Die Bibel

 

Genesis 17

Lernen

   

1 εγενετο δε αβραμ ετων ενενηκοντα εννεα και ωφθη κυριος τω αβραμ και ειπεν αυτω εγω ειμι ο θεος σου ευαρεστει εναντιον εμου και γινου αμεμπτος

2 και θησομαι την διαθηκην μου ανα μεσον εμου και ανα μεσον σου και πληθυνω σε σφοδρα

3 και επεσεν αβραμ επι προσωπον αυτου και ελαλησεν αυτω ο θεος λεγων

4 και εγω ιδου η διαθηκη μου μετα σου και εση πατηρ πληθους εθνων

5 και ου κληθησεται ετι το ονομα σου αβραμ αλλ' εσται το ονομα σου αβρααμ οτι πατερα πολλων εθνων τεθεικα σε

6 και αυξανω σε σφοδρα σφοδρα και θησω σε εις εθνη και βασιλεις εκ σου εξελευσονται

7 και στησω την διαθηκην μου ανα μεσον εμου και ανα μεσον σου και ανα μεσον του σπερματος σου μετα σε εις γενεας αυτων εις διαθηκην αιωνιον ειναι σου θεος και του σπερματος σου μετα σε

8 και δωσω σοι και τω σπερματι σου μετα σε την γην ην παροικεις πασαν την γην χανααν εις κατασχεσιν αιωνιον και εσομαι αυτοις θεος

9 και ειπεν ο θεος προς αβρααμ συ δε την διαθηκην μου διατηρησεις συ και το σπερμα σου μετα σε εις τας γενεας αυτων

10 και αυτη η διαθηκη ην διατηρησεις ανα μεσον εμου και υμων και ανα μεσον του σπερματος σου μετα σε εις τας γενεας αυτων περιτμηθησεται υμων παν αρσενικον

11 και περιτμηθησεσθε την σαρκα της ακροβυστιας υμων και εσται εν σημειω διαθηκης ανα μεσον εμου και υμων

12 και παιδιον οκτω ημερων περιτμηθησεται υμιν παν αρσενικον εις τας γενεας υμων ο οικογενης της οικιας σου και ο αργυρωνητος απο παντος υιου αλλοτριου ος ουκ εστιν εκ του σπερματος σου

13 περιτομη περιτμηθησεται ο οικογενης της οικιας σου και ο αργυρωνητος και εσται η διαθηκη μου επι της σαρκος υμων εις διαθηκην αιωνιον

14 και απεριτμητος αρσην ος ου περιτμηθησεται την σαρκα της ακροβυστιας αυτου τη ημερα τη ογδοη εξολεθρευθησεται η ψυχη εκεινη εκ του γενους αυτης οτι την διαθηκην μου διεσκεδασεν

15 ειπεν δε ο θεος τω αβρααμ σαρα η γυνη σου ου κληθησεται το ονομα αυτης σαρα αλλα σαρρα εσται το ονομα αυτης

16 ευλογησω δε αυτην και δωσω σοι εξ αυτης τεκνον και ευλογησω αυτον και εσται εις εθνη και βασιλεις εθνων εξ αυτου εσονται

17 και επεσεν αβρααμ επι προσωπον και εγελασεν και ειπεν εν τη διανοια αυτου λεγων ει τω εκατονταετει γενησεται και ει σαρρα ενενηκοντα ετων ουσα τεξεται

18 ειπεν δε αβρααμ προς τον θεον ισμαηλ ουτος ζητω εναντιον σου

19 ειπεν δε ο θεος τω αβρααμ ναι ιδου σαρρα η γυνη σου τεξεται σοι υιον και καλεσεις το ονομα αυτου ισαακ και στησω την διαθηκην μου προς αυτον εις διαθηκην αιωνιον και τω σπερματι αυτου μετ' αυτον

20 περι δε ισμαηλ ιδου επηκουσα σου ιδου ευλογησα αυτον και αυξανω αυτον και πληθυνω αυτον σφοδρα δωδεκα εθνη γεννησει και δωσω αυτον εις εθνος μεγα

21 την δε διαθηκην μου στησω προς ισαακ ον τεξεται σοι σαρρα εις τον καιρον τουτον εν τω ενιαυτω τω ετερω

22 συνετελεσεν δε λαλων προς αυτον και ανεβη ο θεος απο αβρααμ

23 και ελαβεν αβρααμ ισμαηλ τον υιον αυτου και παντας τους οικογενεις αυτου και παντας τους αργυρωνητους και παν αρσεν των ανδρων των εν τω οικω αβρααμ και περιετεμεν τας ακροβυστιας αυτων εν τω καιρω της ημερας εκεινης καθα ελαλησεν αυτω ο θεος

24 αβρααμ δε ην ενενηκοντα εννεα ετων ηνικα περιετεμεν την σαρκα της ακροβυστιας αυτου

25 ισμαηλ δε ο υιος αυτου ετων δεκα τριων ην ηνικα περιετμηθη την σαρκα της ακροβυστιας αυτου

26 εν τω καιρω της ημερας εκεινης περιετμηθη αβρααμ και ισμαηλ ο υιος αυτου

27 και παντες οι ανδρες του οικου αυτου και οι οικογενεις και οι αργυρωνητοι εξ αλλογενων εθνων περιετεμεν αυτους

   

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #2072

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

2072. 'And laughed' means the affection for truth. This becomes clear from the origin and essential nature of laughter. In origin it is nothing other than the affection for truth or the affection for falsity, which produces the mirth and pleasure exhibited in the face by means of laughter. This shows that the essential nature of laughter is nothing else. Actually laughter is something external belonging to the body since it belongs to the face; but in the Word interior things are expressed and are-meant by exterior. Just as all interior affections of both areas of mind (animus et mens) are expressed and meant by the face; interior hearing and obedience by the ear; internal sight, which is understanding, by the eye; power and strength by the hand and arm; and so on; so is the affection for truth expressed and meant by laughter.

[2] The principal element in man's rational is truth. Also present in the rational there is the affection for good, but this affection is present within the affection for truth, as the soul within it. The affection for good present within the rational does not express itself in laughter but in a type of joy and a resulting sense of delight which does not laugh. For laughter generally entails something that is not so good. The reason truth is the principal element in the rational man is that the rational is formed by means of cognitions of truth, for there is no other possible way in which anyone can become rational. Cognitions of good are truths just as much as cognitions of truth are truths.

[3] That 'laughter' here means the affection for truth becomes clear from the fact that this verse records Abraham's having laughed, as did Sarah both before Isaac was born and after, and also from the fact that he was given the name Isaac from 'laughter', for the word 'Isaac' means laughter. The fact that Abraham laughed when he heard about Isaac is clear from the present verse, for it is actually stated that when he heard about a son by Sarah he laughed. Sarah's laughing as well before the birth of Isaac when she heard from Jehovah that she was going to give birth is referred to as follows,

When Sarah heard at the tent door Sarah laughed within herself, saying, After I have grown old, shall I have the pleasure, and my lord being an old man? And Jehovah said to Abraham, Why did Sarah laugh, saying, Shall I in truth bear now I have grown old? Sarah denied it, saying, I did not laugh; for she was afraid. And He said, No, but you did laugh. Genesis 18:12-13, 15.

Also later on after Isaac's birth,

Abraham called the name of his son Isaac (laughter). Sarah said, God has made laughter for me; everyone hearing of it will laugh at me. Genesis 21:3, 6.

Unless 'laughing' and the name Isaac, which means laughter, embodied such things these occurrences would never have been mentioned.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.