3858. Pošto se u onome što sledi govori o dvanaest Jakovljevih sinova, i o dvanaest Izrailjevih plemena koja su dobila imena po njihovim očevima, to se ovde izlaže šta plemena označavaju, i zašto ih je bilo dvanaest. Niko još ne zna tajnu koja je skrivena, jer se veruje da su istorije u Reči samo istorije, i da u njima nema ništa Božansko osim što mogu da služe kao primeri za primenjivanje svetih stvari. Otuda to da se sa dvanaest plemena označavajupodele Izrailjskog naroda na mnogo posebnih nacija ili širih porodica, dok one (te podele) označavaju Božanske stvari; to jest, toliko sveopštih podela vere i ljubavi, stoga i stvari koje se odnose na Gospodovo carstvo u nebima i na zemlji, gde svako pleme označava neku posebnu sveopštost; ali šta svako (pleme) pojedinačno označava, pokazaće se u onome što sledi, gde se radi o Jakovljevim sinovima, po kojima u ova plemena dobila imena. U opštem smislu, dvanaest plemena označavaju sve stvari nauka o istini i dobru, ili o veri i ljubavi; jer ove (to jest, istina i dobro, ili vera i ljubav) sačinjavaju Gospodovo carstvo; jer su istina i dobro sve ono što je suštinsko u osećanju; pa pošto je Jevrejska Crkva ustanovljena kako bi predstavljala Gospodovo carstvo, stoga podele toga naroda na dvanaest plemena označavaju ove stvari. Ovo je misterija koja nikada do sada nije bila otkrivena. Da dvanaest označava sve stvari u opštem, bilo je pokazano gore (br. 577, 2089, 2129, 2130, 3272); ali da plemena označavaju stvari koje se odnose na istinu i dobro, ili na veru i ljubav, to jest da dvanaest plemena označavaju sve ove stvari, ovde se može potvrdili iz Reči, pre nego li se opišu odvojeno.

Kod Jovana:

I sveti grad Novi jerusalim imaše zid veliki i visok, i imaše dvanaestora vrata, i na vratima dvanaest anđela, i imena napisana koja su dvanaest koljena Izrailjevih. I zid gradski imaše dvanaest temelja, i na njima imena dvanaest apostola jagnjetovih. A grad na četiri ugla stoji, i dužina je njegova kolika i širina. I izmjeri grad trskom na dvanaest hiljada potrkališta; dužina i širina i visina jednaka je. I razmjeri zid njegov na sto i četrdeset i četiri lakta, po mjeri čovječijoj, koja j nđelova. I dvanaest vrata, dvanaest zrna bisera: svaka vrata bijahu od jednoga zrna bisera; i ulice gradske bijahu zlato čisto, kao staklo presvijetlo (Otkr. 21:12, 14, 16, 17, 21).

Da je sveti grad, ili Novi jerusalim, Gospodova Nova crkva, vidi se iz ovih pojedinosti. U nekim prethodnim poglavljima opisuje se kakva će crkva (Hrišćanska Prva crkva?) biti pri svome kraju. Ovo poglavlje govori o Novoj Crkvi, pa su stoga vrata, zid, i temelji grada samo stvari crkve, koje se odnose na ljubav ka bližnjemu i veru, jer ove sačinjavaju crkvu; tako da svako može videti da dvanaest, koji se toliko puta pominju, ne označavaju u gornjem odlomku, a tako isto i plemena, ne označavaju dvanaest, ili plemena, ili apostole, nego se pod dvanaest misli na stvari zajedno (kao što se može videti gore, br. 577, 2989, 2129, 2130, 3272); tako isto i brojem sto četrdeset i četiri, jer je ovo dvanaest puta dvanaest.

A pošto su sa dvanaest označene sve stvari, jasno je da se sa dvanaest plemena označavaju sve stvari crkve; koje su, kao što je rečeno, istine i dobra, ili vera i ljubav; tako isto sa dvanaest apostola, koji predstavljaju sve stvari crkve, to jest, sve stvari vere i ljubavi (kao što se može videti gore, br. 2129, 3354, 3488, 3857).

Stoga se ovaj broj naziva merom čovekovom, koja je anđelova, čime se označava stanje istine i dobra. (Da mera označava stanje, vidi gore, br. 3104. Da čovek označava ono što pripada crkvi, jasno je iz onoga što je rečeno gore o značenju čoveka, br. 478, 479, 565, 768, 1871, 1894; kao i iz toga da se Gospodovo carstvo naziva Velikim Čovekom, i to zbog dobra i istine koji su od Gospoda, o čemu vidi na kraju poglavlja, br. 3624-3648,3741-3750.

