Ang Bibliya

 

Ezekiel 38

pag-aaral

   

1 At ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi,

2 Anak ng tao, iharap mo ang iyong mukha sa dako ni Gog, sa lupain ng Magog, na prinsipe sa Ros, sa Mesech, at sa Tubal, at manghula ka laban sa kaniya,

3 At iyong sabihin, ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Narito, ako'y laban sa iyo, Oh Gog, na pangulo sa Ros, sa Mesech, at sa Tubal:

4 At aking ipipihit ka sa palibot, at kakawitan ko ng mga pangbingwit ang iyong mga panga, at ilalabas kita, at ang iyong buong kawal, mga kabayo at mga mangangabayo, na nasusuutan silang lahat ng buong kasakbatan, na malaking pulutong na may longki at kalasag, silang lahat ay nangagtatangan ng mga tabak:

5 Ang Persia, ang Cus, at ang Phut ay kasama nila; silang lahat na may kalasag at turbante;

6 Ang Gomer at ang lahat niyang mga pulutong; ang sangbahayan ni Togarma sa mga pinakahuling bahagi ng hilagaan, at lahat niyang mga pulutong; maraming bayan na kasama mo.

7 Humanda ka, oo, humanda ka, ikaw, at ang lahat ng iyong mga pulutong na napisan ko sa iyo, at maging bantay ka sa kanila.

8 Pagkatapos ng maraming araw ay dadalawin ka: sa mga huling taon ay papasok ka sa lupain na ibinalik na mula sa paghabol ng tabak na napisan mula sa maraming bayan, sa mga bundok ng Israel, na naging laging giba; nguni't nalabas sa mga bayan, at sila'y magsisitahang tiwasay, silang lahat.

9 At ikaw ay sasampa, ikaw ay darating na parang bagyo, ikaw ay magiging parang ulap na tatakip sa lupain, ikaw, at ang lahat mong mga pulutong, at ang maraming tao na kasama mo.

10 Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Mangyayari sa araw na yaon, na mga bagay ay darating sa iyong pagiisip, at ikaw ay magpapanukala ng masamang panukala:

11 At iyong sasabihin, Ako'y sasampa sa lupaing may mga nayong walang kuta; sasampahin ko sila na nasa katahimikan, na nagsisitahang tiwasay, silang lahat na nagsisitahang walang kuta, at wala kahit mga halang o mga pintuang-bayan man;

12 Upang kumuha ng samsam, at upang kumuha ng huli; upang ibalik ang iyong kamay laban sa mga gibang dako na tinatahanan ngayon, at laban sa bayan na napisan mula sa mga bansa, na nagtangkilik ng mga hayop at mga pag-aari, na nagsisitahan sa gitna ng lupa.

13 Ang Seba, at ang Dedan, at ang mga mangangalakal sa Tarsis, sangpu ng lahat ng batang leon niyaon, ay magsasabi sa iyo, Naparito ka baga upang kumuha ng samsam? pinisan mo baga ang iyong pulutong upang kumuha ng samsam? upang magdala ng pilak at ginto, upang magdala ng mga hayop at mga pag-aari, upang kumuha ng malaking samsam?

14 Kaya't, anak ng tao, ikaw ay manghula, at sabihin mo kay Gog, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Sa araw na ang aking bayang Israel ay tatahang tiwasay, hindi mo baga malalaman?

15 At ikaw ay darating na mula sa iyong dako, mula sa mga kahulihulihang bahagi ng hilagaan, ikaw, at ang maraming tao na kasama mo, silang lahat na nangakasakay sa mga kabayo, malaking pulutong at makapangyarihang hukbo;

16 At ikaw ay sasampa laban sa aking bayang Israel, na parang ulap na tatakip sa lupain: mangyayari sa mga huling araw, na dadalhin kita laban sa aking lupain, upang makilala ako ng mga bansa, pagka ako'y aariing banal sa iyo, Oh Gog, sa harap ng kanilang mga mata.

17 Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Ikaw baga yaong aking sinalita nang una sa pamamagitan ng aking mga lingkod na mga propeta ng Israel, na nagsipanghula nang mga araw na yaon, ng tungkol sa malaong panahon, na aking dadalhin ka laban sa kanila?

18 At mangyayari sa araw na yaon, pagka si Gog ay paroroon laban sa lupain ng Israel, sabi ng Panginoong Dios, na ang aking kapusukan ay sasampa sa aking mga butas ng ilong.

19 Sapagka't sa aking paninibugho at sa sigalbo ng aking poot ay nagsalita ako, Tunay na sa araw na yaon ay magkakaroon ng malaking panginginig sa lupain ng Israel;

20 Na anopa't ang mga isda sa dagat, at ang mga ibon sa himpapawid, at ang mga hayop sa parang, at lahat na nagsisiusad na bagay na nagsisiusad sa ibabaw ng lupa, at lahat ng tao na nangasa ibabaw ng lupa, magsisipanginig sa aking harapan, at ang mga bundok ay mangaguguho at ang mga matarik na dako ay mangabababa, at bawa't kuta ay mangababagsak sa lupa.

