新キリスト教聖書研究

聖書

 

Εξοδος πλήθους 29

勉強

   

1 Και τουτο ειναι το πραγμα, το οποιον θελεις καμει εις αυτους δια να αγιασης αυτους, ωστε να ιερατευωσιν εις εμε. Λαβε εν μοσχαριον βοος και δυο κριους αμωμους,

2 και αζυμον αρτον και πηττας αζυμους εζυμωμενας με ελαιον και λαγανα αζυμα κεχρισμενα με ελαιον· εκ σεμιδαλεως σιτου θελεις καμει αυτα.

3 Και θελεις βαλει αυτα εις εν κανιστρον και θελεις φερει αυτα εν τω κανιστρω μετα του μοσχαριου και των δυο κριων.

4 Και τον Ααρων και τους υιους αυτου θελεις προσαγαγει εις την θυραν της σκηνης του μαρτυριου και θελεις λουσει αυτους εν υδατι.

5 Και θελεις λαβει τας στολας και θελεις ενδυσει τον Ααρων τον χιτωνα και τον ποδηρη του εφοδ και το εφοδ και το περιστηθιον, και θελεις ζωσει αυτον με την κεντητην ζωνην του εφοδ.

6 Και θελεις βαλει την μιτραν επι την κεφαλην αυτου και θελεις βαλει το αγιον διαδημα επι την μιτραν.

7 Τοτε θελεις λαβει το ελαιον του χρισματος και θελεις χυσει εξ αυτου επι την κεφαλην αυτου και θελεις χρισει αυτον.

8 Και θελεις προσαγαγει τους υιους αυτου και ενδυσει αυτους χιτωνας·

9 και θελεις ζωσει αυτους με ζωνας, τον Ααρων και τους υιους αυτου, και θελεις περιθεσει εις αυτους μιτριδια, και η ιερατεια θελει εισθαι εις αυτους κατα νομον παντοτεινον· και θελεις καθιερωσει τον Ααρων και τους υιους αυτου.

10 Και θελεις προσαγαγει το μοσχαριον εμπροσθεν της σκηνης του μαρτυριου, και ο Ααρων και οι υιοι αυτου θελουσιν επιθεσει τας χειρας αυτων επι την κεφαλην του μοσχαριου·

11 και θελεις σφαξει το μοσχαριον ενωπιον Κυριου παρα την θυραν της σκηνης του μαρτυριου.

12 Και θελεις λαβει εκ του αιματος του μοσχαριου και θεσει επι των κερατων του θυσιαστηριου με τον δακτυλον σου· και θελεις χυσει ολον το αιμα παρα την βασιν του θυσιαστηριου.

13 Και θελεις λαβει ολον το στεαρ το περικαλυπτον τα εντοσθια και τον επανω λοβον του ηπατος και τους δυο νεφρους και το στεαρ το επ' αυτων και θελεις καυσει αυτα επι του θυσιαστηριου.

14 Το δε κρεας του μοσχαριου και το δερμα αυτου και την κοπρον αυτου θελεις καυσει εν πυρι εξω του στρατοπεδου· τουτο ειναι θυσια περι αμαρτιας.

15 Και τον κριον τον ενα θελεις λαβει, και θελουσιν επιθεσει ο Ααρων και οι υιοι αυτου τας χειρας αυτων επι την κεφαλην του κριου·

16 και θελεις σφαξει τον κριον και θελεις λαβει το αιμα αυτου και ραντισει επι το θυσιαστηριον κυκλω·

17 και θελεις διαμελισει τον κριον εις τμηματα και θελεις πλυνει τα εντοσθια αυτου και τους ποδας αυτου, και βαλει αυτα μετα των τμηματων αυτου και μετα της κεφαλης αυτου·

18 και θελεις καυσει ολον τον κριον επι του θυσιαστηριου· τουτο ειναι ολοκαυτωμα εις τον Κυριον· ειναι οσμη ευωδιας, θυσια γινομενη δια πυρος εις τον Κυριον.

19 Και θελεις λαβει τον δευτερον κριον· και θελουσιν επιθεσει ο Ααρων και οι υιοι αυτου τας χειρας αυτων επι την κεφαλην του κριου·

20 τοτε θελεις σφαξει τον κριον και θελεις λαβει εκ του αιματος αυτου και θεσει επι τον λοβον του δεξιου ωτιου του Ααρων, και επι τον λοβον του δεξιου ωτιου των υιων αυτου, και επι τον αντιχειρα της δεξιας χειρος αυτων, και επι τον μεγαλον δακτυλον του δεξιου ποδος αυτων, και θελεις ραντισει το αιμα επι το θυσιαστηριον κυκλω.

