ბიბლია

 

Exodus 25:40

Სწავლა

       

40 Inspice, et fac secundum exemplar quod tibi in monte monstratum est.

კომენტარი

 

Seven

  

Seven, as in Revelation 15:1, signifies everything in an universal sense. The number 'seven' was considered holy, as is well known, because of the six days of creation, and the seventh, which is the celestial self, where peace, rest, and the Sabbath is. The number seven occurs so frequently in the rites of the Jewish church and is held holy everywhere.

So times were divided into seven, longer and shorter intervals, and were called weeks, like the great intervals of times till the coming of the Messiah, in Daniel 9:24-25. The time of seven years is called 'a week' by Laban and Jacob, as in Genesis 29:27-28. So wherever the number seven occurs, it is considered holy and sacred, as in Psalm 119:164, and in Isaiah 30:26.

As the periods of a person's regeneration are distinguished into six, prior to the seventh, or the celestial self, so the times of vastation are also distinguished, until nothing celestial is left. This was represented by the many captivities of the Jews, and by the last Babylonian captivity, which lasted seven decades, or seventy years. This was also represented by Nebuchadnezzar, in Daniel 4:16, 22, 29. It also refers to the vastation of the end times, in Revelation 15:1, 7-8. They should 'tread the holy city under foot, forty and two months, or six times seven,' as in Revelation 11:2 and Revelation 5:1. So the severity and increments of punishment were expressed by the number seven, as in Leviticus 26:18, 21, 24, 28 and Psalm 79:12.

(რეკომენდაციები: Apocalypse Explained 5, 7-8, 15; Arcana Coelestia 395; Daniel 9, 9:24, 9:25; Psalms 119)


სვედენბორგის ნაშრომებიდან

 

Arcana Coelestia # 9473

შეისწავლეთ ეს პასაჟი.

  
/ 10837  
  

9473. ‘Oleum luminari’: quod significet bonum internum quod in amore mutuo et in charitate, constat ex significatione ‘olei’ quod sit bonum amoris, de qua n. 886, 4582, 4638, et ex significatione ‘luminaris’ quod sit amor mutuus et charitas; quod ‘luminare’ sit amor mutuus, est a flamma, per quam significatur ille amor, et quod sit charitas, est a calore et luce inde; calor enim spiritualis est bonum charitatis, et lux spiritualis est verum fidei.

[2] Paucis hic dicetur quid bonum internum in amore mutuo, et in charitate: nihil existit a seipso, sed a priore se; ita etiam verum et bonum, id a quo aliud existit, est internum, et quod existit est hujus externum; se habent omnia et singula quae existunt sicut causa et effectus; nullus effectus existere potest absque causa efficiente; causa efficiens est internum effectus, et effectus est illius externum; et se habent sicut conatus et motus, nullus motus existere potest absque conatu, usque adeo ut cessante conatu cesset motus, quare internum motus est conatus, seu vis movens; consimiliter se 1 habent sicut cum conatu vivo qui est voluntas, et cum motu vivo qui est actio; nulla actio existere potest absque voluntate, usque adeo ut cessante voluntate cesset actio, quare internum actionis est voluntas; ex his patet quod in omnibus et singulis erit internum ut existant, et dein ut subsistant, et quod absque interno non sint aliquid.

[3] 2 Ita quoque se habet cum bono quod amoris; nisi bonum internum in illo sit, non est bonum; 3 bonum internum in bono fidei est bonum charitatis, quod est bonum spirituale, bonum autem internum in bono charitatis est bonum amoris mutui, quod est bonum caeleste externum; 4 at bonum internum in bono amoris mutui est bonum amoris in Dominum, quod etiam est bonum innocentiae; hoc bonum est bonum caeleste internum; bonum autem internum in bono amoris in Dominum seu in bono innocentiae est ipsum bonum Divinum procedens a 5 Divino Humano Domini, proinde Ipse Dominus; hoc bonum erit in omni bono ut sit bonum; quapropter non datur aliquod bonum nisi internum ejus inde sit; nisi internum ejus inde sit non est bonum, sed malum, 6 est enim ab ipso homine, et quod ab homine procedit est malum; homo enim se spectat in omni bono quod facit, et quoque mundum, ita non Dominum, nec caelum; si Dominus et caelum ab illo cogitantur, sunt ei 7 media inservientia suo honori et suo lucro; 8 proinde sunt bona illa sicut sepulcra dealbata, quae foris apparent pulchra, intus autem plena sunt ossibus mortuorum et omni immunditie, Matth. 23:27, 29.

სქოლიოები:

1. habet

2. similiter

3. bonum internum in bono fidei est bonum charitatis, internum in bono charitatis bono charitatis [sic], quod est bonum spirituale, est bonum amoris mutui, quodest bonum coeleste

4. bonum autem

5. Domino

6. si internum boni sit ab homine, quod enim

7. externa

8. consequenter

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.