Da anđeo označava isto, može se videti gore, br. 1705, 1754, 1925, 2821, 3039).

Kao kod Jovana, tako isto i kod proroka Staroga zaveta gde se govori o Novom Jerusalimu, i gde se isto tako time označava Gospodova Nova crkva . Kao kod Isa. (65:18, 19, i sledeći; kod Zah. 14; a posebno kod Jez. 40-48ccc ?; gde se Novim Jerusalimom, novim hramom, i novom zemljom, opisuje u unutrašnjem smislu Gospodovo carstvo u nebima, i Njegovo carstvio na zemlji koje je crkva. Iz onoga što se kaže u ovim poglavjima kod Jezikilja, jasnije ne nego na drugim mestima, šta je označeno sa zemlja, šta sa Jerusalim, šta se hram, i onim što je u njemu, kao i sa dvanaest plemena; jer se govori o podeli zemlje, i šta sa nasleđem prema plemenima, kao i a gradom, njegovim zidovima, temeljima, i vratima, kao i sa svim što unutr rimada hramu. Iz ovih odlomaka ovde ćemo navesti samo ono što se odnosi na plemena: Ovo su međe u kojima ćete naslijediti zemlju po dvanaest plemena Izrailjevijeh: Josipu dva dijela. I razdijelite zemlju među se po plemenima Izrailjevim. A razdijelite je među se i među inostrance koji se bave među vama, koji bi izrodili sinove među vama, i neka su vam kao domorodac među sinovima Izrailjevim, s vama neka dobiju našljedstvo među plemenima Izrailjevim. I u kome se plemenu inostranac bavi, u onom mu podajte našljedstvo. Neka se odluči žrijebom našljedstvo među plemenima Izrailjevim (Jez. 47:13? 47:21-23). Ta zemlja da mu je dostojanje u Izrailju, da više ne otimlju knezovi moji od naroda mojega, nego ostalu zemlju da dadu domu Izrailjevom po plemenima njihovijem Jezekilj 45:8. O nasleđu, i kako je bilo dodeljeno plemenima, koja se poimenice pominju, vidi gl. ( ?, i sledeći. I o vratima grada, prema imenima plemena Izrailjevih, vidi isto poglavlje, stihovi 31 do 34. Da se po plemenima ne podrazumevaju plemena, jasno je, jer su deset plemena već tada bila razasuta po zemlji, niti su se kasnije vratila, niti se ikada mogu vratiti, jer su postali Neznabošci; ali se ipak pominje svako pleme, kako treba da nasledi zemlju, i koje treba da mu budu granice; naime, granice Danovog plemena (stih 2), a šta pripada Ašeru (stih 3); šta Naftaliju; Manasiji, Efremu (Jevremu), Ruvimu (Rubenu) i Judi; šta treba da bude nasleđe Levijevo; šta granice Venjaminove, šta Simeonove, Isaharove, i Zevulonove, a šta Gadove (stihovi 4-29), tako isto, da grad treba da ima dvanaest vrata prema imenima Izrailjevih plemena; da troja treba da budu prema severu, za Ruvima, Judu i Levija; tri prema istoku, za Josipa, Veniamina, i Dana; tri prema jugu, za Simeona, Isahara, i Zevulona; a tri prema zapadu, za Gada, Ašera, i Naftalija (stihovi 31-34).

Stoga je jasno da su sa dvanaest plemena označene stvari Gospodvog carstva, ili sve stvari vere i ljubavi, jer ove, kao što je rečeno, sačinjavaju Gospodovo carstvo. Zato što dvanaest plemena označavaju sve stvari Gospodovog carstva, stoga i dvanaest plemena predstavljaju prostr oko okola (vojnih skupina), kao što i boravljena (došljaci), predstavljaju to carstvo. O ovome čitamo kod Mojsija, da treba da se zaustavljaju po plemenima oko šatora od sastanka; prema istoku, Juda, Isahar, i Zevulon; prema jugu, Ruvim, Simeon, i Gad; prema zapadu, Efraim, Manasija, i Venijamin; a prema severu, Dan, Ašer, i Naftali; da kako se zaustavljaju, da tako treba i da se kreću (Brojevi 2).

