7219. ‘Et locutus Jehovah ad Moschen, dicendo’: quod significet continuationem, constat ex illis supra n. 7191.

7191. ‘Et locutus est Deus ad Moschen’: quod significet novum sed priori continuum, constat ex eo quod saepius legatur in textu continuo, ‘dixit Jehovah’, et ‘locutus est Jehovah’, ut quoque in hoc capite, vers. 1, ‘dixit Jehovah ad Moschen’; hoc versu ‘locutus est Deus ad Moschen’; pariter vers. 10, 13, 28, 29; similiter alibi; quae repetitio non aliud significat quam aliquod novum ibi incohans, quod tamen annectendum est praecedenti; quod ‘dixit Jehovah’ sit novum perceptionis, videatur n. 2061, 2238, 2260. Sciendum quod Verbum in lingua sua originali careat terminationum signis, ¹ quare loco illorum fuerunt talia, et loco terminationum seu distinctionum minorum fuit ‘Et’, quapropter hoc tam frequenter occurrit; ² est quoque sermo angelicus continuus, cum terminationibus quidem, sed ³ mirabiliter ibi antecedentia connectuntur sequentibus; sunt enim ideae angelicae plenissimae rebus, et innumerabilibus quae ineffabiles, et homini, ⁴ cum in mundo est, incomprehensibiles ⁵ ; inde fines periodorum praecedentium cum principiis periodorum sequentium ⁶ plene connecti possunt, et sic ex pluribus seriebus formari una; ⁷ quod stupendum et incredibile, in sermone ⁸ angelico repraesentatur forma caeli, inde in omni sermone angelico est concentus qualis est canticorum qui in quavis terminatione desinit in monosyllabicum, ita in unum; et mihi dictum est quod id fiat ⁹ ex causa quia omnia et singula in caelo se ¹⁰ referunt ad unum Deum, ut ad finem suum. Ex his etiam constare potuit quod omne cogitationis et inde ¹¹ sermonis per caelum influat a Domino, et quod inde concentus talis in sermone cadens in unum.

Mga talababa: