313. [Vers. 6.] "Et vidi, et ecce in medio throni, et quatuor Animalium, et in medio seniorum." - Quod significet in toto caelo, et in specie in caelis intimis, constat ex significatione "in medio", quod sit intimum et inde quoque totum (de qua sequitur); ex significatione "throni", quod sit caelum in toto complexu (de qua supra, n. 253): ex significatione "quatuor Animalium", quod sint providentia et custodia Domini, ne adeatur nisi quam per bonum amoris (de qua supra, n. 277); et quia custodia illa est imprimis in tertio seu intimo caelo, ex causa quia omnes qui ibi sunt, in bono amoris in Dominum a Domino sunt, ideo id caelum per "quatuor Animalia" in specie significatur (quod adhuc melius constabit ex sequentibus hujus capitis): et ex significatione "seniorum", quod sint qui in veris ex bono (de qua etiam supra, n. 270 ¹ ); hic ergo illi qui in medio seu secundo caelo, quoniam omnes ibi in veris ex bono sunt. Sunt enim illi bini caeli, tertium et secundum, distincti inter se per id, quod qui in tertio caelo sunt, in amore in Dominum sint; et qui in secundo, in charitate erga proximum; illi qui in charitate erga proximum sunt, in veris ex bono sunt: inde constare potest, quid in specie significatur per "quatuor Animalia", et per "seniores:"

[2] at in genere per "quatuor Animalia" significatur omne Divinum Bonum in universo caelo quod custodit, et in genere per "seniores" omne Divinum Verum procedens ex Divino Bono etiam in universo caelo; utrumque custodit, quia unita sunt; ita per "quatuor Animalia et seniores" simul significatur Divinum Bonum unitum Divino Vero procedens a Domino, et inde totum caelum angelicum, at in specie bini caeli intimi. Quod hoc, est causa quia angeli non sunt angeli ex proprio illorum, sed ex Divino Bono et Divino Vero, quae recipiunt; Divinum enim apud illos, seu receptum ab illis, facit ut sint angeli, et facit ut caelum ex illis dicatur caelum (videatur in opere De Caelo et Inferno 2-12, et 51-86).

[3] Quod "medium" aut "in medio" significet intimum et inde totum, constat ex pluribus locis in Verbo; sed primum aliquid dicetur unde est quod "medium" quia significat intimum etiam significet totum. Hoc illustrari potest per comparationem cum luce, cum sole, cum ordinatione omnium in caelis, et quoque omnium qui ab ecclesia in terris. Per comparationem cum luce:-Lux in medio se propagat circumcirca seu a centro in peripherias undequaque; et quia ex intimo propagatur et implet spatia circum, inde per in medio significatur etiam totum. Per comparationem cum sole:-Sol est in medio quia est centrum sui universi; ex illo quia est calor et lux in mundo ejus, ideo per solem in medio significatur praesentia ejus undequaque seu per totum. Per comparationem cum ordinatione omnium in caelis:-Tres caeli sunt, ac intimum eorum est caelum tertium; id influit in binos caelos inferiores, et facit ut unum secum sint per communicationem, quae fit per influxum ex intimo: in omni societate caelorum etiam intimum est perfectissimum; inde illi qui circumcirca in ea societate sunt, in luce et intelligentia sunt secundum gradus distantiae ab intimo (videatur in opere De Caelo et Inferno 43, 50, 189). Per comparationem cum illis qui ab ecclesia in terris:-Ecclesia Domini est per universum terrarum orbem diffusa, sed intimum ejus est ubi Dominus notus est et agnoscitur et ubi Verbum est; ex illo intimo lux et intelligentia propagatur ad omnes qui circum sunt et ab ecclesia sunt, sed haec propagatio lucis seu intelligentiae fit in caelo (de qua re videatur in opere De Caelo et Inferno 308). Ex his constare potest quod "medium" seu "in medio", quia significat intimum, etiam significet totum. Inde patet, quid intelligitur per "Vidi, et ecce in medio throni et quatuor Animalium et in medio seniorum Agnum stantem", quod nempe Dominum quoad Divinum Humanum in toto caelo et in specie in caelis intimis.

[4] "Medium" etiam significat intimum et inde totum in pluribus locis in Verbo, ut in sequentibus:

Apud Esaiam,

"Exclama et jubila, habitatrix Zionis, quia magnus in medio tui Sanctus Israelis" (12:6);

per "habitatricem Zionis" simile significatur quod per "filiam Zionis", nempe ecclesia caelestis, seu ecclesia quae in bono amoris in Dominum est; "magnus in medio tui Sanctus Israelis", significat Dominum, quod ubivis et per totum ibi.