Da su u ovome predstavljali Gospodovo carstvo, jasno je iz Valamovog proroštva: I podigavši oč voje ugleda Izrailja gdje stoji po plemenima svojim; i duh Božiji dođe na nj. I otvori priču svoju, i reče: kaže Valam (Balam) sin Veorov (Beorov); kaže čovjek kojemu su oči otvorene: kaže onaj koji čuje riječi Božije, koji vidi utvaru svemogućega, koji kad padne, otvorene su mu oči: kako su lijepi šatori tvoji, Jakove, i kolibe tvoje, Izrailje! Pružili su se kao potoci, kao vrtovi kraj rijeke, kao mirisava drveta koja je posadio Jehova, kao cedri na vodi (Brojevi 24:2-6). Jasno se kaže da je Balam (Valam) kazivao ove stvari od Jehove (pogl. (22:8, 18, 19, 35, 38; 23:5, 12, 16, 26; 29:2, 13). Iz svega ovoga se vidi šta je predstavljeno nasledstvima u Hananskoj zemlji, prema plemenima, o kojima čitamo kod Mojsija da je Mojsije trebao da prebroji skupštinu (zbor) sinova Izrailjevih prema kućama njihovih otaca, od dvadeset godina, svako koji je stupao u vojsku Izrailjevu; i da se zemlja podejeli kockom, i da treba da prime nasledstvo prema imenima njihovih otaca (Brojevi 26:7-56; 33:54; 34:19-29); i da je Jošua podelio zemlju, žrijebom, po plemenima (Jošua 13, 15-19). Da je, kao što je rečeno, time bilo predstavlejno Gospodovo carstvo, vidi se iz svih pojedinosti (vidi br. 1585, 1607, 3038, 3481, 3705).

Razlog da se sinovi Izrailjevi nazivaju vojskama, i da se kaže da treba da stanu u oko kao vojske, i da treba da se kreću kao vojska (Brojevi 2:4-30), je u tome što vojska označava istine i dobra (vidi br. 3448); a Gospod se naziva Jehova Savaot, što znači Jehova nad Vojskama (br. 3448). Otuda su se nazivali Jehovina vojska kada su izlazili iz Egipta, kao kod Mojsija:

I kad se navrši četiri stotine i trideset godina, u isti dan izađoše vojske Jehovine iz zemlje Egipatske (Izlazak 2:41).

Mora svakom da bude jasno da oni koji u bili takvi u Egiptu, a posle i u putinji, da su se nazivali Jeovinim vojkama samo u reprezentativnom smislu, jer oni nisu bili ni u istinama ni u dobrima, pošto u bili najgori među svim nacijama. Iz ovoga je jasno šta je bilo označno imenima uzeranim na oplaćku Aronovom, koji nazivao Urim i Tumim, o kojemu čitamo kod Mojsija, a treba a budu četiri reda na njemu, a treba a budu urezana na kamenovima s imenima sinova Izrailjvih; i da treba da bude upisano iznad svakoga ime plemena (Izlazak 28:21; 39:14); jer Aron je predstavljao Gospodovo Božansko sveštenstvo; a to je bio razlog da sve ono u što je bio obučen, označava Božanske nebeske i duhovne stvari. Ali šta one označavaju, biće, po Božanskoj milosti Gospodovoj, pokazano kada se bude govorilo o tome. Na naprsnjaku, pošto je on bio najsvetiji, bile su predstavljene stvari koj ripadaju ljubavi i veri u Gospoda; ovo su Urim i Tumim. Razlog da su bila upisana imena na dragim kamenovima je bio to, što kamenovi u opštem označavaju istine (br. 1298, 3720); a dragi kamenovi, istine koje su pridružene zbog (od) dobra (u njima) (br. 114); a pošto su imena nekoliko plemena označavala kvalitet, stoga je svaki pojedini kamen bio dodeljen svakom plemenu (Izlazak 28:17-20); 39:8, 10-13), koji su kamenovi svojom bojom i prozirnošću izražavali kvalitet koji je bio dodeljen svakome plemenu; tako da je Jehova ili Gospod davao odgovore preko Urima i Tumima. Sa dva kamena oniksa (oniha) koji su bili na naramenicama naprsnjaka (efoda, ploče na grudima) bilo je predstavljeno isto, ali u manjem stepenu nego sa dvanaest kamenova na naprsnjaku; jer (naramenice) ramena označavaju moć, a to je svemoć Gospodova (br. 1085): dok oplećak, srce i pluća, to jest Božansku nebesku ljubav; a pluća, Božansku duhovnu ljubav; kao što se može videti gore (br. 3635), i na kraju ovog poglavlja, gde se govori o Velikom Čoveku, i njegovoj korespondeciji sa oblastima srca i oblastima pluća. O dva kamen na poramenicam oplećka (efoda), čitamo kod Mojsija:

