Die Bibel

 

Genesis 36

Lernen

   

1 Ito nga ang mga lahi ni Esau (na siyang Edom).

2 Si Esau ay nagasawa sa mga anak ng Canaan; kay Ada na anak ni Elon na Hethoh, at kay Aholibama, anak ni Ana na anak ni Zibeon na Heveo.

3 At kay Basemath na anak ni Ismael, na kapatid ni Nabaiot.

4 At ipinanganak si Eliphaz ni Ada kay Esau; at ipinanganak ni Basemath si Reuel;

5 At ipinanganak ni Aholibama si Jeus, at si Jaalam at si Cora; ito ang mga anak ni Esau, na ipinanganak sa kaniya sa lupain ng Canaan.

6 At dinala ni Esau ang kaniyang mga asawa, at ang kaniyang mga anak na lalake at babae, at ang lahat ng tao sa kaniyang bahay, at ang kaniyang hayop, at ang lahat ng kaniyang kawan, at ang lahat niyang tinatangkilik na kaniyang tinipon sa lupain ng Canaan; at napasa ibang lupaing bukod kay Jacob na kaniyang kapatid.

7 Sapagka't ang kanilang pag-aari ay totoong napakalaki para sa kanila na tumahang magkasama at ang lupain na kanilang pinaglakbayan ay hindi makaya sila, sapagka't napakarami ang kanilang hayop.

8 At tumahan si Esau sa bundok ng Seir: si Esau ay siyang Edom.

9 At ito ang mga lahi ni Esau, na ama ng mga Edomita sa bundok ng Seir:

10 Ito ang mga pangalan ng mga anak ni Esau: si Eliphas, na anak ni Ada na asawa ni Esau, si Reuel na anak ni Basemath, na asawa ni Esau.

11 At ang mga anak ni Eliphaz, ay si Teman, si Omar, si Zepho, si Gatham at si Cenaz.

12 At si Timna ay babae ni Eliphaz na anak ni Esau; at ipinanganak niya kay Eliphaz si Amalec; ito ang mga anak ni Ada na asawa ni Esau.

13 At ito ang mga anak ni Reuel; si Nahat, si Zera, si Samma at si Mizza: ito ang mga anak ni Basemath na asawa ni Esau.

14 At ito ang mga anak ni Aholibama, na anak ni Ana, na anak ni Zibeon, na asawa ni Esau: at ipinanganak niya kay Esau: si Jeus at si Jaalam at si Cora.

15 Ito ang mga pangulo sa mga anak ni Esau: ang mga anak ni Eliphaz, na panganay ni Esau; ang pangulong Teman, ang pangulong Omar, ang pangulong Zepho, ang pangulong Cenaz,

16 Ang pangulong Cora, ang pangulong Gatam, ang pangulong Amalec: ito ang mga pangulong nagmula kay Eliphaz sa lupain ng Edom; ito ang mga anak ni Ada.

17 At ito ang mga anak ni Reuel na anak ni Esau; ang pangulong Nahath, ang pangulong Zera, ang pangulong Samma ang pangulong Mizza: ito ang mga pangulong nagmula kay Reuel sa lupain ng Edom; ito ang mga anak ni Basemath, na asawa ni Esau.

18 At ito ang mga anak ni Aholibama na asawa ni Esau; ang pangulong Jeus, ang pangulong Jaalam, ang pangulong Cora: ito ang mga pangulong nagmula kay Aholibama na anak ni Ana, na asawa ni Esau.

19 Ito ang mga anak ni Esau, at ito ang kanilang mga pangulo: na siyang Edom.

20 Ito ang mga anak ni Seir na Horeo, na nagsisitahan sa lupain; si Lotan at si Sobal, at si Zibeon, at si Ana,

21 At si Dison, at si Ezer, at si Disan: ito ang mga pangulong nagmula sa mga Horeo, na mga angkan ni Seir sa lupain ng Edom.

22 At ang mga anak ni Lotan, ay si Hori at si Heman; at ang kapatid na babae ni Lotan ay si Timna.

23 At ito ang mga anak ni Sobal; si Alvan, at si Manahath, at si Ebal, si Zepho, at si Onam.

24 At ito ang mga anak ni Zibeon; si Aja at si Ana: ito rin ang si Ana na nakasumpong ng maiinit na bukal sa ilang, nang pinapanginginain ang mga asno ni Zibeon na kaniyang ama.

25 At ito ang mga anak ni Ana; si Dison at si Aholibama, na anak na babae ni Ana.

26 At ito ang mga anak ni Dizon: si Hemdan, at si Eshban, at si Ithram, at si Cheran.

27 Ito ang mga anak ni Ezer: si Bilhan, at si Zaavan at si Acan.

28 Ito ang mga anak ni Disan: si Huz at si Aran.

29 Ito ang mga pangulong nagmula sa mga Horeo; ang pangulong Lotan, ang pangulong Sobal, ang pangulong Zibeon, ang pangulong Ana,

30 Ang pangulong Dison, ang pangulong Ezer, ang pangulong Disan: ito ang mga pangulong nagmula sa mga Horeo ayon sa kanilang mga pangulo, sa lupain ng Seir.

31 At ito ang mga hari na nagsipaghari sa lupain ng Edom bago maghari ang sinomang hari sa angkan ni Israel.

32 At si Bela na anak ni Beor ay naghari sa Edom; at ang pangalan ng kaniyang bayan ay Dinaba.

33 At namatay si Bela, at naghari na kahalili niya si Jobab na anak ni Zera, na taga Bozra.

34 At namatay si Jobab at naghari na kahalili niya si Husam, na taga lupain ng mga Temaneo.

35 At namatay si Husam, at naghari na kahalili niya si Adad, na anak ni Badad, na siya ring sumakit kay Midian sa parang ni Moab: at ang pangalan ng kaniyang bayan ay Avita.

36 At namatay si Adad at naghari na kahalili niya si Samla na taga Masreca.

37 At namatay si Samla at naghari na kahalili niya si Saul, na taga Rehoboth na tabi ng Ilog.

38 At namatay si Saul, at naghari na kahalili niya si Baalanan na anak ni Achbor.

39 At namatay si Baalanan na anak ni Achbor, at naghari na kahalili niya si Adar; at ang pangalan ng kaniyang bayan ay Pau; at ang pangalan ng kaniyang asawa ay Meetabel na anak ni Matred, na anak na babae ni Mezaab.

40 At ito ang mga pangalan ng mga pangulong nagmula kay Esau, ayon sa kanikaniyang angkan, ayon sa kanikaniyang dako, alinsunod sa kanikaniyang pangalan; ang pangulong Timma, ang pangulong Alva, ang pangulong Jetheth;

41 Ang pangulong Aholibama, ang pangulong Ela, ang pangulong Pinon.

42 Ang pangulong Cenaz, ang pangulong Teman, ang pangulong Mibzar.

43 Ang pangulong Magdiel, ang pangulong Hiram: ito ang mga pangulo ni Edom, ayon sa kanikaniyang tahanan sa lupain na kanilang pag-aari. Ito'y si Esau na ama ng mga Edomita.

   

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #2625

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

2625. 'At the appointed time' means when the Rational was such that it was receptive. This becomes clear from the meaning of 'time'. There are two things which appear to be indispensable while a person lives in the world because they exist as essential elements of the natural order - those two things being space and time. Living in the world or natural order therefore is living in space and time. But these two cease to have any existence in the next life. They do, it is true, appear to exist to some extent in the world of spirits, the reason for this being that spirits recently arrived from life in the body bring with them mental pictures of natural things. But subsequently they perceive that space and time do not exist in that life but states instead, and that states in the next life correspond to extensions of space and of time within the natural order - states in respect to Being corresponding to those of space, and in respect to Manifestation to those of time. Regarding space or place, see 1274, 1379, 1380, 1382.

[2] From this anyone may see what kind of mental pictures a person is able to have while in the world or natural order regarding things which belong to the next life and about many arcana of faith. He may see that such a person is unwilling to believe those things unless he can take them in by means of objects that exist in the world, indeed by sensory evidence. For he cannot do other than suppose that if he were to divest himself of his mental pictures that have been formed from space and time, more so to divest himself of space and time themselves, he would cease to be anything at all and so would have nothing left to him from which he could perceive with his senses or have thoughts of anything apart from that which was unintelligible to him. But in actual fact quite the reverse is the case: the life of angels is such that it is the wisest and happiest of all.

[3] This is the reason why people's ages mentioned in the Word do not in the internal sense mean ages but states, so that in this verse 'old age' does not mean old age. Nor does any number mean a number but some specific state, as in the case of 'a hundred years' mentioned further on. From this it now becomes clear that 'the appointed time' means the state when the rational was such that it was receptive.

[4] As regards the specific teaching presented here - that the Divine Rational received being and was given manifestation from the Lord's Divine spiritual united to His Divine celestial, when the days had been completed for him to cast off the human and when the Rational was such that it was receptive (meant in the internal sense by 'Sarah conceived and bore to Abraham a son in his old age, at the appointed time') - the following needs to be known:

The human has its beginnings in the inmost part of the rational, see 2106, 2194. The Lord advanced gradually towards the union of the Human Essence with the Divine Essence, and of the Divine Essence with the Human Essence, 1864, 2033, 2523.

He did so by His own power, 1921, 2025, 2026, 2083, through continuing temptations and repeated victories, 1690, 1737, 1813, and through receiving revelations repeatedly from His own Divine, 1616, 2500, till at length He cast out the whole human from the mother, 1414, 1444, 2574.

And in this way He made His Human - as to the Rational - Divine, as taught by the things that occur in this verse.

From all this it is evident how the explanation 'when the days had been completed for Him to cast off the human and when the Rational was such that it was receptive' is to be understood.

[5] Some idea of this matter may be had from what happens to people who are being regenerated. The celestial things of love, and the spiritual things of faith, are instilled into them by the Lord not all at once but gradually; and when by means of those things a person's rational has become such that it is able to be receptive, he is for the first time becoming regenerate, mostly by means of temptations in which he overcomes. While these experiences are taking place the days are being completed to cast off the old man and put on the new. Regarding man's regeneration, see 677, 679, 711, 848, 986, 1555, 2475.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.