2114. Dat de woorden ‘alle mannen van zijn huis, de ingeborene des huizes, en de met zilver gekochte’ betekenen allen die toen binnen de Kerk waren, blijkt uit de betekenis van de ingeborene des huizes, namelijk de hemelse mensen; en uit de betekenis van de met zilver gekochten, namelijk de geestelijke mensen, waarover eerder in de nrs. 2048, 2051, 2052;

en dat zij diegenen zijn, die binnen de Kerk zijn, is daar eveneens gezegd, want allen die binnen de Kerk zijn, dat wil zeggen, allen die de Kerk uitmaken, zijn òf hemelse òf geestelijke mensen. Wie de hemelse en wie de geestelijke mensen echter zijn, zie men eerder in nr. 2088. In dit laatste vers van dit hoofdstuk is de samenvatting van alles wat eerder gezegd is, namelijk dat zij die gereinigd zijn van de eigen- en de wereldliefde, zowel zij die binnen als zij die buiten de Kerk zijn, door de Heer zijn gerechtvaardigd, al dezen worden de mannen des huizes genoemd, want het huis betekent in de innerlijke zin het rijk van de Heer, nr. 2048.

2048. Dat ‘de ingeborene des huizes’ hen betekent die hemels zijn, en dat ‘de met zilver gekochte’ hen betekent die geestelijk zijn, dus zij die binnen de Kerk zijn, blijkt uit de betekenis van de ingeborene des huizes, namelijk dat het diegenen zijn, die binnen het huis zijn. Het huis betekent in het Woord het hemelse, omdat dit het binnenste is, zodat door het Huis Gods in alomvattende zin het rijk van de Heer wordt aangeduid; in minder omvattende zin de kerk en in bijzondere zin de mens zelf, waarin het Rijk of de Kerk van de Heer is. Wanneer de mens een huis wordt genoemd, wordt het hemelse van het geloof bij hem aangeduid; wanneer hij een tempel wordt genoemd, wordt het ware van het geloof bij hem aangeduid. Zo worden hier dus door de ingeborene des huizes degenen aangeduid die hemels zijn. Dat echter ‘de met zilver gekochte’ degenen betekent die geestelijk zijn, blijkt uit de betekenis van het zilver, namelijk het ware, dus het geestelijke van het geloof, waarover in het eerste deel nr. 1551. Hemels worden diegenen genoemd die in de liefde tot de Heer zijn, en daar de Oudste Kerk, die vóór de vloed bestond, in die liefde was, was zij een hemelse kerk; geestelijk worden zij genoemd, die in de liefde jegens de naaste zijn en dus in het ware van het geloof; van dien aard was de Oude Kerk, die na de vloed bestond. Over het onderscheid tussen de hemelse en geestelijke mensen is herhaalde malen gehandeld in het eerste deel. Eenieder kan zien, dat hier hemelse verborgenheden verscholen liggen, namelijk dat besneden moesten worden de ingeborenen des huizes en de met zilver gekochten, en verder in de vreemde geboren zonen, en dat zij genoemd worden en wel herhaaldelijk, zoals in de volgende verzen 13, 23, 27, welke verborgenheden niet dan door de innerlijke zin tevoorschijn komen, namelijk dat door de ingeborenen des huizes en de met zilver gekochten de hemelse en de geestelijke mensen worden aangeduid, dus zij die binnen de kerk zijn, en door de ‘in de vreemde geboren zoon, die niet van het zaad is’ diegenen die buiten de Kerk zijn.