2148. Dat de woorden ‘hij hief zijn ogen op’ betekenen, dat Hij binnenin Zichzelf zag, blijkt uit de betekenis van de ogen opheffen; door de ogen wordt in het Woord het innerlijk gezicht of het verstand aangeduid, zoals blijken kan uit de in nr. 212 aangehaalde plaatsen; vandaar wil ‘de ogen opheffen’ zeggen: de dingen zien en gewaarworden, die men boven zich heeft. De dingen die innerlijk zijn, worden in het Woord uitgedrukt door het hogere, zoals omhoog zien, de ogen ten hemel heffen, hoge dingen denken, en dit om deze reden, dat de mens meent dat de hemel in de hoogte is of boven hem is, terwijl de hemel toch niet in de hoogte is, maar in de innerlijke dingen; zoals bijvoorbeeld wanneer de mens in de hemelse dingen van de liefde is, zijn hemel dan binnen in hem is, men zie nr. 450;

vandaar is het duidelijk, dat ‘de ogen opheffen’ betekent: binnen in zichzelf zien.