¹ Et factus est sermo Domini ad me, dicens :

² Fili hominis, pone faciem tuam ad montes Israël, et prophetabis ad eos,

³ et dices : Montes Israël, audite verbum Domini Dei. Hæc dicit Dominus Deus montibus et collibus, rupibus et vallibus : Ecce ego inducam super vos gladium, et disperdam excelsa vestra,

⁴ et demoliar aras vestras, et confringentur simulacra vestra, et dejiciam interfectos vestros ante idola vestra :

⁵ et dabo cadavera filiorum Israël ante faciem simulacrorum vestrorum, et dispergam ossa vestra circum aras vestras :

⁶ in omnibus habitationibus vestris urbes desertæ erunt, et excelsa demolientur et dissipabuntur : et interibunt aræ vestræ, et confringentur, et cessabunt idola vestra, et conterentur delubra vestra, et delebuntur opera vestra :

⁷ et cadet interfectus in medio vestri, et scietis quia ego sum Dominus.

⁸ Et relinquam in vobis eos qui fugerint gladium in gentibus, cum dispersero vos in terris :

⁹ et recordabuntur mei liberati vestri in gentibus ad quas captivi ducti sunt : quia contrivi cor eorum fornicans et recedens a me, et oculos eorum fornicantes post idola sua : et displicebunt sibimet super malis quæ fecerunt in universis abominationibus suis.

¹⁰ Et scient quia ego Dominus non frustra locutus sum, ut facerem eis malum hoc.

¹¹ Hæc dicit Dominus Deus : Percute manum tuam et allide pedem tuum, et dic, Heu ! ad omnes abominationes malorum domus Israël, quia gladio, fame et peste ruituri sunt.

¹² Qui longe est, peste morietur : qui autem prope, gladio corruet : et qui relictus fuerit et obsessus, fame morietur : et complebo indignationem meam in eis.

¹³ Et scietis quia ego Dominus, cum fuerint interfecti vestri in medio idolorum vestrorum, in circuitu ararum vestrarum, in omni colle excelso, et in cunctis summitatibus montium, et subtus omne lignum nemorosum, et subtus universam quercum frondosam, locum ubi accenderunt thura redolentia universis idolis suis.

¹⁴ Et extendam manum meam super eos : et faciam terram desolatam, et destitutam, a deserto Deblatha, in omnibus habitationibus eorum : et scient quia ego Dominus.

¹ Et factum est in trigesimo anno, in quarto, in quinta mensis, cum essem in medio captivorum juxta fluvium Chobar, aperti sunt cæli, et vidi visiones Dei.

² In quinta mensis, ipse est annus quintus transmigrationis regis Joachim,

³ factum est verbum Domini ad Ezechielem filium Buzi sacerdotem, in terra Chaldæorum, sicut flumen Chobar : et facta est super eum ibi manus Domini.

⁴ Et vidi, et ecce ventus turbinis veniebat ab aquilone, et nubes magna, et ignis involvens, et splendor in circuitu ejus : et de medio ejus, quasi species electri, id est, de medio ignis :

⁵ et in medio ejus similitudo quatuor animalium. Et hic aspectus eorum, similitudo hominis in eis.

⁶ Quatuor facies uni, et quatuor pennæ uni.

⁷ Pedes eorum, pedes recti, et planta pedis eorum quasi planta pedis vituli : et scintillæ quasi aspectus æris candentis.

⁸ Et manus hominis sub pennis eorum, in quatuor partibus : et facies et pennas per quatuor partes habebant.

⁹ Junctæque erant pennæ eorum alterius ad alterum : non revertebantur cum incederent, sed unumquodque ante faciem suam gradiebatur.

¹⁰ Similitudo autem vultus eorum, facies hominis et facies leonis a dextris ipsorum quatuor, facies autem bovis a sinistris ipsorum quatuor, et facies aquilæ desuper ipsorum quatuor.

¹¹ Facies eorum et pennæ eorum extentæ desuper : duæ pennæ singulorum jungebantur, et duæ tegebant corpora eorum.

¹² Et unumquodque eorum coram facie sua ambulabat : ubi erat impetus spiritus, illuc gradiebantur, nec revertebantur cum ambularent.

¹³ Et similitudo animalium, aspectus eorum quasi carbonum ignis ardentium, et quasi aspectus lampadarum : hæc erat visio discurrens in medio animalium, splendor ignis, et de igne fulgur egrediens.

¹⁴ Et animalia ibant et revertebantur, in similitudinem fulguris coruscantis.

¹⁵ Cumque aspicerem animalia, apparuit rota una super terram juxta animalia, habens quatuor facies.

¹⁶ Et aspectus rotarum et opus earum quasi visio maris : et una similitudo ipsarum quatuor : et aspectus earum et opera quasi sit rota in medio rotæ.

¹⁷ Per quatuor partes earum euntes ibant, et non revertebantur cum ambularent.

¹⁸ Statura quoque erat rotis, et altitudo, et horribilis aspectus : et totum corpus oculis plenum in circuitu ipsarum quatuor.

¹⁹ Cumque ambularent animalia, ambulabant pariter et rotæ juxta ea : et cum elevarentur animalia de terra, elevabantur simul et rotæ.

²⁰ Quocumque ibat spiritus, illuc, eunte spiritu, et rotæ pariter elevabantur sequentes eum : spiritus enim vitæ erat in rotis.

²¹ Cum euntibus ibant, et cum stantibus stabant : et cum elevatis a terra, pariter elevabantur et rotæ sequentes ea, quia spiritus vitæ erat in rotis.

²² Et similitudo super capita animalium firmamenti, quasi aspectus crystalli horribilis, et extenti super capita eorum desuper.

²³ Sub firmamento autem pennæ eorum rectæ alterius ad alterum : unumquodque duabus alis velabat corpus suum, et alterum similiter velabatur.

²⁴ Et audiebam sonum alarum, quasi sonum aquarum multarum, quasi sonum sublimis Dei : cum ambularent, quasi sonus erat multitudinis ut sonus castrorum : cumque starent, demittebantur pennæ eorum.

²⁵ Nam cum fieret vox super firmamentum quod erat super caput eorum, stabant, et submittebant alas suas.

²⁶ Et super firmamentum, quod erat imminens capiti eorum, quasi aspectus lapidis sapphiri similitudo throni : et super similitudinem throni similitudo quasi aspectus hominis desuper.

²⁷ Et vidi quasi speciem electri, velut aspectum ignis, intrinsecus ejus per circuitum : a lumbis ejus et desuper, et a lumbis ejus usque deorsum, vidi quasi speciem ignis splendentis in circuitu,

²⁸ velut aspectum arcus cum fuerit in nube in die pluviæ. Hic erat aspectus splendoris per gyrum.