Uzmi dva kamena oniha, i na njima izreži imena sinova Izrailjevih. Šest imena njihovijeh na jednom kamenu, a šest ostalijeh na drugom kamenu, po redu kako se koji rodio. I metni ta dva kamena na poramenice oplećku, da budu kameni za spomen sinovima Izrailjevim, da Aron nosi imena njihova pred Jehovom na oba ramena svoja za spomen (Izlazak 28:9, 10, 12; 39:6, 7).

Stoga što su plemena označavala ono što pripada istini i dobru, ili veri i ljubavi, a svako preme označavalo nešto sveopšte u tome, a pleme Levijevo označavalo ljubav (kao što će se pokazati kod objašnjenja stiha 34 ovoga poglavlja), to se iz ovoga može videti šta je bilo označeno palicama, jednom za svako pleme, u šatoru od sastanka, i time za što je Levijeva palica procvetala bademima; o čemu čitamo kod Mojsija:

Uzmi dvanaest palica, jednu od svakog doma otaca njihovijeh, i ostavi ih u šatoru od svjedočanstva: i napiši Aronovo ime na palici Levijevoj. I palica Aronova da je po sred ostalih palica. Sjutradam, gle, palica Aronova za pleme Levijevo procvjetala, i i bješe napupila i bademi zreli na njoj (Brojevi 17:2-8).

Ovime sei označava da je ljubav suštinsko i glavno među svim stvarima u Gospodovom carstvu, i da od nje potiče svako oplođavanje. Razlog da je Aronovo ime bilo na njoj, je bilo to što Aron predstavljao Gospoda u pogledu Njegovog Božanskog svešteništa. (Da je Godpodovim svešteništvom označeno Božamsko dobro, koj ripada njegovoj ljubavi i milosti; i da se Gospodovim carstvom (kraljevstvom) označava Božanska istina koja dolazi od Božanskog dobra, može se videti gore (br. 1728, 2015, 3670).

Iz ovoga što je navedeno može se videti šta znače imena i dvanaest plemena u sledećim odlomcima, kao kod Jovana: I čuh broj zapečačenijeh, sto četrdeset i četiri hiljade zapečačenijeh od sviju koljena (plemena) sinova izrailjevih; od koljena (plemena) Judina dvanaest hiljada zapečaćenijeh; od koljena Rubenova dvanaest zapečećenijeh, od koljena Gadova dvanaest hiljada zapečećenijeh; od koljena Aserova dvanaest hiljada zapečaćenijeh, od koljena Neftalijeva dvanaest hiljada zapečećenijeh, od koljena Manasijeva dvanaest hiljada zapečaćenijeh; od koljena Šimuniova (Simeonova) dvanaest hiljada zapečećenijeh, od koljena Isaharova dvanaest hiljada zapečaćenijeh; od koljena zabulonova dbanaest hiljada zapečaćenijeh; od koljena Josipova dvanaest hiljada zapečaćenijehm i od koljena Benjaminova dvanaest hiljada zapečaćenijeh. (Otkr. 7:4-8).

Kod Mojsija:

Opomeni se negdašnjih dana, pogledajte godine svakoga vijeka; pitaj oca svojega i on će ti javiti, starije svoje i oni će ti kazati. Kad Višnji razdade našljedstvo narodima, kad razdijeli sinove Avramove, postavi međe narodima po broju sinova Izrailjevih (Zak. Ponovljeni 32:7, 8).

Kod Davida: Jerusalime, koji si sazidan kao grad u jednu zgradu saliven, kud idu plemena, plemena Jehovina, po zakonu Izrailjevu, da slave ime Jehovino (Psalam 122:3, 4) Kod Jošue: Evo, kovčeg zavjeta Gospoda svoj zemlji poći će pred vama preko Jordana. Za to sada izaberite dvanaest ljudi iz plemena Izrailjevih, po jednog čovjeka iz svakoga plemena. I čim svećenici noseći kovčeg zavjeta Gospoda svoj zemlji stanu nogama svojim u vodi Jordanskoj, voda će se u Jordanu rastupiti, te će voda koja teče ozgo stati u gomilu Isus Navin 3:11-13).

Opet: Uzmite odavde, isred Jordana, s mjesta gdje stoje nogama svojim svećenici, dvanaest kamena, i odnesite ih sa sobom, i metnite ih ondje gdje ćete noćas noćiti. Tada dozva Jozua (Jošua) dvanaest ljudi, koje bješe odredio između sinova Izrailjevih, po jednoga čovjeka iz svakoga plemena. I reče im: idite pred kovčeg Gospoda Boga svojega usred Jordana, i uzmite svaki po jedan kamen na rame svoje, prema broju plemena sinova Izrailjevih. Recite im: jer se voda u Jordanu rastupi pred kovčegom zavjeta Gospodova, kad prelažaše preko Jordana, rastupi se voda u Jordanu, i ovo je kamenje spomen sinovima Izrailjevim do vijeka. I učiniše sinovi Izrailjevi kako zapovjedi Jozua; i uzeše dvanaest kamena isred Jordana, kako bješe rekao Gospod Jozui, prema broju plemena sinova Izrailjevih; i odnesoše ih sa sobom na noćište, i metnuše ih ondje. A usred Jordana postavi Jozua dvanaest kamena na ona mjesta gdje stajahu nogama svojim svećenici noseći kovčeg zavjetni, i ondje ostaše do danas Isus Navin 4:3-9).

Opet: Ilija uze dvanaest kamena prema broju plemena sinova Jakova, kojemu dođe riječ Gospodova govoreći: Izrailj će ti biti ime. I načini od toga kamenja oltar u ime Gospodovo, i oko oltara iskopa opkop širok da bi se mogle posijati dvije mjere žita. (1 o Carevima 18:31, 32).

Da plemena označavaju dobra ljubavi i istine vere, jasno je iz Gospodovih reči kod Mateje: I tada će se pokazati znak sina čovječijega na nebu; i tada će proplakati sva plemena na zemlji; i ugledaće sina čovječijega gdje ide na oblacima nebeskim sa silom i slavom velikom Mateju 24:30. Ovde se sa iproplakaće sva plemena na zemlji, označava da više neće biti priznavanja istine i života dobra (dobrog života), jer se ovde govori u svršetku veka. (prim. prev. Kad autor piše da neće biti priznavanja istine i života dobra, to treba razumete ztako, da se na kraju Crkve uvreme u kome je autor živeo, nije priznavalo i verovalo da istine i dobra dela vode spasenju, nego sama vera, sola fide, koja je u Otkrovenju predstavljena Aždajom). Na sličan način kod Jovana: Evo ide na oblacimam i vidjeće Ga svako oko, i oni koji Ga probodoše; i sva će plemena (koljena) za Njim zaplakati (Otkr. 1:7). Šta je označeno sa ide na oblacima nebeskim, može se vidjeti iz predgovora osamnaestom poglavlju; dalje vidi šta je meni bili pokazano iz iskustva (u živo?) o dvanaest plemena (br. 2129, 2130) (prim. prev, . Autor naziva svojim iskustvom predstave u duhovnom svetu, preko koji su mu anđeli tumačili unutrašnji smisao Reči Božije). Razlog da se sve stvari vere i ljubavi nazivaju plemena, je to što u izvornom jeziku to označava i žezlo i palicu. Da žezlo i palica označavaju silu, volju, i Gospodovu Božansku milost, biće pokazano na drugome mestu. Otuda ime plemena označava da dobra i istine u sebi imaju silu od Gospoda. Iz ovoga razloga se i anđeli narivaju silama (moćima), kao što se sa vladičanstvima, i knezovima označavaju glavne stvari ljubavi ka bližnjemu i vere; a to isto je označeno i sa dvanaest knezova koji su potekli od Ismaila (Postanje 25:16- vidi br. 2089, 3272), kao i sa knezovima koji koji su nad plemenima (Brojevi 7, 13:4-16). Iz onoga što je do sada rečeno o dvanaest plemena, može se znati zašto je bilo dvanaest na broju Gospodovih učenika, koji su se posle nazivali apostolima; i da su oni predstavljali Gospodovu crkvu u pogledu dobara i istina na sličan način kao plemena (br. 2129, 3354, 3488, 3857).

