Neu-christliche Bibelstudien

Die Bibel

 

Genesis 7

Lernen

   

1 και ειπεν κυριος ο θεος προς νωε εισελθε συ και πας ο οικος σου εις την κιβωτον οτι σε ειδον δικαιον εναντιον μου εν τη γενεα ταυτη

2 απο δε των κτηνων των καθαρων εισαγαγε προς σε επτα επτα αρσεν και θηλυ απο δε των κτηνων των μη καθαρων δυο δυο αρσεν και θηλυ

3 και απο των πετεινων του ουρανου των καθαρων επτα επτα αρσεν και θηλυ και απο των πετεινων των μη καθαρων δυο δυο αρσεν και θηλυ διαθρεψαι σπερμα επι πασαν την γην

4 ετι γαρ ημερων επτα εγω επαγω υετον επι την γην τεσσαρακοντα ημερας και τεσσαρακοντα νυκτας και εξαλειψω πασαν την εξαναστασιν ην εποιησα απο προσωπου της γης

5 και εποιησεν νωε παντα οσα ενετειλατο αυτω κυριος ο θεος

6 νωε δε ην ετων εξακοσιων και ο κατακλυσμος εγενετο υδατος επι της γης

7 εισηλθεν δε νωε και οι υιοι αυτου και η γυνη αυτου και αι γυναικες των υιων αυτου μετ' αυτου εις την κιβωτον δια το υδωρ του κατακλυσμου

8 και απο των πετεινων και απο των κτηνων των καθαρων και απο των κτηνων των μη καθαρων και απο παντων των ερπετων των επι της γης

9 δυο δυο εισηλθον προς νωε εις την κιβωτον αρσεν και θηλυ καθα ενετειλατο αυτω ο θεος

10 και εγενετο μετα τας επτα ημερας και το υδωρ του κατακλυσμου εγενετο επι της γης

11 εν τω εξακοσιοστω ετει εν τη ζωη του νωε του δευτερου μηνος εβδομη και εικαδι του μηνος τη ημερα ταυτη ερραγησαν πασαι αι πηγαι της αβυσσου και οι καταρρακται του ουρανου ηνεωχθησαν

12 και εγενετο ο υετος επι της γης τεσσαρακοντα ημερας και τεσσαρακοντα νυκτας

13 εν τη ημερα ταυτη εισηλθεν νωε σημ χαμ ιαφεθ υιοι νωε και η γυνη νωε και αι τρεις γυναικες των υιων αυτου μετ' αυτου εις την κιβωτον

14 και παντα τα θηρια κατα γενος και παντα τα κτηνη κατα γενος και παν ερπετον κινουμενον επι της γης κατα γενος και παν πετεινον κατα γενος

15 εισηλθον προς νωε εις την κιβωτον δυο δυο απο πασης σαρκος εν ω εστιν πνευμα ζωης

16 και τα εισπορευομενα αρσεν και θηλυ απο πασης σαρκος εισηλθεν καθα ενετειλατο ο θεος τω νωε και εκλεισεν κυριος ο θεος εξωθεν αυτου την κιβωτον

17 και εγενετο ο κατακλυσμος τεσσαρακοντα ημερας και τεσσαρακοντα νυκτας επι της γης και επληθυνθη το υδωρ και επηρεν την κιβωτον και υψωθη απο της γης

18 και επεκρατει το υδωρ και επληθυνετο σφοδρα επι της γης και επεφερετο η κιβωτος επανω του υδατος

19 το δε υδωρ επεκρατει σφοδρα σφοδρως επι της γης και επεκαλυψεν παντα τα ορη τα υψηλα α ην υποκατω του ουρανου

20 δεκα πεντε πηχεις επανω υψωθη το υδωρ και επεκαλυψεν παντα τα ορη τα υψηλα

21 και απεθανεν πασα σαρξ κινουμενη επι της γης των πετεινων και των κτηνων και των θηριων και παν ερπετον κινουμενον επι της γης και πας ανθρωπος

22 και παντα οσα εχει πνοην ζωης και πας ος ην επι της ξηρας απεθανεν

23 και εξηλειψεν παν το αναστημα ο ην επι προσωπου πασης της γης απο ανθρωπου εως κτηνους και ερπετων και των πετεινων του ουρανου και εξηλειφθησαν απο της γης και κατελειφθη μονος νωε και οι μετ' αυτου εν τη κιβωτω

24 και υψωθη το υδωρ επι της γης ημερας εκατον πεντηκοντα

   

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #784

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

784. And Jehovah shut after him. That this signifies that man no longer had such communication with heaven as had the man of the celestial church, appears from the following statement of the case. The state of the Most Ancient Church was such that they had internal communication with heaven, and so through heaven with the Lord. They were in love to the Lord. Those who are in love to the Lord are like angels, with the difference only that they are clothed with a body. Their interiors were uncovered, and were opened even from the Lord. But this new church was different. They were not in love to the Lord, but in faith, and through faith were in charity toward the neighbor. Such cannot have internal communication, like the most ancient man, but external. But the nature of internal and of external communication it would take too long to explain. Every man, even the wicked, has communication with heaven, through the angels with him (but with a difference as to degree, that is, nearer or more remote), for otherwise man could not exist. The degrees of this communication are without limit. A spiritual man cannot possibly have such communication as can the celestial man, for the reason that the Lord is in love, and not so much in faith. And this is what is signified by “Jehovah shut after him.”

[2] And since those times heaven has never been open in the way it was to the man of the Most Ancient Church. It is true that many afterwards spoke with spirits and angels: as Moses, Aaron, and others, but in an entirely different way, concerning which, of the Lord’s Divine mercy hereafter. The reason why heaven was closed is deeply hidden, and why it is so closed at this day that man does not even know that there are spirits, still less that there are angels, with him, and supposes himself to be entirely alone when without companions in the world, and when he is thinking by himself. And yet he is continually in the company of spirits, who observe and perceive what the man is thinking, and what he intends and devises, as fully and plainly as if it were manifest before all in the world. This the man is ignorant of, so closed to him is heaven, and yet it is most true. The reason is that if heaven were not so closed to him while he is in no faith, still less in the truth of faith, and still less in charity, it would be most perilous to him. This is also signified by the words:

Jehovah God drove out the man, and He placed at the east of the Garden of Eden the cherubim, and the flame of a sword that turned itself to keep the way of the tree of lives (Genesis 3:24; see also what is said in n. 301-303vvv2).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org