habitabunt ibi filiae noctuae, et saltabunt ibi satyri: respondebunt etiam ijim in palatiis ejus, et dracones in palatiis deliciarum ejus: propinquum est tempus ejus, ut veniat, et dies ejus non extrahetur" (13:19-22):

agitur in toto hoc capite de devastatione totali omnium boni et omnium veri ecclesiae apud illos qui e Babylonia sunt; per "Sic erit Babel", intelligitur in sensu litterae urbs magna Babel vocata, sed per illam in sensu spirituali intelligitur ecclesia quae facta est Babylonia: Babel vocatur "ornamentum regnorum, et decus magnificentiae Chaldaeorum", ex sapientia illius ecclesiae in principio ejus, ut prius dictum est; in genere autem per "Babelem" seu "Babyloniam" intelligitur ecclesia in qua omnia bona amoris destructa et demum profanata sunt, et per "Chaldaeam" ecclesia in qua omnia vera fidei destructa et demum profanata sunt; inde est quod dicatur "eversio Dei, Sodoma et Gomorrha"; "Sodoma" etiam significat destructionem omnis boni per amorem sui, et "Gomorrha" destructionem omnis veri inde: "non habitabitur in aeternum, non incoletur usque in generationem et generationem", significat destructionem ejus in aeternum; "non habitari in aeternum" spectat destructionem boni, et "non incoli in generationem et generationem" spectat destructionem veri; nam qui bonum et verum destruunt, et postea loco illorum amplectuntur malum et falsum, non possunt reformari; aliter illi qui in malis et falsis sunt, et non bonum et verum destruxerunt, ut sunt gentes quae ignorant bonum et verum: "non morabitur ibi Arabs, et pastores non cubare facient", significat quod ecclesia tale desertum fiet; "Arabs" est qui in deserto vivit, sed quia ibi non seges aut fructus, non moratur ibi; simile fit cum grege pastorum, quando non datur pascuum: "cubabunt ibi tziim, et implebuntur domus ochim", significat falsa et mala infernalia, quae illis; "tziim" sunt falsa infernalia, "ochim" sunt mala infernalia, "domus" est mens eorum qui tales sunt: "cubabunt ibi filiae noctuae, et satyri saltabunt ibi", significat quod ibi falsificata vera et adulterata bona; falsificata vera sunt "filiae noctuae", adulterata bona sunt "satyri", "saltare" est gaudium ex amore spurco qui bonum amoris adulteravit: "respondebunt ijim in palatiis ejus, et dracones in palatiis deliciarum", significat illa adulterata et falsificata in doctrinis illorum.

[15] Describitur Babel similiter in aliis locis apud Prophetas:

– Ut apud Jeremiam,

Gladie, contra Babelem; "gladie, contra thesauros ejus ut diripiantur; siccitas super aquas ut exarescant, quia terra sculptilium illa, et de horrendis gloriantur; ideo habitabunt tziim cum ijim, et habitabunt in ea filiae noctuae; non sedebit amplius in aeternum, nec inhabitabit usque in generationem et generationem: juxta eversionem Dei, Sodomam et Gomorrham, et vicinas ejus, ... non habitabit ibi vir, neque commorabitur in ea filius hominis" (50:35, 37-40).

Apud eundem,

"Fugite e medio Babelis, et eripite vir animam suam, ne exscindamini ob iniquitatem ejus: .... calix auri Babel in manu Jehovae, inebrians universam terram, de vino ejus biberunt gentes, ideo insaniunt gentes: subito cecidit Babel, et confracta est. .... Ecce Ego contra te, mons perdens, dictum Jehovae, perdens universam terram: et extendam manum meam contra te, ut devolvant te de petris, et dem te in montem combustionis: nec sumant de te lapidem pro angulo. .... Erit Babel in acervos, habitaculum draconum, stuporem et sibilum, nec habitator" (51:6-8, 25, 26, 37).

Apud Esaiam,

"Jam audi" Babel "sedens secure, dicens in corde suo, Ego et non sicut ego praeterea, non sedebo vidua, nec cognoscam orbitatem: atque venient tibi duo ista momento in die uno, orbitas et viduitas, plene venient super te, propter multitudinem praestigiarum tuarum, ob magnitudinem incantationum tuarum plurimam: confisa enim es in malitia tua, (dixisti, ) Non videns Me; sapientia tua et scientia tua seduxit te, dum dixisti in corde tuo, Ego, et non sicut ego praeterea: ideo veniet super te malum, quod non scies deprecari, et cadet super te calamitas, quam non poteris expiare; et veniet super te subito devastatio, non scies" (47:8-11):

ita describitur destructio Babelis non solum ibi, sed etiam In toto capite 47 apud Esaiam; ac in toto capite 50 et in toto capite 51 apud Jeremiam; tum cap. 21:8, 9, apud Esaiam; Psalmuss 137:1, 8, 9, apud Davidem. Etiam adulteratio boni et falsificatio veri a Judaeis describitur per scortationes illorum in Aegypto, et dein cum filiis Aschuris, et demum cum filiis Babelis et cum Chaldaeis (Ezech. cap. 16:1 ad finem; et cap. 23:1 ad finem): et per "scortationem in Aegypto" intelligitur falsificatio veri ex naturali homine, quae fit per fallacias, apparentias et scientifica; per "scortationem eorum cum filiis Aschuris" significatur falsificatio veri ex rationali homine, quae fit per ratiocinationes et per sophistica ex fallaciis, apparentiis et scientificis; per "scortationem eorum cum filiis Babelis et cum Chaldaeis" significatur adulteratio boni et profanatio veri.

[16] Quando itaque filii Israelis prorsus recesserunt a statutis quae erant repraesentativa spiritualium ecclesiae, per quae illis communicatio fuit cum caelo, tunc omnes dati sunt in manus regis Assyriae, non enim amplius apud illos fuit aliqua ecclesia repraesentativa, et inde nec aliqua communicatio cum caelo. De praevaricationibus illorum, et de transportatione illorum a rege Assyriae in urbes ejus, et quoque in Babelem, videatur 2 Regnum 17:1 ad fin. Simile factum est cum Judaeis; illi postquam ita adulteraverunt et profanaverunt omnia statuta, judicia et leges, quae repraesentabant bonum amoris et verum fidei, ut nihil boni et veri amplius superesset, et cum inde ecclesia illorum facta est Babylonia, tunc dati sunt in manum Nebuchadnezaris regis Babelis; non modo reges et principes eorum, et universus populus, sed etiam omnes thesauri domus Jehovae, et postea omnia vasa aurea ejus, et insuper ipsum templum combustum est (De quibus videatur 2 Regnum 24:1-20; 25:1-26: et praeterea Esaias 20:17, 18; Esaias 39:6, 7; Jeremias 20:4, 5; 21:4-10; 25:1-12; 27:6-22; 28:1-16; 29:1-21; 32:1-5; 34:1-7, 18-22; 35:11; 38:17-23; 39:2-18; 41:1-12; 52:1 ad finem). Transgressiones eorum fuerunt,

Quod Hierosolymam impleverint sanguine innocente (2 Regnum 24:4);

Quod suffiverint Baali, libaverint libamina diis aliis, quod posuerint abominationes in domo Jehovae, aedificaverint excelsa Baali, in valle Hinnomi traduxerint filios et filias suas Molecho (Jeremias 32:29-30):

per quae omnia significatur profanatio sanctorum ecclesiae; qualis profanatio etiam significatur per "Babelem": quare ne terra, per quam significabatur ecclesia, ab illis amplius profanaretur, et quoque ut Babel inde repraesentationem suam plene indueret, dictum fuit illis a Jeremia ut se sponte darent in manus regis Babelis, et qui se non darent, sed remanerent in terra, morerentur gladio, fame, et peste (Jeremias 25:1-11).

