10044. ‘Super caput arietis’: quod significet cum toto, constat ex significatione ‘capitis’ quod sit totus homo, ita totum, de qua n. 10011; quod ‘caput’ sit totum, est causa quia est supremum, et inibi est intimum hominis; et a supremo procedunt omnia quae infra, sicut etiam ab intimo procedunt omnia quae extra, nam haec et illa sunt inde; ¹ intimum apud hominem est ejus voluntas et intellectus; haec in principiis sunt in capite; quae inde procedunt sunt actus, qui ² interiorum effectus sunt in corpore; quapropter cum dicitur voluntas et intellectus, intelligitur totus homo, nam inde homo est homo; actus corporis etiam ³ omne suum habent ex voluntate; inde est quod ⁴ homo non ex actibus corporis seu operibus spectetur, sed ex voluntate in illis; quia ita est, ⁵ per animam in Verbo intelligitur ⁶ totus homo, et quod homo dicatur anima, ut Lev. 4:27, 5:1, 4, 17, 21 [KJV 5:1, 4, 17, 6:2], 17:10, 15, et alibi.

[2] Sunt duo quae significant totum, nempe supremum et infimum; quod etiam infimum seu ultimum, est quia in ultima desinunt omnia interiora, usque a primo seu supremo, ac ibi simul sunt, videatur n. 9828, 9836; inde est quod supremum per ultimum contineat omnia interiora, quae sunt intermedia, in nexu et in forma, utque ad unum finem spectent, n. ⁷ 9828. Quod ⁸ ultimum etiam ⁹ significet totum, constat a pluribus in Verbo, sicut quod totus homo dicatur ‘caro’, ut Gen. 6:12 ¹⁰ ; Num. 16:22, 27:16; Esai. 40:5; Sach. 2:17 [KJV 13]; et alibi.

[3] Quia ultima ¹¹ etiam significant omnia seu totum, ideo crinis, pilus, barba, quae sunt ultima quae excrescunt apud hominem, sumuntur pro illis, etiam pedes, immo ¹² eorum et manuum digiti: quod crinis, pilus, barba, constat apud Esaiam,

In illo die detondebit Dominus novacula per regem Aschuris caput, pilos pedum etiamque barbam, 7:20;

‘rex Aschuris’ est ratiocinatio, qualis illorum qui per illam destruunt Divina, n. 1186, ‘detondere caput, pilos pedum, et barbam’ est auferre ultima, nam his ablatis diffluunt interiora, ac pereunt, ideo ¹³ quoque sacerdoti vetitum fuit radere caput, Lev. 21:10, ut et Naziraeo, cujus coma dicebatur Naziraeatus Dei, Num. vi, n. 6437, 9407 fin. , ac intelligitur per verticem Naziraei fratrum, Gen. 49:25, 26; Deut. 33:16;

inde quoque dicitur quod pili capitis omnes numerati sint, Matth. 10:30, per quod ¹⁴ significatur quod omnia et singula in homine, tum ¹⁵ quod capillus e capite non peribit, Luc. 21:18.

[4] Quod etiam ‘pedes’ ac eorum et manuum digiti significent omnia, ac ita totum, constat apud Johannem, Dixit Petrus, Domine, non lavabis pedes meos tantum, sed etiam manus et caput; dixit illi Jesus, Qui lotus est non opus habet nisi ut quoad pedes lavetur, et mundus est totus, ¹⁶ Joh. 13:9, 10; ‘pedes’ sunt naturale, quod ultimum, n. 2162, 3147, 4938-4952, 9406: et in sequentibus hujus capitis, De ¹⁷ sanguine arietis ¹⁸ dabis super auriculam auris Aharonis, et sit per pollicem manus dextrae, et super pollicem pedis dextri, vers 20; quod est super omnia et singula, quae significantur per ‘aurem’, ‘manum’, et ‘pedem’.

[5] Quia supremum et infimum, seu quod idem, primum et ultimum, aeque significant omnia et singula, seu totum cum partibus, ideo describitur Omnipotentia et Omniscientia Domini, per quod sit Primus et Ultimus, Principium et Finis, Alpha et Omega, Apoc. 1:8, 21:6, 22:13; Esai. 41:4.

[6] Quod omnia contineantur in nexu ac stent una a primo seu supremo per ultima seu infima, ita describitur apud Esaiam,

Ego Primus et Ego Novissimus, etiam manus Mea fundavit terram, et dextra Mea palmavit caelum; convocans Ego ea, stant una, 48:12, 13;

‘manus’ et ‘dextra’ Jehovae seu Domini est omnipotentia, ‘terra quam fundavit’ est ultimum, ¹⁹ ‘caelum quod extendit’ est quod est inter primum et ultimum, ‘convocare ea ut stent una’ ²⁰ est continere interiora omnia per ultimum in nexu, et in forma, ut ad unum finem spectent; unus finis quem spectent est qui est Primus et Novissimus; ¹⁹ quod ille sit Dominus, constat apud Esaiam,

Sic dixit Jehovah, Rex Israelis et Redemptor ejus, Ego Primus et Ego novissimus, 44:6;

‘Rex Israelis’ est Dominus, Joh. 18:37;

quod ‘Redemptor’, patet: et in Apocalypsi ²¹ ,

Haec dicit Primus et Novissimus, Qui fuit mortuus et revixit, ²² 2:8.

[7] Quod primum contineat omnia in nexu per ultimum, constare potest ex Verbo et ex homine: Verbum in ultimis est sensus litterae ejus, et Verbum in primo est Dominus, et Verbum in interioribus est sensus internus ejus, qui in caelis percipitur et facit ut illi qui ibi spectent ad unum finem, qui est Dominus; de hoc arcano videatur n. 9360, 9824.

[8] Quod ad hominem, homo in ultimis ²³ est Ecclesia in terris; homo in primo est Dominus, homo in interioribus est caelum, nam Ecclesia et caelum ²⁴ coram Domino est sicut unus homo, ideo caelum ²⁵ vocatur Maximus Homo, de quo ²⁶ ad finem plurium capitum actum est, videantur citata n. 10030 fin. , continuus nexus et secundum nexum influxus est omnium a Domino per caelos ad Ecclesiam in terris; per caelos intelliguntur angeli qui ibi, ²⁷ per Ecclesiam homines qui sunt veri homines Ecclesiae, et per hominem in primo Dominus quoad Divinum Humanum Ipsius; quod a primo per ultimum ²⁸ omnia contineantur in nexu et stent una, intelligitur ²⁹ per Domini Verba supra allata, apud Esaiam,

Ego Primus et Ego Novissimus, etiam manus Mea fundavit terram, et dextra Mea palmavit caelum, convocans Ego ea, stant una, 48:12, 13;

quod per ‘terram’ in Verbo intelligatur Ecclesia, etiam multis ostensum est, videantur citata n. 9325.

[9] Idea hujus rei haberi potest ex ultimo ac intimo apud hominem, ultimum ejus est cutis, intimum est cor, intermedia seu interiora sunt viscera; a corde usque ad cutem trans viscera est continuus nexus per vasa sanguinea, haec enim procedunt ex corde, et terminantur in cute; quod cutis sit ultimum continens interiora in nexu, patet, nam ablata cute diffluunt interiora.

[10] Ex his videri potest unde est quod sicut supremum seu intimum significet omnia et singula, ita quoque ³⁰ infimum seu ultimum. Ex his etiam patet arcanum cur Dominus etiam quoad ultima glorificavit Humanum Suum; ultima vocantur ‘ossa et caro’, quare Dominus dixit discipulis Suis, qui putabant se spiritum videre, Videte manus Meas et pedes Meos, quod Ego ³¹ sim, palpate Me et videte, nam spiritus carnem et ossa non habet sicut Me videtis habentem, Luc. 24:37, 39;

quod ipsum Divinum fuerit Primum in Ipso, notum est, nam conceptus erat a Jehovah, et quod concipitur a patre, hoc primum hominis est; quod Dominus etiam ultima Humani Sui glorificaverit, ex verbis Ipsius ibi patet, et quoque ex eo quod nihil de ³² Humano Suo reliquerit in sepulcro. Quod interiora desinant et quiescant in ultimis ac ibi simul sint, et quod ultima contineant interiora in nexu, etiam in rebus spiritualibus, videatur n. 9216, 9828; quod ideo in ultimis sit robur et potentia, n. 9836, et quod ideo sanctitas in ultimis ³³ , n. 9824, et quod in ultimis revelata et responsa, n. 9905.

Fußnoten:

7502. ‘Ecce manus Jehovae erit in pecus tuum quod in agro’: quod significet vastationem veri et boni fidei quae illis ab Ecclesia ¹ in qua ² fuerant, constat ex significatione ‘esse manus Jehovae in aliquem’ quod sit plaga seu punitio, per ‘manum’ enim significatur potentia, n. 4931-4937, 6292, 6947, 7188, 7189, et per ‘manum Jehovae’ omnipotentia, n. 878, 3387; et quia ab illis qui in externis Ecclesiae sunt ex apparentia creditur quod omnis plaga seu punitio ³ veniat a Jehovah, tribuunt enim Ipsius potentiae omnia, idcirco per ‘esse manum Jehovae in aliquem’ ⁴ significatur punitio, hic vastatio, nam gradus vastationis illorum qui infestabant erant punitiones; ex significatione ‘pecoris’ quod sint vera et bona fidei, de qua n. 6016, 6045, 6049; et ex significatione ‘agri’ quod sit Ecclesia, de qua n. 2971, 3310 ⁵ ; quod ‘ager’ sit Ecclesia, est quia ‘semina’ quae mittuntur in agrum significant vera quae fidei, et quoque quia ‘proventus qui ex agro’, sicut triticum, hordeum, zea, et plura, sunt bona quae charitatis et vera quae fidei, ita talia quae sunt Ecclesiae.

[2] Quomodo ⁶ se habet cum eo quod infernales spiritus qui infestant probos in altera vita vastentur quoad vera fidei quae Ecclesiae, sciendum quod illi qui infestant probos in altera vita sint qui cum in mundo vixerunt, ab Ecclesia fuerunt; nam qui non ab Ecclesia fuerunt non infestare possunt alios qui ab Ecclesia, sunt enim falsa, quae contra vera fidei Ecclesiae, per quae infestant; per talia non possunt illi qui extra Ecclesiam ⁷ fuerunt aliquos infestare quia non noverant illa; quod qui fidem professi et vixerunt vitam mali in altera vita vertant se ad falsa et infestent probos, videatur n. 7097, 7127, 7317; ne itaque verum fidei, quod habuerunt ex doctrina Ecclesiae suae, cum vixerunt in mundo (secum enim ferunt omnia quae noverant in vita corporis, in alteram vitam, nec quicquam deest, ) det illis aliquid lucis e caelo, et ne applicent illa quae lucis caeli sunt ad patrocinandum falsis et malis quae sunt inferni, ' idcirco illis omne tale adimitur et relinquuntur tandem malis vitae suae et inde falsis; de hac vastatione nunc agitur.

[3] Quod illi qui ab Ecclesia fuerunt, et vixerant vitam mali, ita per gradus devastentur antequam dejiciuntur in infernum, est quia vera fidei noverant et per illa communicationem habuerunt cum caelo; societates caelestes cum quibus communicationem habuerunt, et quoque in altera vita habent, ab illis separari non possunt nisi per gradus; talis enim ⁸ ordo est in caelo a Domino ut nihil fiat violenter, ⁹ sed omnia in libero sicut ex se, ideo societates illae caelestes ab illis non dirimuntur; sed successive separantur, sic ut videantur sua sponte discedere; ex his nunc patet quomodo se habet cum vastatione apud illos qui noverunt vera fidei quae Ecclesiae et ¹⁰ tamen vitam mali egerunt.

[4] Quod ita se res habeat, nemo scire potest nisi ex revelatione; nam cognitionem rerum quae existunt in altera vita homo nullam habet nisi ex revelatione; et quia homo parum sollicitus est explorare vera et bona quae fidei ex Verbo, in nulla enim affectione veri ¹¹ est propter verum, minus propter vitam, idcirco talia nec illi revelantur; exstant tamen in Verbo, et ¹² quoad omnem seriem et processum in sensu ejus interno; ¹³ quia itaque homo Ecclesiae in nulla affectione sciendi verum ex Verbo est, sed solum in affectione confirmandi doctrinalia Ecclesiae suae, sive vera sint sive falsa, ¹⁴ ob causas in mundo, idcirco nihil quicquam scit de ¹⁵ statu post mortem, nihil de caelo, et nihil de inferno; ne quidem scit quid facit caelum, et quid facit infernum, apud hominem; immo in tali inscitia sunt ut doceant et credant unumquemque admitti posse in caelum, quidam ex potestate quam sibi arrogarunt, quidam ¹⁶ quod ex misericordia Domini utcumque vixerat; et vix aliqui sciunt quod homini detur caelum cum vivit in mundo, per vitam charitatis et fidei, et quod illa vita permaneat. Haec dicta sunt ut sciatur qualis homo Ecclesiae est qui solam fidem profitetur et vitam fidei non curat; nam hi sunt qui per ‘Aegyptios’ hic et in sequentibus repraesentantur.

Fußnoten: