Neu-christliche Bibelstudien

Die Bibel

 

Ծննդոց 6

Lernen

   

1 Երբ սկսեցին մարդիկ բազմանալ երկրի վրայ եւ դուստրեր ունեցան,

2 Աստծու որդիները, տեսնելով որ մարդկանց դուստրերը գեղեցիկ են, կին առան նրանց, ում ընտրեցին:

3 Տէր Աստուած ասաց. «Իմ ոգին յաւիտեան թող չմնայ այդ մարդկանց մէջ, որովհետեւ նրանք մարմնաւոր են: Նրանց կեանքի սահմանը թող լինի հարիւր քսան տարի»:

4 Այդ օրերին հսկաներ էին ապրում երկրի վրայ: Երբ Աստծու որդիները մարդկանց դուստրերի հետ պառկեցին, իրենց համար որդիներ ծնեցին: Նրանք այն հսկաներն էին, որոնք հնուց ի վեր անուանի մարդիկ էին:

5 Երբ Տէր Աստուած տեսաւ, որ մարդկանց չարագործութիւնները բազմանում են երկրի վրայ, եւ ամէն ոք իր մտքում ամէն օր խնամքով չարագործութիւններ է նիւթում,

6 զղջաց Աստուած, որ մարդ է ստեղծել երկրի վրայ, եւ տրտմեց իր հոգու խորքում:

7 Տէր Աստուած ասաց. «Երկրի երեսից վերացնելու եմ իմ ստեղծած ամէն մի էակ՝ մարդուց մինչեւ անասուն եւ սողուններից մինչեւ երկնքի թռչունները, որովհետեւ զղջացել եմ, որ ստեղծել եմ նրանց»:

8 Նոյը, սակայն, արժանացել էր Տէր Աստծու սիրուն:

9 Այս է Նոյի պատմութիւնը: Նոյը կատարեալ եւ արդար մարդ էր իր ազգի մէջ: Նոյը սիրելի եղաւ Աստծուն:

10 Նոյը ծնեց երեք որդի. Սէմին, Քամին, Յաբէթին:

11 Ապականուեց երկիրն Աստծու առաջ, աշխարհը լցուեց անարդարութեամբ:

12 Տէր Աստուած տեսաւ, որ երկիրն ապականուած է, որովհետեւ երկրի վրայ ամէն էակ ապականել էր իր ճանապարհը:

13 Տէր Աստուած ասաց Նոյին. «Բոլոր մարդկանց վերջը հասել է, որովհետեւ երկիրը լցուել է նրանց անիրաւութիւններով: Ես կ՚ոչնչացնեմ նրանց ու երկիրը:

14 Արդ, դու քեզ համար քառակուսի փայտից տապան կը շինես: Տապանը բաժանմունքներով կը պատրաստես եւ ներսից ու դրսից կուպրով կը ծեփես:

15 Տապանն այսպէս կը շինես. թող երեք հարիւր կանգուն լինի տապանի երկարութիւնը, յիսուն կանգուն՝ լայնութիւնը, եւ երեսուն կանգուն՝ բարձրութիւնը:

16 Տապանն աստիճանաբար նեղացնելով կը շինես, այնպէս, որ նրա ծածկը մի կանգուն լինի: Տապանի դուռը կողքից կ՚անես. ներքնայարկ, միջնայարկ ու վերնայարկ թող ունենայ տապանը:

17 Իսկ ես, ահա, ջրով կը հեղեղեմ երկիրը՝ ոչնչացնելու համար երկնքի տակ գտնուող ամէն մի շնչաւոր էակ. եւ այն ամէնը, ինչ կայ երկրի վրայ, կ՚ոչնչանայ:

18 Ես իմ ուխտը կը հաստատեմ քեզ հետ, եւ տապան կը մտնես դու, քեզ հետ նաեւ՝ քո որդիները, քո կինը եւ քո որդիների կանայք:

19 Բոլոր կենդանիներից, բոլոր գազաններից ու բոլոր էակներից երկու-երկու կը մտցնես տապան, որ նրանք կերակրուեն քեզ հետ: Թող դրանք արու եւ էգ լինեն:

20 Ամէն տեսակ թռչուններից, ամէն տեսակ կենդանիներից, երկրի ամէն տեսակ սողուններից՝ բոլորից երկու-երկու, արու եւ էգ, թող մտնեն քեզ հետ, որ կերակրուեն քեզ հետ:

21 Եւ դու կը վերցնես բոլոր այն ուտելիքներից, որոնցով պիտի սնուէք: Դրանք կը կուտակես քեզ մօտ, որպէսզի քեզ ու նրանց համար կերակուր լինեն»:

22 Եւ Նոյն արեց այն ամէնը, ինչ պատուիրեց նրան Տէր Աստուած: Նա այդպէս էլ արեց:

   

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #637

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

637. The implications of 'I will destroy them together with the earth' meaning that the human race would perish together with the Church are as follows: If the Lord's Church had been completely wiped out on earth, the human race could not have remained in being at all, for all without exception would have perished. As previously stated, the Church is as the heart. As long as the heart is alive, surrounding organs and limbs are able to live as well. But the moment the heart dies, everything else dies as well. The Lord's Church on earth is as the heart, and from it the human race, even that part of it lying outside of the Church, has life. The reason why is totally unknown to anybody. But so that something of this may be known, let it be said that the whole human race on earth is like the body and all its parts, with the Church resembling the heart. And if there were no Church, with which as a kind of heart the Lord might unite Himself by way of heaven and the world of spirits, there would be a severance; and once the human race was severed from the Lord it would perish instantly. This is the reason why since man was first created there has always been some Church in existence; and as often as the Church has begun to perish it has nevertheless remained with certain people.

[2] This was also the reason why the Lord came into the world. Unless, in His Divine mercy, He had come, the whole human race on this planet would have perished, for at that time the Church was nearing its end, and scarcely any good or truth was surviving. The reason the human race cannot possibly live unless it is joined to the Lord by way of heaven and the world of spirits is that regarded in himself man is even lower than animals. Left to himself he would rush to ruin himself and everybody else, for he has no other desire than to destroy himself and everybody else. His order ought to be as one person loving another as he does himself, but at present everyone loves himself more than others and so hates everybody else. Dumb animals are quite different however, for theirs is an order which they do live according to; and so they live wholly according to the order that is theirs, whereas man lives altogether contrary to order. Consequently unless the Lord had taken pity on man and by means of angels joined him to Himself he could not possibly live for a single moment. Of this man has no knowledge.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org