4600. Stih 22. I kad Izrailj boravljaše (življaše) u onoj zemlji. Da ovo označava kadau ovome stanju, naime, stanju dobra i istine, vidi se iz značenja boraviti, što je živeti, jer boraviti je isto što i obitavati, što je živeti, jer boraviti označava isto što i obitavati, ali s razlikom da boraviti se kaže za istinu, a obitavati za dobro (da boraviti ili nastavati označava živeti, i da tako označava i stanje, može se videti gore, br. 3384); iz značenja zemlje, što je crkva u pogledu dobr(br. 566, 662, 1066

1967, 1262, 1413, 1607, 1733, 1850, 2117, 2118, 2571, 2928, 3355, 4447, 4535), ovde u pogledu dobra od istine, čije je stanje (u kome je Izrailj bio sada) označeno.

3399. Da leći sa ženom označava izokrenuti i proljubočiniti istinu, a u ovom slučaju Istinu Božansku, jer je Božanska Istina predstavljena Rebekom, kao što je gore pokazano, očito je iz toga što sesa leći sa, ili preljubom, označavaju uvek izokretanja dobra i krivotvorenja istine, kao što je pokazano kod br. 2466, 2729; i to s razloga da su preljube sasvim suprotne bračnoj ljubavi, pošto su one po nju razorne, jer bračna ljubav vodi poreklo od braka dobra i istine (vidi br. 2508, 2618, 2727-2759, 3132); stoga se one stvari koje su suprotne njima i koje ih razaraju nazivaju u Reči preljubama. Ali treba znati da oni koji su u duhovnoj Crkvi, ti ne mogu preljubočiniti dobro u toj meri da gamogu profanisati, jer ne mogu primati dobro u toj meri da bi imali i opažanje, kao što ga imaju nebeski. Međutim, oni su u stanju da profanišu istinu, jer ovu mogu da priznaju; ali u poslednje vreme Crkve oni nisu u stanju da priznaju istinu, jer u poslednje vreme Crkve neverovanje u Gospoda, u život posle smrti, i nevera preovlađuju svuda u toj meri, da (načelo nevere) ima prevagu kod svakoga, ograničavajući i sprečavajući da takve istine uđu dublje, iako čovek sve ovo ne zna, i čak može da misli da veruje u istine. Ali oni koji su u stanju da profanišu dobro, ti pripadaju nebeskoj Crkvi, jer ovi mogu primati dobro sve do opažanja. Ovo je bio slučaj sa Prepotopcima, koji su zbog toga bili odvojeni od svih ostalih, i koji su smešteni u jedan pakao koji je odvojen od ostalih (vidi br. 1265-1272); a prečavanje daljeg profanisanja dobra označeno je ovim rečima, kada je čovek bio izagnan iz Edena, da Jehova postavi pred vrtom Edenskim heruvima s plamenijem mačem, koji se vijaše i tamo i amo, da čuva put ka drvetu života (Postanje 3:26); o čemu vidi br. 308, 310).