21 Και θελεις λαβει εκ του αιματος, του επι του θυσιαστηριου, και εκ του ελαιου του χρισματος, και θελεις ραντισει επι τον Ααρων, και επι τας στολας αυτου και επι τους υιους αυτου και επι τας στολας των υιων αυτου μετ' αυτου· και θελουσιν αγιασθη, αυτος, και αι στολαι αυτου, και οι υιοι αυτου, και αι στολαι των υιων αυτου μετ' αυτου.

22 Και θελεις λαβει εκ του κριου το στεαρ και την ουραν και το στεαρ το περικαλυπτον τα εντοσθια και τον επανω λοβον του ηπατος και τους δυο νεφρους, και το στεαρ το επ' αυτων και τον δεξιον βραχιονα, διοτι ειναι κριος καθιερωσεως,

23 και ενα ψωμον, και μιαν πητταν ελαιωμενην, και εν λαγανον εκ του κανιστρου των αζυμων των προτεθειμενων ενωπιον Κυριου·

24 και θελεις επιθεσει τα παντα εις τας χειρας του Ααρων και εις τας χειρας των υιων αυτου· και θελεις κινησει αυτα εις κινητην προσφοραν ενωπιον Κυριου.

25 Και θελεις λαβει αυτα εκ των χειρων αυτων και καυσει επι του θυσιαστηριου επανω του ολοκαυτωματος εις οσμην ευωδιας ενωπιον Κυριου· τουτο ειναι θυσια γινομενη δια πυρος εις τον Κυριον,

26 Και θελεις λαβει το στηθος εκ του κριου της καθιερωσεως, οστις ειναι δια τον Ααρων, και θελεις κινησει αυτο εις κινητην προσφοραν ενωπιον Κυριου και θελει εισθαι μεριδιον σου.

27 Και θελεις αγιασει το στηθος της κινητης προσφορας και τον βραχιονα της προσφορας της υψωσεως, ητις εκινηθη και ητις υψωθη, εκ του κριου της καθιερωσεως, εξ εκεινου οστις ειναι δια τον Ααρων, και εξ εκεινου οστις ειναι δια τους υιους αυτου·

28 και θελει εισθαι του Ααρων και των υιων αυτου κατα νομον παντοτεινον παρα των υιων Ισραηλ· διοτι ειναι προσφορα υψωσεως· και θελει εισθαι προσφορα υψωσεως παρα των υιων Ισραηλ εκ των ειρηνικων θυσιων αυτων, η υψουμενη προσφορα αυτων προς τον Κυριον.

29 Και η αγια στολη του Ααρων θελει εισθαι των υιων αυτου μετ' αυτον, δια να χρισθωσιν εν αυτη και να καθιερωθωσιν εν αυτη.

30 Επτα ημερας θελει ενδυεσθαι αυτην ο ιερευς, ο αντ' αυτου εκ των υιων αυτου, οστις εισερχεται εις την σκηνην του μαρτυριου δια να λειτουργηση εν τω αγιω.

31 Και θελεις λαβει τον κριον της καθιερωσεως και βρασει το κρεας αυτου εν τοπω αγιω.

32 Και θελουσι φαγει ο Ααρων και οι υιοι αυτου το κρεας του κριου και τον αρτον τον εν τω κανιστρω παρα την θυραν της σκηνης του μαρτυριου.

33 Και θελουσι φαγει εκεινα, δια των οποιων εγεινεν η εξιλεωσις, προς καθιερωσιν και αγιασμον αυτων· ξενος ομως δεν θελει φαγει, διοτι ειναι αγια·

34 και αν μεινη τι εκ του κρεατος των καθιερωσεων η εκ του αρτου εως πρωι, τοτε θελεις καυσει το εναπολειφθεν εν πυρι· δεν θελει φαγωθη, διοτι ειναι αγιον.

35 Και ουτω θελεις καμει εις τον Ααρων και εις τους υιους αυτου κατα παντα οσα προσεταξα εις σε· επτα ημερας θελεις καθιερωσει αυτους·

36 και θελεις προσφερει πασαν ημεραν εν μοσχαριον εις προσφοραν περι αμαρτιας δια εξιλεωσιν. Και θελεις καθαριζει το θυσιαστηριον, καμνων εξιλεωσιν υπερ αυτου, και θελεις χρισει αυτο δια να αγιασης αυτο.

37 Επτα ημερας θελεις καμνει εξιλεωσιν υπερ του θυσιαστηριου και θελεις αγιαζει αυτο· και θελει εισθαι θυσιαστηριον αγιωτατον· παν το εγγιζον το θυσιαστηριον θελει εισθαι αγιον.

38 Τουτο δε ειναι εκεινο, το οποιον θελεις προσφερει επι του θυσιαστηριου· δυο αρνια ενιαυσια την ημεραν διαπαντος.

39 το εν αρνιον θελεις προσφερει το πρωι, και το αλλο αρνιον θελεις προσφερει το δειλινον·

40 και μετα του ενος αρνιου εν δεκατον σεμιδαλεως εζυμωμενης με το τεταρτον ενος ιν ελαιου κοπανισμενου· και το τεταρτον ενος ιν οινου δια σπονδην.

41 και το δευτερον αρνιον θελεις προσφερει το δειλινον· κατα την προσφοραν της πρωιας, και κατα την σπονδην αυτης, θελεις καμει εις αυτο, εις οσμην ευωδιας, θυσιαν γινομενην δια πυρος προς τον Κυριον.

42 τουτο θελει εισθαι παντοτεινον ολοκαυτωμα εις τας γενεας σας παρα την θυραν της σκηνης του μαρτυριου ενωπιον Κυριου· οπου θελω εμφανιζεσθαι εις σας, δια να λαλω εκει προς σε.

43 Και εκει θελει εμφανιζεσθαι εις τους υιους Ισραηλ, και η σκηνη θελει αγιαζεσθαι με την δοξαν μου.

44 Και θελω αγιαζει την σκηνην του μαρτυριου και το θυσιαστηριον· θελω αγιαζει και τον Ααρων και τους υιους αυτου, δια να ιερατευωσιν εις εμε.

45 Και θελω κατοικει εν μεσω των υιων Ισραηλ, και θελω εισθαι Θεος αυτων.

46 Και αυτοι θελουσι γνωριζει οτι εγω ειμαι Κυριος ο Θεος αυτων, ο εξαγαγων αυτους εκ γης Αιγυπτου δια να κατοικω εν μεσω αυτων· εγω Κυριος ο Θεος αυτων.

   

スウェーデンボルグの著作から

 

Arcana Coelestia＃10034

この節の研究

  
/ 10837に移動  
  

10034. 'And you shall burn [them on] the altar' means springing from the Lord's Divine Love. This is clear from the meaning of 'burning' as springing from Divine Love; and from the representation of 'the altar' as that which was representative of the Lord in respect of the Divine Good of Love, dealt with in 9388, 9389, 9714. The reason why springing from Divine Love is meant is that the fire on the altar was the sign of Divine Love, 6832.

  
/ 10837に移動  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

スウェーデンボルグの著作から

 

Arcana Coelestia＃9714

この節の研究

  
/ 10837に移動  
  

9714. 'And you shall make the altar' means that which was representative of the Lord and of the worship of Him. This is clear from the meaning of 'the altar' - the one to be used for burnt offerings and sacrifices - as that which was representative of the Lord; and since the burnt offerings and sacrifices were the signs of all that constituted worship of the Lord, the altar was also representative of the worship of Him. Not that the Lord is worshipped with burnt offerings and sacrifices but with what they represented, namely the celestial things of love and the spiritual things of faith, 922, 923, 1823, 2180, 2805, 2807, 2830, 3519, 6905, 8680, 8936.

[2] There were two objects which served to represent the Lord's Divine Human - the temple and the altar. That the temple did so He Himself teaches in John,

Jesus said, Destroy this temple and in three days I will raise it up again. He was speaking of the temple of His body. John 2:19-21.

That the altar did so is likewise made clear by the Lord's own words, where He speaks in Matthew about the temple and at the same time the altar,

Fools and blind! For you say, Whoever swears by the temple, it is nothing; but whoever swears by the gold of the temple, he is guilty. Which of the two is greater, the gold or the temple that makes the gold holy? In the same way, Whoever swears by the altar, it is nothing; but whoever swears by the gift that is on it, he is guilty. Fools and blind! Which of the two is greater, the gift or the altar that makes the gift holy? He who swears by the altar swears by it and by everything that is on it. And he who swears by the temple swears by it and by Him who dwells in it. And he who swears by heaven swears by God's throne and by Him who sits on it. Matthew 23:16-22.