Da je Petar predstavljao veru, Jakov, ljubav ka bližnjemu, Jovan, dela ljubavi ka bližnjemu, može se videti gore (predgovor poglavlju 18, i poglavlju 22, i u br. 3750. Ovo je jasno i iz onoga što je Gospod njima kazao o njima.

3448. I Ohuzat prijatelj njegov, i Fikolvojvoda njegov, označava glavne (primarne) stvari nauka njihove vere. Ovo je očito iz reprezentacije Abimeleha. Soga njego rijatelj i njegov vojvoda označavaju one primarne stvari, i to baš primarne stvari nauka (doktrine); jer vojvoda, kao i knez, označava primarne (glavne) stvari (vidi br. 1482, 2089), a vojska označava same doktrinarne stvari. Razlog da vojska označava doktrinarne stvari, ili stvari koje su istine nižega reda, je to što ratovanje u Reči, i rat, označavaju duhovna ratovanja i rat (vidi br. 1664, 1788, 2686); isto je označeno i oružjem, naime, kopljima, štitovima, lukovima, strelicama, i sličnim, kao što je više puta gore pokazano; a pošto su istine, ili doktrinarne stvari, instrumenti (sredstva) pomoću kojih se vode bitke, stoga vojska označava te istine ili doktrinarne stvari, kao i lažne ili jeretičke postavke u obrnutom smislu. Da su i prve i druge stvari označene u Reči vojskama, vidi se iz mnogih odlomaka, kao kod Danila: I iz jednoga od njih izide jedan rog malen i naraste vrlo veliki prema jugu i prema istoku i prema krasnoj (slavnoj) zemlji. I naraste dori do vojske nebeske, i obori na zemlji neke od vojske i od zvijezda, i pogazi ih. I naraste dori do poglavara toj vojski i uze mu svagdašnju žrtvu, i sveti stan njegov obori. I vojska bi dana u otpad od žrtve svagdašnje, i obori istinu na zemlju, i što činjaše napredovaše mu. Tada čuh jednog sveca gdje govori, i jedan svetac reče nekome koji govoraše: dokle će trajati ta utvara za svagdašnju žrtvu i za otpad pustoši da se gazi svetinja i vojska? Danijel 8:9-13. ; rog koji raste prema jugu, prema istoku, i premaslavnoj zemlji, označava moć obmane od zla (vidi br. 2832); vojske nebeske označavaju istine; svetac (prvak) vojske označava Gospoda u pogledu Božanske istine; a pošto vojska u dobrom smislu označava istinu, to se kaže da je (Božanska Istina) bacila vojsku na zemlju, a posle da je bacila istinu na zemlju.

Kod istoga: Jer će car sjeverni opet dignuti vojsku veću od prve; i poslije nekoliko godina doći će s vojskom velikom i s velikim blagom. Po tom će podignuti silu svoju i srce svoje na cara južnoga s velikom vojskom; i car će južni doći u boj s velikom i vrlo silnom vojskom, ali neće odoljeti, jer će mu se činiti nevjera I koji jedu hljeb njegov satrće ga, vojska će njegova poplaviti, i mnogi će pasti pobijeni Danijel 11:13, 25, 26). U ovome se poglavlju govori o ratu između sjevernoga kralja i južnoga kralja; pod severnim kraljem se misli na obmane, a to je isto označeno i vojskom negovom, a južnim kraljem, i njegovom vojskom označavaju se istine; ovo je proročanstvo o pustošenju Crkve.

Kod Jovana: I vidjeh nebo otvoreno; i gle, bejeli konj, a onaj koji sedi na njem ove se vjeran i istinit; obučen u haljinu uprskanu krvlju: a Njegova vojska u nebu išla je za njim na bijelim konjima, obučena u laneno platno, bijelo i čisto. I vidjeh zvijer, i careve zemaljske, i njihove vojske, sakupljene da ratuju protivu Onoga koji sjeđaše na konju, i protivu Njegove vojske (Otkr. 19:11, 13, 14, 19). Onaj koji sedi na belom konju stoji za Reč Gospodvu, ili za Gospoda kao Reč (vidi br. 2760-2762): Njegove vojske, koje su išle za Njim u nebu, stoje za istine, stoga i za one u nebu koji su u istinama; zver stoji za zla ljubavi prema sebi; carevi zemaljski i njihove vojske stoje za obmane; ovde se opisuju borbe obmana protivu istina.

Kod Davida: Riječju Gospodnjom nebesa se stvoriše, i duhom usta njegovijeh sva vojska njihova Psalam 33:6. ; vojska njihova ili nebeska, stoji za istine; a pošto vojska označava istine, stoga sinovi carstva, i anđeli, snagom istina u kojima su, nazivaju se vojske nebeske; kao kod Luke: I odjedanput postade s anđelima mnoštvo vojnika nebeskih, koji hvaljahu Boga Brojevi 2:13).

Kod Davida: Blagosiljate Gospoda sve vojske njegove, sluge njegove, koje tvorite volju njegovu! (Psalam 103:21).

Kod istoga: Hvalite ga, svi anđeli njegovi, hvalite ga, sve vojske njegove! (Psalam 148:2).

Kod Isaije: Podignite oči svoje, i vidite; ko je to stvario? ko izvodi vojsku svega toga na broj? i zove svako po imenu, i velike radi sile njegove i jake moći ne izostaje ni jedno? (Isaija 40:26).

Kod istoga: Ja sam načinio zemlju i čovjeka na njoj stvorio, ja sam razapeo nebesa svojim rukama, i svoj vojsci njihovoj dao zapovijest (Isaija 45:12. ; gde nebeska vojska stoji za istine, kao što je rečeno. U prvoj Knjizi o carevima: I vidjeh Jehovu kako sjedi na prijestolu, i svu vojsku nebesku kako stoji pored njega, na desnu njegovu i na lijevu Njegovu ruku 1. Kraljevima 22:19).

Kod Joila: I Jehova pusti glas svoj pred vojskom svojom, jer će oko njegov biti vrlo velik, jer će biti silan onaj koji izvrši volju njegovu; jer će dan Jehovin biti veliki i vrlo strašan, i ko će ga podnijeti? Joilo 2:11).

Kod Zaharije: I postaviću oko kod doma svojega nasuprot vojsci, nasuprot onima koji dolaze i odlaze. Raduj se mnogo, kćeri Sionska, podvikuj, kćeri Jerusalimska; evo car ide tvoj k tebi, pravedan je i spasava, krotak i jaše na magarcu, i na magaretu, mladetu magaričinu Zaharija 9:8, 9); govoreći o Gospodovom dolasku. Njegova vojska stoji za istine Božanske, a zbog toga što se sam Gospod bori protivu paklova koji se neprestanu trude da ga napadnu, to se Gospod u Reči često naziva Jehova Savaot, Bog Savaot, Gospod Savaot, to jest,

Gospod vojska nebeskih; kao kod Isaije: Vika stoji ljudstva na gorama kao da je narod veliki, vika i vreva carstva skupljenijeh naroda; Jehova nad vosjama pregleda vojsku ubojitu (Isaija 13:4. ; carstva naroda stoje za obmane od zala; voditi vojsku u boj označava boriti se za čoveka; pošto dvanaest plemena Izrailjevih predstavljaju Gospodovo nebesko carstvo, a plemena, kao i dvanaest, označavaju sve stvari vere u jednom skupu, to jest, sve istine carstva (vidi br. 577, 2089, 2129, 2130, 3272), stoga se oni nazivaju Jehovinom vojskom Izlazak 2:4; 12:17, 41, 51); stoga je bilo zapoveđeno da kada budu izlazili iz Egipta, da to bude po četama (kao vojska) (Izlazak 6:26); i da izmere oko vojni po četama (Brojevi 1:52); i da se raporede po četama (Brojevi 2:1 dio kraja). Da vojske (čete) označavaju istine, jasno je kod Jezikilja: Persijanci i Lidijci i Puteji bijahu u vojsci tvojoj tvoji vojnici. Sinovi Aradski s tvojom vojskom bijahu na zidovima tvojim u naokolo i Gamadeji bijahu u kulama tvojim Jezekilj 27:10? 27:11); govoreći o Tiru , kojim se označavaju unutrašnja poznavanja dobra i istine, stoga i oni koji su u njima (vidi br. 1201); vojska stoji za one koji su u poznavanjima, vidi br. 1163, 1164, 1166, 1195, 1231; štit i kaciga označavaju stvari koje se odnose na duhovnu bitku ili rat. Da vojska u obrnutom smislu označava obmane, vidi se kod Isaije: U to će vrijeme pohoditi Jehova na visini vojsku i na zemlji sve careve zemaljske (Isaija 24:21. ; gde vojske na visini stoje za obmane koji potiču od ljubavi prema sebi.

