¹ Præcepit autem Joseph dispensatori domus suæ, dicens : Imple saccos eorum frumento, quantum possunt capere : et pone pecuniam singulorum in summitate sacci.

² Scyphum autem meum argenteum, et pretium quod dedit tritici, pone in ore sacci junioris. Factumque est ita.

³ Et orto mane, dimissi sunt cum asinis suis.

⁴ Jamque urbem exierant, et processerant paululum : tunc Joseph accersito dispensatore domus, Surge, inquit, et persequere viros : et apprehensis dicito : Quare reddidistis malum pro bono ?

⁵ scyphus, quem furati estis, ipse est in quo bibit dominus meus, et in quo augurari solet : pessimam rem fecistis.

⁶ Fecit ille ut jusserat : et apprehensis per ordinem locutus est.

⁷ Qui responderunt : Quare sic loquitur dominus noster, ut servi tui tantum flagitii commiserint ?

⁸ pecuniam, quam invenimus in summitate saccorum, reportavimus ad te de terra Chanaan : et quomodo consequens est ut furati simus de domo domini tui aurum vel argentum ?

⁹ apud quemcumque fuerit inventum servorum tuorum quod quæris, moriatur, et nos erimus servi domini nostri.

¹⁰ Qui dixit eis : Fiat juxta vestram sententiam : apud quemcumque fuerit inventus, ipse sit servus meus, vos autem eritis innoxii.

¹¹ Itaque festinato deponentes in terram saccos, aperuerunt singuli.

¹² Quos scrutatus, incipiens a majore usque ad minimum, invenit scyphum in sacco Benjamin.

¹³ At illi, scissis vestibus, oneratisque rursum asinis, reversi sunt in oppidum.

¹⁴ Primusque Judas cum fratribus ingressus est ad Joseph (necdum enim de loco abierat) omnesque ante eum pariter in terram corruerunt.

¹⁵ Quibus ille ait : Cur sic agere voluistis ? an ignoratis quod non sit similis mei in augurandi scientia ?

¹⁶ Cui Judas : Quid respondebimus, inquit, domino meo ? vel quid loquemur, aut juste poterimus obtendere ? Deus invenit iniquitatem servorum tuorum : en omnes servi sumus domini mei, et nos, et apud quem inventus est scyphus.

¹⁷ Respondit Joseph : Absit a me ut sic agam : qui furatus est scyphum, ipse sit servus meus : vos autem abite liberi ad patrem vestrum.

¹⁸ Accedens autem propius Judas, confidenter ait : Oro, domini mi, loquatur servus tuus verbum in auribus tuis, et ne irascaris famulo tuo : tu es enim post Pharaonem

¹⁹ dominus meus. Interrogasti prius servos tuos : Habetis patrem aut fratrem ?

²⁰ et nos respondimus tibi domino meo : Est nobis pater senex, et puer parvulus, qui in senectute illius natus est : cujus uterinus frater mortuus est : et ipsum solum habet mater sua, pater vero tenere diliget eum.

²¹ Dixistique servis tuis : Adducite eum ad me, et ponam oculos meos super illum.

²² Suggessimus domino meo : Non potest puer relinquere patrem suum : si enim illum dimiserit, morietur.

²³ Et dixisti servis tuis : Nisi venerit frater vester minimus vobiscum, non videbitis amplius faciem meam.

²⁴ Cum ergo ascendissemus ad famulum tuum patrem nostrum, narravimus ei omnia quæ locutus est dominus meus.

²⁵ Et dixit pater noster : Revertimini, et emite nobis parum tritici.

²⁶ Cui diximus : Ire non possumus : si frater noster minimus descenderit nobiscum, proficiscemur simul : alioquin illo absente, non audemus videre faciem viri.

²⁷ Ad quæ ille respondit : Vos scitis quod duos genuerit mihi uxor mea.

²⁸ Egressus est unus, et dixistis : Bestia devoravit eum : et hucusque non comparet.

²⁹ Si tuleritis et istum, et aliquid ei in via contigerit, deducetis canos meos cum mœrore ad inferos.

³⁰ Igitur si intravero ad servum tuum patrem nostrum, et puer defuerit (cum anima illius ex hujus anima pendeat),

³¹ videritque eum non esse nobiscum, morietur, et deducent famuli tui canos ejus cum dolore ad inferos.

³² Ego proprie servus tuus sim qui in meam hunc recepi fidem, et spopondi dicens : Nisi reduxero eum, peccati reus ero in patrem meum omni tempore.

³³ Manebo itaque servus tuus pro puero in ministerio domini mei, et puer ascendat cum fratribus suis.

³⁴ Non enim possum redire ad patrem meum, absente puero : ne calamitatis, quæ oppressura est patrem meum, testis assistam.

¹ Habitavit autem Jacob in terra Chanaan, in qua pater suus peregrinatus est.

