10402. Poskidajte zlatne oboce što su u ušima žena vaših, sinova vaših i kćeri vaših. Da ovo označava uzimanje (izdvajanje) iz smisla slova Reči onih stvari koje povlađuju spoljašnjim ljubavima, i načelima izvedenim iz toga smisla, vidi se iz značenja poskidati, što označava uzimati, u ovome slučaju, iz smisla slova Reči, jer ovo je predmet o kome se govori, i iz značenja zlatnih obolaca, koji su bili na njihovim ušima, što označava poslušnost i opažanje uživanja koja su povezana sa spoljašnjim ljubavima; jer ušima se označava poslušnost, zlatom dobro ljubavi, u ovom slučaju, spoljašnje ljubavi, gde zlatni oboci označavaju te ljubavi. Da se ušima označava poslušnost i opažanje, vidi br. 2542, 4652-4660, 8990, 9397, 10061; da se zlatom označava dobro ljubavi, br. 1551, 1552, 5658, 6914, 6917, 9510, 9874, 9881. Stoga, kada se govori o spoljašnjim ljubavima, koje su ljubav prema sebi i svetu, zlato označava njihova uživanja (uživanja u spoljašnjim ljubavima), stoga označava zlo, br. 8932; pa su stoga oboci znakovi koji predstavljaju poslušnost i opažanje, br. 4551; i iz značenja žena, koje označavaju dobra Crkve, vidi br. 3140, 4823, 6014, 7022, 8337{ign95} pa otuda{ign95} u obrnutom smislu{ign95} njihova zla 409; i iz značenja sinova, koji označavaju istine, a u obrnutom smislu, obmane, vidi br. 489, 491, 533, 1147, 2623, 2803, 2813, 3373, 3704, 4257, 6583, 6584, 9807; i iz značenja kćeri, koje označavaju osećanja istine i dobra, a otuda, u obrnutom smislu, osećanja obmane i zla, vidi br. 2362, 3963, 6729. Stoga je očito da se skidanjem zlatnih obolaca njihovih žena, njihovih sinova i njihovih kćeri, označava skidanje od smisla slova Reči onih stvari koje se opažaju kako bi služile ili pogodovale uživanjima spoljašnjih ljubavi i njihovim načelima.

Da su oboci znakovi poslušnosti i opažanja, jasno je iz Osije, Prite se s materm svojom, jer mi nije žena, niti sam joj ja muž; neka odbaci kurvarstva svoja (preljube svoje), da je ne bih svukao golu i učinio je kako je bila onaj dan kad se rodila, da ne bude pustnja, i neću se smilovati na decu njezinu; . . . jer je rekla, ići ću za milosnicima svojim koji mi daju hleb moj i vodu moju, vunu moju i lan moj, ulje moje i vino moje, jer ne zna da sam joj ja davao žito i vino i ulje, i umnožaao joj srebro; od kojega je načinila Bala. I pohodiću na njoj dane Valimske, u koje im je kadila i kitila se obocima i grivnama, i išla za svojim milosnicima, a mene zaboravila (2:2-13). Kaditi kad, i kititi se obocima za Valimske bogove, označava bogoštovanje Valimskih bogova, i poslušnost njima. Navedeni su prethodni stihovi u tome poglavlju da bi se znalo šta je priroda spoljašnjeg smisla Reči bez unutrašnjeg, a šta je zajedno s unutrašnjim; to jest, kako shvataju Reč oni koji su u spoljašnjim stvarima bez unutrašnjih. Oni koji su u spoljašnjim odvojeno od unutrašnjih, ne mogu a da ne razumeju gornje reči u skladu sa slovom, prema kome oni treba da se raspravljaju sa majkom sinova Izrailjevih, jer da je Jehova više ne voli kao ženu; i ako ona ne ostavi kurvarstvo, da će biti ogoljena, i da će biti kao pustinja; i da se Jehova neće smilovati na njene sinove, jer je rekla da će ići za svojim milosnicima koji joj daju hleb, vodu, vunu, lan, novo vino, i ulje, i koji umnožavaju njeno srebro; da su zlato pretvorili u Vala, i da je zbog toga njena loza opustošena i smokvino stablo uvelo, i da će biti posečena (kažnjena) zato što je kadila Valima, i da će joj oduzeti njene oboce i grivne, a da je ona išla za milosnicima, i kurvarima, zaboravljajući Jehovu.

