10217. Između onijeh koji idu u broj. Da ovo označava koordinaciju i raspored, vidi se iz značenja brojati, kada se odnosi na sve stvari Crkve, koje su istine i dobra vere i ljubavi, što označava njihov red i raspored; oni koji su izbrojani, označavaju stvari koje su sređene i raspoređene. Brojanje ima ovo značenje, jer brojanje podrazumena ispitivanje, a ono što Gospod ispita, to je uređeno i raspoređeno. Tako isto, termin kojim se označava brojanje u izvornom jeziku, označava ispitati, oceniti, i primetiti, kao i posetiti, zapovediti, i voditi, stoga urediti i rasporediti. Ovo su značenja toga termina (izraza), jer, u duhovnom smislu, jedna stvar povlači drugu, a duhovni smisao je unutrašnje značenje izraza, jer se ovako značenje često nalazi u rečima raznih jezika, osobito istočnjačkih. Da izbrojati u duhovnom smislu, u kome se razmatraju istine i dobra vere i ljubavi, označava urediti i rasporediti, vidi se iz odlomaka u Reči, gde ne pominje brojanje, kao i broj, kao kod Isaije,

Vika stoji ljudstva na gorama; Jehova nad vojskama pregleda vojsku ubojitu (Isaija 13:4. Ponovo, Podignite gore svoje oči, i vidite; ko je to stvorio? ko izvodi vojsku svega toga u broj, i zove svako po imenu, i velike radi sile njegove i jake moći ne izostaje ni jedno? (Isaija 40:26. I kod Davida,

Jehova Izbroja mnoštvo zvezda, i sve ih zove po imenu Psalam 147:4. Da izbrojati u ovim odlomcima označava urediti i rasporediti, jasno je, jer se govori o Jehovi, ili o Gospodu, koji ne broji vojsku ili zvezde, nego dovodi u red i raspoređuje sve stvari označene vojskom i zvezdama, a to su istine i dobra vere i ljubavi. Jer se ovde ne govori o ratovima u prirodnom svetu, nego o ratovima u duhovnom svetu, što su ratovi ili bitke istina od dobra protivu obmana od zla. Da su ratovi u duhovnom smislu takve bitke, vidi br. 1664, 2686, 8273, 8295; da vojska označava istine i dobra Crkve i neba, br. 7988, 8019; a da zvezde označavaju poznavanje istine i dobra, br. 2495, 2849, 4697).

Kada se zna značenje brojanja i sinova Izrailjevih, postaje jasno zašto Davidu nije bilo dopušteno da izbroji narod, i zašto je, kasnije, prorok Gad bio poslan da izrekne kaznu (Samuilova 24:1-15), i zašto se kaže ovde, svako mora da da za iskupljenje svoje duše da ne bude pomora među njima kada ih izbrojiš, a to je zato što se sinovima Izrailjevim označavaju istine i dobra Crkve, a brojanjem se označava uređivanje i raspoređivanje; a pošto sam Gospod sređuje i raspoređuje istine i dobra vere i ljubavi kod svakoga u Crkvi i u nebu, stoga, kada to čovek čini, kao što je učinio David preko Joava, to onda označava, ne da Gospod sređuje i raspoređuje nego čovek, što nije sređivati i raspoređivati, nego razarati. Da brojanje Izrailjskog naroda nije označavalo ovakve stvari, to ne bi bio greh ili krivica da ih se prebroji. Da se sinovima Izrailjevim označavaju duhovne istine i dobra, koja su istine i dobra Crkve i neba, vidi br. 5414, 5801, 8234, 8805; slično [ je označeno] i plemenima na koja su bili podeljeni sinovi Izrailjevi, br. 3858, 3926, 4060, 6335, 6397).

Pošto sinovi Izrailjevi i plemena označavaju ovakve stvari, a one su neizbrojne, stoga se o njima u Reči kaže, da će njihov broj biti kao peska morskoga, koji se ne može izmeriti niti izbrojiti (Osija 1:10). Ko će izbrojati prah Jakovljev, i broj Izrailjev ? (Brojevi 23:10). Jehova reče Avraamu, I učiniću da sjemena tvojega bude kao praha na zemlji; a ko uzmogne izbrojati prah na zemlji, moći će izbrojati i seme tvoje (Postanje 13:16) 16:10). I na drugome mestu, Pogledaj na nebo, i izbroj zvezde, što ih možeš prebrojati, tako će biti i seme tvoje (Postanje 15:5).

Da se pod sinovima Izrailjevim i semenm Avraamovim ne misli na njihovo potomstvo, nego na duhovne istine i dobra, koji su neizbrojna, i u većem delu neizreciva, vidi se iz toga da ih po broju nije bilo više nego drugih nacija, što svedoči i Mojsije, Ne za to što bi vas bilo više nego drugih naroda, prihvati vas Jehova, i izabra vas; jer vas bijaše manje nego i kojega drugoga naroda (Zak. Ponovljeni 7:7). Brojanje označava sređivanje i raspoređivanje i kod Jeremije,

U gradovima Jerusalima i Jude opet će prolaziti stada pod rukom brojačevom Jeremija 33:13. ; stada označavaju dobra i istine Crkve, br. 6048, 8937, 9135; pod rukom brojačevim označava u skladu s Gospodovim rasporedom. I kod Davida,

Ko zna silu gneva Tvojega. Nauči nas tako brojati dane naše, da bismo stekli srce mudro (Psalam 90:12); brojati dane označava srediti i rasporediti stanja života; za dane se kaže da su nabrojani kada su sređeni i raspoređeni, a to je kada se završe, kao kod Isaije,

Kad se presekoše dani moji, rekoh: idem k vratima paklenim (grobnijem); uze mi se ostatak godina mojih (Psalam 38:10). I kod Danila,

Pismo se pokaza pred carem Belhazarom: izbrojen, izmeren, i podeljen Danijel 5:25. ; jer kad izbrojati označava urediti i rasporediti, tada ono što je izbrojano označava ono što je potpuno, kao kad se povuče linija ispod broja kojim se završava računanje.

Prebrojavanjem se označava urediti i rasporediti, jer broj označava kvalitet stvari i stanje, a kvalitet je određen brojem koji se dodaje. Otuda izbrojati označava odrediti kvalitet, a kvalifikovanje stvari u duhovnim predmetima vrši se uređivanjem i raspoređivanjem od Gospoda. Ovo je označeno brojem u Otkrovenju, I učini sve, male i velike, te im dade žig na ruci desnoj i na čelima njihovijem, da niko ne može ni kupiti ni prodati , osim ako ima žig, ili ime zveri, ili broj imena njezina. Ovde je mudrost. Ko ima um neka izračuna broj zveri: jer je broj čovekov i broj zveri šest stotina šezdeset i šest (XIII15-18). Predmet o kome se govori u ovome poglavlju, je zver morska, i zver zemaljska. Zverju iz mora označava se istina Crkve pretvorena u obmane pomoću raznih vrsta znanj vetskih stvari. A zverju zemaljskom označava se istina Crkve pretvrena u obmanu pomoću doslovnog smisla Reči koja jse primenjuje u prilog zala ljubavi prema sebi i ljubavi prema svetu; jer zemlja označava Crkvu u pogledu dobra i istine; vidi šta je navedeno, br. 9325, a more označava znanje uopšte, br. 28, 2120, 2850. Imati njeg- ov žig na ruci i na čelu, označava priznavati sve stvari bilo kakve da su; jer čelo označava ljubav, br. 9936; ime označava ono što je karakteristično za onoga koji je predstavljen, br. 3006, 3421, 6674, 8274 , 9310. Imati broj zveri označava ispitati i biti upoznat s onim izokrenutim istinama Crkve; šest stotina šezdeset i šest označavaju njen kvalitet (kvalitet Crkve) u pogledu na sve istine koje su pretvorene u obmane pomoću zla, kao i svetogrđenje onoga što je sveto, a tako isto i kraj . Znati ove stvari i ispitivati ih deo je mudrog i inteligentnog čoveka, pa se stoga kaže da je to mudrost; onaj ko ima inteligenciju , neka izračuna svoj broj. Jer broj šest označava isto što i broj dvanaest jer je to njegva polovina, br. 3960 na kraju, 7973, 8148; a dvanaest označava sve istine i dobra Crkve kao celine, br. 2129, 2130, 3272 na kraju{ign95} 3858, 3913, 7973, stoga u obrnutom smislu sve obmane i zla kao celine; utrostručavanje broja šest uključuje i kraj, a kraj dolazi onda kada je istina potpuno oskrvnuta . Iz ovih se stvari jasno vidi da brojevi u Reči označavaju uslove i stanja, kao i kvalitet , sve prema pojednim broju, kao i u sledećim rečima u Otkrovenju, kad je anđeo premerio zidove svetog Jerusalima, Sto četrdeset i četiri lakta, što je i mjera čojekova i anđelova(21:17). Određenim brojem u ovome odlomku označene su sve istine i dobra zajedno; jer sto četrdeset i četiri označava isto što i dvanaest, br. 7973; jer to je dvanaest pomnoženo sa sobom; stoga se ovde kaže, da je njegova mera i čovekova mera, baš kao gore, da je taj broj broj čoveka; ali stoga što se ovde označavaju istine od dobra, dodaje se da je ta mera i anđelova mera, jer anđeo u Reči označava istine od dobra; jer on je prijemnik Božanske Istine od Gospoda, br. 8192.

