Die Bibel

 

Genesis 33

Lernen

   

1 αναβλεψας δε ιακωβ ειδεν και ιδου ησαυ ο αδελφος αυτου ερχομενος και τετρακοσιοι ανδρες μετ' αυτου και επιδιειλεν ιακωβ τα παιδια επι λειαν και ραχηλ και τας δυο παιδισκας

2 και εποιησεν τας δυο παιδισκας και τους υιους αυτων εν πρωτοις και λειαν και τα παιδια αυτης οπισω και ραχηλ και ιωσηφ εσχατους

3 αυτος δε προηλθεν εμπροσθεν αυτων και προσεκυνησεν επι την γην επτακις εως του εγγισαι του αδελφου αυτου

4 και προσεδραμεν ησαυ εις συναντησιν αυτω και περιλαβων αυτον εφιλησεν και προσεπεσεν επι τον τραχηλον αυτου και εκλαυσαν αμφοτεροι

5 και αναβλεψας ειδεν τας γυναικας και τα παιδια και ειπεν τι ταυτα σοι εστιν ο δε ειπεν τα παιδια οις ηλεησεν ο θεος τον παιδα σου

6 και προσηγγισαν αι παιδισκαι και τα τεκνα αυτων και προσεκυνησαν

7 και προσηγγισεν λεια και τα τεκνα αυτης και προσεκυνησαν και μετα ταυτα προσηγγισεν ραχηλ και ιωσηφ και προσεκυνησαν

8 και ειπεν τι ταυτα σοι εστιν πασαι αι παρεμβολαι αυται αις απηντηκα ο δε ειπεν ινα ευρη ο παις σου χαριν εναντιον σου κυριε

9 ειπεν δε ησαυ εστιν μοι πολλα αδελφε εστω σοι τα σα

10 ειπεν δε ιακωβ ει ευρηκα χαριν εναντιον σου δεξαι τα δωρα δια των εμων χειρων ενεκεν τουτου ειδον το προσωπον σου ως αν τις ιδοι προσωπον θεου και ευδοκησεις με

11 λαβε τας ευλογιας μου ας ηνεγκα σοι οτι ηλεησεν με ο θεος και εστιν μοι παντα και εβιασατο αυτον και ελαβεν

12 και ειπεν απαραντες πορευσομεθα επ' ευθειαν

13 ειπεν δε αυτω ο κυριος μου γινωσκει οτι τα παιδια απαλωτερα και τα προβατα και αι βοες λοχευονται επ' εμε εαν ουν καταδιωξω αυτους ημεραν μιαν αποθανουνται παντα τα κτηνη

14 προελθετω ο κυριος μου εμπροσθεν του παιδος εγω δε ενισχυσω εν τη οδω κατα σχολην της πορευσεως της εναντιον μου και κατα ποδα των παιδαριων εως του με ελθειν προς τον κυριον μου εις σηιρ

15 ειπεν δε ησαυ καταλειψω μετα σου απο του λαου του μετ' εμου ο δε ειπεν ινα τι τουτο ικανον οτι ευρον χαριν εναντιον σου κυριε

16 απεστρεψεν δε ησαυ εν τη ημερα εκεινη εις την οδον αυτου εις σηιρ

17 και ιακωβ απαιρει εις σκηνας και εποιησεν εαυτω εκει οικιας και τοις κτηνεσιν αυτου εποιησεν σκηνας δια τουτο εκαλεσεν το ονομα του τοπου εκεινου σκηναι

18 και ηλθεν ιακωβ εις σαλημ πολιν σικιμων η εστιν εν γη χανααν οτε ηλθεν εκ της μεσοποταμιας συριας και παρενεβαλεν κατα προσωπον της πολεως

19 και εκτησατο την μεριδα του αγρου ου εστησεν εκει την σκηνην αυτου παρα εμμωρ πατρος συχεμ εκατον αμνων

20 και εστησεν εκει θυσιαστηριον και επεκαλεσατο τον θεον ισραηλ

   

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #4373

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

4373. 'And he urged him. and he took it' means that that affection originating in the good of truth was instilled by means of affection inspired by Divine Good. This becomes clear from the explanations given so far in 4364 onwards. Further evidence of the actual affection for truth, inspired within the good by Divine Good, is displayed by his urging him, see above in 4366. Before anything more can be said about the affection for truth which is the subject in these verses, it should be recognized that although that affection seems to derive from truth and so to exist within truth it does not derive from truth but from good; for truth has no life at all within it apart from that which comes from good. Its seeming to derive from truth is, to use a comparison, like the life which is present within the body. That life does not in fact belong to the body but to the soul, nor yet to the soul but flows in by way of the soul from the Prime source of life, that is, from the Lord, however much it seems to belong to the body It is also like an image in a mirror, which is seen within the mirror but is in fact a reflection of a shape entering from outside.

[2] To people who confine their minds to the historical details it is not indeed apparent that the internal sense of these words and those before them is anything of the kind; for their thought is of Esau, and of Jacob and the gift he sent ahead of him. They are not aware of the fact that 'Esau' represents Divine Good within the natural and 'Jacob' truth which is to be joined there to Divine Good. Nor are they aware that their friendly dialogue here means an affection inspired within truth by good. Yet the angels understand these historical details in no other way when these are read by man, for angels possess no other mental picture of things than a spiritual one. With them the historical sense is converted into that spiritual picture, and in this way angelic thoughts correspond to those of men. It is never-ending correspondences such as these that cause the Word to be holy and Divine, for as it rises up to heaven the literal sense becomes spiritual. It also rises all the way up to the Lord, where it becomes Divine. This is Inspiration.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.