Die Bibel

 

Genesis 6

Lernen

   

1 En het geschiedde, als de mensen op den aardbodem begonnen te vermenigvuldigen, en hun dochters geboren werden,

2 Dat Gods zonen de dochteren der mensen aanzagen, dat zij schoon waren, en zij namen zich vrouwen uit allen, die zij verkozen hadden.

3 Toen zeide de HEERE: Mijn Geest zal niet in eeuwigheid twisten met den mens, dewijl hij ook vlees is; doch zijn dagen zullen zijn honderd en twintig jaren.

4 In die dagen waren er reuzen op de aarde, en ook daarna, als Gods zonen tot de dochteren der mensen ingegaan waren, en zich kinderen gewonnen hadden; deze zijn de geweldigen, die van ouds geweest zijn, mannen van name.

5 En de HEERE zag, dat de boosheid des mensen menigvuldig was op de aarde, en al het gedichtsel der gedachten zijns harten te allen dage alleenlijk boos was.

6 Toen berouwde het de HEERE, dat Hij den mens op de aarde gemaakt had, en het smartte Hem aan Zijn hart.

7 En de HEERE zeide: Ik zal den mens, die Ik geschapen heb, verdelgen van den aardbodem, van den mens tot het vee, tot het kruipend gedierte, en tot het gevogelte des hemels toe; want het berouwt Mij, dat Ik hen gemaakt heb.

8 Maar Noach vond genade in de ogen des HEEREN.

9 Dit zijn de geboorten van Noach. Noach was een rechtvaardig, oprecht man in zijn geslachten. Noach wandelde met God.

10 En Noach gewon drie zonen: Sem, Cham en Jafeth.

11 Maar de aarde was verdorven voor Gods aangezicht; en de aarde was vervuld met wrevel.

12 Toen zag God de aarde, en ziet, zij was verdorven; want al het vlees had zijn weg verdorven op de aarde.

13 Daarom zeide God tot Noach: Het einde van alle vlees is voor Mijn aangezicht gekomen; want de aarde is door hen vervuld met wrevel; en zie, Ik zal hen met de aarde verderven.

14 Maak u een ark van goferhout; met kameren zult gij deze ark maken; en gij zult die bepekken van binnen en van buiten met pek.

15 En aldus is het, dat gij haar maken zult: driehonderd ellen zij de lengte der ark, vijftig ellen haar breedte, en dertig ellen haar hoogte.

16 Gij zult een venster aan de ark maken, en zult haar volmaken tot een elle van boven; en de deur der ark zult gij in haar zijde zetten; gij zult ze met onderste, tweede en derde verdiepingen maken.

17 Want Ik, zie, Ik breng een watervloed over de aarde, om alle vlees, waarin een geest des levens is, van onder den hemel te verderven; al wat op de aarde is, zal den geest geven.

18 Maar met u zal Ik Mijn verbond oprichten; en gij zult in de ark gaan, gij, en uw zonen, en uw huisvrouw, en de vrouwen uwer zonen met u.

19 En gij zult van al wat leeft, van alle vlees, twee van elk, doen in de ark komen, om met u in het leven te behouden: mannetje en wijfje zullen zij zijn;

20 Van het gevogelte naar zijn aard, en van het vee naar zijn aard, van al het kruipend gedierte des aardbodems naar zijn aard, twee van elk zullen tot u komen, om die in het leven te behouden.

21 En gij, neem voor u van alle spijze, die gegeten wordt, en verzamel ze tot u, opdat zij u en hun tot spijze zij.

22 En Noach deed het; naar al wat God hem geboden had, zo deed hij.

   

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #623

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

623. The earth was filled with violence. That this is said on account of their foul cupidities, and most of all on account of those which come of the love of self, or of inordinate arrogance, is evident from the Word. It is called “violence” when men do violence to holy things by profaning them, as did these antediluvians who immersed the doctrinal things of faith in all kinds of cupidities. As in Ezekiel:

My faces will I turn from them, and they shall profane My secret [place], and robbers shall enter into it and profane it. Make the chain; for the land is full of the judgment of bloods, and the city is full of violence (Ezekiel 7:22-23).

The “violent” are here described as to who they are, and that they are such as we have stated. Again:

They shall eat their bread in solicitude, and drink their waters in desolation, that her land may be devastated from its fullness, because of the violence, of all them that dwell therein (Ezekiel 12:19).

The “bread which they shall eat in solicitude” is the celestial things, and the “waters which they shall drink in desolation” are the spiritual things, to which they have done violence, or which they have profaned.

[2] In Isaiah:

Their webs shall not be for garments; neither shall they be covered in their works; their works are works of iniquity, and the deed of violence is in their hands (Isaiah 59:6).Here “webs” and “garments” are predicated of things of the understanding, that is, of the thought; “iniquity” and “violence” of things of the will, that is, of works.

In Jonah:

Let them turn everyone from his evil way, and from the violence that is in their hands (Jonah 3:8),

where the “evil way” is predicated of falsities, which are of the understanding; and “violence” of evils, which are of the will.

In Jeremiah:

A rumor shall come in one year, and violence in the land (Jeremiah 51:46).

“A rumor” denotes things which are of the understanding, “violence” those which are of the will.

In Isaiah:

He hath done no violence, neither was there any deceit in His mouth (Isaiah 53:9).

Here also “violence” denotes the things of the will; “deceit in His mouth” those of the understanding.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.