² Et hæ sunt generationes ejus : Joseph cum sedecim esset annorum, pascebat gregem cum fratribus suis adhuc puer : et erat cum filiis Balæ et Zelphæ uxorum patris sui : accusavitque fratres suos apud patrem crimine pessimo.

³ Israël autem diligebat Joseph super omnes filios suos, eo quod in senectute genuisset eum : fecitque ei tunicam polymitam.

⁴ Videntes autem fratres ejus quod a patre plus cunctis filiis amaretur, oderant eum, nec poterant ei quidquam pacifice loqui.

⁵ Accidit quoque ut visum somnium referret fratribus suis : quæ causa majoris odii seminarium fuit.

⁶ Dixitque ad eos : Audite somnium meum quod vidi :

⁷ putabam nos ligare manipulos in agro : et quasi consurgere manipulum meum, et stare, vestrosque manipulos circumstantes adorare manipulum meum.

⁸ Responderunt fratres ejus : Numquid rex noster eris ? aut subjiciemur ditioni tuæ ? Hæc ergo causa somniorum atque sermonum, invidiæ et odii fomitem ministravit.

⁹ Aliud quoque vidit somnium, quod narrans fratribus, ait : Vidi per somnium, quasi solem, et lunam, et stellas undecim adorare me.

¹⁰ Quod cum patri suo, et fratribus retulisset, increpavit eum pater suus, et dixit : Quid sibi vult hoc somnium quod vidisti ? num ego et mater tua, et fratres tui adorabimus te super terram ?

¹¹ Invidebant ei igitur fratres sui : pater vero rem tacitus considerabat.

¹² Cumque fratres illius in pascendis gregibus patris morarentur in Sichem,

¹³ dixit ad eum Israël : Fratres tui pascunt oves in Sichimis : veni, mittam te ad eos. Quo respondente,

¹⁴ Præsto sum, ait ei : Vade, et vide si cuncta prospera sint erga fratres tuos, et pecora : et renuntia mihi quid agatur. Missus de valle Hebron, venit in Sichem :

¹⁵ invenitque eum vir errantem in agro, et interrogavit quid quæreret.

¹⁶ At ille respondit : Fratres meos quæro : indica mihi ubi pascant greges.

¹⁷ Dixitque ei vir : Recesserunt de loco isto : audivi autem eos dicentes : Eamus in Dothain. Perrexit ergo Joseph post fratres suos, et invenit eos in Dothain.

¹⁸ Qui cum vidissent eum procul, antequam accederet ad eos, cogitaverunt illum occidere :

¹⁹ et mutuo loquebantur : Ecce somniator venit :

²⁰ venite, occidamus eum, et mittamus in cisternam veterem : dicemusque : Fera pessima devoravit eum : et tunc apparebit quid illi prosint somnia sua.

²¹ Audiens autem hoc Ruben, nitebatur liberare eum de manibus eorum, et dicebat :

²² Non interficiatis animam ejus, nec effundatis sanguinem : sed projicite eum in cisternam hanc, quæ est in solitudine, manusque vestras servate innoxias : hoc autem dicebat, volens eripere eum de manibus eorum, et reddere patri suo.

²³ Confestim igitur ut pervenit ad fratres suos, nudaverunt eum tunica talari et polymita :

²⁴ miseruntque eum in cisternam veterem, quæ non habebat aquam.

²⁵ Et sedentes ut comederent panem, viderunt Ismaëlitas viatores venire de Galaad, et camelos eorum portantes aromata, et resinam, et stacten in Ægyptum.

²⁶ Dixit ergo Judas fratribus suis : Quid nobis prodest si occiderimus fratrem nostrum, et celaverimus sanguinem ipsius ?

²⁷ melius est ut venundetur Ismaëlitis, et manus nostræ non polluantur : frater enim et caro nostra est. Acquieverunt fratres sermonibus illius.

²⁸ Et prætereuntibus Madianitis negotiatoribus, extrahentes eum de cisterna, vendiderunt eum Ismaëlitis, viginti argenteis : qui duxerunt eum in Ægyptum.

²⁹ Reversusque Ruben ad cisternam, non invenit puerum :

³⁰ et scissis vestibus pergens ad fratres suos, ait : Puer non comparet, et ego quo ibo ?

³¹ Tulerunt autem tunicam ejus, et in sanguine hædi, quem occiderant, tinxerunt :

³² mittentes qui ferrent ad patrem, et dicerent : Hanc invenimus : vide utrum tunica filii tui sit, an non.

³³ Quam cum agnovisset pater, ait : Tunica filii mei est : fera pessima comedit eum, bestia devoravit Joseph.

³⁴ Scissisque vestibus, indutus est cilicio, lugens filium suum multo tempore.

³⁵ Congregatis autem cunctis liberis ejus ut lenirent dolorem patris, noluit consolationem accipere, sed ait : Descendam ad filium meum lugens in infernum. Et illo perseverante in fletu,

³⁶ Madianitæ vendiderunt Joseph in Ægypto Putiphari eunucho Pharaonis, magistro militum.