[5] Apud Davidem,

"Consideravimus, Deus, misericordiam tuam in medio templi tui; quemadmodum nomen tuum, .... sic laus tua ad fines terrae" (Psalmuss 48:10, 11 [B.A. 9, 10);

per "templum" significatur ecclesia quae in veris ex bono est, quae vocatur ecclesia spiritualis; "in medio" ejus est in intimo ejus et inde in toto ejus; quare dicitur "Quemadmodum nomen tuum ita laus tua ad fines terrae"; "ad fines terrae" est usque ad ultima ecclesiae ("terra" est ecclesia).

[6] Apud eundem,

"Deus Rex meus ab antiquo, operans salutes in medio terrae" (Psalmuss 74:12);

"operans salutes in medio terrae", significat undequaque.

[7] Apud eundem,

"Deus constitit in coetu Dei, in medio deorum judicabit" (Psalmuss 82:1):

"coetus Dei" significat caelum; "in medio ² deorum", significat apud omnes angelos ibi, ita in toto caelo; angeli enim dicuntur "dii" ex Divino Vero quod recipiunt a Domino, nam "Deus" in Verbo significat Dominum quoad Divinum Verum quod procedit ab Ipso, et quod facit caelum (videatur supra, n. 24, 130, 220 [a] 222 [a] , 302.

[8] Apud Mosen,

"Ecce mitto Angelum coram te;.... caveto tibi a faciebus Ipsius, ... quoniam nomen meum in medio Ipsius" (Exodus 23:20, 21);

per "Angelum" hic in supremo sensu intelligitur Dominus; per "nomen meum in medio Ipsius", intelligitur quod omne Divinum Bonum et Divinum Verum in Ipso (videatur supra, n. 102 [a] , 135, 224).

[9] Apud Lucam,

Jesus de ultimis temporibus dixit, "Tunc qui in Judaea fugiunto super montes, et qui in medio ejus exeunto " (21:21);

agitur ibi de consummatione saeculi, per quam significatur ultimum tempus ecclesiae quando judicium: per "Judaeam" non intelligitur Judaea sed ecclesia; et per "montes" non intelliguntur montes, sed bonum amoris in Dominum; et quia de fine ecclesiae haec dicta sunt, patet quid significatur per "qui in Judaea fugiunto super montes, et qui in medio ejus exeunto", quod nempe cum judicium, omnes illi ab ecclesia salvi erunt qui in bono amoris in Dominum sunt.

[10] Apud Esaiam,

"In die illo erit Israel tertia Aegypto et Aschuri, benedictio in medio terrae, cui benedicet Jehovah, dicendo, Benedictus populus meus Aegyptus, et opus manuum mearum Aschur, et hereditas mea Israel" (19:24, 25);

per "Israelem" intelligitur spirituale ecclesiae, per "Aschurem" rationale hominum ejus, et per "Aegyptum" cognitiones et scientifica; inde constare potest quid significatur per quod "Israel erit tertia Aegypto et Aschuri, benedictio in medio terrae", quod nempe spirituale erit omne ibi, tam rationale quam cognitivum et scientificum; quando enim intimum est spirituale, quod est verum ex bono, tunc quoque rationale, quod inde est, etiam spirituale est, ut et cognitivum et scientificum; utrumque enim formatur ex intimo quod est verum ex bono seu spirituale.

[11] Apud Jeremiam,

"Fractum est cor meum in medio mei; quassata sunt omnia ossa mea" (23:9);

"Fractum cor in medio mei" significat dolorem ab intimis ad ultima seu per totum; quare etiam dicitur, "Quassata sunt omnia ossa mea"; "ossa" significant ultima.

[12] In sequentibus etiam "in medio" significat in toto seu per totum:

Apud Esaiam,

"Erit in medio terrae, in medio populorum, sicut strictura oleae, sicut racemationes quando consummata est vindemia" (24:13);

haec dicta sunt de ecclesia vastata quoad bonum et quoad verum, et in qua non nisi quam malum et falsum est; "in medio terrae" est quod per totum ecclesiae sit malum, et "in medio populorum" est quod per totum ejus sit falsum: quare comparatur cum "strictura oleae", et cum "racemationibus relictis quando consummata est vindemia"; "olea" significat bonum ecclesiae, "vindemia" verum ejus, "strictura" et "racemationes" relictae earum significant vastationem.

[13] Apud Davidem,

"Investigant perversitates, .... nam medium viri atque cor profundum" (Psalm. 64:7 ³ 6]);

"medium viri" est intellectuale ubi esset verum, et "cor" voluntarium ubi esset bonum; hic utrumque perversum, hoc in malum et illud in falsum.

[14] Apud eundem,

"Non in ore cujusvis certum, medium eorum perditiones" (Psalmuss 5:10 [B.A. 9]);

apud eundem,

"Ore sui benedicunt, sed in medio sui maledicunt" (Psalmuss 62:5 [B.A. 4]);

apud eundem,

"Dictum praevaricationis impio, in medio cordis mei non pavor Dei coram oculis ejus" (Psalmuss 36:2 [B.A. 1]);

apud Jeremiam,

"Docuerunt linguam suam loqui mendacium, .... habitare ⁴ 5, 6]);

etiam in his, praeter in aliis locis, "in medio" significat in toto quia in intimo: quale enim est intimum, tale est totum; nam ex intimo omnia reliqua producuntur et derivantur, sicut corpus ex sua anima; intimum cujusvis rei est quoque quod vocatur anima. Sit pro exemplo: intimum hominis est ejus voluntas et inde intellectus, et qualis est voluntas et inde intellectus, talis est totus homo; ac intimum hominis est ejus amor et inde fides, et qualis est ejus amor et inde fides, talis est totus.

[15] Quod talis sit totus homo, qualis est medium seu intimum ejus, etiam intelligitur per Domini verba apud Matthaeum,

"Lucerna corporis est oculus; si est oculus bonus, totum corpus est lucidum; si oculus malus, totum corpus obtenebratum est" (6:22, 23);

per "oculum" significatur intellectus hominis (videatur supra, n. 37 et 152), qui si bonus, hoc est, si ex veris quae ex bono, tunc totus homo talis est, quod significatur per quod "totum corpus tunc lucidum"; vicissim autem, si intellectus sit ex falsis mali, quod totus homo talis sit significatur per quod tunc "totum corpus obtenebratum": oculus "bonus" dicitur, sed in lingua originali dicitur "oculus simplex", et "simplex" significat quod unum est, et tunc unum est quando verum ex bono est, seu intellectus ex voluntate; etiam per "oculum dextrum" significatur intellectus boni, et per "oculum sinistrum" intellectus veri, qui si unum faciunt est oculus "simplex", ita oculus bonus.

Mga talababa:

253. [Vers. 21.] "Vincens, dabo ei sedere Mecum in throno meo." - Quod significet qui tunc permanet ad finem vitae, quod conjunctus erit caelo ubi Dominus, constat ex significatione "vincere", quod sit permanere in affectione veri spirituali usque ad finem vitae (de qua supra, n. 128); hic vero in statu fidei ex charitate, quia de illa agitur; (quod "vincere" id significet, est quia homo, quamdiu vivit in mundo, in pugna est contra mala et inde falsa quae apud illum; et qui in pugna est et permanet in fide charitatis usque ad finem vitae, is vincit; et qui in mundo vincit is vincit in aeternum, quoniam homo post mortem talis est qualis fuerat quoad vitam in mundo;) et ex significatione "sedere Mecum in throno meo" quod sit conjunctus esse caelo ubi Dominus, per "thronum" enim significatur caelum, et per "sedere Mecum" significatur una esse cum Domino, ita conjunctus Ipsi.

[2] In Verbo pluries memoratur "thronus", et per illum, cum de Domino, significatur in genere caelum, in specie caelum spirituale, et abstracte Divinum Verum procedens a Domino, quia hoc facit caelum; inde etiam "thronus" dicitur de judicio, quoniam omne judicium fit ex veris. Quod illa per "thronum" in Verbo significentur, constare potest ex sequentibus his locis:

Apud Esaiam,

"Dixit Jehovah, Caeli thronus meus" (66:1);

apud Davidem,

"Jehovah in caelis firmavit thronum suum" (Psalmuss 103:19);

apud Matthaeum,

"Qui jurat per caelum, jurat per thronum Dei, et per Ipsum qui sedet super illo" (23:22):

quod per "thronum" hic significetur caelum, patet, nam dicitur quod "caeli thronus Ipsius"; "firmavit in caelis thronum suum"; "qui jurat per caelum, jurat per thronum Dei": non quod Jehovah seu Dominus ibi sedeat super throno, sed quia Divinum Ipsius in caelis dicitur "thronus", et quoque quandoque apparet ut thronus illis quibus spectare datur in caelum. Quod Dominus ita visus sit, constat apud Esaiam,

