Die Bibel

 

Genezo 33

Lernen

   

1 Jakob levis siajn okulojn, kaj vidis, ke jen venas Esav kaj kun li kvarcent homoj. Tiam li dividis la infanojn de Lea kaj de Rahxel kaj de la du sklavinoj.

2 Kaj li starigis la sklavinojn kaj iliajn infanojn antauxe, Lean kun sxiaj infanoj poste, kaj Rahxelon kun Jozef en la fino.

3 Kaj li mem pasis preter ilin, kaj klinigxis gxis la tero sep fojojn, antaux ol li atingis sian fraton.

4 Sed Esav kuris al li renkonte kaj cxirkauxprenis lin, kaj jxetis sin sur lian kolon kaj kisis lin; kaj ili ploris.

5 Esav levis siajn okulojn kaj ekvidis la virinojn kaj la infanojn, kaj diris: Kiuj estas cxe vi cxi tiuj? Jakob respondis: La infanoj, kiujn Dio favore donis al via sklavo.

6 Tiam alproksimigxis la sklavinoj, ili kaj iliaj infanoj, kaj profunde klinigxis.

7 Poste alproksimigxis ankaux Lea kaj sxiaj infanoj kaj klinigxis; fine alproksimigxis Jozef kaj Rahxel kaj klinigxis.

8 Tiam Esav diris: Kio estas tiu tuta tacxmento, kiun mi renkontis? Kaj Jakob respondis: Por akiri la favoron de mia sinjoro.

9 Sed Esav diris: Mi havas multe, mia frato; kio apartenas al vi, tio restu cxe vi.

10 Kaj Jakob diris: Ho ne! se mi akiris vian favoron, prenu mian donacon el mia mano; cxar mi vidis vian vizagxon, kvazaux mi vidus la vizagxon de Dio, kaj vi montrigxis favora al mi.

11 Prenu mian benon, kiu estas alportita al vi; cxar Dio favore donis al mi kaj mi havas cxion. Kaj li insistis, kaj tiu prenis.

12 Kaj Esav diris: Ni levigxu kaj iru, kaj mi iros apud vi.

13 Sed Jakob diris al li: Mia sinjoro scias, ke la infanoj estas malfortaj, kaj la sxafoj kaj bovoj cxe mi estas tro junaj; se oni pelos ilin dum unu tago, la brutaro mortos.

14 Mia sinjoro iru antaux sia sklavo, kaj mi kondukos malrapide, kiel iros la brutoj, kiuj estas antaux mi, kaj kiel iros la infanoj, gxis mi venos al mia sinjoro en Seir.

15 Tiam Esav diris: Mi restigos cxe vi iujn el la homoj, kiuj estas kun mi. Sed Jakob diris: Por kio? lasu min nur posedi la favoron de mia sinjoro.

16 Kaj en tiu tago Esav returne foriris sian vojon al Seir.

17 Kaj Jakob ekiris al Sukot kaj konstruis al si domon, kaj por siaj brutoj li faris kabanojn; tial la loko ricevis la nomon Sukot.

18 Veninte el Mezopotamio, Jakob alvenis bonstate en la urbo de SXehxem, kiu estas en la lando Kanaana; kaj li starigis sian tendaron antaux la urbo.

19 Kaj la kampoparton, sur kiu li starigis sian tendon, li acxetis el la manoj de la filoj de HXamor, la patro de SXehxem, por cent kesitoj.

20 Kaj li starigis tie altaron, kaj li nomis gxin El, la Dio de Izrael.

   

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #4363

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

4363. Verses 8-11. And he said, What to thee are all these camps which I met? And he said, To find grace in the eyes of my lord. And Esau said, I have much, my brother, be to thee what is to thee. And Jacob said, Nay I pray, if I pray I have found grace in thine eyes, then accept my present from my hand; for because that I have seen thy faces like seeing the faces of God, and thou hast accepted me. Take I pray my blessing that is brought to thee, because God hath graciously bestowed upon me, and because I have all. And he urged him, and he took it. “And he said, What to thee are all these camps which I met?” signifies the special things which are thence derived; “and he said, To find grace in the eyes of my lord,” signifies grateful initiation; “and Esau said, I have much, my brother, be to thee what is to thee,” signifies tacit acceptance, in order that he might thus instill the affection of the good from truth; “and Jacob said, Nay I pray,” signifies the first beginning of affection; “if I pray I have found grace in thine eyes, then accept my present from my hand,” signifies the reciprocal of affection in order that it might be instilled; “for because that I have seen thy faces like seeing the faces of God, and thou hast accepted me,” signifies the affection itself in the perception with which it was reciprocally instilled; “take I pray my blessing that is brought to thee,” signifies the Divine things that were to be adjoined to Divine good natural; “because God hath graciously bestowed upon me,” signifies from Providence; “and because I have all,” signifies His spiritual riches; “and he urged him, and he took it,” signifies that from the good of truth this affection was instilled by means of affection inspired by Divine good.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.