3906. I Rahela pozavidje sestri svojoj. Da ovo označava ljutnju da ona (unutarnja istina) nije priznata kao što je priznata spoljašnja istina, vidi se iz značenja pozavideti, što je izraz ljutnje, a to je bilo stoga što ona nije rađala kao Lija; iz reprezentacije Rahele, što je unutarnja istina (vidi br. 3905), i iz značenja sestre, koja je ovde Lija, a što je spoljašnja istina. (Da je Lija spoljašnja istina, vidi gore, br. 3793, 3819). Ovakav je slučaj s onima koji se nanovo rađaju: Oni učeći saznaju šta je unutrašnja istina, ali je u početku ne priznaju s takvom verom da bi po njoj i živeli. Jer je unutrašnja istina povezana s duhovnim osećanjem, koje ne može da utiče sve dok se spoljašnja istina nije prilagodila tako da korespondira (da je saobrazna) s unutrašnjom. Uzmite kao primer ovu unutrašnju istinu: Svo dobro je od Gospoda, a ono što je od čovekovog propriuma, to nije dobro. U početku preporoda ovo se može znati, ali to još nije priznato u veri i u delu; jer priznati to u veri i u delu je opažati da je tako, i osećati da se hoće da bude tako; i to u svako dobrom delu; isto tako, to je opažati da dobro čovekovog pripriuma gleda sebe, to jest sebe pre svih drugih, a to je preziranje drugih; a pored toga, to je i osećanje samo-zasluge za dobro koje činimo. Ovo je unutar spoljašnje istine pre nego se s njom sjedini unutrašnja istina; a do ovog sjedinjavanja ne može doći sve dok se to ne prestane čibiti sebe radi, i dok se ne počne osećati za dobro bližnjega. Iz ovoga se vidi šta je označenoljutnjom što unutarnja istina još nije priznata kao spoljašnja istina.