"Vidi Dominum sedentem super throno alto et elato, et fimbriae Ipsius implentes templum" (6:1);

quod "fimbriae Ipsius impleverint templum", significat quod Divinum Verum procedens impleverit ultimum caeli et ecclesiam, per "fimbrias" enim Domini significatur in genere Divinum Verum procedens, et in specie illud in extremis caeli et in ecclesia (videatur supra, n. 220 [a]).

[3] Apud Ezechielem,

"Super expansum, quod super capite" cheruborum, "quasi aspectus lapidis sapphiri, similitudo throni, et super similitudine throni similitudo quasi aspectus Hominis super illo superius" (1:26; 10:1);

quod "thronus" apparuerit in aspectu lapidis sapphiri, erat quia "sapphirus" significabat Divinum Verum procedens a Divino Bono Ipsius, et inde spirituale verum pellucens ex caelesti bono (videatur n. 9407, 9873); ita "thronus" ibi significat totum caelum, nam caelum est caelum ex Divino Vero. (Quid "cherubi" significant, videatur n. 9277 fin. , 9509, ¹ 9673.)

[4] In Apocalypsi,

"Ecce thronus positus in caelo, et super throno Sedens;.... iris circa thronum [similis] aspectu smaragdino;.... et e throno exibant fulmina, tonitrua et voces;.... ante thronum mare vitreum simile crystallo;.... circum thronum quatuor animalia plena oculis ante et retro" (4:2-6, 9, 10);

quod hic describatur caelum quoad Divinum Verum, videbitur in explicatione illorum verborum in capite sequente. Similiter in sequentibus in Apocalypsi,

"Purus fluvius et splendidus sicut crystallus exibat e throno Dei et Agni" (22:1);

quod "purus fluvius et splendidus sicut crystallus" visus sit exire e throno, erat quia "fluvius" significat Divinum Verum, et quoque "crystallus."

[5] Simile in Verbo significatur per "thronum Davidis", quoniam per "Davidem" in Verbo Prophetico non David sed Dominus quoad regium, quod est Divinum Verum in caelo spirituali, quod est secundum caelum, intelligitur:

-Ut apud Lucam,

Dixit Angelus ad Mariam, "Hic erit magnus et Filius Altissimi vocabitur, et dabit Ipsi Dominus [Deus] thronum Davidis patris Ipsius" (1:326, 7]);

quod hic non intelligatur David et ejus thronus, super qui. Dominus sessurus, patet; nam regnum Ipsius non fuit in terra sed in caelo; quare per "thronum Davidis" intelligitur caelum quoad Divinum Verum (videatur supra, n. 205). Simile intelligitur in Psalmus is Davidis, ubi Ipse de throno et regno suo loquitur; ut in toto Psalmo 793, 4, 14, 29]);

quod Dominus ibi intelligatur per "Davidem", videatur supra (n. 205). Simile etiam significatur per "thronum gloriae", ubi de Domino, "gloria" enim significat Divinum Verum: ut apud Matthaeum,

"Quando venerit Filius hominis in gloria sua, et omnes sancti angeli cum Ipso, tunc sedebit super throno gloriae suae" (25:31);

(quod "gloria" significet Divinum Verum in caelo, videatur n. 4809, ² 5922, 8267, 8427, 9429, et supra, n. 33 ³ ). Inde patet quid significatur per "thronum gloriae" apud Jeremiam,

"Ne deturpes thronum gloriae tuae" (14:21; et cap. 17:12);

"non deturpare thronum gloriae" significat ut non Divinum Verum. Simile significatur per quod Hierosolyma dicatur "thronus Jehovae"; per "Hierosolymam" enim significatur ecclesia quoad doctrinam; doctrina est Divinum Verum. Inde patet quomodo intelligendum quod dicitur apud Jeremiam,

"In tempore illo vocabunt Hierosolymam thronum Jehovae, et congregabuntur ad eam omnes gentes" (3:17);

apud Davidem,

"Hierosolyma aedificata est;.... eo ascendunt tribus, .... et ibi sedent throni ad judicium, throni domus Davidis" ( ⁴ Psalm. 122:3-5);

apud Ezechielem,

"Gloria Jehovae intravit in Domum via portae cujus facies versus orientem;.... dixit ad me, Fili hominis, ecce locum throni mei, et locum volarum pedum meorum, ubi habitabo in medio filiorum Israelis in aeternum" (43:4, 7).

