Die Bibel

 

Genesis 12

Lernen

   

1 Dixit autem Dominus ad Abram : Egredere de terra tua, et de cognatione tua, et de domo patris tui, et veni in terram quam monstrabo tibi.

2 Faciamque te in gentem magnam, et benedicam tibi, et magnificabo nomen tuum, erisque benedictus.

3 Benedicam benedicentibus tibi, et maledicam maledicentibus tibi, atque in te benedicentur universæ cognationes terræ.

4 Egressus est itaque Abram sicut præceperat ei Dominus, et ivit cum eo Lot : septuaginta quinque annorum erat Abram cum egrederetur de Haran.

5 Tulitque Sarai uxorem suam, et Lot filium fratris sui, universamque substantiam quam possederant, et animas quas fecerant in Haran : et egressi sunt ut irent in terram Chanaan. Cumque venissent in eam,

6 pertransivit Abram terram usque ad locum Sichem, usque ad convallem illustrem : Chananæus autem tunc erat in terra.

7 Apparuit autem Dominus Abram, et dixit ei : Semini tuo dabo terram hanc. Qui ædificavit ibi altare Domino, qui apparuerat ei.

8 Et inde transgrediens ad montem, qui erat contra orientem Bethel, tetendit ibi tabernaculum suum, ab occidente habens Bethel, et ab oriente Hai : ædificavit quoque ibi altare Domino, et invocavit nomen ejus.

9 Perrexitque Abram vadens, et ultra progrediens ad meridiem.

10 Facta est autem fames in terra : descenditque Abram in Ægyptum, ut peregrinaretur ibi : prævaluerat enim fames in terra.

11 Cumque prope esset ut ingrederetur Ægyptum, dixit Sarai uxori suæ : Novi quod pulchra sis mulier :

12 et quod cum viderint te Ægyptii, dicturi sunt : Uxor ipsius est : et interficient me, et te reservabunt.

13 Dic ergo, obsecro te, quod soror mea sis : ut bene sit mihi propter te, et vivat anima mea ob gratiam tui.

14 Cum itaque ingressus esset Abram Ægyptum, viderunt Ægyptii mulierem quod esset pulchra nimis.

15 Et nuntiaverunt principes Pharaoni, et laudaverunt eam apud illum : et sublata est mulier in domum Pharaonis.

16 Abram vero bene usi sunt propter illam : fueruntque ei oves et boves et asini, et servi et famulæ, et asinæ et cameli.

17 Flagellavit autem Dominus Pharaonem plagis maximis, et domum ejus, propter Sarai uxorem Abram.

18 Vocavitque Pharao Abram, et dixit ei : Quidnam est hoc quod fecisti mihi ? quare non indicasti quod uxor tua esset ?

19 quam ob causam dixisti esse sororem tuam, ut tollerem eam mihi in uxorem ? Nunc igitur ecce conjux tua, accipe eam, et vade.

20 Præcepitque Pharao super Abram viris : et deduxerunt eum, et uxorem illius, et omnia quæ habebat.

   

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #1502

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

1502. Ex his nunc patet quod peregrinatio Abrami in Aegypto nihil aliud repraesentet et significet quam Dominum, et quidem Ipsius instructionem in pueritia; quod confirmatur etiam per id quod dictum apud Hoscheam,

Ex Aegypto vocavi filium Meum, 11:1; Matth. 2:15: adhuc ex illo quod dicitur apud Mosen,

Habitatio filiorum Israelis, qui habitarunt in Aegypto, triginta anni et quadringenti anni: et factum est a fine triginta et quadringentorum annorum; et factum in eodem die hoc, egressi omnes exercitus Jehovae e terra Aegypti, Exod. 12:40, 41;

qui anni non fuerunt ab ingressu Jacobi in Aegyptum sed a peregrinatione Abrami in Aegypto, ex qua fuerunt 430 anni; sic per ‘filium ab Aegypto’ apud Hoscheam 11:1 significatur hic in sensu interno Dominus: et adhuc per id confirmatur quod per ‘Aegyptum’ in Verbo non aliud significetur quam scientia, ut ostensum n. 1164, 1165, 1462.

[2] Et quod haec arcana contineantur, constare quoque potest ex eo quod similia dicantur de Abramo cum peregrinatus in Philistaea, quod nempe uxorem suam dixerit sororem, Gen. 20:1 ad fin. , et similia de Isaco cum quoque is peregrinatus in Philistaea, quod uxorem suam dixerit sororem, Gen. 26:6-13, quae nusquam relata fuissent in Verbo et fere cum similibus circumstantiis nisi arcana haec inibi recondit: laterent: praeter quod Verbum Domini sit, quod nusquam aliquam vitam habere potest nisi sensus internus sit qui Ipsum spectat.

[3] Arcana quae in his ut et in illis quae de Abramo et Isaco in Philistaea recondita latent, sunt quomodo Humana Domini Essentia conjuncta fuerit Ipsius Divinae, seu quod idem, quomodo Dominus quoad Humanam Ipsius Essentiam quoque factus Jehovah; quodque inauguratus a pueritia, de qua inauguratione hic agitur. Praeterea haec quoque involvunt arcana plura quam usquam homo possit credere; sed quae dici possunt, sunt tam pauca ut vix aliquid: praeter arcanissima de Domino, etiam involvunt arcana de instructione et regeneratione hominis ut fiat caelestis; tum quoque de instructione et regeneratione hominis ut fiat spiritualis; nec solum de hominis in particulari sed etiam de Ecclesiae in communi: tum etiam involvunt arcana de instructione infantum in caelo; verbo de omnium qui fiunt imagines et similitudines Domini: haec nusquam patent in sensu litterae, ex causa quia historica offundunt et obtenebrant, sed in sensu interno.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.