21 At aking tatawagin sa lahat ng aking mga bundok ang tabak laban sa kaniya, sabi ng Panginoong Dios: ang tabak ng bawa't lalake ay magiging laban sa kaniyang kapatid.

22 At ako'y makikipaglaban sa kaniya sa pamamagitan ng salot at ng dugo; at pauulanan ko siya, at ang kaniyang mga pulutong, at ang maraming bayan na kasama niya, ng napakalakas na ulan, at ng mga malaking granizo, ng apoy, at ng azufre.

23 At ako'y pakikitang dakila at banal, at ako'y pakikilala sa harap ng mga mata ng maraming bansa; at kanilang malalaman na ako ang Panginoon.

   

Ang Bibliya

 

Isaias 25:3

pag-aaral

       

3 Kaya't luluwalhatiin ka ng matibay na bayan, ang bayan ng kakilakilabot na mga bansa ay matatakot sa iyo.

Mula sa Mga gawa ni Swedenborg

 

Arcana Coelestia # 3690

Pag-aralan ang Sipi na ito

  
/ 10837  
  

3690. 'Jacob went out from Beersheba' means life more remote from matters of doctrine that are Divine. This is clear from the meaning of 'going' as living, dealt with in 3335, 3685, and so of 'going away' as living more remotely; and from the meaning of 'Beersheba' as doctrine that is Divine, dealt with in 2723, 2858, 2859, 3466. From this it is evident that 'Jacob went out from Beersheba' means life more remote from matters of doctrine that are Divine. Life is said to be more remote when it consists in external truths and is governed by these, as was the case in the early and later childhood of those who are being regenerated, dealt with just above in 3688.

[2] To demonstrate more fully what that life is, and what it is like, let a further brief statement be made about it. All the details of the historical tales contained in the Word are truths more remote from the actual matters of doctrine that are Divine. Nevertheless they are of service to young and older children in that by means of those tales they are led gradually into more interior matters of doctrine concerning what is true and good, and at length into Divine ones; for inmostly those tales hold what is Divine within them. When young children read them and in innocence are filled with affection for them, the angels present with them experience a delightful heavenly state, for the Lord fills those angels with affection for the internal sense and so for the things which the events of the historical tales represent and mean. It is that heavenly delight experienced by angels which flows in and causes the young children to take delight in those tales. In order that this first state may exist, that is, the state in early and later childhood of those who are to be regenerated, the historical tales in the Word have therefore been provided and written in such a way that every single detail there contains that which is Divine within them.

[3] How remote they are from matters of doctrine that are Divine may be seen from an example taken from those historical tales. When at first someone knows merely that God came down on Mount Sinai and gave Moses the tablets on which the Ten Commandments were written, and that Moses smashed them and God wrote similar commandments on another set of tablets, and this historical description in itself delights him, his life is governed by external truth and is remote from matters of doctrine that are Divine. Later on however when he starts to take delight in and have an affection for the commands or precepts there, and lives according to them, his life is now governed by actual truth; yet his life is still remote from matters of doctrine that are Divine. For the life he leads in keeping with those commands is no more than a morally correct life, the precepts of which are well known to everyone living in human society from the life of the community and from the laws existing there, such as worship of the Supreme Being, honouring parents, not committing murder, not committing adultery, and not stealing.

[4] But a person who is being regenerated is gradually led away from this more remote or morally correct life to life that comes closer to matters of doctrine that are Divine, that is, closer to spiritual life. When this happens he starts to wonder why such commands or precepts were sent down from heaven in so miraculous a fashion and why they were written on tablets with the finger of God, when they are in fact known to all peoples and are also written in the laws of those who have never heard anything from the Word. When he enters into this state of thinking he is then led by the Lord, if he belongs among those who are able to be regenerated, into a state more interior still, that is to say, into a state when he thinks that deeper things lie within which he does not as yet know. And when he reads the Word in this state he discovers in various places in the Prophets, and especially in the Gospels, that every one of those precepts contains within it things more heavenly still.

[5] In the commandment about honouring parents, for example, he discovers that when people are born anew, that is, are being regenerated, they receive another Father, and in that case become His sons, and that He is the one who is to be honoured, thus that this is the meaning which lies more interiorly in that commandment. He also gradually learns who that new Father is, namely the Lord, and at length how He is to be honoured, that is to say, worshipped, and that He is worshipped when He is loved. When a person who is being regenerated possesses this truth and lives according to it, a matter of doctrine that is Divine exists with him. His state at that time is an angelic state, and from this he now sees the things he had known previously as things which follow in order one after another and which flow from the Divine, like the steps of a stairway, at the top of which is Jehovah or the Lord, and on the steps themselves His angels going up and coming down. So he sees things that had previously delighted him as steps more remote from himself. The same may be said of the rest of the Ten Commandments, see 2609. From this one may now see what the life more remote from matters of doctrine that are Divine is, meant by the statement that Jacob went out from Beersheba.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.