(Quod "Hierosolyma" significet ecclesiam quoad doctrinam, ita Divinum Verum in caelis et in terris, nam id facit ecclesiam, videatur n. 3654, 9166, et supra, n. 223 [a, c] .) Quoniam omne judicium fit ex veris, et judicium in caelis ex Divino Vero, ideo "thronus" quoque dicitur ubi agitur de Domino quoad judicium, ut supra (apud Matthaeum, cap. 25:31; et apud Davidem, ⁵ 122:3-5); et porro apud Davidem,

Jehovah, "fecisti judicium meum.... , sedisti super throno Judex justitiae, increpasti gentes, perdidisti impium. .... .Jehovah in aeternum manebit, praeparabit ad judicium thronum suum" (Psalmuss 9:5, 6, 8 [B.A. 4, 5, 7]).

[6] Passim in Verbo etiam dicitur quod non solus Dominus sessurus sit super throno, sed etiam alii super thronis; verum usque per horum "thronos" non intelliguntur throni sed Divina vera:-Ut in Primo Libro Samuelis,

"Erigit e pulvere depressum, et e sterquilinio extollit egenum, ad faciendum sedere illos cum principibus, et thronum gloriae hereditare faciet eos" (2:8);

in Apocalypsi,

"Viginti quatuor seniores qui coram throno Dei, sedentes super thronis suis" (11:16);

alibi,

"Vidi thronos, et consederunt super illis, et judicium datum est illis" (20:4);

et apud Matthaeum,

"Vos qui secuti estis Me in regeneratione, quum sederit Filius hominis super throno gloriae suae, sedebitis et vos super thronis judicantes duodecim tribus Israelis" (19:28, et Luca 22:30);

per "thronos" ibi intelliguntur Divina vera, secundum quae et ex quibus omnes judicandi sunt; per "duodecim" et per "viginti quatuor" significantur omnia, et praedicantur de veris; per "seniores" et per "discipulos" etiam significantur Divina vera, similiter per "tribus." Ex his cognitis constare potest quid intelligitur per "thronos" in locis allatis; tum per id de quo nunc agitur, "Vincens, dabo ei sedere Mecum in throno meo."

(Quod "duodecim" significent omnia, et quod praedicentur de veris, videatur n. 577, 2089, 2129, 2130, 3272, 3858, 3913; quod simile "viginti quatuor", quia is numerus est duplus numeri duodecim, et exsurgit inde per multiplicationem, n. 5291, 5335, 5708, 7973. Quod per "seniores Israelis" significentur omnes in ecclesia qui in veris ex bono sunt, n. 6524, 6525, 6890, 7912, 8578, 8585, 9376, 9404; similiter per "duodecim discipulos Domini", n. 2129, 3354, 3488, 3858, 6397: similiter per "duodecim tribus", n. 3858, 3926, 4060, 6335, 7836, 7891.)

[7] Ex his constare potest quid repraesentatum est per thronum a Salomone aedificatum, de quo ita in Libro Primo Regum:

Fecit Salomo "thronum ⁶ eburneum magnum, et obduxit illum auro puro, sex gradus throno; caput rotundum throno, et post eum manus hinc inde juxta locum sedis, et duo leones stantes juxta manus; et duodecim leones stantes ibi super sex gradibus hinc et inde: non factus est talis ullis regnis" (10:18-20);

per " ⁷ eburneum" significatur Divinum Verum in ultimis; per " [caput] rotundum" correspondens bonum; per "aurum", quo obductus erat, significatur Divinum Bonum ex quo Divinum Verum; per "sex gradus" significantur omnia a primis ad ultima; per "duas manus" significatur omnis potentia; per "leones" significantur vera ecclesiae in sua potentia, per "duodecim" omnia. Quoniam "thronus", ubi de Domino, significat caelum quoad omne Divinum Verum, ita in opposito sensu "thronus" significat infernum quoad omne falsum. In opposito hoc sensu nominatur "thronus" Supra, cap. Esaias 2:13; Esaias 14:9, 13; 47:1; Haggaeus 2:22; Daniel 7:9; Luca 1:52: et alibi.

Mga talababa: