10262. Een hin; dat dit de hoeveelheid van de verbinding betekent, staat vast uit de betekenis van de hin, die een maat van vloeistoffen was, hier van olie, dus de hoeveelheid van de verbinding.

Met de olie wordt immers het hemels Goddelijk Goede van de Heer aangeduid, dat het verbindende zelf is van alle dingen in de hemelen; vandaar wordt met de maat ervan de hoeveelheid van de verbinding en de hoedanigheid van de verbinding aangeduid.

Dat het hemels Goddelijk Goede van de Heer het verbindende zelf is van alle dingen, is omdat dit het Zijn Zelf van het leven van alles is; het maakt immers alles levend door het Goddelijk Ware voortgaande vanuit dat Goddelijk Goede en het maakt levend volgens de hoedanigheid van de opneming.

De engelen zijn de opnemingen en eveneens de mensen; de waarheden en de goedheden bij hen geven het hoedanige; hierdoor immers vindt de opneming plaats, dus de verbinding.

Twee maten die tot heilig gebruik dienden, worden in het Woord vermeld: de ene voor vloeistoffen, die de hin werd genoemd, de andere voor vaste stoffen, die de efa werd genoemd.

Met de hin werd de olie en de wijn gemeten en met de efa het meel en de bloem; de maat hin die voor de olie en de wijn was, werd in vieren verdeeld; en de maat efa werd in tienen verdeeld.

Dat de maat hin in vieren was verdeeld, had als oorzaak, dat het opnemende zou worden aangeduid, want vier is de verbinding en dat de maat efa in tienen was verdeeld, had als oorzaak, dat het opnemende zou worden aangeduid en de hoedanigheid ervan werd met getallen aangewezen, want tien betekent veel, alles en het volle.

Dat vier de verbinding is, zie de nrs. 8877, 9601, 9674, 10136, 10137; en dat tien veel, alles en het volle is, evenzo honderd, nrs. 1988, 3107, 4400, 4638, 8468, 8540, 9745, 10253.

Dat de maat hin voor de olie en de wijn bij de slachtoffers was, en dat zij in vieren was verdeeld en de maat efa voor het meel en de bloem, dat voor het spijsoffer in de slachtoffers was, kan vaststaan in (Exodus 29:40; Leviticus 5:11; 23:13; Numeri 15:3-10; 28:5,7,14).

Hieruit blijkt dat met de hin de hoeveelheid van de verbinding wordt aangeduid en met de efa de hoeveelheid van de opneming; de olie verbond ook de meelbloem en deze nam op, want in het spijsoffer was olie en meelbloem.

Bovendien waren er ook andere maten die algemeen werden gebruikt, zowel voor vaste stoffen als voor vloeistoffen: de maten voor de vaste stoffen werden homer en omer genoemd en de maten voor de vloeistoffen kor en bath.

Een homer hield tien efa’s in en een efa tien omers en een kor hield tien bath in en een bath tien kleinere delen, (Exodus 16:36; Ezechiël 45:11,13,24).

Maar bij Ezechiël, waar over de nieuwe tempel wordt gehandeld, bestaat een andere verdeling van efa en bath; daar worden efa en bath niet verdeeld in tienen, maar in zessen en daar stemt de hin overeen met de efa, zoals blijkt bij de profeet, (Ezechiël 45:13,14,24; 46:5,7,11,14).

De oorzaak hiervan is dat daar niet wordt gehandeld over het hemels goede en de verbinding ervan, maar over het geestelijk goede en over de verbinding dáárvan; en in het geestelijk rijk stemmen de getallen twaalf, zes en drie overeen, aangezien daarmee alle dingen worden aangeduid en wanneer daarvan wordt gesproken met betrekking tot de ware en de goede dingen, alles van het ware en het goede in samenvatting.

Dat dit wordt aangeduid met twaalf, zie de nrs. 3272, 3858, 3913, 7973; ook met zes, nrs. 3960, 7973, 8148, 10217; eender met drie, waarmee wordt aangeduid van het begin tot het einde, dus het volle en ten aanzien van de dingen, alles, nrs. 2788, 4495, 5159, 7715, 9825, 10127.

Dat deze getallen eendere dingen behelzen, is omdat de grotere getallen iets eenders betekenen als de enkelvoudige, waaruit zij door vermenigvuldiging ontstaan, nrs. 5291, 5335, 5708, 7973.

Aangezien met de hin wordt aangeduid de hoeveelheid van de verbinding, ook met het geestelijk ware, werd daarom eveneens met het spijsoffer in de slachtoffers van een ram het derde deel van een hin olie genomen en tot het drankoffer een derde deel wijn, (Numeri 15:6,7); met de ram immers wordt het geestelijk goede aangeduid, nrs. 2830, 9991.

