Библијата

 

Genesis 15

Студија

   

1 Pagkatapos ng mga bagay na ito ay dumating ang salita ng Panginoon kay Abram sa pangitain na nagsasabi, Huwag kang matakot, Abram: ako ang iyong kalasag, at ang iyong ganting pala na lubhang dakila.

2 At sinabi ni Abram, Oh Panginoong Dios, anong ibibigay mo sa akin, kung ako'y nabubuhay na walang anak at ang magaari ng aking bahay ay itong taga Damascong si Eliezer?

3 At sinabi ni Abram, Narito, hindi mo ako binigyan ng anak at, narito't isang ipinanganak sa aking bahay ang siyang tagapagmana ko.

4 At, narito, ang salita ng Panginoon ay dumating sa kaniya, na nagsabi, Hindi ang taong ito ang magiging tagapagmana mo; kundi lalabas sa iyong sariling katawan ang magiging tagapagmana mo.

5 At siya'y inilabas at sinabi, Tumingala ka ngayon sa langit, at iyong bilangin ang mga bituin, kung mabibilang mo: at sa kaniya'y sinabi, Magiging ganiyan ang iyong binhi.

6 At sumampalataya siya sa Panginoon; at ito'y ibinilang na katuwiran sa kaniya.

7 At sinabi sa kaniya, Ako ang Panginoon na nagpaalis sa iyo sa Ur ng mga Caldeo, upang ibigay sa iyo ang lupaing ito na manahin mo.

8 At sinabi niya, Oh Panginoong Dios, paanong pagkakilala ko na aking mamanahin?

9 At sinabi sa kaniya, Magdala ka rito sa akin ng isang dumalagang bakang tatlong taon ang gulang, at ng isang babaing kambing na tatlong taon ang gulang, at ng isang lalaking tupang tatlong taon ang gulang, at ng isang inakay na batobato at ng isang inakay na kalapati.

10 At dinala niya ang lahat ng ito sa kaniya, at pinaghati niya sa gitna, at kaniyang pinapagtapattapat ang kalakalahati; datapuwa't hindi hinati ang mga ibon.

11 At binababa ng mga ibong mangdadagit ang mga bangkay, at binubugaw ni Abram.

12 At nang lulubog na ang araw, ay nakatulog si Abram ng mahimbing; at, narito, ang isang kasindaksindak na malaking kadiliman ay sumakaniya.

13 At sinabi ng Dios kay Abram, Tunay na pakatalastasin mo, na ang iyong binhi ay magiging taga ibang bayan sa lupaing hindi kanila, at mangaglilingkod sa mga yaon; at pahihirapang apat na raang taon.

14 At yaon namang bansang kanilang paglilingkuran ay aking hahatulan: at pagkatapos ay aalis silang may malaking pag-aari.

15 Datapuwa't ikaw ay payapang pasa sa iyong mga magulang; at ikaw ay malilibing sa mabuting katandaan.

16 At sa ikaapat na salin ng iyong binhi, ay magsisipagbalik rito: sapagka't hindi pa nalulubos ang katampalasanan ng mga Amorrheo.

17 At nangyari, na paglubog ng araw, at pagdilim, na narito, ang isang hurnong umuusok, at ang isang tanglaw na nagniningas na dumaan sa gitna ng mga hinating hayop.

18 Nang araw na yaon, ang Panginoon ay nakipagtipan kay Abram, na nagsabi, Sa iyong binhi ibinigay ko ang lupaing ito, mula sa ilog ng Egipto hanggang sa malaking ilog, na ilog Eufrates.

19 Ang mga Cineo, at ang mga Ceneceo, at ang mga Cedmoneo,

20 At ang mga Heteo, at ang mga Pherezeo, at ang mga Refaim,

21 At ang mga Amorrheo, at ang mga Cananeo, at ang mga Gergeseo, at ang mga Jebuseo.

   

Од делата на Сведенборг

 

Arcana Coelestia #3194

Проучи го овој пасус

  
/ 10837  
  

3194. Isaac came from coming from [or to] Beer-lahai-roi. That this signifies Divine good rational born from Divine truth itself, is evident from the representation of Isaac, as being the Lord’s Divine rational (see n. 2083, 2630); here, as to the Divine good therein, because Divine truth called forth out of the natural (which Divine truth is represented by Rebekah) was not as yet conjoined with good; this conjunction is treated of in the verses which follow; and also from the signification of “to come from coming from Beer-lahai-roi,” as denoting to be born from Divine truth; Beer-lahai-roi in the original tongue signifies “the fountain to the Living One that seeth me;” as above (Genesis 16:13-14) where we read:

Hagar called the name of Jehovah that was speaking unto her, “Thou art the God that seeth me; for she said, Have I also here seen after Him that seeth me? Therefore she called the fountain Beer-lahai-roi (the fountain to the Living One that seeth me).

What is signified by these words may be seen above (n. 1952); where also it is evident that the “fountain” is Divine truth; and that the “Living One that seeth me” is Divine good rational, which is there called the Lord’s interior man, from Divine truth. The case in regard to this very deep arcanum is this: The veriest Divine has Good and Truth; the Lord as to the Divine Human came forth from the Divine good, and was born of the Divine truth; or what is the same, the very esse [or being] of the Lord was Divine good, and the very existere [or manifestation] was Divine truth; and this was the source of the Lord’s Divine good rational, with which He conjoined the Divine truth from the Human.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.