3573. Hodi sine, celuj me. Ovo označava (pitanje) da li se to može ujediniti. Ovo se vidi iz značenja celivati, što je sjedinjenje i povezanost iz osećanja. Celivanje, koje je samo spoljašnja stvar, nije ništa drugo nego osećanje povezanosti, koje je jedna unutrašnja stvar; a one i korespondiraju. Predmet o kome se ovde govori, kao što je pokazano u onome što je rečeno gore, je u najvišem smislu, glorifikacija (slava, proslavljenje) Prirodnog u Gospodu, to jest, kako je Gospod učinio Svoje Prirodno u Sebi Božanskim. Ali u reprezentativnom smislu ovo se odnosi na regeneraciju Prirodnog kod čoveka, to jest, na povezivanje Prirodnog sa Racionalnim. Jer Prirodno nije preporođeno sve dok se nije povezalo sa Racionalnim. Ovo se povezivanje izvodi preko neposrednog i posrednog influksa Racionalnog u dobro i istinu Prirodnog, to jest, od dobra Racionalnog neposredno u dobro Prirodnog, a posredno preko ovoga dobra u istinu Prirodnog, a odatle u dobro Prirodnog. Ovde se govori o tim povezivanjima. Ova 2 povezivanje ne mogu postojati ako to nije omogućeno Božanskim, i to na način koji j sasvim nepoznat čoveku, to jest, o čemu on skoro da ne može da formira bilo kakvu idedju prema onome što je svetlosti sveta, to jest, što je u porirodnoj svetlosti (lumen) kod njega, nego samo preko onih stvari koje su u svetlosti neba, to jest, koje pripadaju racionalnom svetlu. Uprkos toga, sva ova stredstva su otkrivena u untrašnjem smislu Reči, i ona se pokazuiju onima koji su u tome smislu, stoga, anđelima, koji vide i opažaju bezbroj stvari o ovome predmetu, od kojih se malo koja može otvoriti i potpuno 3 objasniti na način kako bi je čovek razumeo. Ali efekti i njihovi znaci donekle su očiti čoveku, to jest, kako stoji stvar s ovim povezivanjem. Jer racionalni m, to jest, unutarnje Voljno i Intelektualno kod čoveka treba da bude predstavljeno u njegovom prirodnm umu kao što s rirodni um predstavlja u njegvom licu i izrazu (lica), toliko da kao što je lice izraz prirodnoga uma, tako i prirodni um treba da bude izraz racionalnog uma. Kada postoji povezanost, kao što je to kod onih koji su preporođeni, tada što god da čovek misli i hoće u svom Racionalnom, pretsavlja se na vidljiv način u njegovom Prirodnom, a ovo se predstavlja vidljivo na njegovom licu. Takvo lice imaju anđeli, i takvo su lice imali ljudi Pradrevne Crkve, koji su bili nebeski ljudi; jer oni se nisu plašili da drugih znaju njihove ciljeve i namere, jer su hteli samo dobro; jer ko god dopušta da ga Gospod vodi, ne misli i ne namerava ništa osim dobra. Kad je stanje ovakvo, tada se Racionalno u pogledu dobra povezuje neposredno s dobrom Prirodnog, a kroz ovo i sa njegovim istinama, a posredno preko istina povezuje se u Racionalnom s istinom Prirodnog, a preko ovoga i sa dobrom u njemu; tako 4 povezanost postaje nerazdeljiva. Ali koliko se u ove dane čovek odvojio od ovoga stanja, to jest, od nebeskog stanja, može se videti iz toga što se smatra građansi mudro govoriti, ponašati se, i licem izražavati ono što se razlikuje od misli i namere; čak i podešavati prirodni um tako da skupa s licem delovali suprotno onome što misle u sebi i onome što hoće , sve sa zlim ciljem. Ovo su Pradrevni ljudi smatrali čudovišnim zločinom i ovakve su osobe izbacivane iz društva kao đavoli. Iz ovih razmatranja, kao iz efekata i znakova, jasno je šta se označava racionalnm i prirodnim čovekom u pogledu dobra i istine kod prirodnog ili spoljašnjeg čov ka; pa tako i kakav je anđeo-čovek, a kakav je đavo-čovek.