Die Bibel

 

Ծննդոց 10

Lernen

   

1 Սրանք են Նոյի որդիների՝ Սէմի, Քամի, Յաբէթի սերունդները. ջրհեղեղից յետոյ որդիներ ծնուեցին նրանց:

2 Յաբէթի որդիներն են Գամերը, Մագոգը, Մադան, Յաւանը, Ելիսան, Թոբէլը, Մոսոքը եւ Թիրասը:

3 Գամերի որդիներն են Ասքանազը, Րիփաթը եւ Թորգոման:

4 Յաւանի որդիներն են Ելիսան ու Թարսիսը, կիտացիներն ու ռոդացիները:

5 Սրանցից է, որ բաժանուեցին եւ ծովեզերքում բնակութիւն հաստատեցին ժողովուրդները՝ իւրաքանչիւրն ըստ իր երկրում ունեցած լեզուների եւ տոհմերի:

6 Քամի որդիներն են Քուշն ու Մեստրեմը, Փուդն ու Քանանը:

7 Քուշի որդիներն են Սաբան, Եւիլան, Սաբաթան, Ռեգման եւ Սաբակաթան: Ռեգմայի որդիներն են Սաբան եւ Յուդադանը:

8 Քուշը ծնեց Նեբրոթին: Նա առաջին հսկան էր երկրի վրայ:

9 Նա քաջ որսորդ էր Աստծու առաջ: Դրա համար էլ ասոյթ դարձաւ. «Նեբրոթի պէս քաջ է Տէր Աստծու առաջ»:

10 Նրա թագաւորութիւնն սկիզբ առաւ Բաբելոնում եւ ընդգրկում էր Որէքը, Աքադն ու Քաղանէն, որոնք գտնւում էին Սենաար երկրում:

11 Նեբրոթն ելաւ այդ երկրից ու գնաց Ասուր, կառուցեց Նինուէն, Ռոբոթ քաղաքը, Քաղանը,

12 ինչպէս նաեւ Նինուէի ու Քաղանի միջեւ գտնուող Դասեմանը: Սա մեծ քաղաք էր:

13 Մեստրեմը սերեց լուդիիմացիներին, սենիիմացիներին, սաղբիիմացիներին, հեփթաղիիմացիներին,

14 պատրոսոնիիմացիներին եւ քասղոնիիմացիներին, որոնցից սկիզբ առան փղշտացիներն ու կափթոորիմացիները:

15 Քանանը ծնունդ տուեց Սիդոնին՝ իր անդրանիկ որդուն, քետացիներին,

16 յեբուսացիներին, ամորհացիներին, գերգեսացիներին,

17 խեւացիներին, արուակացիներին, ամինացիներին,

18 արադիոնացիներին, սամարացիներին եւ ամաթացիներին: Դրանից յետոյ սփռուեցին քանանացիների ցեղերը:

19 Քանանացիների սահմանները ձգուեցին Սիդոնից մինչեւ Գերարա, որ Գազայի մօտ էր, մինչեւ Սոդոմ եւ Գոմոր, Ադամայից ու Սեբոյիմից մինչեւ Լասա:

20 Ահա սրանք են Քամի որդիներն ըստ իրենց ցեղերի, ըստ իրենց լեզուների, իրենց երկրների ու իրենց տոհմերի:

21 Յաբէթի երէց եղբայրը՝ Սէմը, որ Եբերի բոլոր որդիների նախահայրն էր, նոյնպէս ծնեց որդիներ:

22 Սեմի որդիներն են Ելամը, Ասուրը, Արփաքսադը, Լուդն ու Արամը:

23 Արամի որդիներն են Հուսը, Եմուղը, Գադերն ու Մոսոքը:

24 Արփաքսադը ծնեց Կայնանին, Կայնանը ծնեց Սաղային, իսկ Սաղան ծնեց Եբերին:

25 Եբերը ծնեց երկու որդի. մէկի անունը Փաղէկ էր, որովհետեւ նրա օրօք ցրուեցին մարդիկ, իսկ եղբօր անունը Յեկտան էր:

26 Յեկտանը ծնեց Էլմոդադին, Սալէքին, Ասարմոդին, Յարաքին,

27 Յոդորամին, Եզէլին, Դեկլային,

28 Գեբաղին, Աբիմէէլին, Սաբէիին,

29 Ուփիրին, Եւիլային ու Յոբաբին: Սրանք բոլորը Յեկտանի որդիներն են:

30 Նրանք բնակութիւն հաստատեցին Մասէից մինչեւ Սոփերա, որ գտնւում էր արեւելեան լերան կողմը:

31 Ահա սրանք են Սէմի որդիներն ըստ իրենց ցեղերի, ըստ իրենց լեզուների, իրենց երկրի ու տոհմերի:

32 Այս է Նոյի որդիների ցեղերի ծննդաբանութիւնն ըստ իրենց տոհմերի: Ջրհեղեղից յետոյ աշխարհով մէկ սփռուած ժողովուրդները սրանցից են առաջացել:

   

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #1258

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

1258. And from these were spread abroad the nations in the earth. That this signifies that from them came all the worships of the church in respect to goods and evils, and that these are meant by the “nations,” is evident from the signification of “nations.” By a nation, as has been explained before, are meant many families together. In the Most Ancient and in the Ancient Church, the many families which acknowledged one father constituted one nation. But as to “nations” signifying in the internal sense the worships of the church, and this in respect to the goods or evils in the worship, the case is this: when families and nations are viewed by the angels, they have no idea of a nation, but only of the worship in it; for they regard all from the quality itself, that is, from what they are. The quality or character of a man, from which he is regarded in heaven, is his charity and faith. This anyone may clearly apprehend if he considers that when he looks at any man, or any family, or nation, he thinks for the most part of what quality they are, everyone from that which is dominant in himself at the time. The idea of their quality comes instantly to mind, and in himself he estimates them from that. Still more is this the case with the Lord; and, from Him, with the angels, who cannot but regard a man, a family, and a nation, from their quality in respect to charity and faith. And hence it is that in the internal sense by “nations” nothing else is signified than the worship of the church, and this in respect to its quality, which is the good of charity and the derivative truth of faith. When the term “nations” occurs in the Word, the angels do not abide at all in the idea of a nation, in accordance with the historical sense of the letter, but in the idea of the good and truth in the nation that is named.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.