768. Da je Nojem označeno ono što pripada Crkvi, a sinovima Semom, Hamom i Jafetom, ono što pripada crkvama koje potiču iz crkve zvane Noje, to je jasno iz toga što oni nisu prosto nazvani sinovima, kao pre sedmog stiha, nego su nazvani svojim imenima. Kada su ovako imenovani, oni označavaju čoveka Crkve. On nije sama Crkva, nego sve ono što joj pripada. To je opšti termin koji pokriva sve što pripada Crkvi, kao što je bilo rečeno pre o Pradrevnoj crkvi, koja se zvala Čovek, kao i o crkvama koje su imenovane. Tako se Nojem, Semom, Hamom i Jafetom označava sve ono što pripada Crkvi i crkvama koje su kao celina potekle od nje. Takvi su stil i način govora u Reči. Prema tome, gde god se kod proroka imenuje Juda, najčešće se misli na Nebesku crkvu, ili na sve što joj pripada; gde se imenuje Izrailj, označena je uglavnom Duhovna crkva, ili sve što joj pripada; gde se imenuje Jakov, označava se spoljašnja crkva; jer kod svakog čoveka Crkve postoji unutrašnje i spoljašnje; unutrašnje je tamo gde je istinska Crkva, a spoljašnje u onome što proizlazi odatle, što je Jakov. Ali drugi je slučaj kada ljudi nisu imenovani. Razlog je to što kada se imenuju, predstavljaju Kraljevstvo Gospodovo. Gospod je jedini Čovek i On je sve u Svom kraljevstvu; i kako je Crkva njegovo kraljevstvo na zemlji, Gospod je sve u Crkvi. A suština Crkve jesu ljubav i dobročinstvo. Te stoga čovek ili, što je isto, onaj koji ima neko ime, označava ljubav i delotvornu ljubav, a to je suština Crkve i tada njegova žena označava prosto crkvu koja je odatle potekla. Tako je i ovde. Ali koje su crkve označene Semom, Hamom i Jafetom, biće uz Gospodovu Božansku milost rečeno kasnije.