3762. I otide u zemlju istočnu ( u zemlju sinova istoka). Da ovo označava (da je otišao) ka istinama od ljubavi (to jest, uzdizanje iz toga), vidi se iz značenja zemlje sinova istoka. Da se Aram, ili Sirija, nazivala zemljom sinova istoka, jasno je, jer je je Jakov otuda krenuo (vidi br. 3249).

Da se Sirijom u opštem i u posebnom označava poznavanja dobra, bilo je pokazano gore (br. 1232, 1234); ali posebno, Aram – naharim (to jest, Sirija od reka) označava poznavanja istine (br. 3051, 3664). U ovome slučaju, međutim, ne kaže se da je otišao u Aram ili u Siriju, nego u zemlju sinova istoka, kako bi se označilo ono o čemu se govori u celom poglavlju, naime, o uzdizanju ka istinama od ljubavi, koje se istine na drugome mestu nazivaju nebeske istine, jer su one saznanja koja se odnose na ljubav prem ližnjemu i na ljubav prema Gospodu; u najvišem smislu, u kojem se govori o Gospodu, one su istine od Božanske ljubavi. Ove se istine, koje se odnose na ljubav ka bližnjem i ljubav ka Gospodu, moraju naučiti pre nego se čovek može nanovo roditi; a mora da budu i priznate i voljene; te onoliko koliko su priznate, voljene, i upisane u život, toliko je čovek nanovo rođen, i toliko se one u istoj meri usađuju u čovekovo Prirodno, u kojemu su one kao na svojoj zemlji. One se prvo usađuju poukom roditelja i učitelja, zatim iz Gospodove Reči; a kasnije samim čovekovim razmišljanjem, ali još nisu priznate, niti se veruju, niti su upisane, osim ako se život slaže s tim istinama; jer u ovom slučaju čovek stiče osećanje, i kako stiče osećanje od života, tako se ove istine usađuju u njegovo Prirodno kao u svoju zemlju. Istine koje se ne usađuju na ovaj način, jesu kod čoveka, ali su samo u njegovoj memoriji kao stvar znanja ili istorije, koje znanje služi samo tome da se o tome razgovara i da se preko toga stekne ugled koji služi tome da se obogati i da dođe do počasti. . Ali u ovom slučaju, istine se ne usađuju. Da se zemljom sinova istoka označavaju istine od ljubavi, to jest, poznavanja istine koja teži ka dobru, može se videti iz značenja sinova, koji označavaju istine (vidi br. 489, 491, 533, 1147, 2623); i iz značenja istoka, što je ljubav (br. 101, 1250, 3249). Njihova zemlja je tlo na kome su oni. Da su sinovi istoka oni koji su u poznavanjima istine i dobra, pa stoga i u istina od ljubavi, može se videti iz odeljaka u Reči. Kao u prvoj knjizi o Carevima: Jer mudrost Solomonova bješe veća od mudrosti svijeh sinova istoka i od sve mudrosti Egipatske 1. Kraljevima 4:30. Ovde se mudrošću sinova istoka označavaju unutrašnje spoznaje istine i dobra, to jest oni koji su u njima; a mudrošću Egipatskom se označava znanje (scientia) istoga, koje je u nižem stepenu. (Da se Egipćanima označavaju znanja-reči u opštem, može se videti br. 1164, 1165, 1462).

Kod Jeremije: Ovako kaže Jehova, ustani, i idi na Kedar i opustoši sinove istoka. Uzeće im šatore i stada, zavjese njihove i sudove njihove, i kamile njihove oteće Jeremija 49:28, 29).

Da se sinovima istoka označavaju oni koji su u spoznajama dobra i istine, jasno je iz toga što je trebalo da im se otmu šatori i stada, a i njihove zavese i sudovi, kao i kamile; jer se šatorima označavaju svete stvari dobra (br. 414, 1102, 2145, 2152, 3312); stadima, dobra ljubavi ka bližnjemu (br. 343, 2566), zavesima, svete istine (br. 2576, 3478), sudovima, istine vere i reči-znanja (br. 3968, 3479), kamilama, reči-znanja u opštem (br. 3048, 3071, 3143, 3079).

Da se sinovima istoka označavaju oni koji su u tim stvarima, to jest, oni koji su u pozavanjima dobra i istine; da su mudraci sa istoka, koji su došli Isus kad se rodio, bili od onih koji su se nazivali sinovima istoka, jasno je iz toga to su oni znali da Gospod treba da se rodi, i što su znali o Njegovom dolasku po zvezdi koja im se pokazala na istoku, o čemu čitamo ovo kod Mateje: A kad se rodi isus u Betlemu Judinu, u vijeme cara Iruda, a to dođu mudraci od istoka u Jerusalim, i kažu: Gdje je car Židovski što se rodio? Jer vidjesmo njegovu zvijezdu na istoku, i došli smo da mu se poklonimo Mateju 2:1, 2).

Da su ovakva proročka znanja postojala od drevnih vremena među sinovima istoka, koji su bili u Siriji, jasno je iz Balamovog proročanstva o Gospodovom dolasku, kod Mojsija: Vidim ga, ali ne sad; gledam ga, ali ne iz bliza; izaći će zvijezda iz Jakova i ustaće palica iz Izrailja (Brojevi 24:17).

Da je Balam (Valam) bio iz zemlje sinova istoka, to jest, iz Sirije, jasno je iz ovih reči: I Balam otvori svoju priču, i reče: dovede me Balak s planine istočne (Brojevi 23:7). Oni mudraci koji su došli Isusu kad se rodio nazivali su se magovi, ali su se u to vremme nazivali mudracima, što je jasno iz mnogih odlomaka, kao iz Postanja 41:8; Izazak 7:11; Danilo 2:27; 4:6, 7; 1 o Carevima 4:30, i iz Proroka svuda. Da u obrnutom smislu sinovi istoka označavaju poznanja zla i obmane, to jest, one koji su u njima, vidi se kod Isaije: I nestaće zavisti Efraimove, i neprijatelji Judini istrijebiće se, Efraim ne će zavidjeti Judi, nego će složno letjeti na pleća Filistejima ka zapadu; zajedno će plijeniti narode (sinove) istočne (Brojevi 11:13, 14).

Kod Jezikilja: Protiv sinova Amonovijeh. Evo, za to ću te predati sinovima istočnijem, i pogradiću sebi dvore u tebi, i načiniće sebi kolibe u tebi Jezekilj 25:3? 25:4). U knjizi o Sudijama: I kad bi Izrailjci posijali, došli mi Midijanai i Ameleci i sinovi istoka , dolažahu na njih Sudije 6:3. Midijani označavaju one koji su u obmani jer nisu u dobru života (br. 3242); Amaleci, one koji su u obmanama kojima napadaju istine (br. 1679): sinovi istoka, one koji su u poznanjima obmane.