Die Bibel

 

Genezo 15

Lernen

   

1 Post tiuj farigxoj la Eternulo diris al Abram en vizio jene: Ne timu, Abram, Mi estas via sxildo; via rekompenco estas tre granda.

2 Kaj Abram diris: Ho Eternulo, mia Sinjoro, kion Vi donos al mi? mi vagas ja seninfane, kaj la administranto de mia domo estas Eliezer el Damasko.

3 Kaj Abram diris: Al mi Vi ne donis ja idaron, kaj jen mia domano estos mia heredanto.

4 Kaj tiam la Eternulo diris al li jene: CXi tiu ne estos via heredanto; nur tiu, kiu eliros el via internajxo, estos via heredanto.

5 Kaj Li elirigis lin eksteren, kaj diris: Rigardu al la cxielo kaj kalkulu la stelojn, se vi povas ilin kalkuli. Kaj Li diris al li: Tiel estos via idaro.

6 Kaj li kredis al la Eternulo; kaj tio estis kalkulita al li kiel virto.

7 Kaj Li diris al li: Mi estas la Eternulo, kiu elirigis vin el Ur la HXaldea, por doni al vi cxi tiun landon kiel posedajxon.

8 Kaj li diris: Ho Eternulo, mia Sinjoro, per kio mi povas scii, ke mi gxin posedos?

9 Kaj Li diris al li: Prenu por Mi bovinon trijaran kaj kaprinon trijaran kaj sxafon trijaran kaj turton kaj junan kolombon.

10 Kaj li alportis al Li cxion cxi tion, kaj Li distrancxis ilin laux la mezo kaj metis cxiujn partojn unu kontraux la alia, sed la birdojn Li ne distrancxis.

11 Kaj la rabobirdoj mallevigxis sur la kadavrojn, sed Abram ilin forpelis.

12 CXe la subiro de la suno profunda dormo falis sur Abramon; kaj jen timego pro la granda mallumo atakis lin.

13 Kaj Li diris al Abram: Sciu, ke via idaro estos fremduloj en lando, kiu ne apartenos al ili; kaj oni sklavigos kaj turmentos ilin dum kvarcent jaroj.

14 Tamen la popolon, cxe kiu ili estos sklavoj, Mi jugxos; kaj poste ili eliros kun granda havo.

15 Kaj vi foriros al viaj prapatroj en paco; vi estos entombigita en bona maljuneco.

16 Kaj en la kvara generacio ili revenos cxi tien; cxar la krimoj de la Amoridoj ankoraux ne atingis plenecon.

17 Kiam la suno subiris kaj farigxis mallumo, subite forna fumo kaj fajra flamo trakuris inter tiuj distrancxitajxoj.

18 En tiu tago la Eternulo faris interligon kun Abram, dirante: Al via idaro Mi donos cxi tiun landon, de la rivero de Egiptujo gxis la granda rivero, la rivero Euxfrato:

19 la Kenidojn kaj la Kenizidojn kaj la Kadmonidojn

20 kaj la HXetidojn kaj la Perizidojn kaj la Rafaidojn

21 kaj la Amoridojn kaj la Kanaanidojn kaj la Girgasxidojn kaj la Jebusidojn.

   

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #1864

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

1864. In that day Jehovah made a covenant with Abram. That this signifies the conjunction of the Lord’s interior man with His Internal, is evident from the signification of a “covenant,” as being conjunction (explained before, n. 665, 666, 1023, 1038). And as the Lord is here treated of in the internal sense, it signifies interior conjunction. For the Lord advanced more and more to conjunction and union with Jehovah His Father, until He became One, that is, the Human Essence itself also became Jehovah, who was the Lord’s Internal itself. These things were represented by the covenant which Jehovah made with Abram. Everyone can see that Jehovah never makes a covenant with a man, for this would be contrary to the Divine. What is a man but something vile and filthy, which of itself thinks and does nothing but evil? All the good that he does is from Jehovah; from which it may be seen that this covenant, like other covenants with Abram’s posterity, was nothing but a representative of the Divine, and of the celestial things of the kingdom of God; in the present case that the covenant was representative of the conjunction of the Lord’s Human Essence with His Divine Essence, that is, with Jehovah. That it was representative of the conjunction of the Lord’s interior man with His Internal, that is, Jehovah, is evident from what has been said before, namely, that by the combats and victories of temptations the Lord conjoined and united Himself more and more. What His interior man was, has been told before, namely, that it was intermediate between the internal man and the external.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.