Die Bibel

 

Ezechiel 24

Lernen

   

1 Et factum est verbum Domini ad me in anno nono, in mense decimo, decima die mensis, dicens :

2 Fili hominis, scribe tibi nomen diei hujus, in qua confirmatus est rex Babylonis adversum Jerusalem hodie.

3 Et dices per proverbium ad domum irritatricem parabolam, et loqueris ad eos : Hæc dicit Dominus Deus : Pone ollam ; pone, inquam, et mitte in eam aquam.

4 Congere frusta ejus in eam, omnem partem bonam, femur et armum, electa et ossibus plena.

5 Pinguissimum pecus assume, compone quoque strues ossium sub ea : efferbuit coctio ejus, et discocta sunt ossa illius in medio ejus.

6 Propterea hæc dicit Dominus Deus : Væ civitati sanguinum, ollæ cujus rubigo in ea est, et rubigo ejus non exivit de ea ! Per partes et per partes suas ejice eam : non cecidit super eam sors.

7 Sanguis enim ejus in medio ejus est, super limpidissimam petram effudit illum : et effudit illum super terram, et possit operiri pulvere.

8 Ut superinducerem indignationem meam, et vindicta ulciscerer, dedi sanguinem ejus super petram limpidissimam, ne operiretur.

9 Propterea hæc dicit Dominus Deus : Væ civitati sanguinum, cujus ego grandem faciam pyram !

10 Congere ossa, quæ igne succendam : consumentur carnes, et coquetur universa compositio, et ossa tabescent.

11 Pone quoque eam super prunas vacuam, ut incalescat, et liquefiat æs ejus, et confletur in medio ejus inquinamentum ejus, et consumatur rubigo ejus.

12 Multo labore sudatum est, et non exivit de ea nimia rubigo ejus, neque per ignem.

13 Immunditia tua execrabilis, quia mundare te volui, et non es mundata a sordibus tuis : sed nec mundaberis prius, donec quiescere faciam indignationem meam in te.

14 Ego Dominus locutus sum : veniet, et faciam : non transeam, nec parcam, nec placabor : juxta vias tuas, et juxta adinventiones tuas judicabo te, dicit Dominus.

15 Et factum est verbum Domini ad me, dicens :

16 Fili hominis, ecce ego tollo a te desiderabile oculorum tuorum in plaga : et non planges, neque plorabis, neque fluent lacrimæ tuæ.

17 Ingemisce tacens : mortuorum luctum non facies : corona tua circumligata sit tibi, et calceamenta tua erunt in pedibus tuis : nec amictu ora velabis, nec cibos lugentium comedes.

18 Locutus sum ergo ad populum mane, et mortua est uxor mea vespere : fecique mane sicut præceperat mihi.

19 Et dixit ad me populus : Quare non indicas nobis quid ista significent quæ tu facis ?

20 Et dixi ad eos : Sermo Domini factus est ad me, dicens :

21 Loquere domui Israël : Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego polluam sanctuarium meum, superbiam imperii vestri, et desiderabile oculorum vestrorum, et super quo pavet anima vestra : filii vestri, et filiæ vestræ, quas reliquistis, gladio cadent.

22 Et facietis sicut feci : ora amictu non velabitis, et cibos lugentium non comedetis :

23 coronas habebitis in capitibus vestris, et calceamenta in pedibus : non plangetis, neque flebitis, sed tabescetis in iniquitatibus vestris, et unusquisque gemet ad fratrem suum.

24 Eritque Ezechiel vobis in portentum : juxta omnia quæ fecit, facietis cum venerit istud : et scietis quia ego Dominus Deus.

25 Et tu, fili hominis, ecce in die qua tollam ab eis fortitudinem eorum, et gaudium dignitatis, et desiderium oculorum eorum, super quo requiescunt animæ eorum, filios et filias eorum :

26 in die illa, cum venerit fugiens ad te ut annuntiet tibi :

27 in die, inquam illa, aperietur os tuum cum eo qui fugit : et loqueris, et non silebis ultra : erisque eis in portentum, et scietis quia ego Dominus.

   

Kommentar

 

König

  
Meeting of three kings in Potsdam and Charlottenburg, 1709, by Samuel Theodor Gericke

Der menschliche Verstand besteht aus zwei Teilen, einem Willen und einem Verstand, einem Sitz der Lieben und Zuneigungen und einem Sitz der Weisheit und des Wissens. In der Bibel stellen Könige die Dinge des Verstandes dar: Wahre Dinge durch die Reiche, die gut oder freundlich sind; falsche Dinge (die für wahr gehalten werden) durch schlechte oder unfreundliche.

(Verweise: Die Offenbarung Erklärt 304 [31]; Enthüllte Offenbarung 440; Himmlischen Geheimnissen 1661-1664, 1711-1715, 1 Mose 14:1, 14:3, 14:4, 14:14-15; Jesaja 33:17; Offenbarung 9:11)


Das Land Kanaan repräsentiert den inneren Verstand, wo Gedanken über Gut und Böse, das Leben, Gott und den Himmel stattfinden. Im höchsten Sinne repräsentiert es den Himmel selbst, und die drei Könige des vereinigten Königreichs Israel in diesem Land - Saul, David und Salomo - repräsentieren die göttliche Wahrheit der Bibel, wie sie in ihrem buchstäblichen, ihrem inneren geistigen und ihrem innersten himmlischen Sinne verstanden wird.

 

Für eine Person, die in ihrem Leben so ziemlich so gehandelt hat, wie es ihr gefiel, kann die Vorstellung, dass ein König der Wahrheit in ihrem Leben regiert, bedrückend erscheinen, genau wie Samuel es beschrieben hat. Aber für die Person, die die Notwendigkeit der geistlichen Regeneration akzeptiert hat, mag sich diese Herrschaft der Wahrheit zwar manchmal schwierig anfühlen, aber sie wird als notwendig akzeptiert. Sie erkennen den Herrn, wie er sich in der Bibel offenbart, als ihren König an. Anfangs mag dieser König launisch oder unwirksam erscheinen, wie es Saul war, aber je mehr die Person daran arbeitet, die Wahrheit zu verstehen und sie im Leben umzusetzen, desto mächtiger und gefälliger wird der König - dargestellt durch David. Und am Ende erweist sich der König als weise, wie es Salomo war.

 

Die Nationen und Stämme rund um Kanaan, von Ägypten bis Babylon oder vom Nil bis zum Euphrat, repräsentieren Bereiche des äußeren Geistes, die manchmal mit dem inneren verbündet sind und manchmal im Krieg mit ihm stehen. Die Könige dieser Nationen repräsentieren alle die Wahrheit oder zumindest Ideen, die sie für wahr halten und die für sie als Wahrheit wirken, auch wenn sie falsch sind.

(Verweise: Himmlischen Geheimnissen 1728, 5068; Die Offenbarung Erklärt 31 [1,3,7])

Kommentar

 

Pot

  

Pots" and other large vessels in the Bible represent facts and factual ideas, which serve as containers for truth the same way pots serve as containers for water or wine. Pots fill their function because they are hard, strong and impervious; facts are also absolute and unchanging, filling their function the same way. And pots must be filled to serve any use, just as facts must be filled with truth to serve any purpose. To some extent this meaning also applies to cups, bowls and other smaller vessels, though it is a little more immediate. Generally you don't fill a cup so you can store a liquid; you fill it to drink it. Smaller vessels then often take more of their meaning from the substance they contain, and in many cases ("cup" and "wine" especially) actually mean the same thing.