[17] Verum quoniam Dominus in illa gente nasceretur, ac Se manifestaret ubi tunc fuit ecclesia, et ubi Ipsius Verbum, ideo gens illa post septuaginta annorum captivitatem a Babele reducta fuit, et templum reaedificatum est; sed usque non alia ecclesia quam similis ecclesiae quae vocatur "Babylonia", apud illos permansit, ut constare potest ex pluribus quae Ipse Dominus de gente illa locutus est, et quomodo Ipsum receperunt; quare Hierosolyma denuo destructa est, et templum igne combustum.

[18] In genere sciendum est quod omnis ecclesia in principio sit sicut virgo, sed progressu temporis fiat meretrix; per gradus enim intrat in vitam mali, et inde amplectitur doctrinam falsi, sicut per gradus incipit amare semet et mundum; et tunc ab ecclesia fit vel Babylonia vel Philisthaea; Babylonia ab illis qui se super omnia amant, et Philisthaea ab illis qui mundum super omnia amant; nam sicut illi bini amores crescunt, ita homines ecclesiae adulterant et falsificant bona et vera Verbi, quod est a virgine fieri meretrix.

[19] Quod ecclesia prima post diluvium etiam Babylonia facta fuisset, nisi Dominus per dispersionem religionis illorum conatum impedivisset, repraesentatur et significatur per "turrim quae pertingeret usque in caelum", quam posteri Noachi ingressi sunt aedificare (de qua, cap. 11:1-9 Geneseos; quae singillatim explicata sunt in Arcanis Caelestibus, a n. 1283 ad 1328). Postquam ex Verbo ostensum est quid per "Babelem" seu "Babyloniam" in genere et in specie significatur, accincti transire possumus ad explicandum illa quae in hoc et in sequente capite de Babylonia et de ejus exitio praedicta sunt.

727.

Quod "virga" et "baculus" significent potentiam, et quidem potentiam Divini Veri, est praecipue inde, quia termites aut rami ex arboribus erant, et illi significabant cognitiones veri et boni, quae sunt vera naturalis hominis; et quia etiam suffulciebant corpus, significabant potentiam: et adhuc magis "virga ferrea", quia "ferrum" similiter significat verum naturalis hominis, et ex duritie potentiam, cui non resisti potest.

Quod "virgae" et "baculi" inde trahant significationem potentiae Divini Veri, est ex correspondentia; ex eo est usus baculorum in mundo spirituali, (ubi omnia, quae apparent, correspondentiae sunt, ) repraesentativus illorum potentiae; similiter in Ecclesia Judaica, quae, sicut Antiquae Ecclesiae, fuit ecclesia repraesentativa; inde est, quod miracula et signa in Aegypto et dein in deserto, a Mose per extensionem baculi facta sint: ut

Quod aquae percussae baculo versae sint in sanguinem (Exod 7:1-21);

Quod ex fluminibus et stagnis, super quae extensus est baculus, ascenderint ranae (Exodus 8:1, seq.);

Quod ex pulvere percusso baculo facti sint pediculi (Exodus 8:12, seq.);

Quod extenso baculo ad caelum facta sint tonitrua et grando (Exodus 9:23, seq.);

Quod prodierint locustae (Exodus 10:12, seq.);

Quod Mare Suph, extenso baculo super illud, divisum sit, et postea reversum (Exodus 14:16, 21, 26);

Quod ex petra in Chorebo baculo percussa exiverint aquae (Exodus 17:5, seq.; Numeri 20:7-13);

Quod Joschua praevaluerit contra Amalekum cum Moses sustulit manum cum baculo, et quod praevaluerit Amalek cum Moses dimisit eam (Exodus 17:9-12);

Similiter quod ignis exiverit e petra, et consumpserit carnem et azyma quae Guideon obtulit, cum Angelus Jehovae extremitate baculi tetigit illa (Judicum 6:21).

