4298. En Jakob noemde de naam van de plaats Peniël; dat dit de staat van de verzoekingen betekent, staat vast uit de samenhang; oudtijds werden aan plaatsen waar iets bijzonders voorviel, namen gegeven en deze namen waren tekenend voor de zaak die daar voorviel en voor de staat ervan, nrs. 340, 2643, 3422; aan deze plaats werd een naam gegeven die de staat van de verzoekingen betekende, want de staat van de verzoekingen wordt hier beschreven door de worsteling en het kampen van Jakob; Peniël betekent in de oorspronkelijke taal ‘de aangezichten van God’ ; dat ‘de aangezichten van God’ zien, wil zeggen, de zwaarste verzoekingen doorstaan, zal in wat volgt worden ontvouwd.

5355. Omdat God mij heeft doen vrucht dragen; dat dit daaruit de vermenigvuldiging van het ware vanuit het goede betekent, staat vast uit de betekenis van doen vrucht dragen, namelijk de vermenigvuldiging, te weten van het ware vanuit het goede; van vruchtmaking immers wordt gesproken krachtens het goede en van vermenigvuldiging met betrekking tot het ware, nrs. 43, 55, 913, 983, 1940, 2846, 2847;

vandaar is Efraïm in de oorspronkelijke taal genoemd naar de vruchtmaking en het hoedanige ervan is bevat in deze woorden, ‘want God heeft mij doen vrucht dragen in het land mijner verdrukking’; het hoedanige is dat het ware vanuit het goede werd vermenigvuldigd in het natuurlijke na de verzoekingen die hij daar heeft geleden. Wat de vermenigvuldiging van het ware uit het goede is, moet in het kort worden gezegd: wanneer de mens in het goede is, dat wil zeggen, in de liefde jegens de naaste, dan is hij ook in de liefde van het ware; voor zoveel als hij vandaar in dat goede is, wordt hij door het ware aangedaan; want het goede is in het ware, zoals de ziel in haar lichaam; zoals dus het goede het ware vermenigvuldigt, zo plant het zich voort en indien het goede van de echte naastenliefde is, plant het zich voort in het ware en door het ware tot in het eindeloze, want er bestaat geen einde noch voor het goede noch voor het ware; het Oneindige is in alle en de afzonderlijke dingen, omdat alle en de afzonderlijke dingen vanuit het Oneindige zijn; niettemin kan dat eindeloze nooit op enige wijze tot het Oneindige reiken, omdat er geen verhouding bestaat van het eindige met het Oneindige. In de Kerk bestaat er heden ten dage zelden een vermenigvuldiging van het ware; de oorzaak hiervan is deze dat er heden ten dage niet het goede van de echte naastenliefde is; men gelooft dat het genoeg is de dogma’s van het geloof te weten die van de Kerk zijn waarin men is geboren en deze met verschillende dingen te bevestigen; maar degene die in het echte goede van de naastenliefde en vandaar in de aandoening van het ware, is daarmee niet tevreden, maar hij wil vanuit het Woord verlicht worden wat het ware is en dat zien voordat hij het bevestigt; hij ziet het ook vanuit het goede, want het bemerken van het ware is vanuit het goede; de Heer immers is in het goede en geeft het bemerken; wanneer hij daaruit het ware ontvangt, groeit dit tot in het eindeloze; het is daarmee gesteld zoals met een zaadje dat uitgroeit tot een boom en zaadjes voortbrengt en deze daarna een tuin, enzovoort.