Ovo je smisao slova, i tako Reč razumeju oni koji su u spoljašnjim stvarima bez unutrašnjeg, jer tako je i danas razumeju Jevreji, a i neki Hrišćani. Ali da ovo nije smisao Reči, mogu da vide oni koji su donekle prosvetljeni; jer pod majkom, o kojoj se kažu sve one stvari, oni ne razumeju majku, nego Crkvu, kakva je kod te nacije. Tada shvataju i da nešto povezano sa Crkvom označeno svim onim stvarima koje se o njoj kažu; jer su te stvari onakve kao slede redom od prve o kojoj se govori, ili od prvog predmeta; kao one [ koje su označene] kurvarstvom, milosnicima, sinovima, hlebom, vodom, vunom, lanom, žitom, novim vinom, srebrom, zlatom, lozom i smokvom, kao i kadom i obocima. Šta svaka od ovih stvari označava, može se znati samo iz unutrašnjeg smisla, u kome se majkom i ženom označava Crkva, a s ogoliti i pustinjom, označava se da je bez dobara ljubavi i istina vere. Istine vere i dobra ljubavi kojih će bii lišena, označava se sinovima, zlatom, i na kraju lozom i smokvom. Samo bogoštovanje iz poslušnosti obmanama i zlima koji će biti umesto istina i dobara, označeno je kađenjem kada, i stavljanjem obolaca i grivni na Vale. Da majka označava Crkvu, vidi br. 289, 2691

, 2717, 4257, 5581. Da se ženom označava isto, 252, 253, 409, 749, 770, 7022. Da ogoliti označava lišiti se dobara ljubavi i istina vere, br. 9960. Da se pustinjom označava stanje lišenosti istina i dobara Crkve, br. 2708, 3900, 4736, 7055. Da se kurvarstvom označava falsifikovanje istine, br. 2466, 2729, 4865, 8904; milosnicima se stoga označavaju oni koji falsifikuju. Da sinovi označavaju istine, a u obrnutom smislu obmane, br. 489, 491, 533, 1147, 2623, 2803, 2813, 3373, 3704, 4257, 6583, 6584, 9807. Da hleb i voda označavaju dobro ljubavi i istinu vere, br, 9323. Da drvo označava dobro u spoljašnjem čoveku, br. 9470. Da lan označava istinu tamo, br. 7601, 9959. Da novo vino označava istine otuda izvedene, 3580. Da srebro označava istinu, a zlato dobro uopšte, br. 1551, 1552, 5658, 6914, 6914, 6917, 9881. Da vino označava unutrašnju duhovnu Crkvu, br. 1069, 6376, 9277{ign95} i da smokvino drvo označava spoljašnje bro te Crkve 217, 4231, 5113. Da paliti kad označava bogoštovanje, br. 10177, 10298. I da obolac (naušnica) predstavlja znak poslušnosti, br. 4551, stoga staviti ga označava pokoravati se (slušati).

Kada se razumeju ove stvari umesto doslovnih značenja, tada se vidi priroda Reči kada se opaža duhovno, to jest, priroda duhovnog smisla. Gospod drži u ovome smislu sve one koji čitaju Reč, ali ga primaju samo oni čije je unutrašnje otvoreno. I pošto se prima u znanja, stoga se prima u skladu s njihovim razumevanjem, i u skladu sa stepenom i načinom u kome mogu da budu prosvetljeni uz pomoć znanja koja imaju. Pored ovoga, na njih utiče na opšti način ono što je sveto u Reči.

8932. (Stih 23.) Ne gradite uza Me bogova srebrnijeh I bogova zlatnijeh. Da ovo označava da treba da se uzdržavaju od takvih stvari koje u spoljašnjoj formi izgledajukao istine I kao dobra, ali su u unutrašnjoj formi obmane I zla, vidi se iz značenja graditi bogove, što je bogoštovati, jer onaj ko sebi gradi bogove, to čini radi bogoštovanja; iz značenja srebra, što je istina, a otuda u suprotnom smislu, obmana; I iz značenja zlata, što je dobro, a u obrnuom smislu, zlo. (vidi br. 113, 1551, 1552, 6917, 7999.) Da su označene one stvari koje izgledaju kao istine I dobra u spoljašnjoj formi, ali u unutrašnjoj su obmane I zla, je stoga što se kaže, uza Me (kod Mene), to jest, uza (pored), Jehovu Boga; jer sama Božanska Istina I Božansko Dobro su u unutrašnjim stvarima, ali I u spoljašnjim; ali Božanska Istina I Dobro u spoljašnjim stvarima pretstavljeni su likovima [rezanim], jer se spoljašnje stvari odnose na, I pretstaljaju unutrašnje stvari u likovima. Spoljašnje stvari su obmana I zlo kada su odvojeni od unutrašnjih, kad ih se smatra svetima I kada im se ukazuje bogoštovanje; ali one još uvek izgledaju 2 kao istine I dobra, jer ih pretstavljaju. Ove su stvari označene sa graditi uza (pored) Jehovu Boga, bogove od srebra I zlata. Ova zapovest sledi odmah posle deset zapovesti, iz razloga što su Izrailjski I Jevrejski narod smatrali svetim, I klanjali se kao Božaskom, spoljašnjim stvarima odovojenim od unutrašnjih (br. 3479, 3747, 4281, 8814, 8819).

Da bi se dalje znalo šta I kakve su one stvari koje u spoljašnjoj formi izgledaju kao istine I dobra, dok su u unutrašnjoj formi obmane I zla, uzmimo kao primer sve obrede Jevrejske crkve, kao žrtve, kađenja, pranja, I mnoge druge. U spoljašnjoj formi ove su stvari bile istine I dobra, ne po sebi, nego zato što su se odnosile ili pretstavljale unutrašnje istine I dobra, koja pripadaju ljubavi i veri u Gospoda. Kadase takve stvari smatraju svetima u spoljašnjem obliku, a još više kada im se ukazuje bogoštovanje (kao što je bilo kod Jevreja I Izraelićana kada su postavši idolopoklonici, sve to primenjivaliklanjajući se stranim bogovima), tada nisu sačuvali ništa od istina I dobara koja su bila pretstavkljena [u obredima], osim izgleda, jer su u unutrašnjoj 3 formi to bile obmane I zla. Slučaj je bio sličan I sa drugim stvarima preko koji su bile pretstavljene stvari nebeske I Božanske. Jer čim su spoljašnje stvari, koje su pretstavljale unutrašnje, bile primenjene na bogoštovanje drugih bogova, oni su se tada klanjali idolima, ili bogovma od srebra I zlata, koje su gradili uza (pored, kod) Jehovu Boga; jer tada u spljašnjoj formi ti [obredi] su izgledalikao istine I dobra, ali u 4 unutrašnjoj formi kao obmane I zla.

U opšte, srebreni I zlatni bogovi označavaju sve obmane I zla bogoštovanja, koji se prikazuju kao istine I dobra preko izokrenutog I lažnog tumačenja Reči, a u isto vreme I preko umovanja iz samo-inteligencije. Takve su stvari označene bogovima od srebra I zlata5 u sledećim odlomcima.

Kod Isaije: Tada će baciti čovjek idole svoje srebrne I zlatzne , koje načini sebi da im se klanja, miševima I krticama. , ulazeći u rasjeline kamene I u pećine od straha Jehovinog I slave veličanstva Njegova (Isaija 2:20. 21). krtice I miševi označavaju one koji su u mraku, to jest, u obmanama a 5 otuda I u zlima.

Kod istoga: Jer će u onaj dan svaki odbaciti idole svoje srebrne I zlatne idole svoje, koje vam ruke vaše sačiniše za grijeh (Isaija 31:7. koje vam vaše ruke sačiniše označava stvari samo-inteligencije.

Kod istoga: Umjetnik lije lik, I zlatar ga poznaćuje, I verižie srebrne lije (Isaija 40:19. Liveni likovi su one stvarikoje potiču od propiuma (vidi br. 8869); zlatar pozlaćujeoznačava učiniti da izgledaju kao dobro u spoljašnjoj formi; verižice srebrne izlivati označava činini da stoje skupa kao da su povezane istinama. (Da zlato označaa dobro, a srebro istinu, može se 6 videti iz odlomaka koji su gore navedeni.) Na sličan način kod Jeremije: Jer su uredbe u naroda taština, jer su djelo ruku umjetničkih sjekirom. Srebrom I zlatom ukrašuju ga, klinima I čekićima utvrđuju ga da se ne pomiče Jeremija 10:3, . 4).

Kod Osije: Jefraim jednako griješiše I grade sebi lijući od srebra svojega po razumu svojemu likove, koji su svi djelo umjetničko Osija 13:2. Jefraim označava Intelektualno crkve (br. 5354, 6222, 6234, 6267); izliveni lik od srebra označava obmanu koja izgleda kao istina, stoga se kaže po razumu svome; svi su djelo umjetničkooznačava da je sve bilo preko umovanja od prorpiuma.

Kod Avakuma: Teško onome koji govori drvetu; preni se I nijemu kamenu: probudi se ! Evo, obližen je zlatom I srebrom, a nema duha u njemu. Drvo označava zlo; kamen, obmanu; obložen srebrom I zlatom, označava izgled dobra I istine kroz primene.

Kod Danila: Napiv se vina Baltazar zapovjedi da se donesu sudovi zlatni I srebrni, koje bješe donio Nabukidonosor otac mu, da iz njih piju. I donesoše zlatne sudove koje bjehu odnijeli iz crkve doma Jehovinog u Jerusalimu. I pijahu iz njih. …Nego su se podigao na jehovu nebeskoga, I sudove Njegove donesoše preda te, I piste iz njih vino, I ti hvali bogove srebrne I zlatne, drvene I kamene, koji ne vide niti čuju niti razumiju, a ne slavi Boga, u čijoj je ruci duša tvoja I svi putovi tvoji (V-2-, 23). Posude zlatne I srebrne, koje su bile iz hrama u Jerusalimu, pretstavljaju dobraI istine crkva I Gospodovog carstva; piti vino iz njih, označava profanisanj reko zala I obmana, što je označeno bogovima od zlata Isrebra.

Kod Davida: Njihovi idoli su srebro I zlato, djelo umjetnikovo; imaju usta, ali ne govore; oči, ali ne vide (Psalam 115:4, 5; 135:15, 16). srebrao I zlato kao idoli označavaju obmane I zla; djelo umjetnikovo, označava da potiču od samo-inteligencije.

Kod Mojsija: Rezane bogove njihove spali ognjem, nemoj da se polakomiš na srebro I zlato što je na njima I da uzmeš, da ti ne bude zamka, jer je gadno pred Jehovom Bogom tvojim. I nemoj da uneseš gadau dom svoj, da ne budeš proklet kao I on, nego se gadi na nj I grozi se od nejga, jer je prokleto (Zak. Ponovljeni 7:25, 26). srebro I zlato što je na likovima, označava obmane I zla kojima se klanja kao istinama I dobrima zbog izgleda koji ih na to navodi.