Kod Jezekilja: I vratiću te natrag, i metnuću ti žvale u čeljusti, i izvešću tebe i svu vojsku tvoju, konje i konjike, sve dobro odjevene, zbor veliki sa štitovima i štitićima, sve koji mačem mašu. I doći će iz svojega mjesta, sa sjevernoga kraja, ti i mnogi narodi s tiobom, svi jašući na konjima, mnoštvo veliko i vojska velika Jezekilj 38:4? 38:15); govoreći o Gogu kojim se označava spoljašnje bogoštovanje odvojeno od unutrašnjeg, tako postajući idolopokloničko (vidi br. 1151); vojska njegova stoji za obmane.

Kod Jeremije: I poslaću na Vavilon vijače koji će ga razvijati i zemlju njegovu isprazniti, jer će ga opkoliti sa svijeh strana u dan nevolje njegove. Stijelac neka nateže luk na strijelca i na onoga koji se ponosi svojim oklopom; i ne žalite mladića njegovijeh, potrite mu svu vojsku Jeremija 51:2, 3); Vavilon stoji za bogoštovanje, kod kojega spoljašnje izgleda sveto, dok je unutrašnje profanisano (vidi br. 1182, 1283, 1295, 1304, 1306, 1308, 1321, 1322, 1326), njegova vojska označava obmane iz toga unutrašnjeg koje je profanisano,

kao što je to označeno Vavilonom i u drugim odlomcima (kao kod Jer. 32:2; 34:1, 21; 39:1).

Kod Jezikilja: Njih će vidjeti Faraon, i utjeđšiće se za svijem mnoštvom svojim, Faraon i sva vojska njegova, pobijeni mačem, Govori Jehova Gospod. Jer zadadoh svoj strah zemlji živijeh, i Faraon će i sve mnoštvo njegovo ležati među neobrezanima s onima koji su pobijeni mačem, govori Gospod Jehova Jezekilj 32:31? 32:32); govoreći o Egiptu, kojim su označeni oni koji izokreću istine umujući od reči-znanja (vidi br. 1164, 1165); njegova vojska, ili vojska Faraonova, stoji za obmane; isto je označeno i Faraonovom vojskom i na drugim mestima (kao kod Jer. 37:5, 7, 11; 46:2; Jez. 17:17).

Kod Luke: Kada vidite Jerusalim opkoljen vojskom, tada znajte da je pustoš blizu Luka 21:20=; govoreći o svršetku vremena, ili poslednjem vremenu Crkve, kada više nema vere. Da se Jerusalimom označava Crkva, vidi br. 2117, koja je opkoljena vojskom onda kada je obuzeta obmanama ; Otuda je jasno da se nebeskim vojskama, u unutrašnjem smislu, označavaju obmane, o kojima ovako piše u drugoj Knjizi o carevima: Ostaviše zapovesti svoga Boga i načiniše si klesane likove, s dve strane, i načiniše žbun, i klanjaše se vojsci nebeskoj (16:16); na drugome mestu, govoreći o Manasiji, piše se: da sačiniše oltar viojsci nebeskoj 2. Kraljevima 21:5. : a kada je car Josija izneo iz hrama sve posude načinjene za Baala (Vaala), i za svu vojsku nebesku, 2. Kraljevima 23:4. ; i kod Jeremije: da će izvaditi iz grobova kosti knezova, sveštenika, i proroka, i prinijeti ih suncu, mjesecu, i vojsci nebeskoj, koju ljubljaše, i kojoj služahu, i za kojima iđahu Jeremija 8:1, 2). I na drugome mestu: Kuće Jerusalimske i kuće cara Judinog, biće kao Tofet, nečiste, sve kuće gdje na krovovima kadiše svoj vojsci nebeskoj i ljevaše nalive drugiom bogovima Jeremija 19:13. I kod Sofonije: Dignuću ruku svoju nasuprot onima koji kadiše vojsci nebweskoj na krovovima kuća Sofonija 1:4? 1:5); jer zvezdu su ono što se naziva vojskom nebeskom. A da zvezde označavaju istine, dok u obrnutom smislu označavaju obmane, vidi br. 1129, 1808).