From this it is evident that just as the temple was representative of the Lord's Divine Human, so too was the altar; for something similar is stated regarding the altar as is stated regarding the temple, namely that the altar is what makes the gift on it holy. This shows that the altar was a channel through which other things were rendered holy, and for this reason was also representative of the Lord's Divine Human, the Source of all holiness. But the altar was representative of the Lord in respect of His Divine Good, whereas the temple was representative of Him in respect of His Divine Truth, thus in respect of heaven since Divine Truth emanating from the Lord makes heaven. This explains why the Lord says in regard to the temple that he who swears by the temple swears by it and by Him who dwells in it, and goes on to say that he who swears by heaven swears by God's throne and by Him who sits on it. 'God's throne' is Divine Truth emanating from the Lord, and so is heaven, while 'He who sits on it' is the Lord, 5313. Much the same as was represented by the temple was represented also by the dwelling-place; the Lord in respect of Divine Truth there is the Testimony which was within the ark, 9503.

[3] Since the altar represented the Lord in respect of Divine Good it was the real holy of holies, making everything that touched it holy, as is made clear later on in this Book of Exodus, where it says,

Seven days you shall make expiation on the altar and sanctify it, that the altar may be most holy, 1 and all that touches it may be made holy. Exodus 29:37.

This was the reason why fire burned unceasingly on the altar and was never put out, Leviticus 6:12-13; and from this fire and no other source the incense-fire was taken, Leviticus 10:1-6. For the fire on the altar was a sign of the Divine Good of the Lord's Divine Love, 5215, 6314, 6832, 6834, 6849.

[4] As regards the altar and its being representative of the Lord, this is evident from the following words in David,

Let Your light and truth lead me to Your holy mountain and to Your dwellings, that I may go in to the altar of God, to God ... Psalms 43:3-4.

And in the same author,

I wash my hands in innocence, and I go around Your altar, O Jehovah. Psalms 26:6-7.

[5] But as regards the altar and its being representative of worship of the Lord, this may be seen in Isaiah,

All the cattle of Arabia will be gathered to You, the rams of Nebaioth will minister to You; they will come up with acceptance on My altar. Isaiah 60:7.

In Jeremiah,

The Lord has abandoned His altar, He has abominated His sanctuary. Lamentations 2:7.

'Abandoning the altar' stands for doing away with what was representative of worshipping the Lord from the good of love, 'abominating the sanctuary' stands for doing away with what was representative of worshipping the Lord from the truths of faith.

[6] In Ezekiel,

Your altars will be destroyed, I will scatter your bones around your altars. Your altars will be laid waste and made desolate, and your idols will be broken and cease to be. Ezekiel 6:4-6.

'Altars being destroyed, laid waste, and made desolate' stands for the ruination of that which belongs to representative worship. In Isaiah,

The iniquity of Jacob will be expiated, when He makes all the stones of the altar like chalk-stones scattered about. Isaiah 27:9.

'The stones of the altar scattered about' stands for all the truths of worship.

[7] In the same prophet,

On that day a person will regard his Maker, and his eyes [will regard] the Holy One of Israel. But he will not regard the altars, the work of his hands, and what his fingers have made. Isaiah 17:7-8.

'Altars, the work of hands, and what fingers have made' stands for worship that is the product of self-intelligence.

[8] In Hosea,

Ephraim has multiplied altars for sinning. Hosea 8:11.

'Multiplying altars for sinning' stands for devising meaningless forms of worship. In the same prophet,

Thistle and thorn will grow up on their altars. Hosea 10:8.

This describes how evils and falsities will come in and compose worship.

[9] In Isaiah,

On that day there will be an altar to Jehovah in the midst of Egypt. Isaiah 19:19.

'An altar to Jehovah' stands for worship of the Lord.

[10] Because the altar that is the subject here was portable it was made from shittim wood and overlaid with bronze. But an altar that was to remain permanently in the same place was built either from soil or from unhewn stones. An altar of soil was the chief representative sign of worship of the Lord that springs from the good of love, whereas an altar of unhewn stones was the representative sign of worship springing from forms of the good and of the truth of faith, 8935, 8940. The portable altar however that is the subject here was representative of worship of the Lord that springs from the good of love; and this was why it was made from shittim wood and overlaid with bronze.

脚注:

1. literally, holy of holies

  
/ 10837に移動  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org