3676. Dat de woorden ‘tot Laban, de zoon van Bethuël, de Aramiet’ het zijdelings verwante goede betekenen, blijkt uit de uitbeelding van Laban, namelijk het zijdelings verwante goede van gemeenschappelijke stam, waarover eveneens eerder in nr. 3665;

en uit de uitbeelding van Bethuël, te weten het goede van de heidenen van de eerste klasse, waarover de nrs. 2865, 3665, waaruit als uit een gemeenschappelijke stam het goede voortkomt, dat door Laban wordt uitgebeeld. Dat Bethuël hier de bijnaam van de Aramiet heeft, komt omdat door Aram of Syrië de erkentenissen van het goede en ware worden aangeduid, nrs. 1232, 1234, 3249, waarover hier wordt gehandeld. Het uiterlijk ware, waaruit het goede voortkomt, dat hier Jakob is, is niets anders dan erkentenissen, want deze zijn de waarheden die het allereerst worden opgezogen en zij worden ook voor waarheden gehouden door hen, die in het begin van de wederverwekking zijn. Maar erkentenissen zijn on zichzelf geen waarheden, maar krachtens de Goddelijke dingen die daarin zijn en pas als de Goddelijke dingen opblinken, worden de erkentenissen waarheden; in de tussentijd zijn zij zoals algemene vaten, door middel waarvan en waarin de waarheden ontvangen kunnen worden, zoals die, waarover eerder in nr. 3665 aan het einde is gehandeld en zoals alle wetenschappelijke dingen, die eerst geleerd worden.