¹² Cumque sol occumberet, sopor irruit super Abram, et horror magnus et tenebrosus invasit eum.

⁴² For he remembered his holy promise, and Abraham his servant.

³³ Et assumit Petrum, et Jacobum, et Joannem secum : et cœpit pavere et tædere.

³⁴ Et ait illis : Tristis est anima mea usque ad mortem : sustinete hic, et vigilate.

³⁵ Et cum processisset paululum, procidit super terram : et orabat ut, si fieri posset, transiret ab eo hora :

³⁶ et dixit : Abba pater, omnia tibi possibilia sunt, transfer calicem hunc a me : sed non quod ego volo, sed quod tu.

³⁷ Et venit, et invenit eos dormientes. Et ait Petro : Simon, dormis ? non potuisti una hora vigilare ?

³⁸ Vigilate et orate, ut non intretis in tentationem. Spiritus quidem promptus est, caro vero infirma.

³⁹ Et iterum abiens oravit, eumdem sermonem dicens.

⁴⁰ Et reversus, denuo invenit eos dormientes (erant enim oculi eorum gravati), et ignorabant quid responderent ei.

⁴¹ Et venit tertio, et ait illis : Dormite jam, et requiescite. Sufficit : venit hora : ecce Filius hominis tradetur in manus peccatorum.