Die Bibel

 

Genezo 14

Lernen

   

1 Kaj estis en la tempo de Amrafel, regxo de SXinar, Arjohx, regxo de Elasar, Kedorlaomer, regxo de Elam, kaj Tidal, regxo de Gojim;

2 ili faris militon kontraux Bera, regxo de Sodom, kaj Birsxa, regxo de Gomora, SXinab, regxo de Adma, kaj SXemeber, regxo de Ceboim, kaj la regxo de Bela, kiu estas Coar.

3 CXiuj cxi tiuj kunvenis en la valo Sidim, kiu nun estas la Sala Maro.

4 Dek du jarojn ili servis al Kedorlaomer, kaj en la dek-tria ili ribeligxis.

5 Kaj en la dek-kvara jaro venis Kedorlaomer, kaj la regxoj, kiuj estis kun li, kaj ili venkobatis la Rafaidojn en Asxterot-Karnaim, kaj la Zuzidojn en Ham, kaj la Emidojn en SXave-Kirjataim,

6 kaj la HXoridojn sur ilia monto Seir gxis El-Paran, kiu estas cxe la dezerto.

7 Kaj ili reiris kaj venis al En-Misxpat, kiu estas Kadesx, kaj venkobatis la tutan kampon de la Amalekidoj, kaj ankaux la Amoridojn, kiuj logxis en HXacacon-Tamar.

8 Kaj eliris la regxo de Sodom kaj la regxo de Gomora kaj la regxo de Adma kaj la regxo de Ceboim, kaj la regxo de Bela, kiu estas Coar, kaj komencis batalon kontraux ili en la valo Sidim,

9 kontraux Kedorlaomer, regxo de Elam, kaj Tidal, regxo de Gojim, kaj Amrafel, regxo de SXinar, kaj Arjohx, regxo de Elasar; kvar regxoj kontraux kvin.

10 Kaj en la valo Sidim estis multe da bitumaj kavoj; kaj la regxoj de Sodom kaj Gomora forkuris kaj falis tien, kaj la restintoj kuris sur la monton.

11 Kaj ili prenis la tutan havon de Sodom kaj Gomora kaj ilian tutan mangxeblajxon, kaj foriris.

12 Ili prenis Loton, la nevon de Abram, kaj lian havon, cxar li logxis en Sodom, kaj ili foriris.

13 Kaj venis forsavigxinto kaj diris al Abram la Hebreo, kiu logxis en la arbareto de Mamre la Amorido, frato de Esxkol kaj frato de Aner, kiuj estis en interligo kun Abram.

14 Kaj Abram auxdis, ke lia frato estas kaptita, kaj li elkondukis siajn ekzercitojn, naskitajn en lia domo, tricent dek ok, kaj persekutis gxis Dan.

15 Kaj li dividis sin kontraux ili en la nokto, li kaj liaj domanoj, kaj venkobatis ilin, kaj persekutis ilin gxis HXoba, kiu estas maldekstre de Damasko.

16 Kaj li revenigis la tutan havon, kaj ankaux sian fraton Lot kaj lian havon li revenigis, kaj ankaux la virinojn kaj la popolon.

17 Kaj la regxo de Sodom eliris al li renkonte, kiam li revenis, venkinte Kedorlaomeron kaj la regxojn, kiuj estis kun li, en la valon SXave, kiu estas Valo de la Regxo.

18 Kaj Melkicedek, regxo de Salem, elportis panon kaj vinon. Li estis pastro de Dio Plejsupra.

19 Kaj li benis lin kaj diris: Benata estu Abram de Dio Plejsupra, la Kreinto de la cxielo kaj la tero;

20 kaj benata estu Dio Plejsupra, kiu transdonis viajn malamikojn en viajn manojn. Kaj Abram donis al li dekonajxon el cxio.

21 Kaj la regxo de Sodom diris al Abram: Donu al mi la homojn, kaj la havon prenu al vi.

22 Kaj Abram diris al la regxo de Sodom: Mi levas mian manon al la Eternulo, Dio Plejsupra, la Kreinto de la cxielo kaj la tero,

23 ke ecx fadenon aux rimenon de sxuo mi ne prenos el cxio, kio apartenas al vi, por ke vi ne diru: Mi ricxigis Abramon;

24 escepto estos nur tio, kion mangxis la junuloj, kaj la parto de la homoj, kiuj iris kun mi: Aner, Esxkol, kaj Mamre; ili prenu sian parton.

   

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #1680

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

1680. And also the Amorite that dwelt in Hazezon-tamar. That this signifies the kinds of evils derived from those falsities, is evident from what has just been said, and also from the representation and signification of the Amorites, spoken of in the next chapter, verse 16. As regards the evils and falsities against which the Lord combated, it is to be known that what He fought against was the infernal spirits who were in the evils and falsities, that is, it was the hells filled with such spirits, which continually infested the human race. The infernals desire nothing else than to destroy everyone; and they perceive no greater pleasure than in torturing others.

[2] All spirits in the other life are distinguished in the following manner: those who desire evil against others are infernal or diabolical spirits; but those who desire good to others are good and angelic spirits. A man can know among which he is, whether among the infernal or among the angelic: if he intends evil to his neighbor, thinks nothing but evil concerning him, and actually does it when he can, and takes delight therein, he is among the infernals, and also becomes infernal in the other life; whereas the man who intends good to his neighbor, and thinks nothing but good respecting him, and actually does it when he can, is among the angelic spirits, and also becomes an angel in the other life. This is the distinctive characteristic. Let everyone examine himself by this, in order to learn what he is.

[3] That a man does no evil when he is unable or afraid to do it, amounts to nothing; or that he does good for the sake of self; for these are external things that are removed in the other life. A man there is such as he thinks and intends. There are many who can speak well from a habit formed in the world; but it is instantly perceived whether the mind or intention agrees therewith; if not, they are rejected among the infernals of their own genus and species.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.