Hieruit wordt nu opnieuw duidelijk, dat met de getallen in het Woord dingen worden aangeduid; waartoe zou anders de aanwijzing van hoeveelheid en maat door getallen dienen, die zo vaak voorkomen bij Mozes en bij Ezechiël en elders voorkomt?

6674. Van wie de ene de naam Sifra en de naam van de andere Pua was; dat dit de hoedanigheid van de staat betekent van het natuurlijke waar de wetenschappen zijn, staat vast uit de betekenis van de naam, namelijk de hoedanigheid, waarover de nrs. 144, 145, 1896, 2009; en eveneens de staat, nrs. 1946, 2643, 3422, 4298; alle namen immers in het Woord betekenen dingen en vatten in het kort die zaak samen waarover wordt gehandeld, dus de hoedanigheid en de staat ervan; hier dus de namen Sifra en Pua het hoedanige en de staat van het natuurlijke waar de wetenschappelijke ware dingen zijn, omdat dit de zaak is waarover wordt gehandeld, zoals blijkt uit wat voorafgaat, nr. 6673.

Wie niet weet dat de naam de hoedanigheid en de staat is van de zaak waarover wordt gehandeld, kan geloven dat het daar waar een naam wordt genoemd, slechts de naam is die wordt verstaan; dus dat het daar waar de Heer over Zijn Naam spreekt, slechts de naam is, terwijl het toch het hoedanige van de eredienst is, namelijk alles van het geloof en van de naastenliefde waardoor Hij moet worden vereerd; zoals bij Mattheüs: ‘Waar twee of drie zijn vergaderd in Mijn Naam, daar ben Ik in het midden van hen’, (Mattheüs 18:20); daar wordt niet de naam verstaan, maar de eredienst uit het geloof en de naastenliefde.

Bij Johannes: ‘Zo velen hebben opgenomen, die heeft Hij mogendheid gegeven zonen Gods te zijn, hun die in Zijn Naam geloven’, (Johannes 1:12); hier ook wordt onder de Naam het geloof en de naastenliefde verstaan, waarmee de Heer wordt vereerd.

Bij dezelfde: ‘Deze dingen zijn geschreven, opdat gij gelooft dat Jezus is de Christus, de Zoon Gods, opdat gij gelovende het leven hebt in Zijn Naam’, (Johannes 20:31).

Bij dezelfde: ‘Indien gij iets zult hebben gevraagd in Mijn Naam, Ik zal dit doen’, (Johannes 14:13,14); en elders.

‘Al wat gij de Vader zult hebben gevraagd in Mijn Naam, zal Hij u geven’, (Johannes 15:16,17; 16:23,24); hier wordt niet verstaan dat zij de Vader zouden vragen, maar dat zij de Heer Zelf zouden vragen, want er staat tot het Goddelijk Goede, dat de Vader is, nr. 3704, geen toegang open dan door het Goddelijk Menselijke van de Heer, zoals eveneens bekend is in de Kerken; en daarom is de Heer Zelf vragen, dit doen volgens de ware dingen van het geloof; als volgens die wordt gevraagd, dan wordt gegeven; zoals Hij eveneens Zelf zegt in de vorige tekst bij Johannes: ‘Indien gij iets zult hebben gevraagd in Mijn Naam, Ik zal dit doen.’

Dit kan verder nog vaststaan hieruit dat de Heer de Naam van Jehovah is, waarover het volgende bij Mozes: ‘Ik zend een engel vóór u, om u te behoeden in de weg; wacht u voor Zijn aangezichten en hoort Zijn stem en verbittert Hem ook niet, omdat Mijn Naam in het midden van Hem is’, (Exodus 23:20,21).

Bij Johannes: ‘Vader, verheerlijk Uw Naam; er ging een stem van de hemel uit: En Ik heb verheerlijkt en Ik zal wederom verheerlijken’, (Johannes 12:28).

Bij dezelfde: ‘Ik heb Uw Naam geopenbaard de mensen die Gij Mij gegeven hebt uit de wereld. Ik heb hun Uw Naam bekend gemaakt en Ik zal bekend maken; opdat de liefde waarmee Gij Mij liefgehad hebt, in hen zij en Ik in hen’, (Johannes 17:6,26); waaruit blijkt dat de Heer ten aanzien van het Goddelijk Menselijke de Naam van Jehovah is of de gehele hoedanigheid van Hem; vandaar is uit het Goddelijk Menselijke alle Goddelijke eredienst en het is Dit dat moet worden vereerd; zo immers wordt het Goddelijke Zelf vereerd, waartoe anders geen gedachte kan reiken; en indien er geen gedachte is, dan is er ook geen verbinding.

Dat de Naam van de Heer het al van het geloof en van de liefde is waarmee de Heer moet worden vereerd, blijkt verder uit de volgende plaatsen; bij Mattheüs: ‘Gij zult door allen gehaat worden om Mijn Naam’, (Mattheüs 10:22).

Bij dezelfde: ‘Zo wie een zodanig knaapje opneemt in Mijn Naam, die neemt Mij op’, (Mattheüs 18:5).

Bij dezelfde: ‘Zo wie verlaten zal hebben huizen, broeders of zusters of vader of moeder of echtgenote of kinderen of akkers, om Mijn Naams wil, die zal honderdvoudig ontvangen’, (Mattheüs 19:29).

Bij dezelfde: ‘En zij riepen: Hosanna de Zoon Davids, gezegend Hij Die komt in de Naam van de Heer’, (Mattheüs 21:9).

Bij Lukas: ‘Voorwaar, Ik zeg u, omdat gij Mij niet zult zien, totdat het gekomen zal zijn dat gij zult zeggen: Gezegend Hij Die komt in de Naam van de Heer’, (Lucas 13:35).

Bij Markus: ‘Zo wie ulieden een beker water zal te drinken hebben gegeven in Mijn Naam, omdat gij van Christus zijt, voorwaar zeg Ik u, hij zal zijn loon niet verliezen’, (Marcus 9:41).

Bij Lukas: ’En de zeventigen zijn wedergekeerd met vreugde, zeggende: Heer, ook de demonen gehoorzamen ons in Uw Naam. Jezus zei tot hen: Verheugt u hierin niet dat de geesten u gehoorzamen, maar verheugt u veeleer dat uw namen zijn geschreven in de hemel’, (Lucas 10:17,20); namen geschreven in de hemel zijn niet namen, maar de hoedanigheid van het geloof en de naastenliefde van hen.

Eender de namen die geschreven zijn in ‘het Boek des Levens’ in de Openbaring; ‘Gij hebt weinig namen ook te Sardis, die hun bekleedselen niet bevlekt hebben; die overwonnen zal hebben, deze zal bekleed worden met witte bekleedselen en Ik zal zijn naam niet verdelgen uit het Boek des Levens en Ik zal zijn naam belijden voor de Vader en voor Zijn engelen’, (Apocalyps 3:4,5).

Evenzo bij Johannes: ‘Die door de deur ingaat, is de herder der schapen; deze noemt de eigen schapen bij hun naam’, (Johannes 10:2,3).

In Exodus: ’Jehovah zei tot Mozes: Ik ken u bij name’, (Exodus 33:12,17).

Bij Johannes: ‘Velen geloofden in Zijn Naam, ziende Zijn tekenen, die Hij deed’, (Johannes 2:23).

Bij dezelfde: ‘Die in Hem gelooft, wordt niet gericht, wie echter niet gelooft, is alreeds gericht, omdat hij niet heeft geloofd in de Naam van de Enigverwekte van God’, (Johannes 3:18).

Bij Jesaja: ‘Zij zullen vrezen van de nedergang de Naam van Jehovah’, (Jesaja 59:19).

Bij Micha: ‘Alle volken wandelen in de naam van hun God en wij zullen wandelen in de Naam van Jehovah onze God’, (Micha 4:5).

Bij Mozes: Jehovah God zouden zij vereren in de plaats die Hij zou uitkiezen en waar Hij Zijn Naam zal zetten’, (Deuteronomium 12:5,11,14).

Evenzo bij (Jesaja 18:7; Jeremia 7:12; Jesaja 26:8; 41:25; 43:7; 49:1; 50:10; 52:5; 62:2; Jeremia 23:27; 26:16; Ezechiël 20:14,44; 36:21-23; Micha 5:3; Maleachi 1:11; Deuteronomium 10:8; Apocalyps 2:7; 3:12; 13:8; 17:8; 14:11; 15:2; 19:12,13,16.22:3,4).

Dat de Naam van Jehovah alles is waarmee Hij wordt vereerd, dus in de hoogste zin alles wat voortgaat van de Heer, staat vast uit de zegening:

‘Jehovah zegene u en behoede u, Jehovah doe Zijn aangezichten over u lichten en erbarme Zich uwer; Jehovah verheffe Zijn aangezichten over u en stelle u vrede, aldus zullen zij Mijn Naam op de zonen Israëls stellen’, (Numeri 5:23-27).

Hieruit nu blijkt wat er wordt verstaan onder dit gebod van de Decaloog:

‘Gij zult de Naam van uw God niet in het ijdele nemen, omdat Jehovah hem niet onschuldig zal houden die Zijn Naam in het ijdele genomen zal hebben’, (Exodus 20:7) en verder wat in het gebed des Heren onder ‘Uw Naam worde geheiligd’, (Mattheüs 6:9).