Quod illa miracula facta sint per extensionem baculi, erat quia "baculus" ex correspondentia significabat potentiam Domini per Divinum Verum (de qua potentia in mox praecedente articulo actum est).

[2] Quod Divinum Verum quoad potentiam etiam alibi in Verbo per "virgas" et "baculos" significetur, constare potest ex sequentibus locis:

- Apud Davidem,

"Etiam cum ambulavero in valle umbrosa.., non timebo mihi malum, .... virga tua et baculus tuus consolabuntur me; dispones ante me mensam coram inimicis meis; et pinguefacies oleo caput, poculum meum abundabit" (Psalmuss 23:4, 5):

"ambulare in valle umbrosa" in sensu spirituali significat intellectum obscurum, cui non apparent vera ex luce: "virga tua et baculus tuus consolabuntur me", significat quod Divinum Verum spirituale una cum Divino Vero naturali tutaturum sit, quia illiS potentia; "virga" est Divinum Verum spirituale, "baculus" Divinum Verum naturale, utrumque simul quoad potentiam tutandi, nam "consolari" est tutari: quia "virga et baculus" significant Divinum Verum quoad potentiam, ideo sequitur, "Dispones ante me mensam, pinguefacies oleo caput, et poculum meum abundabit", per quae significatur nutritio spiritualis per Divinum Verum; nam per "disponere mensam" significatur spiritualiter nutriri, per "pinguefacere oleo caput" significatur per bonum amoris, et per "poculum" significatur per verum doctrinae ex Verbo; "poculum" ibi pro "vino."

[3] Apud Ezechielem,

"Mater tua sicut vitis.... juxta aquas plantata.... unde fuerunt illi virgae roboris, in sceptra dominantium; sed extulit se statura ejus [super] inter implexos ramos: .... quare eversa est in ira, in terram projecta est, et ventus orientalis arefecit fructum ejus; divulsae sunt, et exaruerunt virgae roboris ejus, ignis comedit unamquamvis: nunc plantata est in deserto, in terra ariditatis et sitis; exivit ignis e virga ramorum ejus, comedit fructum ejus, ut non sit in ea virga roboris, sceptrum ¹ dominantium" (19:10-14):

describitur per haec desolatio omnis veri in Ecclesia Judaica; "principes", contra quos lamentum, significant vera, et "mater" quae facta leaena, significat ecclesiam; de hac et de illis haec dicta sunt: "mater tua sicut vitis juxta aquas plantata" significat quod ab instauratione fuerit ecclesia spiritualis instructa veris; "mater" est ecclesia in genere, "vitis" est ecclesia spiritualis in specie, "aquae" sunt vera, "plantari" est instaurari: "unde fuerunt illi virgae roboris in sceptra dominantium" significat quod ei fuerit Divinum Verum in sua potentia, et inde illi dominium super falsa mali quae ab inferno: "virgae roboris" significant Divinum Verum quoad potentiam, et "sceptra" Divinum Verum quoad dominium, sceptra enim regum erant curti baculi ex arbore significativa, hic ex vite: "sed extulit se statura ejus super inter implexos ramos" significat fastum propriae intelligentiae ex scientificis naturalis hominis; fastus ille significatur per "extulit se statura ejus", et scientifica naturalis hominis significantur per "implexos ramos": "eversa est in ira, in terram projecta", significat destructionem illius per falsa mali: "ventus orientalis arefecit fructum ejus" significat destructionem boni ejus; "ventus orientalis" significat destructionem, et "fructus" bonum; id bonum quod illis qui in falsis mali sunt, residuum est ex Verbo, intelligitur, cujus destructio significatur per "arefactionem fructus ex vento orientali": "divulsae sunt et exaruerunt virgae roboris ejus" significat quod dissipatum sit omne Divinum Verum, unde ecclesiae illi nulla potentia contra inferna: "ignis comedit unamquamque" significat fastum ex amore sui, qui destruxit: "nunc plantata est in deserto, in terra ariditatis et sitis, significat quod desolata usque ut non sit aliquod bonum veri et verum boni: "exivit ignis e virga ramorum ejus" significat fastum in singulis ejus: "comedit fructum ejus" significat consumptionem boni: "ut non sit in ea virga roboris, sceptrum ² dominantium", significat desolationem Divini Veri quoad potentiam et quoad dominium (ut supra).

[4] Apud Jeremiam,

"Dicite quomodo fractus est baculus roboris, baculus decoris; descende de gloria, et sede in siti, habitatrix filia Dibonis: quia vastator Moabi ascendit contra te, et perdidit munimenta tua" (48:17, 18):

per "filiam Dibonis" significatur externum ecclesiae, et inde externum Verbi, quod est sensus litterae ejus; et "vastator Moabi" significat adulterationem ejus: inde patet quid significat quod "fractus sit baculus roboris, baculus decoris", nempe quod non illis Divinum Verum in sua potentia; "baculus roboris" est illud in naturali sensu, et "baculus decoris" est illud in spirituali: "descende de gloria, et sede in siti, habitatrix filia Dibonis", significat deprivationem et defectum Divini Veri; "descendere de gloria" est deprivatio ejus, "gloria" est Divinum Verum in luce, et "sitis" est defectus ejus: "quia vastator Moabi ascendit contra te" significat adulterationem Verbi quoad sensum litteralem ejus: "et perdidit munimenta tua" significat ablationem tutelae; "munimentum" est tutela contra falsa et mala, et sensus litteralis Verbi est illa tutela.

[5] Apud Davidem,

"Baculum roboris tui mittet Jehovah ex Zione" (Psalmuss 110:2):

per "baculum roboris" etiam hic significatur Divinum Verum in Sua potentia, et per "Zionem" ecclesia quae in amore in Dominum est, et inde vocatur ecclesia caelestis.

[6] Apud Micham,

"Pasce populum tuum virga tua, gregem hereditatis tuae; .... pascent Baschane et Gileade juxta dies saeculi" (7:14):

"pasce populum virga tua" significat instructionem illorum qui ab ecclesia in Divinis veris ex Verbo; "pascere" significet instruere, "populus" sunt qui ab ecclesia in veris, et "virga" ibi est Verbum, quia est Divinum Verum: per "gregem hereditatis" significantur illi ab ecclesia qui in spiritualibus Verbi sunt, quae sunt vera sensus interni ejus: "pascant Baschane et Gileade" significat instructionem in bonis eccleSiae et in veris ejus ex Verbi sensu naturali.

[7] Apud Esaiam,

"Percutiet terram virga oris sui, et spiritu labiorum suorum occidet impium" (11:4)

per "virgam oris Jehovae" etiam hic significatur Divinum Verum seu Verbum in sensu naturali, et per "spiritum labiorum Ipsius" significatur Divinum Verum seu Verbum in sensu spirituali, utrumque destruens falsa mali in ecclesia, quod significatur per "percutere terram", et "occidere impium." Simile significatur

Per "percutere virga" (apud ³ Micham, cap. 4:14 [B.A. 5:1]);

Ac per "perforare baculis caput infidelium" (Habakuk 3:14).

[8] Apud Mosen,

"Cecinit Israel canticum" super fonte in Beer; .... "Fons, foderunt principes, effoderunt primores populi, per Legislatorem, baculis suis" (Numeri 21:17, 18):

per "fontem in Beer" hic significatur doctrina ex Verbo; beer etiam in lingua originali significat fontem: per "principes" qui foderunt, et per "primores populi" qui effoderunt, significantur intelligentes et sapientes ex Domino, qui ibi est "Legislator": per "baculos", per quos foderunt et effoderunt, significatur intellectus in Divinis veris illustratus.

[9] Apud Sachariam,

"Adhuc habitabunt senes mares, et senes mulieres in plateis Hierosolymae, et vir cujus in manu scipio prae multitudine dierum" (8:4):

per "senes mares et senes mulieres" significantur intelligentes ex doctrina et ex affectione veri; per "virum cujus in manu scipio prae multitudine dierum" significantur sapientes qui nihil Sibi sed soli Domino fidunt: quod hi in ecclesia, ubi doctrina genuini veri, significatur per "in plateis Hierosolymae"; "Hierosolyma" est ecclesia quoad doctrinam, et "plateae" sunt vera doctrinae, hic genuina vera.

[10] Apud Jeremiam,

"Stultus factus est omnis homo a scientia, pudore affectus est omnis conflator a sculptili; .... non sicut illa pars Jacobi, sed Formator omnium Ille, et Israel baculus hereditatis Ipsius; Jehovah Zebaoth nomen Ipsius" (10:14, 16; 51:19):

"stultus factus est omnis homo a scientia" significat a scientificis naturalis hominis separati a spirituali; "pudore affectus est omnis conflator a sculptili" significat a falsis quae ex propria intelligentia; "sed Formator omnium Ille" significat Dominum a quo omnis intelligentia veri: "Israel baculus hereditatis Ipsius" significat ecclesiam in qua est Divinum Verum, et ejus potentia contra falsa; et quia hic de intelligentia per Divinum Verum agitur, additur, "Jehovah Zebaoth nomen Ipsius"; Dominus "Jehovah Zebaoth" vocatur ex Divinis veris in omni complexu, zebaoth enim significant exercitus, et "exercitus" omnia vera et bona ecclesiae et caeli.

[11] Quando filii Israelis in deserto murmurabant contra Mosen et Aharonem propter Korachum, Dathanem et Abiramum, quod absorpti sint a terra, mandatum est

Quod principes duodecim tribuum ponerent baculos suos in Tentorio conventus coram Testimonio: quo facto baculus Aharonis floruit et produxit amygdalas (Numeri 17:17-25 [B.A. :2-10]):

hoc factum est quia murmurarunt contra Jehovam, hoc est, Dominum, et quidem contra Divinum Verum quod ab Ipso; Moses enim et Aharon repraesentabant Dominum quoad Legem, quae est Verbum; ideo mandatum est quod "principes duodecim tribuum ponerent baculos suos in Tentorio conventus coram Testimonio"; per "duodecim" enim "tribus", et in specie per "principes eorum" significabantur vera ecclesiae in omni complexu, similiter per "duodecim illorum baculos"; et per "Tentorium conventus" repraesentatum est et inde significatum caelum, unde vera ecclesiae; et per "Testimonium" Ipse Dominus: quod "baculus Aharonis" floruerit et produxerit amygdalas, erat quia ejus "baculus" repraesentabat et inde significabat verum ex bono amoris; et quia verum ex bono amoris unice producit fructum, qui est bonum charitatis, ideo "baculus ejus floruit et produxit amygdalas"; "amygdalae" significant id bonum, similiter "tribus Levi" (videatur supra, n. 444).

Sciendum est quod tribus eadem voce qua baculus dicatur (ut Numeri 1:16; 2:5, 7);

inde per "duodecim baculos" similia quae per "duodecim tribus" significantur, nempe Divina vera ecclesiae in omni complexu. (De duodecim tribubus videatur supra, n. 39, 430 [a] , 431, 657.)

[12] Quoniam "baculus" significat potentiam Divini Veri, etiam significat potentiam resistendi falsis et malis:

- Apud Esaiam,

"Ecce Dominus Jehovah Zebaoth removens ex Hierosolyma et ex Jehudah baculum et scipionem, omnem baculum panis, et omnem baculum aquae, fortem et virum belli, judicem et prophetam" (3:1, 2):

hic per "removere omnem baculum panis et omnem baculum aquae" significatur auferre omne bonum et verum ecclesiae; quibus ablatis non est amplius aliqua potentia resistendi malis et falsis, quin libere intrent; "panis" significat bonum ecclesiae, "aqua" verum ejus, et "baculus" illa quoad potentiam resistendi malis et falsis: inde sequitur, "fortis et vir belli, judex et propheta", qui etiam removebuntur; per "fortem et virum belli" significatur verum pugnans contra malum et falsum, et per "judicem et prophetam" doctrina boni et veri.

[13] Apud Ezechielem,

"Ecce Ego frangens baculum panis in Hierosolyma, ut comedant panem pondere et sollicitudine, et aquas in mensura et stupore bibant" (4:16):

per "frangere baculum panis" significatur quod deficiet bonum et verum in ecclesia, nam "panis" hic utrumque significat; quare sequitur, "ut comedant panem in pondere et sollicitudine, et bibant aquas in mensura", per quae significatur defectus boni et veri, et inde potentiae resistendi malis et falsis. Similia significantur per frangere baculum panis et aquae (Ezech., cap. 5:16; 14:13; Psalmuss 105:16; Leviticus 26:26).

[14] Sicut "virga" et "baculus" significant potentiam Divini Veri, et inde Divinum Verum quoad potentiam, ideo "virga" et "baculus" in opposito sensu etiam significant potentiam falsi infernalis, et inde falsum infernale quoad potentiam; in hoc sensu dicuntur "virga" et "baculus" in sequentibus locis:

- Apud Esaiam,

"Confregit Jehovah baculum impiorum, virgam dominantium" (14:5):

per "confringere baculum impiorum" significatur destruere potentiam falsi ex malo; et per "confringere virgam dominantium" significatur dominium falsi.

[15] Apud Davidem,

"Non incumbet baculus impietatis super sorte justorum, ut non mittant justi in perversitatem manus suas" (Psalmuss 125:3):

"baculus impietatis" significat potentiam falsi ex malo; "super sorte justorum" significat super veris ex bono, quae sunt apud fideles, in specie apud illos qui in amore in Dominum sunt, nam illi in Verbo dicuntur "justi"; "ne mittant justi in perversitatem manus suas" significat ne hi falsificent vera.

[16] In Threnis,

"Ego vir qui vidit miseriam per virgam furoris ejus, me duxit in tenebris, et non in lucem" (3:1, 2):

haec dicta sunt de devastatione ecclesiae, et per "virgam furoris" significatur dominium falsi infernalis; "me duxit et deduxit in tenebris, et non in lucem", significat in meris falsis, et sic non ad vera.

[17] : haec de gentibus, quae in falsis fuerunt ex ignorantia, quia non illis fuit Verbum, et inde non notus Dominus; malum quo gravati sunt, et falsum quo infestati, significantur per "jugum oneris", per "baculum humeri", et per "virgam exigentis"; illa destruere significatur per "confringere", confringere enim praedicatur de jugo, baculo et virga, at destruere de malo et falso, quae graviter incumbunt, et potenter persuadent, et ad oboediendum compellunt.

[18] Apud eundem,

"A voce Jehovae consternabitur Aschur, baculo percutietur: tunc erit omnis transitus virgae fundamenti, super quo faciet requiescere Jehovah, cum tympanis et citharis" (30:31, 32):

haec de tempore ultimi judicii, quando etiam nova ecclesia: per "Aschurem", "a voce Jehovae consternabitur, et baculo percutietur", significatur ratiocinatio ex falsis, quae per Divinum Verum dissipabuntur: quod tunc vera sensus litteralis Verbi cum gaudio intellecturi et recepturi sint, significatur per quod "tunc erit transitus virgae fundamenti cum tympanis et citharis"; "transitus" significat patefactionem et liberam receptionem, ac "tympana et citharae" significant affectionis veri jucunda: quod vera sensus litteralis Verbi per "virgam fundamenti" intelligatur, est quia ille sensus est fundamentum veris sensus spiritualis ejus, et quia hic super illo requiescit, dicitur, "super quo faciet requiescere Jehovah."

[19] Apud Sachariam,

"Dejicietur superbia Aschuris, et baculus Aegypti recedet" (10:11):

per "superbiam Aschuris" significatur fastus propriae intelligentiae; et per "baculum Aegypti" significatur potentia ex confirmatione falsorum ejus per scientifica naturalis hominis.

[20] Apud Esaiam,

"Vae Aschur, virga irae meae, et baculus, qui in manu eorum, indignationis meae; .... ne time, popule.., habitator Zionis, ab Aschure, quod virga percutiat te, et baculum.. tollat super te in via Aegypti" (Esai. 10:5, 24, 26 ⁴ ):

per "Aschurem" etiam hic significantur ratiocinationes ex propria intelligentia, per quas pervertuntur et falsificantur vera; falsa inde, et perversiones veri, significantur per "virgam irae meae", et per "baculum indignationis meae qui in manu eorum": quod non pervertentur vera apud illos qui ab ecclesia in caelesti amore sunt et inde veris, significatur per "Ne time, habitator Zionis": quod falsum instet et excitet, ac per talia, quae sunt naturalis hominis, pervertere conetur, significatur per quod "virga percutiat te, et baculum tollat super te in via Aegypti"; "via Aegypti" significat scientifica naturalis hominis, ex quibus ratiocinationes fiunt. Quoniam "Aegyptus" significat naturalem hominem cum illis quae in eo, et ille separatus a spirituali homine in meris falsis est, ideo

Aegyptus vocatur baculus calami pertusi, qui intrat et perforat manum, quando quis super eo nititur ( ⁵ Ezechiel 29:6, 7; ⁶ Esaias 36:6);

quae supra (n. 627 [b]) explicata sunt.

[21] Apud Esaiam,

"Ne laeteris, Philisthaea.., quod fracta sit virga ⁷ percutientis te, nam e radice serpentis exibit basiliscus, cujus fructus prester volans" (14:29):

quod per "Philisthaeam" significetur religio de fide separata a charitate, per "radicem serpentis" principium illud falsum, per "basiliscum" destructio boni et veri ecclesiae, et per "presterem volantem" ratiocinatio ex falsis mali, videatur supra (n. 386 [b]); ita similia per hos "serpentes" significantur quae per "draconem" in hoc capite Apocalypseos: quod "Philisthaea non laetaretur quod fracta sit virga ⁸ percutientis illam", significat quod non gloriaretur quod dominium illius falsi nondum destructum sit.

[22] Apud Hoscheam,

"Populus meus lignum.. interrogat, et baculus ejus respondet illi, quia spiritus scortationum seduxit, et scortati sunt sub deo suo" (4:12):

haec de falsificatione Verbi; et per "interrogare lignum", seu idolum ex ligno, significatur consulere intelligentiam ex proprio quae favet amoribus ejus; per quod "baculus respondeat illi" significatur falsum cui fides habetur; nam cum proprium consulitur, respondet ei falsum; proprium est voluntatis, ita amoris, et falsum inde est intellectus, ita cogitationis: per "spiritum scortationum", qui seduxit, significatur cupiditas falsificandi; per "scortari sub deo suo" significatur falsificare vera Verbi.

[23] Ex his nunc constare potest quid significatur per "virgam" et per "baculum" in utroque sensu; inde nunc sciri potest quid significatur per "virgam ferream, qua filius masculus pasturus sit omnes gentes"; similiter per haec in Apocalypsi,

"Ex ore" insidentis Equo albo "exit romphaea acuta, ut per illam percutiat gentes, et Ille pascet eas Virga ferrea" (19:15 ⁹ ):

tum quid per illa supra,

"Qui vicerit, .... dabo illi potestatem super gentes, ut regat eas virga ferrea, sicut vasa figulina conterentur" (2:26, 27),

quorum explicatio videatur supra (n. 176). Similia itaque significantur per haec apud Davidem,

"Conteres eos Virga ferrea, sicut vas figuli disperges eos" (Psalmuss 2:9).

Poznámky pod čarou: